Home / โรแมนติก / ปักษา(ภาคชั่วช้า) / 2 –ฉันจะไม่อยู่เป็นของใกล้มือคุณ 2

Share

2 –ฉันจะไม่อยู่เป็นของใกล้มือคุณ 2

last update Last Updated: 2025-01-11 20:19:22

        “เย้ๆ คุณลุงขาจะไปส่ง ส้มหวานอยากให้ไปส่งทุกวันเลยค่า...” หนูน้อยปรบมือร้องดีใจเมื่อรู้ว่าวันนี้คุณลุงขาจะไปส่งตนเองไปโรงเรียน

        “แน่นอนค่ะ ลุงปักจะไปส่งส้มหวานทุกวันเลยนะคะ จะเริ่มตั้งแต่วันนี้เลย”

        “งั้นส้มหวานไปกับคุณลุงนะคะ วันนี้พี่จินต้องอยู่เก็บของค่ะ”

        “ค่อยกลับมาเก็บก็ได้ ไปด้วยกันนั่นแหละ อีกอย่างเรามีเรื่องต้องคุยกันคงไม่ต้องพูดเยอะนะว่าเรื่องอะไร”ท้ายประโยคปักษาเน้นเสียงห้วนก่อนจะหันไปยิ้มเอ็นดูให้หลานสาว

        “วันนี้ส้มหวานมีคุณลุงขาไปส่ง ส้มหวานจะพูดอวดเพื่อนว่าส้มหวานมีคุณลุงหล่อ คิกๆ”

หนูน้อยพูดไปพลางตักข้าวต้มใส่ปากพลางทำให้ทุกคนที่มองดูนั่งยิ้มตามแล้วยิ่งรักและเอ็นดูหนูน้อย ถึงแม้จะกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เกิดแต่ว่าปักษาก็ไม่เคยทำให้หลานสาวขาดความอบอุ่นหรือความรักเลยแม้แต่น้อย เขาให้ทุกอย่างกับส้มหวานเท่าที่คุณลุงคนหนึ่งจะทำได้

        “บ๊ายๆ จุ๊บๆ ส้มหวานเข้าห้องเรียนก่อนนะคะคุณลุงขา พี่จิน” หนูน้อยยืนข้างครูประจำชั้นพร้อมกับส่งจุ๊บและโบกมือให้คุณลุงกับพี่เลี้ยงสาวที่เดินมาส่งถึงหน้าห้องเรียน เพราะวันนี้หนูน้อยมาสายกว่าทุกวันจึงไม่ทันเคารพธงชาติในตอนเช้าของโรงเรียน

        “จุ๊บๆ”

ปักษาส่งจุ๊บกลับไปให้หลานสาว มองดูแล้วเหมือนพ่อแม่มาส่งลูกมาโรงเรียนเหมือนปกติ และถ้าใครได้เห็นหน้าเคร่งขรึมที่เวลาอยู่กับหลานแล้วเปลี่ยนเป็นมุ้งมิ้งไม่ได้ดุดันเหมือนหนวดเคราบนหน้าแล้วก็ยิ่งไม่อยากเชื่อสายตา เพราะเขาทำได้ทุกอย่างเพื่อหลานตัวเล็กของเขา

        จินตนาเห็นคนตัวโตทำแล้วก็อดยิ้มมุมปากไม่ได้ เมื่อเทียบกับหน้าตาและท่าทางที่แสดงออกมาแล้วมันช่างขัดกันเหลือเกิน แต่ก็แค่เพียงชั่วคราวเท่านั้นก่อนจะตีหน้านิ่งแล้วเดินไปยังรถยนต์โดยไม่สนใจรอเจ้าของรถ

        “รอด้วยสิเมียฉัน”

        เท้าเล็กของจินตนาหยุดชะงักพร้อมเหวี่ยงสายตามาทางคนที่เดินก้าวยาวๆ มาหยุดข้างๆ ตัวเองทันที

        “อย่าเรียกฉันแบบนี้ เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยิน อีกอย่างฉันอายคนอื่นเขา และแค่คืนเดียวฉันไม่นับว่าเป็นเมียคุณหรอก เพราะถ้าเป็นแบบนั้นเมียคุณก็มีทั่วจังหวัดแล้วค่ะ” พูดจบก็ก้าวเดินยาวไปเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่งรอเขาบนรถด้วยความขุ่นเคืองอารมณ์

        “รีบกลับก็บอกผัวสิจ๊ะทูนหัว แค่คืนเดียวไม่นับงั้นคืนนี้อีกไหม” พอขึ้นมานั่งประจำคนขับติดเครื่องยนต์แล้วก็ออกตัวรถไปทันที พร้อมกับมือที่กระตุกเกียร์รถนั่นเคลื่อนมาจับหน้าขาของจินตนา

        เผียะ!

        “อย่ามาถูกเนื้อต้องตัวฉัน” พร้อมกับตีมือใหญ่และปัดให้ถอยห่างออกไป

        “เมื่อคืนยังครางให้ช่วยอยู่เลย ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว เธอก็รู้มาตลอดว่าฉันอยากเอาเธอแค่ไหน เธออย่าเล่นตัวเลยน่า เสียแล้วก็เสียซ้ำได้ ไม่เห็นต้องแคร์อะไรเลย ฉันจ่ายค่าตัวให้ก็ได้...เผียะ!” หน้าปักษาชาไปทั้งแถบเมื่อมือเล็กตวัดใส่หน้าเต็มแรง ปักษายกมือขึ้นลูบแก้มสากข้างโดนตบแล้วหันไปมองทางตรงหน้าที่ขับรถมา พอเห็นว่าข้างหน้ามีโรงแรมม่านรูดเขาจึงหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าทันที สันกรามปูดโปนขึ้นด้วยความโกรธหล่อน

        “คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะคุณปัก” หล่อนเห็นเขาเลี้ยวรถเข้ามาในโรงแรมม่านรูดก็จับมือของเขาหักพวงมาลัยรถยนต์ไปมา

        “ทำไมจะทำไม่ได้ เมื่อกี้เธอตบหน้าฉัน ฉันก็จะปล้ำเอาเธอจนขาถ่างเดินขึ้นรถไม่ได้เลยแหละ กล้ามากนะ กล้ามากที่ตบหน้าคนอย่างฉัน” จับมือเล็กที่หักพวงมาลัยรถตนออกแล้วเลี้ยวเข้าไปในห้องที่มีพนักงานโบกมือเรียกทันที

        “ไม่นะ พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้” หล่อนดิ้นรนเมื่อตอนนี้ปักษาดับเครื่องยนต์และเดินมาเปิดประตูข้างที่หล่อนนั่ง มือเล็กดึงประตูไว้ไม่ให้เขาเปิดออกได้ แต่แรงของหล่อนน้อยนิดเท่ามดมีหรือจะสู้แรงยักษ์อย่างปักษาได้

        “ไม่นะ คุณจะบ้ารึไง ฉันเป็นพี่เลี้ยงและครูสอนพิเศษหลานคุณนะ คุณจะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้” เมื่อเขาเปิดดึงประตูรถออกเธอก็รัวคำพูดใส่หน้าเขาพร้อมพยายามใช้เท้าเล็กถีบยันไม่ให้เขาเข้ามาใกล้ตัวเองได้

        หึหึ

        “ใช่ แต่อีกหนึ่งตำแหน่งคือเมียของฉัน เธอลืมไปแล้วเหรอเมื่อคืนเรามีความสุขกันมากแค่ไหนจิน” มือใหญ่จับรวบเท้าเล็กที่ถีบเตะตัวเองไว้เพียงมือเดียวก่อนจะกระชากร่างเล็กเข้ามาหาแล้วอุ้มขึ้นพาดไหล่กว้าง

        กรี๊ดดด

        “ช่วยด้วย ช่วยพี่ด้วยค่ะน้อง” จินตนาดิ้นรนบนไหล่หนาและทุบตีหลังแข็งแกร่งแรงๆพร้อมร้องขอพนักงานโรงแรมม่านรูดให้ช่วยตัวเอง

        “อย่าเสือกเรื่องผัวเมียเลยน้อง เมียพี่พยศต้องสั่งสอนแบบนี้แหละ” ปักษาหันไปสั่งพนักงานที่ทำท่าจะเข้ามาช่วยให้หยุด และก็ได้ผลเมื่อตอนนี้ไม่มีใครเข้ามายุ่งเขาจึงพาคนดื้อรั้นจอมพยศเข้าไปในห้องที่พนักงานเปิดรอท่าไว้

        กรี๊ดดด

        “ฉันจะเอาเรื่องคุณให้ถึงที่สุดเลยคอยดู”

        “เรื่องผัวๆ เมียๆ ใครเขาจะอยากยุ่ง แล้วที่บอกจะเอาเรื่องน่ะรอเอาเรื่องฉันบนเตียงดีกว่าจิน”

        ปักษาล่ะอยากลงโทษแม่คนดื้อหนักๆ แรงๆ บนเตียงจริงๆ ตอนนี้ และพอเข้ามาในห้องแล้วพนักงานก็ปิดประตูห้อง เขาก้าวเดินพาร่างน้อยที่ดิ้นรนไม่ยอมอ่อนแรงให้ไปโยนลงบนเตียงนุ่มทันที

        ตุ้บ!

        โอ๊ย!

        ถูกเหวี่ยงโยนกระแทกอย่างไม่ถนอมทำให้ร่างเล็กกะทัดรัดจุกเจ็บเมื่อถูกโยนแรงแบบนี้ น้ำตาสาวเล็ดอาบสองแก้มคลอดวงตาสวยด้วยความเจ็บและเคียดแค้นคนตัวโตที่เคลื่อนตัวถลาลงมาคร่อมทับอย่างรวดเร็ว

        กรี๊ดดดด

        “อย่าทำบ้าๆ นะคุณปัก” หล่อนดิ้นรนพร้อมกับดันร่างใหญ่โตที่คร่อมทับออกห่าง

        หึหึ

        “นี่แหละโทษของผู้หญิงไม่เจียม กล้าดียังไงมาตบหน้าของฉันจิน ฉันอยากได้เธอ อยากเอาเธอมันปกติของผู้ชายอยู่แล้วเวลาเจอผู้หญิงที่สะดุดตา และคำพูดของเธอที่เหมือนไม่แคร์มันยิ่งทำให้ฉันอยากซ้ำให้เธอจำว่าจนตายเธอก็มีฉันเป็นผัวคนเดียว”

        ปักษาโต้สวนกลับด้วยอารมณ์เดือดดาลไม่แพ้กัน เกลียดที่สุดคือผู้หญิงอวดดีและดื้อดึงอย่างจินตนาเห็นเงียบๆ หงิมๆ ไม่คิดว่าจะมีฤทธิ์เยอะแบบนี้ หล่อนช่างดื้อด้านพยศสิ้นดี แถมยังมือหนักอีกด้วย และไม่คิดว่าตลอดชีวิตนี้จะโดนผู้หญิงคนไหนตบหน้า หล่อนเป็นคนแรกที่ตบหน้าเขาอย่างไม่หวาดกลัวเขาสักนิด

Related chapters

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   3 – ม่านรูดม่านสวาท 1

    จินตนาถึงกับสะอึกกับคำพูดของคนโฉดเหนือร่าง มือเล็กที่พยายามดันผลักร่างใหญ่ออกห่างก็เปลี่ยนเป็นทุบตีเขาสุดแรงเกิดด้วยความเจ็บแค้น เท้าทั้งสองถีบเตะไปมากับอากาศเพื่อให้เขาออกไปให้พ้นตัวเอง แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งเปิดทางให้ปักษาครอบครองเธอได้ง่ายขึ้นโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว มือใหญ่รวบสองมือเล็กทุบตีตัวเองรวบตรึงไว้เหนือศีรษะทุยเล็ก ขาใหญ่ทั้งสองกดทับเรียวขาเล็กของจินตนาที่ถีบเตะไปมาให้อยู่นิ่งใต้ร่างของตัวเอง มืออีกข้างที่ว่างก็เคลื่อนมาบีบคางเล็กเชิดขึ้นหาตัวเองก่อนจะบดริมฝีปากหนาลงไปหาอย่างรวดเร็ว “อ่ะ...อือ” เสียงครางอู้อี้ดังลอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งสองที่บดบี้ขยี้คลึงหนักหน่วงกันและกัน เรียวลิ้นสากสอดแทรกไปในโพรงปากเล็กด้วยความจาบจ้วง มือใหญ่บีบคางเล็กให้แหงนเชิดขึ้นรับแรงบดบี้ของปากหนาตัวเองโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวจะมีอารมณ์ร่วมไปกับตนเองหรือไม่ เพราะเขาอยากสั่งสอนให้เธอรู้และหลาบจำว

    Last Updated : 2025-01-19
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   3 – ม่านรูดม่านสวาท 2

    “อือ...ไม่ไหวแล้วชะ...ช่วยฉันด้วยคุณปัก อือ...”“อ่า...อยากได้ผัวเหรอจ๊ะ อยากได้ก็ครางชื่อผัวสิ เรียกพี่ปัก ทูนหัวเรียก อ่า...อือ...”มือใหญ่ถูไถไปมากับเนินสวาทแล้วสอดนิ้วใหญ่เข้าไปในความคับแน่นจนใบหน้าเล็กที่บิดเร่าไปมาด้วยความเสียดซ่านต้องบิดเบี้ยวไปมาด้วยความเจ็บเมื่อถูกรุกล้ำเข้าไปในส่วนสงวนของตัวเอง สองมือเล็กกำจิกผ้าห่มแน่น“อะ...อือ ยะ...อย่าทำจินแบบนี้ จินเจ็บ อือ...อ่า”“อา...เรียกพี่ปักสิทูนหัว เรียกสิจิน อา...แล้วจะไม่ทรมานอีก เชื่อผัว อา...” ดึงนิ้วใหญ่ออกมาดูดเลียพร้อมกับเคลื่อนเอวสอบมาบดเบียดความเป็นบุรุษแข็งแรงเสียดสีไปมากับกลีบกุหลาบอวบฉ่ำของสาวเจ้า“อือ...ใจร้ายชะ...ช่วยจินด้วย อือ...” หล่อนแอ่นยกเร่าสะโพกขึ้นหาความใหญ่โตที่เคลื่อนเสียดสีกับกลีบสวาทของตัวเองด้วยความต้องการปรารถนา“ซี้ดดด อือ...เรียกพี่ปักคนสวย อา...อย่าช้า...พี่ไม่ไหวแล้วจิน ชูว์...”ปักษากัดฟันคำรามพร่าด้วยความเสียวทรมานแก่นกายร้อนของตัวเองเหมือนกัน แต่เขาจะไม่ยอมยัดความใหญ่โตสอดใส่ไปในกายเล็กคับแคบแน่ถ้าจินตนาไม่เรียกเขาอย่างที่ต้องการ อยากให้เธอเรี

    Last Updated : 2025-01-20
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   4 – หัวใจไม่รักดี 1

    บทเพลงรักเพลงสวาทเพลงกามแรกจบไป ปักษาก็ได้หาพอไม่ เขาต้องการจินตนาอีกครั้ง ความแข็งร้อนที่แช่ฝากฝังอยู่ในกายฉ่ำคับแน่นของเธอก็ยังแข็งขึงกระตุกเร่าเสียวอยู่ภายในกายเล็ก ร่างใหญ่เคลื่อนเร่าขยับตัวไปมาเหนือร่างเล็กอีกครั้ง พร้อมเสียงครวญครางกระเส่าของจินตนาดังลอดออกมาจากริมฝีปากอวบอิ่มแห้งผาก “อือ...พะ...พอเถอะค่ะ ขอร้อง...” หล่อนขอร้องเพราะตอนนี้หล่อนไม่ไหวแล้ว หล่อนเพลียไปทั้งร่าง “อ่า...แค่ยกเดียวเองทูนหัว จะรีบพอไปไหน ดูสิ ม่านรูดนี้มีอุปกรณ์ให้เราด้วย ดูกระบองนั่นสิ” ดวงตาสีสนิมเหล็กของปักษามองไปเห็นกระบองพลาสติกแขวนห้อยอยู่ผนังห้องพอดี “อือ...ไม่ค่ะ จินไม่ต้องการ เลว” “อา...คำก็ว่าผัวเลว ทีเมื่อกี้ไม่เรียกแบบนี้ ร้องขอให้เอาตลอด อ่า...” เขาไม่โกรธหรอกเพราะตอนนี้จินตนาสวยยั่วย

    Last Updated : 2025-01-21
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   4 – หัวใจไม่รักดี 2

    “ชูว์...นั่นแหละที่รัก อ่า...ดีมากทูนหัว อ่า...สวยงามมาก เสียว...ขย่มเลย ร่อนเอวจิน อ่า...ซี้ดดดด” ปักษาเกร็งเอวสอบแอ่นยกเร่าบิดหมุนร่อนไปตามเอวเล็กที่บิดเร่าไปมาเหนือร่างของตัวเอง ดวงตาสีสนิมเหล็กจ้องมองสองเต้าที่เคลื่อนไหวยวบไปตามแรงโน้มถ่วงของโลกและแรงขยับของเจ้าของร่างแล้วได้แต่ไล้ปลายลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองไปมาด้วยความเสียวซ่าน สองมือใหญ่จับเอวเล็กคอดลูบไล้ไปมาเพื่อระบายความเสียว “อ่า...อือ แบบนี้ไหมคะพี่ปัก อือ...จิน อ่า...” หล่อนครวญครางถามคนตัวโตพร้อมแอ่นร่างสาวบิดเร่าสวาทไปมาพร้อมยกร่างตัวเองขึ้นลงขย่มแก่นกายแข็งร้อนใหญ่โตของเขาเป็นจังหวะเงอะงะ “โอว์...แบบนี้แหละเมียจ๋าอ่า...เสียว ซี้ดดดด อือ...” ปักษากระสันเสียวซ่านไปกับแรงขย่มรักของยอดสวาทเหนือร่าง สองมือใหญ่บีบเคล้นคลึงก้นงามงอนที่แอ่นกระดกกระเด้งขย่มตนเอง พร้อมเอวหนาของเขาเองแอ่นยกเ

    Last Updated : 2025-01-23
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   5 –อย่าคิดเอาลูกมาจับฉัน 1

    ผ่านมาสองเดือนกว่าที่ต้องตกเป็นทาสบำเรอกามให้เจ้านายของตัวเอง และแน่นอนหัวใจที่อ่อนไหวของหล่อนก็เผลอรักเขาเข้าไปแล้ว ยิ่งได้นอนแนบชิดอยู่ในอ้อมกอดของเขาทุกค่ำคืนก็ยิ่งทำให้หัวใจของเธอผูกพันกับปักษาโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังมีการเปลี่ยนแปลงของร่างกายเกิดขึ้น ตอนนี้สาวเจ้าเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าแท้จริงแล้วตัวเองเกลียดหรือรักคนตัวโตกันแน่ เรื่องของเธอกับปักษาเป็นที่รับรู้ของทุกคนในบ้านและในเหมืองแร่ ตอนนี้เป็นเวลาค่ำแล้วอีกไม่นานชายหนุ่มจะกลับบ้านมาทานมื้อเย็นฝีมือของเธอ และเธอก็เพิ่งสอนการบ้านส้มหวานเสร็จและมองดูหนูน้อยระบายสีในสมุดการ์ตูนที่ผู้เป็นลุงซื้อมาให้ “พี่จินขา...พี่จินได้ยินส้มหวานไหมคะ” หนูน้อยเรียกพี่เลี้ยงตั้งนานแล้วแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาจึงเรียกอีกครั้งพร้อมกับเขย่าต้นแขนของพี่เลี้ยง “คะ...ส้มหวาน พี่จินขอโทษค่ะ พอดีพี่จินคิดอะไรเพลินนิดหน่อย ส้มหวานม

    Last Updated : 2025-01-24
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   5 –อย่าคิดเอาลูกมาจับฉัน 2

    แอ๊ด! เสียงเปิดประตูแผ่วเบาดังขึ้นพร้อมกับร่างเปื้อนฝุ่นของปักษาแทรกเข้ามาในห้องนอนของหลานสาว พอเข้ามาก็เปิดไฟที่มุมประตูแล้วก็เห็นหนูน้อยนอนขดตัวในผ้าห่มกอดตุ๊กตากระต่ายน้อยตัวโปรดเหมือนทุกวัน เขาจึงยิ้มมุมปากแล้วเดินไปยังเตียงพร้อมกับจะยื่นมือไปลูบแก้มนุ่มของหลานสาว แต่ก็ต้องชะงักมือกลางคันเมื่อเห็นว่ามือตัวเองสกปรก เขาจึงยิ้มและบอกฝันดีหลานสาวในท่ายืนแบบนั้นโดยไม่ได้หอมแก้มเหมือนทุกครั้ง “ฝันดีนะคะนางฟ้าตัวน้อยของลุงปัก” เมื่อได้บอกฝันดีหลานสาวแล้วก็เดินไปปิดไฟแล้วออกจากห้องนอนของส้มหวานไปห้องนอนของตัวเอง พอเข้ามาในห้องก็เห็นจินตนานอนหลับบนเตียงรอท่า หล่อนไม่ได้ปิดไฟสงสัยคงรอเขากลับจนเผลอหลับไปแน่เลย ปักษาจึงปลดเปลื้องชุดเปื้อนฝุ่นของตัวเองกองไว้ที่พื้นก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายตัวเองให้สะอาด

    Last Updated : 2025-01-25
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   6 – อย่าได้เจอกันอีกเลย(ลาจาก)

    “พี่จินรักส้มหวานนะคะ” เธอส่งส้มหวานให้กับคุณครูหน้าประตูโรงเรียนพร้อมบอกรักหนูน้อย“ส้มหวานก็รักพี่จินนะคะ ตอนเย็นเจอกันนะคะ” หนูน้อยยกมือไหว้พี่เลี้ยงและครูสอนพิเศษด้วยรอยยิ้ม“ค่ะ” เธอตอบรับอย่างไม่เต็มเสียง เพราะหลังจากวันนี้เธอจะไม่ได้เจอกันกับหนูน้อยอีกแล้ว“ฝากด้วยนะคะคุณครู”“ค่ะคุณจิน”“พี่จินไปนะคะส้มหวาน”จินตนาพยายามกักเก็บน้ำตาไม่ให้ไหลจึงแหงนเงยขึ้นมองฟ้าก่อนจะมองไปทางส้มหวานที่ยืนยิ้มให้ตนเองแล้วโบกมือลาเดินจากไป วันนี้เธอมาส่งส้มหวานที่โรงเรียนปักษาไม่ได้มาด้วยเพราะที่เหมืองแร่ยังวุ่นวาย พอเสร็จจากกิจรักเขาก็อาบน้ำแต่งตัวเข้าเหมืองแร่โดยไม่ทานข้าวเช้า และไม่มาส่งหลานสาว เขาให้เธอมาส่งเอง เธอไม่ให้คนงานที่บ้านมาส่งเธอเลือกพาหนูน้อยนั่งรถรับส่งประจำทาง และเป็นโชคดีของเธอที่เขาไม่มา ตัดสินใจแล้วว่าจะใช้โอกาสนี้แหละหนีไปจากคนเลวระยำ หนีไปให้ไกลที่สุดแล้วจะไม่กลับมาเจอหน้าเขาอีก หากว่าเธอท้องอย่างที่คิดจริงๆ ลูกต้องไม่มีพ่อแบบเขา พ่อที่เห็นแก่ตัวและเลวแบบปักษาหล่อนไม่ได้เอาอะไรมาด้วยนอกจากเอกสารสำคัญของตัวเอง ส่วน

    Last Updated : 2025-01-26
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   7 – ตามนาง 1

    ปักษาแทบบ้าเมื่อแดงกลับมาบอกว่าไม่เจอจินตนา ให้คนของตัวเองไปตามหาทั่วเชียงใหม่แล้วก็ไม่เจอ เขาอยากจะบ้าตาย ผู้หญิงตัวเล็กๆ แค่นี้จะหนีไปไหนรอด สั่งให้คนไปสืบดูที่บ้านของหล่อนที่จังหวัดอุตรดิตถ์ก็ยังเงียบ จ้างนักสืบสืบตามหาแกะรอย ตอนนี้ผ่านมาเกือบเดือนแล้วก็ยังเงียบไร้วี่แววของคนตัวเล็ก“คุณลุงขา เมื่อไหร่พี่จินจะกลับมาคะ” ส้มหวานเลิกเรียนกลับมาก็วิ่งมากอดขาคุณลุงที่ยืนต้อนรับอยู่ที่เชิงบันไดขึ้นบ้าน“พี่จินจะกลับมาหาส้มหวานแน่นอนค่ะ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ ว่าแต่วันนี้ที่โรงเรียนส้มหวานกินข้าวเที่ยงกับอะไรคะ”ย่อตัวลงเอ่ยกับหนูน้อยพร้อมช้อนอุ้มขึ้นแนบอกเดินเข้าไปในบ้าน ดอกไม้กับแดงก็เดินตามเข้าไป แดงหันไปมองสบตาดอกไม้แม่ของตนแล้วส่ายหน้าไปมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ แค่นั้นดอกไม้ก็รู้แล้วว่ายังหาจินตนาไม่เจอ“วันนี้ที่โรงเรียนมีแกงจืดหมูสับกับไข่เจียวค่ะคุณลุงขา” ส้มหวานตอบพร้อมกับหอมแก้มสากของคุณลุง“น่าอร่อยจัง ลุงขาอยากกินแบบส้มหวานบ้างจังค่ะ” เขาเอ่ยเสียงนุ่มเอาใจหลานสาว“ลุงขาอยากกินเหรอคะ ทำไงดีคะ พี่จินไม่อยู่บ้าน ให้คุณยายดอกไม้

    Last Updated : 2025-01-27

Latest chapter

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   ตอนพิเศษ ขย่มรักคนเลว

    “โอว์...เสียวดีเหลือเกินเมียพี่ อ่า...ดีมากทูนหัว โอว์...เสียว ซี้ดดดด” เสียงคำรามพร่าดังออกมาจากริมฝีปากหนาของปักษา พร้อมกับมือใหญ่กดหัวทุยน้อยของแม่ยอดสวาทของตัวเองให้เคลื่อนไหวขึ้นลงซุกไซ้กับหว่างขาแข็งแรงของตัวเอง ท่อนขาใหญ่ทั้งสองเหยียดเกร็งพร้อมกับเท้าจิกเกร็งตามแรงเสียวซ่านที่คนตัวเล็กกำลังทรมานซ่านตนเองอยู่ “อ่า...อือ ชอบไหมคะพี่ปัก อ่า...” มือน้อยจับหน้าขาแข็งแรงทั้งสองลูบไล้ไปมากับโคนขาบุรุษแข็งแรง เธอนั่งคุกเข่าแทรกอยู่กลางหว่างขาใหญ่ที่แยกกว้างของชายหนุ่ม สองมือลูบไล้เคลื่อนถูไถไปมากอบกุมพวงสวรรค์และเอ็นอุ่นร้อนที่ปากน้อยของหล่อนดูดรูดคลึงหยอกเย้าปลุกเสียว “โอว์...ชอบมากทูนหัว ผัวอยากให้ดูดแรงๆ อ่า...จะแตกแล้วจิน พี่ไม่ไหวแล้ว อืม...” แอ่นยกเร่าเอวสอบนำพาแก่นกายอุ่นร้อนสอดเสียดสีเข้าในปากน้อย ซึ่งปากน

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   13 - อยู่กับผัวเถอะนะ ผัวสำนึกแล้ว

    ตลอดสองอาทิตย์ที่มาอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ จินตนาก็พ่ายแพ้ต่อบทรักบทสวาทของคนมักมากในกามอย่างปักษา และเธอเองก็เป็นฝ่ายยอมเสียมากกว่าแม้จะปากแข็งไม่ต้องการ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ยอมพร้อมตามไปกับเขา และในบางครั้งหล่อนก็ขึ้นขย่มเขาราวกับแม่เสือสาว จินตนาเริ่มใจอ่อนแล้ว แต่ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะปักษายังไม่พูดคำว่าขอโทษและบอกว่ารักเธอสักครั้ง หล่อนอยากได้ยิน อยากแน่ใจและมั่นใจว่าเขานั้นต้องการตัวเองกับลูกจริงๆ ส่วนสุจิต เพื่อนของเธอก็แวะมาเยี่ยม แต่พอมาแล้วมาเจอกับทินกรณ์ เพื่อนของปักษา เพื่อนก็รีบกลับเชียงรายทันทีโดยไม่พูดไม่บอกอะไรเธอสักคำ และไม่รู้ด้วยว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน ทำไมถึงต้องทะเลาะเมื่อเจอกันเมื่อสามวันก่อนที่ทินกรณ์ก็มารับขวัญหลานแล้วพอเจอกันทั้งสองก็ฟาดฟันโต้เถียงใส่อารมณ์กัน จนทำให้เธอมึนงงและไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เธออยู่ที่บ้านของปักษา แต่ตัวเขานั้นหายหัวไปไหนไม่รู้ สามวันแล้วที่ไม่เจอเขา ไม่รู้ไปไหน

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   12 – อาการแบบนี้เรียกว่ารักรึเปล่า 2

    ปักษาพูดอธิบายให้คนตัวเล็กที่ดิ้นแรงในอ้อมกอดของตัวเองให้รับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองตอนนั้นด้วย เขากลัวหลายๆ อย่าง เพราะเขามีส้มหวานเป็นครึ่งชีวิต ตั้งแต่หลานเสียพ่อกับแม่ไป เขาก็บอกกับตัวเองว่าจะดูแลส้มหวานให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้หลานรู้สึกขาดหรือเกินและขาดความรัก เขาจึงทุ่มเททุกอย่างให้กับหลานสาวคนเดียวมาตลอด แต่พอวันนั้นจินตนาสมมติเรื่องที่ยังไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง เขาจึงโกรธและพลั้งปากพูดแบบนั้นออกไปจินตนาหยุดดิ้นเมื่อคิดตามคำพูดของเขาและคิดถึงส้มหวาน ก็จริงอย่างที่เขาพูด เขาคงกลัวว่าส้มหวานจะมีปมด้อยและเป็นเด็กขี้อิจฉา แล้วเขา...แล้วเขาทำไมถึงได้บุกรุกห้องนอนของเธอที่เป็นลูกจ้างล่ะ เขาข่มขืนเธอ ข้อนี้มันยังค้างคาในใจและทำให้เธอเกลียดเขา เกลียดเหรอ? เธอเกลียดปักษาจริงๆ งั้นเหรอ?“แล้วทำไมคุณข่มขืนฉัน”“ก็คนมันอยากได้ เต๊าะตั้งนานไม่ยอมสักที และวันนั้นก็ไม่ไหว ความอดทนของผัวมันต่ำเลยเผด็จศึกอย่างที่โดนนั่นแหละ อีกอย่างไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงอยากได้จินมากขนาดนั้นช่วงนั้น และตอนนี้ก็ยังอยากได้ ตลอดเวลาที่จินไม่อยู่ ผัวก็อดอยากมากไม่เคยเอากับผู้หญิงที่ไหนเลย เอ

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   12 – อาการแบบนี้เรียกว่ารักรึเปล่า 1

    ปักษาเริงรักกับร่างกายของจินตนาจนถึงเช้าของวันถัดมา เขาไม่สนใจหรอกว่าเจ้าหล่อนจะยินยอมหรือไม่ รู้แต่ว่าทุกครั้งที่เขาขึ้นขย่มหล่อนก็อ้าถ่างขาตอบรับ และในบางยกหล่อนก็ยังเป็นผู้ขึ้นคร่อมขย่มร่างของเขา หล่อนเองก็ต้องการเขาไม่ต่างจากที่เขาปรารถนาตัวเธอนักหรอก จินตนาขยับตัวอ่อนแรงบนเตียงนุ่ม ค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพื่อปรับระดับการมองเห็นของตัวเอง และเมื่อปรับการมองเห็นให้เข้ากับแสงในยามเช้าแล้ว เธอก็ขยับตัวจะลุกขึ้น แต่ก็ต้องครางออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บกลางกายที่ถูกรุกเร้าตลอดคืนที่ผ่านมา และเธอก็เพิ่งได้นอนไม่ถึงชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องตื่นเมื่อสำนึกได้ว่าที่นี่คือที่ไหน เธอมองไปรอบๆ ห้องก็เห็นร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่ายืนอยู่ที่หน้าต่าง ในมือของเขามีบุหรี่ถือพร้อมกับควันสีเทาลอยออกจากปากและจมูกของเขา “คุณทำแบบนี้กับฉันทำไม” หล่อนกัดฟันถามเขาพร้อมกับกำผ้าห่มที่ห่มร่างตัวเองไว้แน่นและขยับตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง 

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   11 – ตั้งใจมาตกลงแล้วทำไมแพ้พ่าย 2

    “ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเธอมาห้องฉันได้ยังไง เมื่อมาแล้วก็ต้องรับโทษ และตอนนี้ฉันก็อยากเอาเธอจนจะบ้าตายอยู่แล้ว ฉันต้องการได้ยินไหมจิน ฉันต้องการกระแทกแรงๆ ในความคับแน่นของเธอ” พูดจบก็ไม่รอช้าจึงกระชากเสื้อยืดสีขาวของหล่อนขาดครึ่ง แล้วดึงรั้งออกโยนทิ้ง โดยไม่สนใจมือเล็กที่ปัดป่ายผลักเขาออกห่าง“ไม่นะ! คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้ ครั้งแรกคุณก็ข่มขืนฉันแล้ว คุณจะเลวไปถึงไหนคุณปัก” แม้ว่าปักษาจะกระชากเสื้อขาด เธอก็ไม่มีวันยอมแน่ เธอไม่ต้องการอีกแล้ว เธอไม่อยากเจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมา“ทำไมฉันจะบังคับและข่มขืนเธอครั้งที่สองอีกไม่ได้ล่ะจิน อีกอย่างจะเรียกข่มขืนไม่ได้ เพราะเธอครวญครางตอบรับฉันและครางร้องเรียกให้ฉันช่วยเธอไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่เชื่อก็ตั้งกล้องอัดคลิปไว้ก็ได้” เขาพูดพร้อมกับแสยะยิ้มและรวบมือน้อยทั้งสองไว้ด้วยมือข้างเดียว จากนั้นเคลื่อนตัวเข้าไปแทรกกลางหว่างขาน้อยแล้วใช้ขาแข็งแรงข้างซ้ายกดขาของเธอแยกแนบไปกับอ่างล้างหน้า“ไม่จริง! ฉันไม่เคยต้องการ แต่เพราะคุณหลอกฉัน” เธอร้องปฏิเสธเสียงดังหึหึ“ฉันหลอกเธอตอนไหน เห็นทุกครั้งเธอก็อ้าขาให้ฉันเอา และบางวันก็ขึ

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   11 – ตั้งใจมาตกลงแล้วทำไมแพ้พ่าย 1

    ความเครียด ความกดดัน ความโกรธตอนอยู่ข้างล่างทำให้เขาหงุดหงิดจนไม่อยากให้ลูกน้อยอยู่ใกล้และซึมซับพลังด้านลบของตัวเอง เขาจึงให้ดอกไม้นำวายุไปเลี้ยงที่ห้องของส้มหวาน คืนนี้เขาอยากอยู่คนเดียว อยากสงบสติอารมณ์ของตัวเอง จึงไม่ต้องการให้ใครมารบกวน และส้มหวานก็ดีใจที่วันนี้มีน้องชายและคุณยายไปนอนด้วยที่ห้องของตัวเอง ปักษาปลดเปลื้องชุดออกแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมเปิดน้ำอุ่นและน้ำเย็นผสมกันในอ่างอาบน้ำ และรอไม่นานระดับน้ำในอ่างก็พอดีนอนแช่ตัว เขาก้าวขาแข็งแรงเข้าไปในอ่างอาบน้ำแล้วเคลื่อนตัวนอนดับความร้อนของอารมณ์ที่กำลังลุกโชนอยู่ในอกของตัวเอง เขาหลับตาพิงหัวกับขอบอ่างอาบน้ำแล้วยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองไปมาเพื่อไล่ความเครียด เขานอนแช่ในอ่างน้ำจนเผลอหลับไปในอ่างพร้อมกับเรื่องของจินตนา ด้วยความอ่อนเพลียที่ทำงานในเหมืองแร่มาทั้งวัน และวันนี้ก็มีดินถล่มอีก เขาจึงวุ่นวายแต่ก็ไม่ได้ยุ่งจนต้องลืมเวลาไปรับหลานสาวของตัวเอง ปักษาใส่ใจทุกอย่า

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   10 – อย่าเอาลูกฉันไป 2

    “ป้ามาแล้วค่ะคุณปัก” ดอกไม้เดินเข้ามาเห็นภาพน่ารักของสองพ่อลูกก็อดยิ้มไม่ได้ แต่จะดีกว่านี้ถ้ามีแม่มาอยู่ด้วย“ไปอยู่กับยายดอกไม้นะครับ พ่ออาบน้ำเสร็จจะตามไป ไปอยู่กับพี่ส้มหวานนะครับ ป้าครับเตรียมมื้อเช้าให้ส้มหวานรึยังครับ” พูดกับลูกน้อยพร้อมช้อนอุ้มขึ้นแนบอกส่งให้แม่บ้านเก่าแก่ของตัวเองพร้อมถามถึงมื้อเช้าของนางฟ้าตัวน้อยของตัวเอง“ตอนนี้หนูส้มหวานกำลังทานมื้อเช้าค่ะ คุณปักจะไปส่งหนูส้มหวานเหรอคะ”“ครับ ผมจะไปส่งส้มหวานแล้วจะไปเหมืองแร่เลยครับ วันนี้ป้าเลี้ยงวายุได้ไหมครับ หรือถ้าไม่ได้ยังไงผมจะได้หาพี่เลี้ยงมาช่วยครับ”“ทำไมคุณปักไม่พาหนูจินมาด้วยคะ เธอเป็นแม่...”“อย่าพูดถึงผู้หญิงคนนั้นเลยครับ เธอแค่อุ้มท้องและคลอดวายุ ผมไม่ให้เธอเป็นแม่ของลูกผม และผมก็ไม่ต้องการเธอด้วย” พูดตรงข้ามกับความต้องการส่วนลึกของหัวใจ ทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าตัวเองนั้นโหยหาจินตนามากแค่ไหน แต่ปักษาก็จะเลือกปฏิเสธความปรารถนานั้นออกไปเมื่อคิดว่าเธอจงใจพรากลูกไปจากตน“แต่ยังไง...”“ผมจะอาบน้ำแล้วครับ ป้าพาวายุลงไปข้างล่างดูส้มหวานกินข้าวเถอะครับ เดี๋ยวผมอาบ

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   10 – อย่าเอาลูกฉันไป 1

    สุจิตกลับมาจากโรงเรียนก็เห็นเพื่อนนั่งร้องไห้ที่โซฟาหน้าโทรศัพท์จนตาบวมแดงจึงรีบวางข้าวของในมือแล้ววิ่งไปหาเพื่อนรักเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น แล้ววายุล่ะ วายุไปไหน ทำไมไม่เห็น หรือว่านอนหลับอยู่บนห้อง เธอพยายามคิดบวก แต่แล้วยิ่งถามถึงหลานเพื่อนรักก็ยิ่งร้องไห้สะอื้นดังกว่าเดิมพร้อมโถมตัวโอบกอดเธอแนบแน่น ฮือๆๆ “แก...อึก...ฮือๆๆ เขามาเอาลูกไปแล้ว คนสารเลวนั่นมาแย่งวายุไปแล้ว ฮือๆๆ อึก...” หล่อนบอกเพื่อนด้วยเสียงสะอื้นไห้พร้อมกอดเพื่อนแน่นและซุกหน้ากับไหล่เล็กของสุจิต อึก! ฮือๆๆ “ว่าไงนะ ผู้ชายคนนั้นมา มาได้ยังไง แล้วเขารู้ได้ยังไงว่าจินมีลูก” หล่อนถามพร้อมผลักเพื่อนออกจากอ้อมกอดเพื่อมาพูดคุยกันให้รู้เรื่อง “ฮือๆๆ ไม่รู้เหมือนกันเขารู้ได้ยั

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   9 – ลูกเป็นของฉัน

    แล้ววันที่รอคอยก็มาถึง จินตนาคลอดลูกน้อยออกมา หนูน้อยเป็นผู้ชายมีหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับผู้เป็นพ่อราวกับแกะ หล่อนอุ้มท้องมาเองแท้ๆ แต่ลูกกลับออกมาหน้าตาเหมือนพ่อ เธอจึงตั้งชื่อให้ลูกชายว่า “วายุ อุ่นใจ ชื่อเล่นก็วายุ” ตอนนี้หนูน้อยเพิ่งอายุได้หนึ่งเดือนสามสัปดาห์ จินตนาโชคดีเหลือเกินที่มีสุจิตอยู่ด้วย หล่อนลาเลี้ยงลูกสามเดือนกับทางโรงเรียน และช่วงเย็นก็มีสุจิตมาช่วยดูแลเลี้ยงดูลูกน้อย เรื่องลูกเธอยังไม่บอกที่บ้าน หล่อนยังไม่พร้อมจะบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่ด้วยกลัวว่าพวกท่านทั้งสองจะเสียใจและรับไม่ได้ แต่ยังไงก็ต้องบอก เพราะเธอไม่อยากจ้างพี่เลี้ยงมาเลี้ยงลูกในช่วงที่ไปสอน เธออยากให้พ่อกับแม่มาอยู่ด้วยและช่วยเลี้ยงลูกมากกว่า แต่ตอนนี้ยังก่อน ใกล้ๆ หมดวันลาเธอค่อยโทรบอกที่บ้านเรื่องของเธอ อุแว้! อุแว้! อุแว้! เสียงเด็กชายวายุร้องไห้งอแงเมื่อผู้เป็น

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status