2 –ฉันจะไม่อยู่เป็นของใกล้มือคุณ 2

        “เย้ๆ คุณลุงขาจะไปส่ง ส้มหวานอยากให้ไปส่งทุกวันเลยค่า...” หนูน้อยปรบมือร้องดีใจเมื่อรู้ว่าวันนี้คุณลุงขาจะไปส่งตนเองไปโรงเรียน

        “แน่นอนค่ะ ลุงปักจะไปส่งส้มหวานทุกวันเลยนะคะ จะเริ่มตั้งแต่วันนี้เลย”

        “งั้นส้มหวานไปกับคุณลุงนะคะ วันนี้พี่จินต้องอยู่เก็บของค่ะ”

        “ค่อยกลับมาเก็บก็ได้ ไปด้วยกันนั่นแหละ อีกอย่างเรามีเรื่องต้องคุยกันคงไม่ต้องพูดเยอะนะว่าเรื่องอะไร”ท้ายประโยคปักษาเน้นเสียงห้วนก่อนจะหันไปยิ้มเอ็นดูให้หลานสาว

        “วันนี้ส้มหวานมีคุณลุงขาไปส่ง ส้มหวานจะพูดอวดเพื่อนว่าส้มหวานมีคุณลุงหล่อ คิกๆ”

หนูน้อยพูดไปพลางตักข้าวต้มใส่ปากพลางทำให้ทุกคนที่มองดูนั่งยิ้มตามแล้วยิ่งรักและเอ็นดูหนูน้อย ถึงแม้จะกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เกิดแต่ว่าปักษาก็ไม่เคยทำให้หลานสาวขาดความอบอุ่นหรือความรักเลยแม้แต่น้อย เขาให้ทุกอย่างกับส้มหวานเท่าที่คุณลุงคนหนึ่งจะทำได้

        “บ๊ายๆ จุ๊บๆ ส้มหวานเข้าห้องเรียนก่อนนะคะคุณลุงขา พี่จิน” หนูน้อยยืนข้างครูประจำชั้นพร้อมกับส่งจุ๊บและโบกมือให้คุณลุงกับพี่เลี้ยงสาวที่เดินมาส่งถึงหน้าห้องเรียน เพราะวันนี้หนูน้อยมาสายกว่าทุกวันจึงไม่ทันเคารพธงชาติในตอนเช้าของโรงเรียน

        “จุ๊บๆ”

ปักษาส่งจุ๊บกลับไปให้หลานสาว มองดูแล้วเหมือนพ่อแม่มาส่งลูกมาโรงเรียนเหมือนปกติ และถ้าใครได้เห็นหน้าเคร่งขรึมที่เวลาอยู่กับหลานแล้วเปลี่ยนเป็นมุ้งมิ้งไม่ได้ดุดันเหมือนหนวดเคราบนหน้าแล้วก็ยิ่งไม่อยากเชื่อสายตา เพราะเขาทำได้ทุกอย่างเพื่อหลานตัวเล็กของเขา

        จินตนาเห็นคนตัวโตทำแล้วก็อดยิ้มมุมปากไม่ได้ เมื่อเทียบกับหน้าตาและท่าทางที่แสดงออกมาแล้วมันช่างขัดกันเหลือเกิน แต่ก็แค่เพียงชั่วคราวเท่านั้นก่อนจะตีหน้านิ่งแล้วเดินไปยังรถยนต์โดยไม่สนใจรอเจ้าของรถ

        “รอด้วยสิเมียฉัน”

        เท้าเล็กของจินตนาหยุดชะงักพร้อมเหวี่ยงสายตามาทางคนที่เดินก้าวยาวๆ มาหยุดข้างๆ ตัวเองทันที

        “อย่าเรียกฉันแบบนี้ เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยิน อีกอย่างฉันอายคนอื่นเขา และแค่คืนเดียวฉันไม่นับว่าเป็นเมียคุณหรอก เพราะถ้าเป็นแบบนั้นเมียคุณก็มีทั่วจังหวัดแล้วค่ะ” พูดจบก็ก้าวเดินยาวไปเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่งรอเขาบนรถด้วยความขุ่นเคืองอารมณ์

        “รีบกลับก็บอกผัวสิจ๊ะทูนหัว แค่คืนเดียวไม่นับงั้นคืนนี้อีกไหม” พอขึ้นมานั่งประจำคนขับติดเครื่องยนต์แล้วก็ออกตัวรถไปทันที พร้อมกับมือที่กระตุกเกียร์รถนั่นเคลื่อนมาจับหน้าขาของจินตนา

        เผียะ!

        “อย่ามาถูกเนื้อต้องตัวฉัน” พร้อมกับตีมือใหญ่และปัดให้ถอยห่างออกไป

        “เมื่อคืนยังครางให้ช่วยอยู่เลย ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว เธอก็รู้มาตลอดว่าฉันอยากเอาเธอแค่ไหน เธออย่าเล่นตัวเลยน่า เสียแล้วก็เสียซ้ำได้ ไม่เห็นต้องแคร์อะไรเลย ฉันจ่ายค่าตัวให้ก็ได้...เผียะ!” หน้าปักษาชาไปทั้งแถบเมื่อมือเล็กตวัดใส่หน้าเต็มแรง ปักษายกมือขึ้นลูบแก้มสากข้างโดนตบแล้วหันไปมองทางตรงหน้าที่ขับรถมา พอเห็นว่าข้างหน้ามีโรงแรมม่านรูดเขาจึงหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าทันที สันกรามปูดโปนขึ้นด้วยความโกรธหล่อน

        “คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะคุณปัก” หล่อนเห็นเขาเลี้ยวรถเข้ามาในโรงแรมม่านรูดก็จับมือของเขาหักพวงมาลัยรถยนต์ไปมา

        “ทำไมจะทำไม่ได้ เมื่อกี้เธอตบหน้าฉัน ฉันก็จะปล้ำเอาเธอจนขาถ่างเดินขึ้นรถไม่ได้เลยแหละ กล้ามากนะ กล้ามากที่ตบหน้าคนอย่างฉัน” จับมือเล็กที่หักพวงมาลัยรถตนออกแล้วเลี้ยวเข้าไปในห้องที่มีพนักงานโบกมือเรียกทันที

        “ไม่นะ พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้” หล่อนดิ้นรนเมื่อตอนนี้ปักษาดับเครื่องยนต์และเดินมาเปิดประตูข้างที่หล่อนนั่ง มือเล็กดึงประตูไว้ไม่ให้เขาเปิดออกได้ แต่แรงของหล่อนน้อยนิดเท่ามดมีหรือจะสู้แรงยักษ์อย่างปักษาได้

        “ไม่นะ คุณจะบ้ารึไง ฉันเป็นพี่เลี้ยงและครูสอนพิเศษหลานคุณนะ คุณจะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้” เมื่อเขาเปิดดึงประตูรถออกเธอก็รัวคำพูดใส่หน้าเขาพร้อมพยายามใช้เท้าเล็กถีบยันไม่ให้เขาเข้ามาใกล้ตัวเองได้

        หึหึ

        “ใช่ แต่อีกหนึ่งตำแหน่งคือเมียของฉัน เธอลืมไปแล้วเหรอเมื่อคืนเรามีความสุขกันมากแค่ไหนจิน” มือใหญ่จับรวบเท้าเล็กที่ถีบเตะตัวเองไว้เพียงมือเดียวก่อนจะกระชากร่างเล็กเข้ามาหาแล้วอุ้มขึ้นพาดไหล่กว้าง

        กรี๊ดดด

        “ช่วยด้วย ช่วยพี่ด้วยค่ะน้อง” จินตนาดิ้นรนบนไหล่หนาและทุบตีหลังแข็งแกร่งแรงๆพร้อมร้องขอพนักงานโรงแรมม่านรูดให้ช่วยตัวเอง

        “อย่าเสือกเรื่องผัวเมียเลยน้อง เมียพี่พยศต้องสั่งสอนแบบนี้แหละ” ปักษาหันไปสั่งพนักงานที่ทำท่าจะเข้ามาช่วยให้หยุด และก็ได้ผลเมื่อตอนนี้ไม่มีใครเข้ามายุ่งเขาจึงพาคนดื้อรั้นจอมพยศเข้าไปในห้องที่พนักงานเปิดรอท่าไว้

        กรี๊ดดด

        “ฉันจะเอาเรื่องคุณให้ถึงที่สุดเลยคอยดู”

        “เรื่องผัวๆ เมียๆ ใครเขาจะอยากยุ่ง แล้วที่บอกจะเอาเรื่องน่ะรอเอาเรื่องฉันบนเตียงดีกว่าจิน”

        ปักษาล่ะอยากลงโทษแม่คนดื้อหนักๆ แรงๆ บนเตียงจริงๆ ตอนนี้ และพอเข้ามาในห้องแล้วพนักงานก็ปิดประตูห้อง เขาก้าวเดินพาร่างน้อยที่ดิ้นรนไม่ยอมอ่อนแรงให้ไปโยนลงบนเตียงนุ่มทันที

        ตุ้บ!

        โอ๊ย!

        ถูกเหวี่ยงโยนกระแทกอย่างไม่ถนอมทำให้ร่างเล็กกะทัดรัดจุกเจ็บเมื่อถูกโยนแรงแบบนี้ น้ำตาสาวเล็ดอาบสองแก้มคลอดวงตาสวยด้วยความเจ็บและเคียดแค้นคนตัวโตที่เคลื่อนตัวถลาลงมาคร่อมทับอย่างรวดเร็ว

        กรี๊ดดดด

        “อย่าทำบ้าๆ นะคุณปัก” หล่อนดิ้นรนพร้อมกับดันร่างใหญ่โตที่คร่อมทับออกห่าง

        หึหึ

        “นี่แหละโทษของผู้หญิงไม่เจียม กล้าดียังไงมาตบหน้าของฉันจิน ฉันอยากได้เธอ อยากเอาเธอมันปกติของผู้ชายอยู่แล้วเวลาเจอผู้หญิงที่สะดุดตา และคำพูดของเธอที่เหมือนไม่แคร์มันยิ่งทำให้ฉันอยากซ้ำให้เธอจำว่าจนตายเธอก็มีฉันเป็นผัวคนเดียว”

        ปักษาโต้สวนกลับด้วยอารมณ์เดือดดาลไม่แพ้กัน เกลียดที่สุดคือผู้หญิงอวดดีและดื้อดึงอย่างจินตนาเห็นเงียบๆ หงิมๆ ไม่คิดว่าจะมีฤทธิ์เยอะแบบนี้ หล่อนช่างดื้อด้านพยศสิ้นดี แถมยังมือหนักอีกด้วย และไม่คิดว่าตลอดชีวิตนี้จะโดนผู้หญิงคนไหนตบหน้า หล่อนเป็นคนแรกที่ตบหน้าเขาอย่างไม่หวาดกลัวเขาสักนิด