Beranda / โรแมนติก / ปักษา(ภาคชั่วช้า) / 2 –ฉันจะไม่อยู่เป็นของใกล้มือคุณ 2

Share

2 –ฉันจะไม่อยู่เป็นของใกล้มือคุณ 2

last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-11 20:19:22

        “เย้ๆ คุณลุงขาจะไปส่ง ส้มหวานอยากให้ไปส่งทุกวันเลยค่า...” หนูน้อยปรบมือร้องดีใจเมื่อรู้ว่าวันนี้คุณลุงขาจะไปส่งตนเองไปโรงเรียน

        “แน่นอนค่ะ ลุงปักจะไปส่งส้มหวานทุกวันเลยนะคะ จะเริ่มตั้งแต่วันนี้เลย”

        “งั้นส้มหวานไปกับคุณลุงนะคะ วันนี้พี่จินต้องอยู่เก็บของค่ะ”

        “ค่อยกลับมาเก็บก็ได้ ไปด้วยกันนั่นแหละ อีกอย่างเรามีเรื่องต้องคุยกันคงไม่ต้องพูดเยอะนะว่าเรื่องอะไร”ท้ายประโยคปักษาเน้นเสียงห้วนก่อนจะหันไปยิ้มเอ็นดูให้หลานสาว

        “วันนี้ส้มหวานมีคุณลุงขาไปส่ง ส้มหวานจะพูดอวดเพื่อนว่าส้มหวานมีคุณลุงหล่อ คิกๆ”

หนูน้อยพูดไปพลางตักข้าวต้มใส่ปากพลางทำให้ทุกคนที่มองดูนั่งยิ้มตามแล้วยิ่งรักและเอ็นดูหนูน้อย ถึงแม้จะกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เกิดแต่ว่าปักษาก็ไม่เคยทำให้หลานสาวขาดความอบอุ่นหรือความรักเลยแม้แต่น้อย เขาให้ทุกอย่างกับส้มหวานเท่าที่คุณลุงคนหนึ่งจะทำได้

        “บ๊ายๆ จุ๊บๆ ส้มหวานเข้าห้องเรียนก่อนนะคะคุณลุงขา พี่จิน” หนูน้อยยืนข้างครูประจำชั้นพร้อมกับส่งจุ๊บและโบกมือให้คุณลุงกับพี่เลี้ยงสาวที่เดินมาส่งถึงหน้าห้องเรียน เพราะวันนี้หนูน้อยมาสายกว่าทุกวันจึงไม่ทันเคารพธงชาติในตอนเช้าของโรงเรียน

        “จุ๊บๆ”

ปักษาส่งจุ๊บกลับไปให้หลานสาว มองดูแล้วเหมือนพ่อแม่มาส่งลูกมาโรงเรียนเหมือนปกติ และถ้าใครได้เห็นหน้าเคร่งขรึมที่เวลาอยู่กับหลานแล้วเปลี่ยนเป็นมุ้งมิ้งไม่ได้ดุดันเหมือนหนวดเคราบนหน้าแล้วก็ยิ่งไม่อยากเชื่อสายตา เพราะเขาทำได้ทุกอย่างเพื่อหลานตัวเล็กของเขา

        จินตนาเห็นคนตัวโตทำแล้วก็อดยิ้มมุมปากไม่ได้ เมื่อเทียบกับหน้าตาและท่าทางที่แสดงออกมาแล้วมันช่างขัดกันเหลือเกิน แต่ก็แค่เพียงชั่วคราวเท่านั้นก่อนจะตีหน้านิ่งแล้วเดินไปยังรถยนต์โดยไม่สนใจรอเจ้าของรถ

        “รอด้วยสิเมียฉัน”

        เท้าเล็กของจินตนาหยุดชะงักพร้อมเหวี่ยงสายตามาทางคนที่เดินก้าวยาวๆ มาหยุดข้างๆ ตัวเองทันที

        “อย่าเรียกฉันแบบนี้ เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยิน อีกอย่างฉันอายคนอื่นเขา และแค่คืนเดียวฉันไม่นับว่าเป็นเมียคุณหรอก เพราะถ้าเป็นแบบนั้นเมียคุณก็มีทั่วจังหวัดแล้วค่ะ” พูดจบก็ก้าวเดินยาวไปเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่งรอเขาบนรถด้วยความขุ่นเคืองอารมณ์

        “รีบกลับก็บอกผัวสิจ๊ะทูนหัว แค่คืนเดียวไม่นับงั้นคืนนี้อีกไหม” พอขึ้นมานั่งประจำคนขับติดเครื่องยนต์แล้วก็ออกตัวรถไปทันที พร้อมกับมือที่กระตุกเกียร์รถนั่นเคลื่อนมาจับหน้าขาของจินตนา

        เผียะ!

        “อย่ามาถูกเนื้อต้องตัวฉัน” พร้อมกับตีมือใหญ่และปัดให้ถอยห่างออกไป

        “เมื่อคืนยังครางให้ช่วยอยู่เลย ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว เธอก็รู้มาตลอดว่าฉันอยากเอาเธอแค่ไหน เธออย่าเล่นตัวเลยน่า เสียแล้วก็เสียซ้ำได้ ไม่เห็นต้องแคร์อะไรเลย ฉันจ่ายค่าตัวให้ก็ได้...เผียะ!” หน้าปักษาชาไปทั้งแถบเมื่อมือเล็กตวัดใส่หน้าเต็มแรง ปักษายกมือขึ้นลูบแก้มสากข้างโดนตบแล้วหันไปมองทางตรงหน้าที่ขับรถมา พอเห็นว่าข้างหน้ามีโรงแรมม่านรูดเขาจึงหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าทันที สันกรามปูดโปนขึ้นด้วยความโกรธหล่อน

        “คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะคุณปัก” หล่อนเห็นเขาเลี้ยวรถเข้ามาในโรงแรมม่านรูดก็จับมือของเขาหักพวงมาลัยรถยนต์ไปมา

        “ทำไมจะทำไม่ได้ เมื่อกี้เธอตบหน้าฉัน ฉันก็จะปล้ำเอาเธอจนขาถ่างเดินขึ้นรถไม่ได้เลยแหละ กล้ามากนะ กล้ามากที่ตบหน้าคนอย่างฉัน” จับมือเล็กที่หักพวงมาลัยรถตนออกแล้วเลี้ยวเข้าไปในห้องที่มีพนักงานโบกมือเรียกทันที

        “ไม่นะ พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้” หล่อนดิ้นรนเมื่อตอนนี้ปักษาดับเครื่องยนต์และเดินมาเปิดประตูข้างที่หล่อนนั่ง มือเล็กดึงประตูไว้ไม่ให้เขาเปิดออกได้ แต่แรงของหล่อนน้อยนิดเท่ามดมีหรือจะสู้แรงยักษ์อย่างปักษาได้

        “ไม่นะ คุณจะบ้ารึไง ฉันเป็นพี่เลี้ยงและครูสอนพิเศษหลานคุณนะ คุณจะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้” เมื่อเขาเปิดดึงประตูรถออกเธอก็รัวคำพูดใส่หน้าเขาพร้อมพยายามใช้เท้าเล็กถีบยันไม่ให้เขาเข้ามาใกล้ตัวเองได้

        หึหึ

        “ใช่ แต่อีกหนึ่งตำแหน่งคือเมียของฉัน เธอลืมไปแล้วเหรอเมื่อคืนเรามีความสุขกันมากแค่ไหนจิน” มือใหญ่จับรวบเท้าเล็กที่ถีบเตะตัวเองไว้เพียงมือเดียวก่อนจะกระชากร่างเล็กเข้ามาหาแล้วอุ้มขึ้นพาดไหล่กว้าง

        กรี๊ดดด

        “ช่วยด้วย ช่วยพี่ด้วยค่ะน้อง” จินตนาดิ้นรนบนไหล่หนาและทุบตีหลังแข็งแกร่งแรงๆพร้อมร้องขอพนักงานโรงแรมม่านรูดให้ช่วยตัวเอง

        “อย่าเสือกเรื่องผัวเมียเลยน้อง เมียพี่พยศต้องสั่งสอนแบบนี้แหละ” ปักษาหันไปสั่งพนักงานที่ทำท่าจะเข้ามาช่วยให้หยุด และก็ได้ผลเมื่อตอนนี้ไม่มีใครเข้ามายุ่งเขาจึงพาคนดื้อรั้นจอมพยศเข้าไปในห้องที่พนักงานเปิดรอท่าไว้

        กรี๊ดดด

        “ฉันจะเอาเรื่องคุณให้ถึงที่สุดเลยคอยดู”

        “เรื่องผัวๆ เมียๆ ใครเขาจะอยากยุ่ง แล้วที่บอกจะเอาเรื่องน่ะรอเอาเรื่องฉันบนเตียงดีกว่าจิน”

        ปักษาล่ะอยากลงโทษแม่คนดื้อหนักๆ แรงๆ บนเตียงจริงๆ ตอนนี้ และพอเข้ามาในห้องแล้วพนักงานก็ปิดประตูห้อง เขาก้าวเดินพาร่างน้อยที่ดิ้นรนไม่ยอมอ่อนแรงให้ไปโยนลงบนเตียงนุ่มทันที

        ตุ้บ!

        โอ๊ย!

        ถูกเหวี่ยงโยนกระแทกอย่างไม่ถนอมทำให้ร่างเล็กกะทัดรัดจุกเจ็บเมื่อถูกโยนแรงแบบนี้ น้ำตาสาวเล็ดอาบสองแก้มคลอดวงตาสวยด้วยความเจ็บและเคียดแค้นคนตัวโตที่เคลื่อนตัวถลาลงมาคร่อมทับอย่างรวดเร็ว

        กรี๊ดดดด

        “อย่าทำบ้าๆ นะคุณปัก” หล่อนดิ้นรนพร้อมกับดันร่างใหญ่โตที่คร่อมทับออกห่าง

        หึหึ

        “นี่แหละโทษของผู้หญิงไม่เจียม กล้าดียังไงมาตบหน้าของฉันจิน ฉันอยากได้เธอ อยากเอาเธอมันปกติของผู้ชายอยู่แล้วเวลาเจอผู้หญิงที่สะดุดตา และคำพูดของเธอที่เหมือนไม่แคร์มันยิ่งทำให้ฉันอยากซ้ำให้เธอจำว่าจนตายเธอก็มีฉันเป็นผัวคนเดียว”

        ปักษาโต้สวนกลับด้วยอารมณ์เดือดดาลไม่แพ้กัน เกลียดที่สุดคือผู้หญิงอวดดีและดื้อดึงอย่างจินตนาเห็นเงียบๆ หงิมๆ ไม่คิดว่าจะมีฤทธิ์เยอะแบบนี้ หล่อนช่างดื้อด้านพยศสิ้นดี แถมยังมือหนักอีกด้วย และไม่คิดว่าตลอดชีวิตนี้จะโดนผู้หญิงคนไหนตบหน้า หล่อนเป็นคนแรกที่ตบหน้าเขาอย่างไม่หวาดกลัวเขาสักนิด

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   3 – ม่านรูดม่านสวาท 1

    จินตนาถึงกับสะอึกกับคำพูดของคนโฉดเหนือร่าง มือเล็กที่พยายามดันผลักร่างใหญ่ออกห่างก็เปลี่ยนเป็นทุบตีเขาสุดแรงเกิดด้วยความเจ็บแค้น เท้าทั้งสองถีบเตะไปมากับอากาศเพื่อให้เขาออกไปให้พ้นตัวเอง แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งเปิดทางให้ปักษาครอบครองเธอได้ง่ายขึ้นโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว มือใหญ่รวบสองมือเล็กทุบตีตัวเองรวบตรึงไว้เหนือศีรษะทุยเล็ก ขาใหญ่ทั้งสองกดทับเรียวขาเล็กของจินตนาที่ถีบเตะไปมาให้อยู่นิ่งใต้ร่างของตัวเอง มืออีกข้างที่ว่างก็เคลื่อนมาบีบคางเล็กเชิดขึ้นหาตัวเองก่อนจะบดริมฝีปากหนาลงไปหาอย่างรวดเร็ว “อ่ะ...อือ” เสียงครางอู้อี้ดังลอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งสองที่บดบี้ขยี้คลึงหนักหน่วงกันและกัน เรียวลิ้นสากสอดแทรกไปในโพรงปากเล็กด้วยความจาบจ้วง มือใหญ่บีบคางเล็กให้แหงนเชิดขึ้นรับแรงบดบี้ของปากหนาตัวเองโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวจะมีอารมณ์ร่วมไปกับตนเองหรือไม่ เพราะเขาอยากสั่งสอนให้เธอรู้และหลาบจำว

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-19
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   3 – ม่านรูดม่านสวาท 2

    “อือ...ไม่ไหวแล้วชะ...ช่วยฉันด้วยคุณปัก อือ...”“อ่า...อยากได้ผัวเหรอจ๊ะ อยากได้ก็ครางชื่อผัวสิ เรียกพี่ปัก ทูนหัวเรียก อ่า...อือ...”มือใหญ่ถูไถไปมากับเนินสวาทแล้วสอดนิ้วใหญ่เข้าไปในความคับแน่นจนใบหน้าเล็กที่บิดเร่าไปมาด้วยความเสียดซ่านต้องบิดเบี้ยวไปมาด้วยความเจ็บเมื่อถูกรุกล้ำเข้าไปในส่วนสงวนของตัวเอง สองมือเล็กกำจิกผ้าห่มแน่น“อะ...อือ ยะ...อย่าทำจินแบบนี้ จินเจ็บ อือ...อ่า”“อา...เรียกพี่ปักสิทูนหัว เรียกสิจิน อา...แล้วจะไม่ทรมานอีก เชื่อผัว อา...” ดึงนิ้วใหญ่ออกมาดูดเลียพร้อมกับเคลื่อนเอวสอบมาบดเบียดความเป็นบุรุษแข็งแรงเสียดสีไปมากับกลีบกุหลาบอวบฉ่ำของสาวเจ้า“อือ...ใจร้ายชะ...ช่วยจินด้วย อือ...” หล่อนแอ่นยกเร่าสะโพกขึ้นหาความใหญ่โตที่เคลื่อนเสียดสีกับกลีบสวาทของตัวเองด้วยความต้องการปรารถนา“ซี้ดดด อือ...เรียกพี่ปักคนสวย อา...อย่าช้า...พี่ไม่ไหวแล้วจิน ชูว์...”ปักษากัดฟันคำรามพร่าด้วยความเสียวทรมานแก่นกายร้อนของตัวเองเหมือนกัน แต่เขาจะไม่ยอมยัดความใหญ่โตสอดใส่ไปในกายเล็กคับแคบแน่ถ้าจินตนาไม่เรียกเขาอย่างที่ต้องการ อยากให้เธอเรี

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   4 – หัวใจไม่รักดี 1

    บทเพลงรักเพลงสวาทเพลงกามแรกจบไป ปักษาก็ได้หาพอไม่ เขาต้องการจินตนาอีกครั้ง ความแข็งร้อนที่แช่ฝากฝังอยู่ในกายฉ่ำคับแน่นของเธอก็ยังแข็งขึงกระตุกเร่าเสียวอยู่ภายในกายเล็ก ร่างใหญ่เคลื่อนเร่าขยับตัวไปมาเหนือร่างเล็กอีกครั้ง พร้อมเสียงครวญครางกระเส่าของจินตนาดังลอดออกมาจากริมฝีปากอวบอิ่มแห้งผาก “อือ...พะ...พอเถอะค่ะ ขอร้อง...” หล่อนขอร้องเพราะตอนนี้หล่อนไม่ไหวแล้ว หล่อนเพลียไปทั้งร่าง “อ่า...แค่ยกเดียวเองทูนหัว จะรีบพอไปไหน ดูสิ ม่านรูดนี้มีอุปกรณ์ให้เราด้วย ดูกระบองนั่นสิ” ดวงตาสีสนิมเหล็กของปักษามองไปเห็นกระบองพลาสติกแขวนห้อยอยู่ผนังห้องพอดี “อือ...ไม่ค่ะ จินไม่ต้องการ เลว” “อา...คำก็ว่าผัวเลว ทีเมื่อกี้ไม่เรียกแบบนี้ ร้องขอให้เอาตลอด อ่า...” เขาไม่โกรธหรอกเพราะตอนนี้จินตนาสวยยั่วย

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-21
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   4 – หัวใจไม่รักดี 2

    “ชูว์...นั่นแหละที่รัก อ่า...ดีมากทูนหัว อ่า...สวยงามมาก เสียว...ขย่มเลย ร่อนเอวจิน อ่า...ซี้ดดดด” ปักษาเกร็งเอวสอบแอ่นยกเร่าบิดหมุนร่อนไปตามเอวเล็กที่บิดเร่าไปมาเหนือร่างของตัวเอง ดวงตาสีสนิมเหล็กจ้องมองสองเต้าที่เคลื่อนไหวยวบไปตามแรงโน้มถ่วงของโลกและแรงขยับของเจ้าของร่างแล้วได้แต่ไล้ปลายลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองไปมาด้วยความเสียวซ่าน สองมือใหญ่จับเอวเล็กคอดลูบไล้ไปมาเพื่อระบายความเสียว “อ่า...อือ แบบนี้ไหมคะพี่ปัก อือ...จิน อ่า...” หล่อนครวญครางถามคนตัวโตพร้อมแอ่นร่างสาวบิดเร่าสวาทไปมาพร้อมยกร่างตัวเองขึ้นลงขย่มแก่นกายแข็งร้อนใหญ่โตของเขาเป็นจังหวะเงอะงะ “โอว์...แบบนี้แหละเมียจ๋าอ่า...เสียว ซี้ดดดด อือ...” ปักษากระสันเสียวซ่านไปกับแรงขย่มรักของยอดสวาทเหนือร่าง สองมือใหญ่บีบเคล้นคลึงก้นงามงอนที่แอ่นกระดกกระเด้งขย่มตนเอง พร้อมเอวหนาของเขาเองแอ่นยกเ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-23
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   5 –อย่าคิดเอาลูกมาจับฉัน 1

    ผ่านมาสองเดือนกว่าที่ต้องตกเป็นทาสบำเรอกามให้เจ้านายของตัวเอง และแน่นอนหัวใจที่อ่อนไหวของหล่อนก็เผลอรักเขาเข้าไปแล้ว ยิ่งได้นอนแนบชิดอยู่ในอ้อมกอดของเขาทุกค่ำคืนก็ยิ่งทำให้หัวใจของเธอผูกพันกับปักษาโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังมีการเปลี่ยนแปลงของร่างกายเกิดขึ้น ตอนนี้สาวเจ้าเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าแท้จริงแล้วตัวเองเกลียดหรือรักคนตัวโตกันแน่ เรื่องของเธอกับปักษาเป็นที่รับรู้ของทุกคนในบ้านและในเหมืองแร่ ตอนนี้เป็นเวลาค่ำแล้วอีกไม่นานชายหนุ่มจะกลับบ้านมาทานมื้อเย็นฝีมือของเธอ และเธอก็เพิ่งสอนการบ้านส้มหวานเสร็จและมองดูหนูน้อยระบายสีในสมุดการ์ตูนที่ผู้เป็นลุงซื้อมาให้ “พี่จินขา...พี่จินได้ยินส้มหวานไหมคะ” หนูน้อยเรียกพี่เลี้ยงตั้งนานแล้วแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาจึงเรียกอีกครั้งพร้อมกับเขย่าต้นแขนของพี่เลี้ยง “คะ...ส้มหวาน พี่จินขอโทษค่ะ พอดีพี่จินคิดอะไรเพลินนิดหน่อย ส้มหวานม

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-24
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   5 –อย่าคิดเอาลูกมาจับฉัน 2

    แอ๊ด! เสียงเปิดประตูแผ่วเบาดังขึ้นพร้อมกับร่างเปื้อนฝุ่นของปักษาแทรกเข้ามาในห้องนอนของหลานสาว พอเข้ามาก็เปิดไฟที่มุมประตูแล้วก็เห็นหนูน้อยนอนขดตัวในผ้าห่มกอดตุ๊กตากระต่ายน้อยตัวโปรดเหมือนทุกวัน เขาจึงยิ้มมุมปากแล้วเดินไปยังเตียงพร้อมกับจะยื่นมือไปลูบแก้มนุ่มของหลานสาว แต่ก็ต้องชะงักมือกลางคันเมื่อเห็นว่ามือตัวเองสกปรก เขาจึงยิ้มและบอกฝันดีหลานสาวในท่ายืนแบบนั้นโดยไม่ได้หอมแก้มเหมือนทุกครั้ง “ฝันดีนะคะนางฟ้าตัวน้อยของลุงปัก” เมื่อได้บอกฝันดีหลานสาวแล้วก็เดินไปปิดไฟแล้วออกจากห้องนอนของส้มหวานไปห้องนอนของตัวเอง พอเข้ามาในห้องก็เห็นจินตนานอนหลับบนเตียงรอท่า หล่อนไม่ได้ปิดไฟสงสัยคงรอเขากลับจนเผลอหลับไปแน่เลย ปักษาจึงปลดเปลื้องชุดเปื้อนฝุ่นของตัวเองกองไว้ที่พื้นก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายตัวเองให้สะอาด

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-25
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   6 – อย่าได้เจอกันอีกเลย(ลาจาก)

    “พี่จินรักส้มหวานนะคะ” เธอส่งส้มหวานให้กับคุณครูหน้าประตูโรงเรียนพร้อมบอกรักหนูน้อย“ส้มหวานก็รักพี่จินนะคะ ตอนเย็นเจอกันนะคะ” หนูน้อยยกมือไหว้พี่เลี้ยงและครูสอนพิเศษด้วยรอยยิ้ม“ค่ะ” เธอตอบรับอย่างไม่เต็มเสียง เพราะหลังจากวันนี้เธอจะไม่ได้เจอกันกับหนูน้อยอีกแล้ว“ฝากด้วยนะคะคุณครู”“ค่ะคุณจิน”“พี่จินไปนะคะส้มหวาน”จินตนาพยายามกักเก็บน้ำตาไม่ให้ไหลจึงแหงนเงยขึ้นมองฟ้าก่อนจะมองไปทางส้มหวานที่ยืนยิ้มให้ตนเองแล้วโบกมือลาเดินจากไป วันนี้เธอมาส่งส้มหวานที่โรงเรียนปักษาไม่ได้มาด้วยเพราะที่เหมืองแร่ยังวุ่นวาย พอเสร็จจากกิจรักเขาก็อาบน้ำแต่งตัวเข้าเหมืองแร่โดยไม่ทานข้าวเช้า และไม่มาส่งหลานสาว เขาให้เธอมาส่งเอง เธอไม่ให้คนงานที่บ้านมาส่งเธอเลือกพาหนูน้อยนั่งรถรับส่งประจำทาง และเป็นโชคดีของเธอที่เขาไม่มา ตัดสินใจแล้วว่าจะใช้โอกาสนี้แหละหนีไปจากคนเลวระยำ หนีไปให้ไกลที่สุดแล้วจะไม่กลับมาเจอหน้าเขาอีก หากว่าเธอท้องอย่างที่คิดจริงๆ ลูกต้องไม่มีพ่อแบบเขา พ่อที่เห็นแก่ตัวและเลวแบบปักษาหล่อนไม่ได้เอาอะไรมาด้วยนอกจากเอกสารสำคัญของตัวเอง ส่วน

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-26
  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   7 – ตามนาง 1

    ปักษาแทบบ้าเมื่อแดงกลับมาบอกว่าไม่เจอจินตนา ให้คนของตัวเองไปตามหาทั่วเชียงใหม่แล้วก็ไม่เจอ เขาอยากจะบ้าตาย ผู้หญิงตัวเล็กๆ แค่นี้จะหนีไปไหนรอด สั่งให้คนไปสืบดูที่บ้านของหล่อนที่จังหวัดอุตรดิตถ์ก็ยังเงียบ จ้างนักสืบสืบตามหาแกะรอย ตอนนี้ผ่านมาเกือบเดือนแล้วก็ยังเงียบไร้วี่แววของคนตัวเล็ก“คุณลุงขา เมื่อไหร่พี่จินจะกลับมาคะ” ส้มหวานเลิกเรียนกลับมาก็วิ่งมากอดขาคุณลุงที่ยืนต้อนรับอยู่ที่เชิงบันไดขึ้นบ้าน“พี่จินจะกลับมาหาส้มหวานแน่นอนค่ะ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ ว่าแต่วันนี้ที่โรงเรียนส้มหวานกินข้าวเที่ยงกับอะไรคะ”ย่อตัวลงเอ่ยกับหนูน้อยพร้อมช้อนอุ้มขึ้นแนบอกเดินเข้าไปในบ้าน ดอกไม้กับแดงก็เดินตามเข้าไป แดงหันไปมองสบตาดอกไม้แม่ของตนแล้วส่ายหน้าไปมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ แค่นั้นดอกไม้ก็รู้แล้วว่ายังหาจินตนาไม่เจอ“วันนี้ที่โรงเรียนมีแกงจืดหมูสับกับไข่เจียวค่ะคุณลุงขา” ส้มหวานตอบพร้อมกับหอมแก้มสากของคุณลุง“น่าอร่อยจัง ลุงขาอยากกินแบบส้มหวานบ้างจังค่ะ” เขาเอ่ยเสียงนุ่มเอาใจหลานสาว“ลุงขาอยากกินเหรอคะ ทำไงดีคะ พี่จินไม่อยู่บ้าน ให้คุณยายดอกไม้

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-27

Bab terbaru

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   ตอนพิเศษ ขย่มรักคนเลว

    “โอว์...เสียวดีเหลือเกินเมียพี่ อ่า...ดีมากทูนหัว โอว์...เสียว ซี้ดดดด” เสียงคำรามพร่าดังออกมาจากริมฝีปากหนาของปักษา พร้อมกับมือใหญ่กดหัวทุยน้อยของแม่ยอดสวาทของตัวเองให้เคลื่อนไหวขึ้นลงซุกไซ้กับหว่างขาแข็งแรงของตัวเอง ท่อนขาใหญ่ทั้งสองเหยียดเกร็งพร้อมกับเท้าจิกเกร็งตามแรงเสียวซ่านที่คนตัวเล็กกำลังทรมานซ่านตนเองอยู่ “อ่า...อือ ชอบไหมคะพี่ปัก อ่า...” มือน้อยจับหน้าขาแข็งแรงทั้งสองลูบไล้ไปมากับโคนขาบุรุษแข็งแรง เธอนั่งคุกเข่าแทรกอยู่กลางหว่างขาใหญ่ที่แยกกว้างของชายหนุ่ม สองมือลูบไล้เคลื่อนถูไถไปมากอบกุมพวงสวรรค์และเอ็นอุ่นร้อนที่ปากน้อยของหล่อนดูดรูดคลึงหยอกเย้าปลุกเสียว “โอว์...ชอบมากทูนหัว ผัวอยากให้ดูดแรงๆ อ่า...จะแตกแล้วจิน พี่ไม่ไหวแล้ว อืม...” แอ่นยกเร่าเอวสอบนำพาแก่นกายอุ่นร้อนสอดเสียดสีเข้าในปากน้อย ซึ่งปากน

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   13 - อยู่กับผัวเถอะนะ ผัวสำนึกแล้ว

    ตลอดสองอาทิตย์ที่มาอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ จินตนาก็พ่ายแพ้ต่อบทรักบทสวาทของคนมักมากในกามอย่างปักษา และเธอเองก็เป็นฝ่ายยอมเสียมากกว่าแม้จะปากแข็งไม่ต้องการ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ยอมพร้อมตามไปกับเขา และในบางครั้งหล่อนก็ขึ้นขย่มเขาราวกับแม่เสือสาว จินตนาเริ่มใจอ่อนแล้ว แต่ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะปักษายังไม่พูดคำว่าขอโทษและบอกว่ารักเธอสักครั้ง หล่อนอยากได้ยิน อยากแน่ใจและมั่นใจว่าเขานั้นต้องการตัวเองกับลูกจริงๆ ส่วนสุจิต เพื่อนของเธอก็แวะมาเยี่ยม แต่พอมาแล้วมาเจอกับทินกรณ์ เพื่อนของปักษา เพื่อนก็รีบกลับเชียงรายทันทีโดยไม่พูดไม่บอกอะไรเธอสักคำ และไม่รู้ด้วยว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน ทำไมถึงต้องทะเลาะเมื่อเจอกันเมื่อสามวันก่อนที่ทินกรณ์ก็มารับขวัญหลานแล้วพอเจอกันทั้งสองก็ฟาดฟันโต้เถียงใส่อารมณ์กัน จนทำให้เธอมึนงงและไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เธออยู่ที่บ้านของปักษา แต่ตัวเขานั้นหายหัวไปไหนไม่รู้ สามวันแล้วที่ไม่เจอเขา ไม่รู้ไปไหน

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   12 – อาการแบบนี้เรียกว่ารักรึเปล่า 2

    ปักษาพูดอธิบายให้คนตัวเล็กที่ดิ้นแรงในอ้อมกอดของตัวเองให้รับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองตอนนั้นด้วย เขากลัวหลายๆ อย่าง เพราะเขามีส้มหวานเป็นครึ่งชีวิต ตั้งแต่หลานเสียพ่อกับแม่ไป เขาก็บอกกับตัวเองว่าจะดูแลส้มหวานให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้หลานรู้สึกขาดหรือเกินและขาดความรัก เขาจึงทุ่มเททุกอย่างให้กับหลานสาวคนเดียวมาตลอด แต่พอวันนั้นจินตนาสมมติเรื่องที่ยังไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง เขาจึงโกรธและพลั้งปากพูดแบบนั้นออกไปจินตนาหยุดดิ้นเมื่อคิดตามคำพูดของเขาและคิดถึงส้มหวาน ก็จริงอย่างที่เขาพูด เขาคงกลัวว่าส้มหวานจะมีปมด้อยและเป็นเด็กขี้อิจฉา แล้วเขา...แล้วเขาทำไมถึงได้บุกรุกห้องนอนของเธอที่เป็นลูกจ้างล่ะ เขาข่มขืนเธอ ข้อนี้มันยังค้างคาในใจและทำให้เธอเกลียดเขา เกลียดเหรอ? เธอเกลียดปักษาจริงๆ งั้นเหรอ?“แล้วทำไมคุณข่มขืนฉัน”“ก็คนมันอยากได้ เต๊าะตั้งนานไม่ยอมสักที และวันนั้นก็ไม่ไหว ความอดทนของผัวมันต่ำเลยเผด็จศึกอย่างที่โดนนั่นแหละ อีกอย่างไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงอยากได้จินมากขนาดนั้นช่วงนั้น และตอนนี้ก็ยังอยากได้ ตลอดเวลาที่จินไม่อยู่ ผัวก็อดอยากมากไม่เคยเอากับผู้หญิงที่ไหนเลย เอ

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   12 – อาการแบบนี้เรียกว่ารักรึเปล่า 1

    ปักษาเริงรักกับร่างกายของจินตนาจนถึงเช้าของวันถัดมา เขาไม่สนใจหรอกว่าเจ้าหล่อนจะยินยอมหรือไม่ รู้แต่ว่าทุกครั้งที่เขาขึ้นขย่มหล่อนก็อ้าถ่างขาตอบรับ และในบางยกหล่อนก็ยังเป็นผู้ขึ้นคร่อมขย่มร่างของเขา หล่อนเองก็ต้องการเขาไม่ต่างจากที่เขาปรารถนาตัวเธอนักหรอก จินตนาขยับตัวอ่อนแรงบนเตียงนุ่ม ค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพื่อปรับระดับการมองเห็นของตัวเอง และเมื่อปรับการมองเห็นให้เข้ากับแสงในยามเช้าแล้ว เธอก็ขยับตัวจะลุกขึ้น แต่ก็ต้องครางออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บกลางกายที่ถูกรุกเร้าตลอดคืนที่ผ่านมา และเธอก็เพิ่งได้นอนไม่ถึงชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องตื่นเมื่อสำนึกได้ว่าที่นี่คือที่ไหน เธอมองไปรอบๆ ห้องก็เห็นร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่ายืนอยู่ที่หน้าต่าง ในมือของเขามีบุหรี่ถือพร้อมกับควันสีเทาลอยออกจากปากและจมูกของเขา “คุณทำแบบนี้กับฉันทำไม” หล่อนกัดฟันถามเขาพร้อมกับกำผ้าห่มที่ห่มร่างตัวเองไว้แน่นและขยับตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง 

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   11 – ตั้งใจมาตกลงแล้วทำไมแพ้พ่าย 2

    “ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเธอมาห้องฉันได้ยังไง เมื่อมาแล้วก็ต้องรับโทษ และตอนนี้ฉันก็อยากเอาเธอจนจะบ้าตายอยู่แล้ว ฉันต้องการได้ยินไหมจิน ฉันต้องการกระแทกแรงๆ ในความคับแน่นของเธอ” พูดจบก็ไม่รอช้าจึงกระชากเสื้อยืดสีขาวของหล่อนขาดครึ่ง แล้วดึงรั้งออกโยนทิ้ง โดยไม่สนใจมือเล็กที่ปัดป่ายผลักเขาออกห่าง“ไม่นะ! คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้ ครั้งแรกคุณก็ข่มขืนฉันแล้ว คุณจะเลวไปถึงไหนคุณปัก” แม้ว่าปักษาจะกระชากเสื้อขาด เธอก็ไม่มีวันยอมแน่ เธอไม่ต้องการอีกแล้ว เธอไม่อยากเจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมา“ทำไมฉันจะบังคับและข่มขืนเธอครั้งที่สองอีกไม่ได้ล่ะจิน อีกอย่างจะเรียกข่มขืนไม่ได้ เพราะเธอครวญครางตอบรับฉันและครางร้องเรียกให้ฉันช่วยเธอไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่เชื่อก็ตั้งกล้องอัดคลิปไว้ก็ได้” เขาพูดพร้อมกับแสยะยิ้มและรวบมือน้อยทั้งสองไว้ด้วยมือข้างเดียว จากนั้นเคลื่อนตัวเข้าไปแทรกกลางหว่างขาน้อยแล้วใช้ขาแข็งแรงข้างซ้ายกดขาของเธอแยกแนบไปกับอ่างล้างหน้า“ไม่จริง! ฉันไม่เคยต้องการ แต่เพราะคุณหลอกฉัน” เธอร้องปฏิเสธเสียงดังหึหึ“ฉันหลอกเธอตอนไหน เห็นทุกครั้งเธอก็อ้าขาให้ฉันเอา และบางวันก็ขึ

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   11 – ตั้งใจมาตกลงแล้วทำไมแพ้พ่าย 1

    ความเครียด ความกดดัน ความโกรธตอนอยู่ข้างล่างทำให้เขาหงุดหงิดจนไม่อยากให้ลูกน้อยอยู่ใกล้และซึมซับพลังด้านลบของตัวเอง เขาจึงให้ดอกไม้นำวายุไปเลี้ยงที่ห้องของส้มหวาน คืนนี้เขาอยากอยู่คนเดียว อยากสงบสติอารมณ์ของตัวเอง จึงไม่ต้องการให้ใครมารบกวน และส้มหวานก็ดีใจที่วันนี้มีน้องชายและคุณยายไปนอนด้วยที่ห้องของตัวเอง ปักษาปลดเปลื้องชุดออกแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมเปิดน้ำอุ่นและน้ำเย็นผสมกันในอ่างอาบน้ำ และรอไม่นานระดับน้ำในอ่างก็พอดีนอนแช่ตัว เขาก้าวขาแข็งแรงเข้าไปในอ่างอาบน้ำแล้วเคลื่อนตัวนอนดับความร้อนของอารมณ์ที่กำลังลุกโชนอยู่ในอกของตัวเอง เขาหลับตาพิงหัวกับขอบอ่างอาบน้ำแล้วยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองไปมาเพื่อไล่ความเครียด เขานอนแช่ในอ่างน้ำจนเผลอหลับไปในอ่างพร้อมกับเรื่องของจินตนา ด้วยความอ่อนเพลียที่ทำงานในเหมืองแร่มาทั้งวัน และวันนี้ก็มีดินถล่มอีก เขาจึงวุ่นวายแต่ก็ไม่ได้ยุ่งจนต้องลืมเวลาไปรับหลานสาวของตัวเอง ปักษาใส่ใจทุกอย่า

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   10 – อย่าเอาลูกฉันไป 2

    “ป้ามาแล้วค่ะคุณปัก” ดอกไม้เดินเข้ามาเห็นภาพน่ารักของสองพ่อลูกก็อดยิ้มไม่ได้ แต่จะดีกว่านี้ถ้ามีแม่มาอยู่ด้วย“ไปอยู่กับยายดอกไม้นะครับ พ่ออาบน้ำเสร็จจะตามไป ไปอยู่กับพี่ส้มหวานนะครับ ป้าครับเตรียมมื้อเช้าให้ส้มหวานรึยังครับ” พูดกับลูกน้อยพร้อมช้อนอุ้มขึ้นแนบอกส่งให้แม่บ้านเก่าแก่ของตัวเองพร้อมถามถึงมื้อเช้าของนางฟ้าตัวน้อยของตัวเอง“ตอนนี้หนูส้มหวานกำลังทานมื้อเช้าค่ะ คุณปักจะไปส่งหนูส้มหวานเหรอคะ”“ครับ ผมจะไปส่งส้มหวานแล้วจะไปเหมืองแร่เลยครับ วันนี้ป้าเลี้ยงวายุได้ไหมครับ หรือถ้าไม่ได้ยังไงผมจะได้หาพี่เลี้ยงมาช่วยครับ”“ทำไมคุณปักไม่พาหนูจินมาด้วยคะ เธอเป็นแม่...”“อย่าพูดถึงผู้หญิงคนนั้นเลยครับ เธอแค่อุ้มท้องและคลอดวายุ ผมไม่ให้เธอเป็นแม่ของลูกผม และผมก็ไม่ต้องการเธอด้วย” พูดตรงข้ามกับความต้องการส่วนลึกของหัวใจ ทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าตัวเองนั้นโหยหาจินตนามากแค่ไหน แต่ปักษาก็จะเลือกปฏิเสธความปรารถนานั้นออกไปเมื่อคิดว่าเธอจงใจพรากลูกไปจากตน“แต่ยังไง...”“ผมจะอาบน้ำแล้วครับ ป้าพาวายุลงไปข้างล่างดูส้มหวานกินข้าวเถอะครับ เดี๋ยวผมอาบ

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   10 – อย่าเอาลูกฉันไป 1

    สุจิตกลับมาจากโรงเรียนก็เห็นเพื่อนนั่งร้องไห้ที่โซฟาหน้าโทรศัพท์จนตาบวมแดงจึงรีบวางข้าวของในมือแล้ววิ่งไปหาเพื่อนรักเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น แล้ววายุล่ะ วายุไปไหน ทำไมไม่เห็น หรือว่านอนหลับอยู่บนห้อง เธอพยายามคิดบวก แต่แล้วยิ่งถามถึงหลานเพื่อนรักก็ยิ่งร้องไห้สะอื้นดังกว่าเดิมพร้อมโถมตัวโอบกอดเธอแนบแน่น ฮือๆๆ “แก...อึก...ฮือๆๆ เขามาเอาลูกไปแล้ว คนสารเลวนั่นมาแย่งวายุไปแล้ว ฮือๆๆ อึก...” หล่อนบอกเพื่อนด้วยเสียงสะอื้นไห้พร้อมกอดเพื่อนแน่นและซุกหน้ากับไหล่เล็กของสุจิต อึก! ฮือๆๆ “ว่าไงนะ ผู้ชายคนนั้นมา มาได้ยังไง แล้วเขารู้ได้ยังไงว่าจินมีลูก” หล่อนถามพร้อมผลักเพื่อนออกจากอ้อมกอดเพื่อมาพูดคุยกันให้รู้เรื่อง “ฮือๆๆ ไม่รู้เหมือนกันเขารู้ได้ยั

  • ปักษา(ภาคชั่วช้า)   9 – ลูกเป็นของฉัน

    แล้ววันที่รอคอยก็มาถึง จินตนาคลอดลูกน้อยออกมา หนูน้อยเป็นผู้ชายมีหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับผู้เป็นพ่อราวกับแกะ หล่อนอุ้มท้องมาเองแท้ๆ แต่ลูกกลับออกมาหน้าตาเหมือนพ่อ เธอจึงตั้งชื่อให้ลูกชายว่า “วายุ อุ่นใจ ชื่อเล่นก็วายุ” ตอนนี้หนูน้อยเพิ่งอายุได้หนึ่งเดือนสามสัปดาห์ จินตนาโชคดีเหลือเกินที่มีสุจิตอยู่ด้วย หล่อนลาเลี้ยงลูกสามเดือนกับทางโรงเรียน และช่วงเย็นก็มีสุจิตมาช่วยดูแลเลี้ยงดูลูกน้อย เรื่องลูกเธอยังไม่บอกที่บ้าน หล่อนยังไม่พร้อมจะบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่ด้วยกลัวว่าพวกท่านทั้งสองจะเสียใจและรับไม่ได้ แต่ยังไงก็ต้องบอก เพราะเธอไม่อยากจ้างพี่เลี้ยงมาเลี้ยงลูกในช่วงที่ไปสอน เธออยากให้พ่อกับแม่มาอยู่ด้วยและช่วยเลี้ยงลูกมากกว่า แต่ตอนนี้ยังก่อน ใกล้ๆ หมดวันลาเธอค่อยโทรบอกที่บ้านเรื่องของเธอ อุแว้! อุแว้! อุแว้! เสียงเด็กชายวายุร้องไห้งอแงเมื่อผู้เป็น

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status