เข้าสู่ระบบแชร์
1 – เจ็บเจียนตาย 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-11 20:18:20“อือ...ไม่ไหวแล้วคุณปัก อ่า...จิน อือ...อา...”
“ชูว์...ทูนหัว พร้อมกันนะผัวจะแตกแล้วเมียจ๋าโอว์...เสียว อา...มันมากคนดี ซี้ดดด อือ...”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
แรงกระแทกหนักหน่วงกว่าเดิมแล้วไม่นานร่างเล็กของจินตนาก็กระตุกสั่นพร่ากรีดร้องดังลั่นห้องออกมาด้วยความสุขพร้อมเธอหยุดนิ่งเกร็งจิกเล็บที่ตวัดโอบเกี่ยวร่างใหญ่โตจนจมเล็บยาวของตนเอง ส่วนปักษาเมื่อกายเล็กสั่นซ่านถึงความสุขเขาก็เร่งโหมกระหน่ำจังหวะเพื่อตามไปติดๆ แล้วก็นำพากระสวยอวกาศไปถึงสวรรค์เสียวซ่านสุขเมื่อภายใสคับแคบตอดรัดแน่นจนเขาปริแตกลาวาอุ่นร้อนสวาทของตนเองอาบล้นออกมาจากจุดเชื่อมประสานกาย
“โอว์...แน่นเป็นบ้าจิน อ่า...ดีเป็นบ้า อูว์...”
ปักษาคำรามพร่าสุขสมตามคนตัวเล็กใต้ร่างไปติดๆ มือใหญ่ที่บีบเคล้นเต้าก็กำสองเต้าแน่นแล้วเคลื่อนมาดูดเม้มครอบครองกลืนกินยอดเม็ดอกสีหวาน แม้จะมืดแต่เขาก็พอจะเดาออกว่ายอดปทุมของจินตนานั้นสีชมพูหวานแค่ไหน
“อ่ะ...อือ พะ...พอเถอะค่ะคุณปัก อือ...”หล่อนดันหน้าบุรุษหนุ่มออกจากเต้าของตัวเอง แต่เพียงแค่ขยับกายเคลื่อนไหวความใหญ่โตที่สอดแทรกฝากฝังอยู่กลางกายก็เคลื่อนไหวทำให้เกิดแรงเสียดสีเสียวซ่านขึ้นมา
“อูว์...คะ...คุณ”
“อา...ว่าไงทูนหัว อยากได้อีกไหม แต่ฉันอยากเอาเธออีกนะจิน ฉันอยากเอาเธอจนเช้าเลย อือ...”
ปักษาเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งเมื่อกายสาวเริ่มตอดรัดรุกเร้าความแข็งแรงของเขาอีกครั้ง ปากหนาเคลื่อนไหวดูดเม้มยอดอกทั้งสองสลับไปมาพร้อมกับมือใหญ่เคล้นคลึงหนักหน่วงเอวสอบก็บดกระแทกจังหวะเสียวซ่านอีกครั้ง แล้วเสียงเสียวรัญจวนสวาทของจินตนาก็ดังขึ้นมาให้ได้ซ่านสยิวแก่นเอ็นร้อนอีกครั้ง
“อ่ะ...อือ คุณปัก อ่า...จินร้อน อือ...”
“โอว์...ทูนหัว อา...เสียวเป็นบ้า อ่า...แน่น ชูว์...”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
ในตอนเช้าของวันถัดมาเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นรบกวนร่างเปลือยเปล่าทั้งสองที่นอนกกกอดกันในห้อง จากที่เมื่อคืนผ่านศึกรบราฆ่าฟันกันบนเตียงมาอย่างหนักหน่วง ผิวกายสาวเต็มไปด้วยรอยขบเม้มจากริมฝีปากหนา มือใหญ่ที่โอบกอดร่างเล็กกอดกระชับแน่นกว่าเดิม โดยไม่สนใจเสียงเคาะประตูห้อง
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้ทำให้จินตนาปรือตาตื่นขึ้นแล้วปรับระดับการมองเห็น และเมื่อเรื่องราวทุกอย่างของเมื่อคืนตอนดึกแทรกฉายเข้ามาในมโนภาพ หล่อนก็ต้องเบิกตากว้างแล้วมองคนที่นอนกกกอดตัวเองแน่น เธอพยายามดิ้นตัวออกจากอ้อมแขนแข็งแรง แต่เพียงแค่ขยับก็ยังร้าวไปทั้งตัวจนต้องสูดปากเจ็บร้าวออกมา
“อูว์...เจ็บ!”
“ชูว์...นอนเถอะ” ปักษาเอ่ยบอกคนตัวเล็กที่ดิ้นขลุกขลักในอ้อมกอดให้หยุดดิ้นออกจากอ้อมกอดแข็งแรงของตัวเอง พร้อมกดหัวทุยเล็กให้ซุกอกแกร่งของตนเอง
“อือ...ปล่อยจินนะคุณปัก คุณมันเลว” หล่อนต่อว่าเขาพร้อมพยายามดันเขาออกห่าง
“อ่า...คนเลวคนนี้ก็ได้เธอเป็นเมียแล้วล่ะน่าอย่าพูดมากเลย นอนเถอะ หรือต้องการต่อก็ได้นะ ฉันพร้อมเสมอจิน มีแต่เธอนั่นแหละไหวเปล่า” เขาพูดยิ้มๆ โดยไม่ได้โกรธหรือขุ่นเคืองคำพูดด่าทอของคนตัวเล็ก กลับชอบใจเสียด้วยซ้ำที่ได้ตีฝีปากกับเจ้าหล่อน
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“พี่จินขา...ตื่นรึยังคะ”
ครั้งนี้ไม่ใช่แค่เสียงเคาะประตู แต่มีเสียงร้องเรียกดังแทรกเข้ามาข้างในด้วย
“น้องส้มหวาน” หล่อนเรียกชื่อของคนเคาะประตูทันทีเมื่อรู้ว่าเป็นใคร
“นอนเถอะ เดี๋ยวฉันจัดการกับส้มหวานเอง นอนนะเมียฉัน อืม...” พูดจบก็หอมหน้าผากมนแรงๆ ก่อนจะผละตัวลุกขึ้นไปยืนข้างเตียงแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวของหญิงสาวมาพันรอบเอวสอบไว้แน่นหนาให้เรียบร้อยก่อนจะเดินไปที่ประตูห้องที่มีเสียงทุบเคาะรัวๆ
“คุณปักจะทำอะไร อย่านะคะ เดี๋ยวน้องส้มหวาน...”
“ทำไม อายทำไม ยังไงเธอก็ต้องเป็นเมียฉันอยู่แล้วจิน ไม่ตอนนี้วันหน้าก็ต้องเป็นอยู่ดี” ปักษาโต้สวนกลับมาทันควันเมื่อสาวเจ้าจะห้ามตนเอง ก่อนจะเดินก้าวต่อไปยังประตูห้องแล้วเปิดประตูให้หลานสาวตัวน้อย
“มาหาพี่จินเหรอคะคนดีของลุง” เมื่อเปิดประตูห้องออกเขาก็ทักหลานสาวตัวน้อยพร้อมย่อตัวอุ้มร่างกลมขึ้นแนบอก
ส้มหวานมองหน้าลุงที่มีเคราสากล้อมกรอบอยู่แล้วมองไปยังเตียงที่ตั้งอยู่กลางห้องนอนที่มีพี่เลี้ยงสาวห่มผ้าห่มอยู่บนเตียง คิ้วเล็กของหนูน้อยขมวดมุ่นชนกันมองหน้าของพี่เลี้ยงและคุณลุงใจดีของตนเองสลับกันไปมา หนูน้อยเป็นเด็กกำพร้าแต่เด็ก พ่อกับแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตจากไปจึงเหลือแต่ลุงคนเดียวที่เป็นครอบครัว และปักษาก็มีหนูน้อยคนเดียวที่เป็นครอบครัวเช่นกัน ชายหนุ่มรักหลานสาวมาก รักและหลงสุดๆ รักเหมือนเป็นลูกในไส้ของตัวเองเลยแหละ
“ส้มหวานมองลุงปักแบบนี้ทำไมคะ หรือสงสัยอะไรถามลุงปักได้นะคะคนดี” เขาเอ่ยเสียงนุ่มพร้อมกับหอมแก้มเด็กน้อยที่อุ้มแนบอกอยู่
“คุณลุงทำไมมาอยู่ในห้องของพี่จินคะ แล้วทำไมพี่จินถึงให้คุณลุงเข้ามาในห้องนอนคะ” หนูน้อยถามอย่างสงสัย
จินตนามองสบตาสีสนิมเข้มของปักษาเพื่อให้เขาตอบ เพราะหล่อนอายหนูน้อยเหลือเกิน ยิ่งส้มหวานเป็นคนฉลาดด้วยแล้วยิ่งยากที่เธอจะพูดตอบกลับไป หากตอบไม่ชัดเจนหนูน้อยก็จะชักถามให้เธอจนมุมแน่
“เป็นเด็กไม่สงสัยและอยากรู้เรื่องของผู้ใหญ่นะคะคนดีของลุง แล้วนี่ใครอาบน้ำแต่งตัวให้คะวันนี้” ปักษาสอนหลานคนดีพร้อมกับถามหนูน้อยกลับ
“ส้มหวานอาบน้ำแต่งตัวเองค่ะ คุณลุงชอบไหมคะ” หนูน้อยตอบอย่างภูมิใจในตัวเอง
“เก่งมากเลยคนสวยของลุง งั้นเราออกไปรอพี่ส้มหวานก่อนนะคะ ลุงปักขาก็จะไปอาบน้ำแต่งตัวเหมือนกันค่ะ”
“ค่ะ ส้มหวานไปรอที่ห้องรับประทานอาหารนะคะพี่จิน” หนูน้อยบอกสั่งพี่เลี้ยง
“ค่ะหนูส้มหวาน แล้วเจอกันนะคะ” เธอตอบเด็กน้อยอย่างอายๆ แล้วมองลุงหลานเดินหายออกไปจากห้องนอนของตัวเองพร้อมกับเสียงประตูห้องปิดสนิทลงอีกครั้ง
บทที่เกี่ยวข้อง
ปักษา(ภาคชั่วช้า) 2 –ฉันจะไม่อยู่เป็นของใกล้มือคุณ 1
เฮ้อ! จินตนาถอนหายใจออกมาทันทีเมื่อลุงกับหลานออกไปจากห้องพักส่วนตัวของตัวเองแล้ว หล่อนค่อยๆ ขยับกายจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว แต่ก็ต้องบิดหน้าไปมาด้วยความเจ็บปวดกลางร่างสาวของตัวเอง จนต้องนั่งหย่อนเท้าที่ขอบเตียงแล้วมองไปยังประตูห้องน้ำที่เปิดกว้างก่อนจะถอนหายใจอีกครั้งแล้วกัดฟันฝืนความเจ็บปวดกลางร่างลุกขึ้นก้าวเดินไปห้องน้ำช้าๆ กว่าจะพาร่างเปราะบางร้าวระบมของตัวเองมาห้องน้ำได้ก็เล่นเอาน้ำตาเล็ด เมื่อเข้ามาในห้องน้ำก็ปิดประตูทรุดนั่งกับพื้นแล้วปล่อยเสียงสะอื้นออกมาเพื่อปลอบโยนตัวเองกับเรื่องที่เกิดขึ้น หล่อนเกลียดเขาแม้ว่าจะมีใจหวั่นไหวไปกับเขาไปมากแล้วก็ตาม แต่เมื่อเขาหักหาญน้ำใจเธอแบบนี้เธอจะไม่อยู่ไม่ทน สิ่งที่เสียไปแล้วก็ให้มันเสียไป เมื่อคิดได้ดั้งนั้นก็รีบปาดเช็ดน้ำตาที่เปื้อนสองแก้มออกแล้วหยุดร้องไห้ หล่อนเข้มแข็งมากพอ พ่อกับแม่ของเธอก็มี บ้านของเธอก็มีแล้วทำไมต้องมาทนอยู่กับเจ้านายหื่นที่บุกปล้ำลูกน้องแบบนี้ด้วย อยากจะแจ้งความแต่ก็อาย เพราะคนที่เสียหายคือตัวหล่อนเอง กลับอุตรดิตถ์บ้านเกิดตัวเองดีที่สุด ที่ต้อนรับเสมอคือบ้านของเธอ ที่นั่นมีพ่อมีแม่ค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11ปักษา(ภาคชั่วช้า) 2 –ฉันจะไม่อยู่เป็นของใกล้มือคุณ 2
“เย้ๆ คุณลุงขาจะไปส่ง ส้มหวานอยากให้ไปส่งทุกวันเลยค่า...” หนูน้อยปรบมือร้องดีใจเมื่อรู้ว่าวันนี้คุณลุงขาจะไปส่งตนเองไปโรงเรียน “แน่นอนค่ะ ลุงปักจะไปส่งส้มหวานทุกวันเลยนะคะ จะเริ่มตั้งแต่วันนี้เลย” “งั้นส้มหวานไปกับคุณลุงนะคะ วันนี้พี่จินต้องอยู่เก็บของค่ะ” “ค่อยกลับมาเก็บก็ได้ ไปด้วยกันนั่นแหละ อีกอย่างเรามีเรื่องต้องคุยกันคงไม่ต้องพูดเยอะนะว่าเรื่องอะไร”ท้ายประโยคปักษาเน้นเสียงห้วนก่อนจะหันไปยิ้มเอ็นดูให้หลานสาว “วันนี้ส้มหวานมีคุณลุงขาไปส่ง ส้มหวานจะพูดอวดเพื่อนว่าส้มหวานมีคุณลุงหล่อ คิกๆ”หนูน้อยพูดไปพลางตักข้าวต้มใส่ปากพลางทำให้ทุกคนที่มองดูนั่งยิ้มตามแล้วยิ่งรักและเอ็นดูหนูน้อย ถึงแม้จะกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เกิดแต่ว่าปักษาก็ไม่เคยทำให้หลานสาวขาดความอบอุ่นหรือความรักเลยแม้แต่น้อย เขาให้ทุกอย่างกับส้มหวานเท่าที่คุณลุงคนหนึ่งจะทำได้ “บ๊ายๆ จุ๊บๆ ส้มหวานเข้าห้องเรียนก่อนนะคะคุณลุงขา พี่จิน” หนูน้อยยืนข้างครูประจำชั้นพร้อมกับส่งจุ๊บและโบกมือให้คุณลุงกับพี่เลี้ยงสาวที่เดินมาส่งถึงหน้าห้องเรียน เพราะวันนี้หนูน้อยมาสายกว่าทุกวันจึงไม่ทันเคารพธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11ปักษา(ภาคชั่วช้า) 1 – เจ็บเจียนตาย 1
กรี๊ดดดดดดดดเสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้นเมื่อร่างกายถูกรุกเร้าอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เท้าเล็กทั้งสองเตะถีบไปมาในอากาศเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดกลางร่างสาว แต่ยิ่งดิ้นรนยิ่งเจ็บปวดทรมาน สองมือเล็กทุบตีสิ่งที่บุกรุกเหนือร่างพร้อมพยายามดันเขาออกห่าง“ชูว์...อย่าดิ้นทูนหัว ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ อ่า...แน่นเป็นบ้า อูว์...”เสียงเข้มสั่งอย่างหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวดิ้นรนไม่ยอมอ่อนคล้อยไปตามความปรารถนาของตัวเอง ปักษา บุญป้อมการ หรือปัก วัย 38 ปีเจ้าของเหมืองแร่ขุนด่านที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัดกาญจนบุรี และทรงอิทธิพลที่สุดในขณะนี้ และตอนนี้เขาก็ต้องการจินตนา อุ่นใจ หรือจิน วัย 25 ปี หล่อนเป็นพี่เลี้ยงของหลานสาววัย 7 ขวบของเขา ที่เขาเฝ้ามองเฝ้าปรารถนามาตลอดหลายเดือนที่หล่อนมาอยู่ที่นี่ เธอเป็นทั้งพี่เลี้ยงและคุณครูสอนหนังสือให้หลานตัวน้อยของเขา“อือ...ปะ...ปล่อยจินไปเถอะคุณปัก อือ...เจ็บ!” หล่อนจำเสียงขุ่นเข้มได้ดี เพราะตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเธอต้องพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดจากเจ้านายหื่นกามตลอดเวลา แต่ทว่าวันนี้ หล่อนต้องเจ็บเจียนตายเมื่อเขาบุกเข้ามาปลุกปล้ำเธอในห้องพักส่วนตัวยามดึกคืนนี้“อ่า...ฝันไปหรือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11
บทล่าสุด
ปักษา(ภาคชั่วช้า) 2 –ฉันจะไม่อยู่เป็นของใกล้มือคุณ 2
“เย้ๆ คุณลุงขาจะไปส่ง ส้มหวานอยากให้ไปส่งทุกวันเลยค่า...” หนูน้อยปรบมือร้องดีใจเมื่อรู้ว่าวันนี้คุณลุงขาจะไปส่งตนเองไปโรงเรียน “แน่นอนค่ะ ลุงปักจะไปส่งส้มหวานทุกวันเลยนะคะ จะเริ่มตั้งแต่วันนี้เลย” “งั้นส้มหวานไปกับคุณลุงนะคะ วันนี้พี่จินต้องอยู่เก็บของค่ะ” “ค่อยกลับมาเก็บก็ได้ ไปด้วยกันนั่นแหละ อีกอย่างเรามีเรื่องต้องคุยกันคงไม่ต้องพูดเยอะนะว่าเรื่องอะไร”ท้ายประโยคปักษาเน้นเสียงห้วนก่อนจะหันไปยิ้มเอ็นดูให้หลานสาว “วันนี้ส้มหวานมีคุณลุงขาไปส่ง ส้มหวานจะพูดอวดเพื่อนว่าส้มหวานมีคุณลุงหล่อ คิกๆ”หนูน้อยพูดไปพลางตักข้าวต้มใส่ปากพลางทำให้ทุกคนที่มองดูนั่งยิ้มตามแล้วยิ่งรักและเอ็นดูหนูน้อย ถึงแม้จะกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เกิดแต่ว่าปักษาก็ไม่เคยทำให้หลานสาวขาดความอบอุ่นหรือความรักเลยแม้แต่น้อย เขาให้ทุกอย่างกับส้มหวานเท่าที่คุณลุงคนหนึ่งจะทำได้ “บ๊ายๆ จุ๊บๆ ส้มหวานเข้าห้องเรียนก่อนนะคะคุณลุงขา พี่จิน” หนูน้อยยืนข้างครูประจำชั้นพร้อมกับส่งจุ๊บและโบกมือให้คุณลุงกับพี่เลี้ยงสาวที่เดินมาส่งถึงหน้าห้องเรียน เพราะวันนี้หนูน้อยมาสายกว่าทุกวันจึงไม่ทันเคารพธ
ปักษา(ภาคชั่วช้า) 2 –ฉันจะไม่อยู่เป็นของใกล้มือคุณ 1
เฮ้อ! จินตนาถอนหายใจออกมาทันทีเมื่อลุงกับหลานออกไปจากห้องพักส่วนตัวของตัวเองแล้ว หล่อนค่อยๆ ขยับกายจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว แต่ก็ต้องบิดหน้าไปมาด้วยความเจ็บปวดกลางร่างสาวของตัวเอง จนต้องนั่งหย่อนเท้าที่ขอบเตียงแล้วมองไปยังประตูห้องน้ำที่เปิดกว้างก่อนจะถอนหายใจอีกครั้งแล้วกัดฟันฝืนความเจ็บปวดกลางร่างลุกขึ้นก้าวเดินไปห้องน้ำช้าๆ กว่าจะพาร่างเปราะบางร้าวระบมของตัวเองมาห้องน้ำได้ก็เล่นเอาน้ำตาเล็ด เมื่อเข้ามาในห้องน้ำก็ปิดประตูทรุดนั่งกับพื้นแล้วปล่อยเสียงสะอื้นออกมาเพื่อปลอบโยนตัวเองกับเรื่องที่เกิดขึ้น หล่อนเกลียดเขาแม้ว่าจะมีใจหวั่นไหวไปกับเขาไปมากแล้วก็ตาม แต่เมื่อเขาหักหาญน้ำใจเธอแบบนี้เธอจะไม่อยู่ไม่ทน สิ่งที่เสียไปแล้วก็ให้มันเสียไป เมื่อคิดได้ดั้งนั้นก็รีบปาดเช็ดน้ำตาที่เปื้อนสองแก้มออกแล้วหยุดร้องไห้ หล่อนเข้มแข็งมากพอ พ่อกับแม่ของเธอก็มี บ้านของเธอก็มีแล้วทำไมต้องมาทนอยู่กับเจ้านายหื่นที่บุกปล้ำลูกน้องแบบนี้ด้วย อยากจะแจ้งความแต่ก็อาย เพราะคนที่เสียหายคือตัวหล่อนเอง กลับอุตรดิตถ์บ้านเกิดตัวเองดีที่สุด ที่ต้อนรับเสมอคือบ้านของเธอ ที่นั่นมีพ่อมีแม่ค
ปักษา(ภาคชั่วช้า) 1 – เจ็บเจียนตาย 2
“อือ...ไม่ไหวแล้วคุณปัก อ่า...จิน อือ...อา...” “ชูว์...ทูนหัว พร้อมกันนะผัวจะแตกแล้วเมียจ๋าโอว์...เสียว อา...มันมากคนดี ซี้ดดด อือ...” พั่บ! พั่บ! พั่บ! แรงกระแทกหนักหน่วงกว่าเดิมแล้วไม่นานร่างเล็กของจินตนาก็กระตุกสั่นพร่ากรีดร้องดังลั่นห้องออกมาด้วยความสุขพร้อมเธอหยุดนิ่งเกร็งจิกเล็บที่ตวัดโอบเกี่ยวร่างใหญ่โตจนจมเล็บยาวของตนเอง ส่วนปักษาเมื่อกายเล็กสั่นซ่านถึงความสุขเขาก็เร่งโหมกระหน่ำจังหวะเพื่อตามไปติดๆ แล้วก็นำพากระสวยอวกาศไปถึงสวรรค์เสียวซ่านสุขเมื่อภายใสคับแคบตอดรัดแน่นจนเขาปริแตกลาวาอุ่นร้อนสวาทของตนเองอาบล้นออกมาจากจุดเชื่อมประสานกาย “โอว์...แน่นเป็นบ้าจิน อ่า...ดีเป็นบ้า อูว์...” ปักษาคำรามพร่าสุขสมตามคนตัวเล็กใต้ร่างไปติดๆ มือใหญ่ที่บีบเคล้นเต้าก็กำสองเต้าแน่นแล้วเคลื่อนมาดูดเม้มครอบครองกลืนกินยอดเม็ดอกสีหวาน แม้จะมืดแต่เขาก็พอจะเดาออกว่ายอดปทุมของจินตนานั้นสีชมพูหวานแค่ไหน “อ่ะ...อือ พะ...พอเถอะค่ะคุณปัก อือ...”หล่อนดันหน้าบุรุษหนุ่มออกจากเต้าของตัวเอง แต่เพียงแค่ขยับกายเคลื่อนไหวความใหญ่โตที่สอดแทรกฝากฝังอยู่กลางกายก็
ปักษา(ภาคชั่วช้า) 1 – เจ็บเจียนตาย 1
กรี๊ดดดดดดดดเสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้นเมื่อร่างกายถูกรุกเร้าอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เท้าเล็กทั้งสองเตะถีบไปมาในอากาศเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดกลางร่างสาว แต่ยิ่งดิ้นรนยิ่งเจ็บปวดทรมาน สองมือเล็กทุบตีสิ่งที่บุกรุกเหนือร่างพร้อมพยายามดันเขาออกห่าง“ชูว์...อย่าดิ้นทูนหัว ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ อ่า...แน่นเป็นบ้า อูว์...”เสียงเข้มสั่งอย่างหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวดิ้นรนไม่ยอมอ่อนคล้อยไปตามความปรารถนาของตัวเอง ปักษา บุญป้อมการ หรือปัก วัย 38 ปีเจ้าของเหมืองแร่ขุนด่านที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัดกาญจนบุรี และทรงอิทธิพลที่สุดในขณะนี้ และตอนนี้เขาก็ต้องการจินตนา อุ่นใจ หรือจิน วัย 25 ปี หล่อนเป็นพี่เลี้ยงของหลานสาววัย 7 ขวบของเขา ที่เขาเฝ้ามองเฝ้าปรารถนามาตลอดหลายเดือนที่หล่อนมาอยู่ที่นี่ เธอเป็นทั้งพี่เลี้ยงและคุณครูสอนหนังสือให้หลานตัวน้อยของเขา“อือ...ปะ...ปล่อยจินไปเถอะคุณปัก อือ...เจ็บ!” หล่อนจำเสียงขุ่นเข้มได้ดี เพราะตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเธอต้องพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดจากเจ้านายหื่นกามตลอดเวลา แต่ทว่าวันนี้ หล่อนต้องเจ็บเจียนตายเมื่อเขาบุกเข้ามาปลุกปล้ำเธอในห้องพักส่วนตัวยามดึกคืนนี้“อ่า...ฝันไปหรือ
