“คงงั้น เขาบอกให้รอ แต่ถ้านานเกินฉันจะนั่งแท็กซี่กลับแหละ ไม่ต้องห่วงนะกลับไปได้แล้ว” “ชะเอม..ไอ้พายุบอกว่ารอแปบ มันใกล้จะถึงแล้ว” สายฟ้าเปิดประตูลงจากรถ ชายหนุ่มเดินยืนด้านข้างอลิส เอ่ยปากบอกชะเอมถึงเรื่องของพี่ชายที่ใกล้จะถึงแล้ว“นั่นไงรถแกใช่มั้ยคันนั้น พี่พายุมาพอดี” อลิสหันหน้าไปเห็นรถของชะเอมเข้าพอดี เธอจำรถของเพื่อนสนิทได้ทันทีจึงชี้นิ้วไปที่รถเพื่อบอกชะเอม ชะเอมพยักหน้าว่าใช่ นั่นแหละรถเธอ“ไงมึง..เดี๋ยวนี้ไม่เคยเห็นหัว” พายุลงจากรถแล้วเดินมาทักทายน้องชายตัวดีของเขา สองพี่น้องต่างคนก็ต่างจ้องหน้าสบตากัน ยิ้มร้ายถูกส่งไปยังกันและกันอย่างคนที่รู้กัน“กูติดเมียก็คงจะเหมือนมึงนั่นแหละ กูกลับก่อนนะจะพาอลิสไปซื้อของเข้าห้องสักหน่อย” สายฟ้าพูดบอกพี่ชายแต่สายตากลับมองไปยังชะเอม“มึงมองเหี้ยไรเลิกมองได้แล้ว ขับรถดีๆ” พายุที่เห็นว่าน้องชายจ้องมองชะเอมผู้หญิงของเขา เขาจึงบอกให้น้องชายเลิกมองและไล่ให้ไปสักที รู้สึกหงุดหงิดยังไงก็ไม่รู้ ถึงจะรู้ว่าน้องชายแค่แกล้งมองเธอก็ตามเถอะสายฟ้าอดขำไปกับท่าทางหวงของของพี่ชายไม่ได้จึงได้ขำออกมาแล้วเดินจับมือของอลิสพากันเดินไปขึ้นรถของเขา สักพักก็ขับ
“คนแก่ลามก ทำไมชอบหมกหมุ่นกับเรื่องแบบนี้จัง”“คงเป็นเพราะเธอ เมื่อก่อนฉันไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้เลยด้วยซ้ำ ไม่เคยแม้กระทั่งจะให้ผู้หญิงคนไหนเข้ามาใกล้”“คือหนูต้องดีใจใช่มั้ยคะ” ร่างบางถามเน้นย้ำอีกครั้ง“ควรดีใจที่มีฉันเป็นผัว”“บอกว่าอย่าพูดแบบนี้ไงคะ” ใบหน้าสวยขมวดคิ้วยู่หน้าทันที เอ่ยปากพูดเสียงดังบ่นไปยังพายุ“เธอควรจะชินได้แล้ว” “ยังไงก็ไม่ชินอ่ะบอกเลย งั้นหนูไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะคนแก่” ชะเอมทำได้เพียงกรอกตามองบนยกมือขึ้นไหว้สวัสดีไปยังชายหนุ่ม ใครจะชินก็ชินไป ส่วนเธอไม่ชินอย่างแน่นอน“หึ! เดี๋ยวฉันโทรหา รับสายฉันด้วยเข้าใจมั้ย?” เขาพูดพร้อมกับยื่นกุญแจรถคืนให้กับเธอพร้อมเปิดประตูรถก้าวเดินออกมาจากรถ“รับก็รับค่ะ หนูไปก่อนนะคะ” ชะเอมเดินลงจากรถแล้วจึงกดล็อครถ เธอเดินเข้าไปในคอนโด ส่วนพายุก็เดินออกมาโบกเรียกรถแท็กซี่จุดหมายปลายทางก็คือร้านผับบาร์ของเขานั่นเองบนห้องชะเอมเปิดประตูเข้ามาให้ห้องก็พบว่าพี่สาวคนโตได้กลับมาถึงห้องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอรีบเดินเข้าไปทักทายพี่ของเธอในทันทีด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสดใส“พี่แชมเปญกลับมานานแล้วเหรอคะ” “อืม พี่กลับมาถึงได้สักพักนึงแล้ว กินอะไรมาห
“ถ้างั้นให้ฉันไปขอเธอกับพ่อแม่ พี่สาวของเธอดีมั้ย จะได้ไปมาหาสู่กันได้อย่างสะดวก”ชายหนุ่มเสนอความคิดว่าจะเข้าไปขอชะเอมกับทางผู้ใหญ่เอาไว้ก่อนเลยดีมั้ย เขาอยากไปหาเธอได้อย่างเปิดเผย ไม่ชอบการที่ต้องหลบซ่อนแบบนี้ เขาโตแล้วโตพอที่จะดูแลรับผิดชอบใครได้แล้ว“เหอะ!พี่พายุนี่พี่บ้าไปแล้วแน่ๆเลย หนูก็บอกอยู่ว่ายังไม่คิดเรื่องความรักในตอนนี้”ชะเอมทำเป็นเมินพายุเธอหันหน้าหนีไปทางอื่นเอ่ยปากพูดบอกเขาไปว่ายังไม่อยากมีความรักในตอนนี้ เธอไม่รู้ตัวว่าตอนนี้ใบหน้าของเธอเริ่มแดงระเรื่อขึ้นเป็นอย่างมาก“แล้วทำไมต้องหน้าแดง เขินฉันเหรอ ถึงมีก็ไม่เห็นจะเสียหายอะไร ถ้าเธอกลัวว่าจะส่งผลกระทบถึงเรื่องเรียน ให้ฉันช่วยติวให้เธอก็ได้นี่ ฉันน่ะจบบริหารมาด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1”พายุที่เห็นใบหน้าของชะเอมก็แกล้งแซวไปยังหญิงสาวทันควันแล้วพูดไปถึงเรื่องของการเรียนว่าไม่ต้องกลัว ถ้าเธอกลัวว่าจะส่งผลถึงการเรียน เขานี่แหละจะช่วยผลักดันเธอเอง เขาน่ะได้เกียรตินิยมอันดับ1เชียวนะ“จริงเหรอคะ อย่ามาโม้!”ชะเอมทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อในคำพูดของพายุ เธอเลิกคิ้วถามเขาทันที
“ถามชะเอมเหรอคะ อืมตอบยากเหมือนกันแฮะ ชอบแบบพระเอกเกาหลีมั้งคะ ฮ่าๆ”ชะเอมขมวดคิ้วทำสีหน้าครุ่นคิดอย่างหนัก เธอไม่มีสเปคที่ตายตัวและยังไม่เคยชอบใครอีกด้วยจะมีก็แต่รู้สึกใจเต้นแรงแปลกๆ ถ้างั้นบอกพี่ไบรอันไปแบบนั้นก็แล้วกัน“ชอบตี๋ๆเหรอ?”ชายหนุ่มลูกครึ่งรู้สึกเจ็บแปลกที่หัวใจเล็กน้อย นี่เธอชอบตี๋ๆงั้นเหรอส่วนเขาลูกครึ่ง เฮ้อ“ก็..ค่ะ ชะเอมชอบลุคแบบนั้น ผู้ชายอบอุ่น แบดนิดๆ”ร่างบางดูเขินเล็กน้อยเมื่อโดนรุกถามเรื่องความรัก ปกติพี่เขาก็ไม่เคยจะมาถามเธอเรื่องแบบนี้นี่ เธอจึงถามคำถามเขากลับไป“ว่าแต่พี่ถามทำไมเหรอคะ”“พี่แค่อยากรู้น่ะว่าเราจะชอบผู้ชายแบบไหน”ไบรอันตอบกลับด้วยแววตาอบอุ่นยิ้มละมุนถูกส่งไปยังคนตัวเล็ก“อ๋อค่ะ ลูกครึ่งแบบพี่สเปคพี่แชมเปญเขาเลยนะคะ รายนั้นชอบสายฝอ”ชะเอมที่หายสงสัยในคำถามของไบรอันก็ยิ้มตาหยีแล้วบอกเขาไปว่าแบบพี่ไบรอันน่ะสเปคพี่แชมเปญเขาเลย เขาชอบแบบหนุ่มฝรั่งลูกครึ่งตึดๆเสียงข้อความแจ้งเตือนดังขึ้นจากมือถือของชะเอม เธอหยิบ
“บอกให้ฉันมั่นใจหน่อย ฉันยิ่งเป็นคนคิดมากอยู่” ลมหายใจร้อนเป่าลงข้างแก้มเนียนใส คนตัวสูงบอกให้เธอพูดให้เขาชื่นใจหน่อย แล้วมันต้องพูดยังไงกันนะ“บอกอะไรยังไงคะ?” ร่างบางหันหน้าถามเขาด้วยความสงสัย“บอกว่าเธอจะชอบแค่ฉันคนเดียว” พายุจ้องมองเข้าไปนัยน์ตาของหญิงสาวรุ่นน้องที่กำลังตกใจอยู่ไม่น้อย“ห๊ะ! อะไรนะใครชอบพี่” ใบหน้าสวยดูเลิ่กลั่กขึ้นมาทันที เมื่อชายหนุ่มได้บอกว่าเธอชอบเขา“ฉันมองสายตาของเธอออกเด็กน้อย..เธอชอบฉัน” ชายหนุ่มเน้นย้ำอีกครั้งว่าเธอน่ะชอบเขาอย่างแน่นอน“บ้า! พี่มั่วแล้ว แก่แล้วคงสายตาไม่ดีไปตัดแว่นเถอะนะคะ” ชะเอมที่เคอะเขินจนแก้มแดงระเรื่อก็พูดบ่นบอกให้เขาไปตัดแว่น“บอกก่อน เร็ว!” ร่างบางใจเต้นแรงมากขึ้นจนชายหนุ่มได้ยินเสียงหัวใจที่กำลังเต้นแรงของเธอ เขาจึงออกคำสั่งให้เธอพูดมันออกมาเร็วๆ“อ่า ก็ได้ๆค่ะ หนูไม่ได้ชอบพี่ไบรอัน พี่ไว้ใจหนูได้ หนูไม่ได้มีสเปคชอบฝรั่งหรือลูกครึ่ง หนูชอบเอเชีย แบบนี้โอเคมั้ยคะ” คนตัวเล็กกลั้นใจพูดบอกเขากลับไปตามความรู้สึกนึกคิด พูดไปพลางจ้องมองหน้าเขาไปพลาง“แค่พูดว่าชอบฉันพูดยากนักหรือไง!” พายุเริ่มน้อยใจ เขาทำท่าจะเดินออกไปจนเธอต้องจับแขนของเข
“อ๊ะ! พี่พายุ อะ..อื้อ~” พายุประจบริมฝีปากจูบดูดดื่มแลกลิ้นนัว ส่วนล่างกระแทกตอกอัดถี่ ความเสียวซ่านกำลังทำหน้าที่ของมัน เขาใกล้จะถึงสวรรค์ชั้นสุดแล้ว“อ่าส์~ ซี๊ด..จะแตกแล้ว อืมม” ชายหนุ่มครางเสียงแหบพร่า เลือดลมในกายพลุ่งพล่านไปหมด เอวสอบกระแทกขยับเข้าออกด้วยความสุขสม ภายในร่องเริ่มบีบรัดมากขึ้น“อา..อ๊ะ..อะ..อร๊ายยย” ชะเอมกระตุกถี่ปล่อยน้ำหวานสีใสไหลอาบชโลมท่อนเอ็นเขา สมองขาวโพลนมีความสุขที่ได้ปลดปล่อย“เสร็จแล้วเหรอ ฉันกำลังตามเธอไป อ่าส์..เสียวหัวฉิบ” พายุเร่งเครื่องขยับเอวสอบกดกระแทกเข้าออกรัวๆปึก! ปึก! ปึก!“อ่าส์~” ร่างหนากระตุกเกร็งถี่ปลดปล่อยของเหลวสีขุ่นเข้าไปยังร่องรูเธอทุกหยาดหยด เขากดแช่ท่อนลำเอาไว้อย่างนั้นก่อน เหนื่อยแต่มีความสุข ส่วนชะเอมก็นอนหายใจเหนื่อยอยู่เหมือนกันคอนโดพายุ20.00 น.หลังจากเสร็จกิจกรรมรักร้อนแรงระหว่างเขาและเธอ ทั้งคู่ต่างก็นอนพักเอาแรงจนถึงเวลาสองทุ่มตรง พวกเขาก็ตื่นขึ้นมา คนตัวเล็กลืมตาตื่นขึ้นมานึกขึ้นมาได้ถึงของฝากที่พายุบอกกับเธอว่าซื้อมาฝาก“พี่พายุ! ไหนของฝากของหนู” ชะเอมเขย่าตัวชายร่างใหญ่ด้านข้างให้ตื่นขึ้นแล้วถามไปถึงของฝากที่เขาได้บอกก
“กูบอกแล้วว่าน้องเขาสำคัญกับไอ้พายุ” เจมส์หันไปพูดกับเพื่อนอีกสองคนที่เหลือโดยไม่สนใจพายุเลย“น้องชะเอมรู้ตัวมั้ยว่าน้องน่ะเป็นผู้หญิงคนแรกของไอ้พายุมันเลยนะ” เจมส์ยังคงหันมาพูดกับชะเอมต่อซึ่งตอนนี้ชะเอมกับพายุได้นั่งลงยังโซฟาแล้ว“เพื่อนของพี่คนนี้มันยังไม่เคยมีแฟนมาก่อน เรียน เรียน เรียน แล้วก็เรียน” ขุนพลรีบช่วยเพื่อนขยี้พายุต่อทันที“น้องชะเอมใช้อะไรมัดใจมันครับ บอกพี่ทีได้มั้ย พี่อยากรู้มากเลย” นีโอที่นิ่งเงียบอยู่ก็เริ่มพูดขึ้นมาบ้าง จดจ้องมองไปยังหญิงสาวตรงหน้า“เอ่อคือ...” ชะเอมได้แต่อ้ำอึ้งเมื่อโดนกลุ่มเพื่อนพายุรัวคำถามเข้าใส่ไม่ยั้ง“พวกมึงนี่นะรัวๆคำถามใส่เด็กกูไม่ยั้ง” พายุที่เห็นชะเอมนั่งนิ่งไม่รู้จะตอบคำถามเพื่อนๆของเขายังไงจึงได้แทรกพูดขึ้นแทนคนตัวเล็ก“อ้าว! ก็พวกกูอยากรู้นี่ครับไอ้คุณพายุ” ขุนพลจึงได้รีบตอบกลับไปยังพายุว่าพวกเขาอยากรู้ก็เลยต้องถาม ก็เพื่อนของเขาไม่เคยมีข่าวกับผู้หญิงมาก่อนเลยด้วยซ้ำ“ยอมรับออกมาแล้วสินะว่าน้องเขาเป็นเด็กมึง” นีโอลอบยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าพายุเริ่มแสดงอาการหวงเด็กออกมาอย่างเห็นได้ชัดพร้อมกับยกแก้วเหล้าในมือขึ้นมาดื่ม“ไม่ต้องไปตอบคำถามพ
“นี่น้องคะ พี่ถามเราก่อนดีๆนะ” ฮันน่าเริ่มหงุดหงิดชักสีหน้าไม่พอใจเอามือกอดอกแสดงอารมณ์ทางสีหน้าออกมาอย่างเห็นได้ชัด“อ้าว! แล้วนี่ตอบไม่ดีตรงไหน” ทางชะเอมก็เริ่มไม่พอใจอยู่เหมือนกัน ทำไมต้องมาตอบคำถามพวกนี้ด้วยอยากรู้อะไรทำไมไม่ไปถามกับพี่พายุโดยตรง“หรือจะเป็นญาติกับคุณพายุเพราะพี่ไม่เคยเห็นคุณพายุยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย” ฮันน่านึกคิดและพูดบ่นพึมพำออกมาเสียงแผ่วเบา ชะเอมที่ปวดฉี่จนเริ่มทนไม่ไหวจึงได้ขอตัวเพื่อไปเข้าห้องน้ำก่อน“ปวดฉี่ค่ะ ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนแล้วกันนะคะ” และเมื่อทำภารกิจเสร็จเป็นที่เรียบร้อย ชะเอมก็เดินกลับออกมาจากห้องน้ำ เธอก็พบว่าผู้หญิงคนนั้นยังคงยืนรอเธออยู่แบบนั้น“อ่าสบายตัวแล้วเรา อ๊ะ! นี่พี่ยังรอถามอยู่อีกเหรอคะ”“ก็อืม อยากรู้นี่ แล้วจะตอบมาได้หรือยัง” ความอยากรู้ของฮันน่าทำให้เธออดทนยืนรอหญิงสาวที่มากับคุณพายุ“ขยับเข้ามาใกล้ๆสิคะ” ชะเอมยิ้มออกมาพร้อมกับบอกให้เธอขยับตัวเข้ามาใกล้อีกนิดเพราะตรงนั้นเปิดเพลงเสียงดังอยู่พอสมควร กลัวว่าเธออาจจะไม่ได้ยินไปกับคำที่เธอจะได้พูดออกไป ฮันน่าขยับตัวเข้าไปใกล้ชะเอมตามที่เธอบอก“เป็นเมียค่ะไม่ใช่ญาติ ชัดนะคะ” พ
1 เดือนผ่านไปคอนโดพายุชะเอมกำลังนั่งดูซีรี่ย์เกาหลีอยู่ที่โซฟาภายในห้องรับแขก มือเรียวหยิบขนมกรุบกรอบที่วางอยู่ในจานหยิบขึ้นใส่ปากทีละชิ้นๆด้วยความเอร็ดอร่อยไม่นานนักพายุก็ได้เดินออกมาจากห้องนอนด้วยชุดเสื้อยืดสีดำกางเกงวอร์มสีเทา เขาเดินมานั่งลงยังโซฟาตัวเดียวกันกับที่ชะเอมภรรยาสุดที่รักกำลังนั่งอยู่กลิ่นฉุนๆเริ่มลอยมาเตะจมูกของชะเอมทำให้เธอเริ่มทำจมูกฟุตฟิตๆหาว่ากลิ่นเหม็นมาจากที่ไหน เธอขยับกายเข้าไปใกล้ชิดสามีหนุ่มและเริ่มรู้แล้วว่ากลิ่นมาจากตัวของพี่พายุนี่เอง“พี่พายุนี่พี่อาบน้ำหรือยังคะ? ทำไมตัวพี่เหม็นจัง!!” ชะเอมที่อยู่ดีๆก็ได้กลิ่นเหม็นจากเนื้อตัวของสามีอย่างพี่พายุ เธอจึงไม่รอช้าเอ่ยถามเขาออกไปพร้อมกับเอามือตัวเองปิดปากปิดจมูกไปด้วย“เหม็นอะไรกันฉันอาบน้ำแล้วนะ” พายุถึงกับชะงักไปเล็กน้อยเมื่อภรรยาสาวบอกว่าได้กลิ่นเหม็นจากร่างกายเขาทั้งๆที่เขาพึ่งจะเข้าไปอาบน้ำมาหมาดๆ“ไม่รู้ค่ะ แต่เหม็น เหม็นมากๆเลย” ชะเอมส่ายหน้าไปมาแล้วหยิบยาดมที่วางอยู่แถวนั้นขึ้นมาสูดดมความหอมของสมุนไพรที่อยู่ภายในหลอดยาดม“อาการแบบนี้ไม่ใช่ว่าเธอท้องแล้วหรอกเหรอ” พายุจ้องมองไปยังใบหน้าสวยหวานของภรรย
ห้างสรรพสินค้าตอนนี้พายุกับสายฟ้ากำลังเดินมองหาร้านอาหารที่ว่างและคนไม่เยอะเพื่อที่จะได้เข้าไปนั่งกินภายในร้าน จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิงถักเปียสองข้างเดินเข้ามาชนพายุ จึงทำให้ทั้งพายุและเด็กผู้หญิงคนนั้นล้มลงไปที่พื้น“โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ พี่เจ็บตรงไหนมั้ยคะ ชะเอมไม่ได้ตั้งใจ” เด็กผู้หญิงคนนั้นรีบลุกขึ้นและยื่นมือมาช่วยพยุงแขนพายุและถามเขาด้วยความเป็นห่วงเป็นใย พายุเงยหน้าขึ้นสบตากับเด็กผู้หญิงคนนั้นโดยบังเอิญ ริมฝีปากอมชมพู ใบหน้าขาวนวลเนียน ใบหน้ารูปไข่ ดูแล้วน่าจะเป็นเด็กมัธยมต้นซึ่งดูได้จากดาวที่ปักอยู่ที่ริมปกเสื้อนักเรียนของเธอ“ไม่เป็นไรแล้วเราเจ็บตรงไหนหรือเปล่า” พายุลุกขึ้นยืนสายตาจดจ่ออยู่กับใบหน้าเธอ เขายกมือขึ้นลูบท้ายทอย คลี่ยิ้มอย่างขัดเขินเสียอาการเป็นอย่างมาก“ไม่เจ็บค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ” เด็กสาวส่ายหัวไปมาแล้วรีบกล่าวคำขอโทษไปยังเขาอีกครั้งที่ทำให้ต้องมาเสียเวลาแบบนี้“งั้นถ้าพี่ไม่ได้เป็นอะไร ชะเอมขอตัวก่อนนะคะ” เธอพูดเสร็จก็เดินออกไปเพราะมีคุณพ่อคุณแม่ของเธอรออยู่ภายในร้านอาหารเด็กสาวคนนั้นเดินออกไปพร้อมกับหัวใจของเขาตึกตักๆ“น่ารักจัง” พายุยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวโดยท
แจ๊ะ! แจ๊ะ!เสียงนิ้วที่กดกระแทกขยับเข้าออกผสมปนเปไปกับน้ำหวานสีใสที่ค่อยๆทยอยหลั่งไหลออกมามันช่างดูลื่นหูน่าฟังสำหรับชายหนุ่มยิ่งหนัก“พี่พายุ หนูจะเสร็จ” หญิงสาวบิดเกร็งไปทั้งร่าง เงยหน้าขึ้นมองเพดาน หลับตาพริ้ม ความเสียวกำลังเล่นงานไปทั่วทั้งตัวของเธอ พายุต้องรีบขยับนิ้วเข้าออกให้แรงขึ้นๆ ระรัวลิ้นไปตามกลีบดอกไม้เนียนให้ถ้วนทั่วแผล็บ! แผล็บ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!เสียงน่าอายดังไปทั่วทั้งห้องพักของทางโรงแรม“พี่..อื้อ! อ่า อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายย” ร่างบางกระตุกถี่เกร็งภายในปลดปล่อยน้ำหวานสีใสไหลออกมา สมองขาวโพลนเธอรู้สึกดีเป็นอย่างมาก นอนอยู่กับที่ให้ชายหนุ่มได้ทำการดูดกลืนน้ำหวานสีใสของภายในร่องรักของเธอจนหมด"ฉันทำความสะอาดให้แล้ว มาทำลูกกันเถอะนะ" พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าดูเซ็กซี่อยู่ไม่น้อย ตอนนี้ร่างกายเขาเปลือยเปล่า เขาถอดเสื้อออกไปตอนไหนไม่รู้ แก่นกายผงาดชี้หน้าคนที่กำลังนอนหายใจเหนื่อยหอบ“ดูดนมให้หน่อยได้มั้ยครับ” เขาพูดเสร็จก็ล้มตัวลงนอนราบไปกับที่นอนพร้อมกับจ้องมองว่าเธอจะยอมตกลงทำตามสิ่งที่เขาร้องขอหรือไม่“ก็ได้ค่ะแต่หนูทำไม่ค่อยเป็นนะคะ พี่ก็รู้~”“ขึ้นมาคร่อมตัวฉันเลย คนสวย~”ชะ
“ชะเอมอยากขอบคุณพี่พายุที่รักและใจดีกับชะเอมมาตลอดแม้ว่าบางครั้งชะเอมก็อาจจะทำตัวไม่น่ารักไปบ้างแต่พี่ก็ไม่เคยโกรธอะไรชะเอมเลย ขอบคุณพี่พายุมากนะคะและหนูอยากจะบอกกับพี่ว่า หนูก็รักพี่พายุมากๆเหมือนกันค่ะ ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ของพี่พายุรวมไปถึงคุณพ่อคุณแม่ของชะเอมด้วยที่ตลอดมาให้ความรักและคอยเอ็นดูชะเอม รักพวกท่านนะคะ สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกๆท่านที่มาร่วมงานแต่งของพวกเราในวันนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ”แชมเปญ เชอรีน รวมไปถึงไบรอันเดินเข้ามาร่วมแสดงความยินดีกับน้องสาวคนเล็กของพวกเธอ“พี่ยินดีกับเราด้วยนะน้องรัก” แชมเปญเดินเข้ามาโอบกอดชะเอมด้วยความยินดีที่น้องสาวคนเล็กของบ้านมีวันนี้ มีคนรักที่ดีและได้แต่งงานกับคนที่เธอเป็นฝ่ายเลือกเอง“ขอบคุณค่ะพี่แชมเปญ ว่าแต่เมื่อไหร่พี่จะมีน้องสักทีคะ ว่าไงคะพี่ไบรอัน” สองพี่น้องผละออกจากกันจนได้เห็นน้ำตาของคนพี่ที่ไหลซึมออกมาด้วยความดีใจ ชะเอมรีบใช้มือเช็ดคาบน้ำตาที่อยู่บนใบหน้าของพี่สาวและไม่ลืมที่จะเอ่ยแซวไปยังพี่เขยที่ยืนอยู่ข้างๆ“เรานี่นะ” แชมเปญมันเขี้ยวจึงเอื้อมมือไปหยิกแขนน้องสาวเบาๆที่ชอบพูดแซวเธอกับไบรอันอยู่เรื่อย“ยินดีกับคุณพายุและน้องชะเอมด้วยนะ
บ้านเลิศกิจเดชาพายุเดินเข้ามาพร้อมกับคุณพ่อคุณแม่ของเขาแล้วยกมือขึ้นไหว้ไปยังคุณพ่อคุณแม่ของชะเอมทันทีโดยไม่ลืมที่จะหันไปมองหญิงสาวคนรักที่นั่งอยู่ข้างๆกับคุณพ่อคุณแม่ของเธอ“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ วันนี้ผมพาคุณพ่อคุณแม่ของผมมาพูดคุยถึงเรื่องงานแต่งงานระหว่างผมกับชะเอมครับ” ปากพูดกับพ่อแม่ของชะเอมแต่สายตานี่สิกลับมองจ้องไปยังลูกสาวของพวกท่านไม่ละสายตา“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ของหนูชะเอม” มานพ คุณพ่อของพายุเอ่ยคำทักทายไปยังพ่อแม่ของหนูชะเอม“สวัสดีครับคุณมานพ คุณนพนภา เชิญพวกคุณนั่งก่อนครับ” เตวิชพ่อของชะเอมรีบลุกขึ้นยืนแล้วเดินยิ้มเข้าไปทักทายพ่อแม่ของทางฝั่งพายุเช่นกันพร้อมกับผายมือเชิญให้พวกเขาทั้งสองนั่งลงยังโซฟาในห้องรับแขก“ขอบคุณครับคุณเตวิช วันนี้ผมอยากจะมาพูดคุยถึงเรื่องงานแต่งของเจ้าลูกชายคนโตของผมกับลูกสาวคนเล็กของพวกคุณครับ ผมอยากจัดงานแต่งของลูกๆเราให้เร็วที่สุด พวกคุณจะว่าอะไรมั้ยครับ”“พวกผมยินดีเป็นอย่างมากครับ พายุเองก็เป็นคนดีคงจะสามารถดูแลลูกสาวของผมได้เป็นอย่างดี จริงมั้ยลูกสาวพ่อ” เตวิชมองไปยังพายุคนที่ลูกสาวของตนรักและหันมาถามความคิดเห็นจากทางลูกสาวเหมือนกับอยากจะ
“ชะเอม~” พายุตะโกนเรียกชื่อคนตัวเล็กซึ่งก็ไร้เสียงตอบรับใดๆ “สงสัยจะอยู่ในห้องน้ำ” เขาหยัดกายลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนหนานุ่มแล้วทอดมองไปยังห้องน้ำและคิดว่าเธอคงจะอยู่ในนั้นอย่างแน่นอนและมันก็เป็นดังที่เขาคิดเมื่อประตูห้องน้ำได้ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างบางที่เดินเช็ดผมที่พึ่งจะสระเสร็จแล้วเดินออกมา“พี่ตื่นแล้วเหรอคะ หนูปลุกตั้งหลายรอบเลย” ชะเอมที่เดินเช็ดผมออกมาเห็นพี่พายุของเธอตื่นแล้ว เธอจึงเดินเข้ามาคุยกับเขาพลางเช็ดผมของตัวเองไปด้วย“ไม่เห็นจะได้ยินเสียงเธอปลุกเลย” พายุแก้ตัวด้วยการที่บอกกับเธอไปว่าเขาไม่เห็นจะได้ยินเสียงปลุกของคนตัวเล็กเลย“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ หนูหิวแล้ว!!” คนตัวเล็กอดที่จะอมยิ้มไม่ได้พร้อมกับส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอาไปกับคำพูดของชายหนุ่ม เธอรีบบอกให้เขาไปอาบน้ำได้แล้วอาบเสร็จจะได้ออกไปหาอะไรกินกัน“หิวข้าวหรือหิว..อะไร หืม~” พายุใช้สายตาเจ้าเล่ห์ถามเธอพร้อมกับมองไปยังแก่นกายของตัวเองที่มันยังนอนหลับใหลอยู่ในนิทรา ไม่หลับก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วก็เมื่อคืนไอ้เจ้าลูกชายของพี่เขาทำงานหนักมาก หนักพอๆกับน้องสาวของฉันนี่แหละ“พี่พายุยังจะมาเล่นอีกป่านนี้ก็ต้องหิวข้าวสิคะ สายม
“เบาหน่อยได้มั้ยคะ อ๊ะ!”ปลายลิ้นตวัดลงบนหัวนมพร้อมกับปล่อยน้ำลายออกมาจากปากของตัวเองแล้วใช้ปลายลิ้นปาดเลียจนชุ่มยอดอกเธอ เอวสอบยังคงตอกอัดกระแทกเข้าออกอย่างไม่มีทีท่าว่าจะยอมผ่อนแรงให้เบาลงตามคำขอของคนตัวเล็กตับ! ตับ! ตับ!เสียงหยาบโลนเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั่วห้อง“ซี๊ดโคตรดี~” พายุเปล่งเสียงครางออกมาไม่ขาดสายเมื่อร่องเล็กของชะเอมกำลังบีบรัดตัวตนอันใหญ่โตของเขาเอาไว้แน่น“พี่เบาเสียงลงหน่อย! อ๊ะ ดะ เดี๋ยวพี่สายฟ้ากับอลิสจะได้ยินเอา อื้อ~” ชะเอมใบหน้าขึ้นสีแดงเขินอายไปกับความเสียงดังของพี่พายุ เธอรีบเอานิ้วชี้ปิดปากพี่พายุและบอกให้พี่เขาช่วยลดเสียงลงหน่อย กลัวว่าห้องด้านข้างอาจจะได้ยินเข้า“เรื่องธรรมชาติของผัวเมียมั้ย? มาต่อให้จบกันดีกว่าฉันอยากแตกในตัวเธอแล้ว..คนสวย” ชายหนุ่มตอบกลับมาอย่างหน้าตาย พายุหยัดกายลุกขึ้นหลังตรงอีกครั้ง จับขาเรียวแยกออกกว้างมากขึ้นพร้อมกับเริ่มขยับเอวสอบกดกระแทกเข้าออกร่องรูสวย เขาเลื่อนมือไปเขี่ยขยี้ปุ่มเสียวรัวๆจนน้ำใส่เริ่มไหลเยิ้มออกมา“อะ อ๊ะ อย่า พะ พี่พายุ หนูเสียว” ชะเอมที่โดนกระทำถึงกับร้องครางเสียงหลงออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์ สะโพกสอบขยับโยกหม
ชายหนุ่มโยนเสื้อชั้นในของเธอทิ้งลงไปที่พื้นห้อง เขาค่อยๆขยับตัวหมุดลงไปในผ้าห่มผืนหนาเลิกเสื้อยืดของคนตัวเล็กขึ้นมากองเอาไว้บนเนินอกอวบพร้อมกับจับร่างบอบบางพลิกให้นอนหงายและเหมือนว่าจะได้ยินเสียงหัวใจเต้นที่ค่อนข้างจะดังมากๆของเธอด้วยนะตึกตัก! ตึกตัก!"หลับแล้วทำไมใจเต้นแรง"ไม่รอช้าผมจึงแกล้งแนบใบหน้าชิดอกด้านซ้ายของเธอเพื่อที่จะฟังเสียงหัวใจของเธอได้อย่างชัดเจนและถือโอกาสใช้ใบหน้าถูไถไปกับหน้าอกอวบของเขา(อ๊ะ สะ..เสียวค่ะพี่สายฟ้า)(อ่าส์ โคตรแน่น)เสียงครางจากห้องข้างๆยังคงดังมาไม่ขาดสายให้ตายเถอะทำไมฉันต้องมาอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมอย่างนี้ด้วย ไม่ไหวๆ ขืนไม่ทำอะไรสักอย่างมีหวังต้องจบลงด้วยการทำเรื่องอย่างว่าอย่างแน่นอน งั้นเอาแบบนี้ก็แล้วกัน รีบวิ่งไปขังตัวเองเอาไว้ในห้องน้ำดีกว่าชะเอมเริ่มขยับเขยื้อนตัวพลางใช้มือผลักดันใบหน้าของเขาออกจากหน้าอกเธอ ใบหน้าเขาถูไปมาจนหัวนมของเธอมันแข็งเป็นไตหมดแล้วและเมื่อดันเขาออกไปได้สำเร็จก็เตรียมพร้อมที่จะลุกหนีออกจากเตียงนอนแต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ลุกขึ้นนั่งก็โดนคนตัวใหญ่ผลักเธอนอนลงตามเดิมและขึ้นมาคร่อมร่างของเธอเอาไว้อีกครั้ง“ปล่อยนะลุกออกไป
ประเทศเกาหลีตอนนี้ชะเอม พี่พายุ และคู่รักข้าวใหม่ปลามันอย่างพี่สายฟ้ากับยัยอลิสได้เดินทางมาถึงยังห้องพักกันแล้วและเป็นครั้งแรกของพวกสาวๆที่ได้เห็นหิมะตกกับตาของตัวเองจึงทำให้พวกเธอนั้นดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ ส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความดีใจโดยเฉพาะอลิสที่ดูจะเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่"กรี๊ด~หิมะตก ชะเอมถ่ายรูปให้ฉันที" อลิสกรีดร้องออกมาเมื่อมาเกาหลีคราวนี้ได้เห็นหิมะตกเป็นครั้งแรก มันสวยมากเหมือนในซีรี่ย์ที่พวกเธอชอบดูเลย สวยจนต้องถ่ายรูปเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ"มาๆเดี๋ยวเปลี่ยนกันถ่าย" ชะเอมยังอดขำไม่ได้กับท่าทีตื่นเต้นดีใจสุดขีดของเพื่อนสนิท รีบหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายใบเก่งเอาขึ้นมากดถ่ายรูปให้กับเธอ"ก็แค่หิมะตก ไม่เคยเห็นเหรอไง" เสียงพูดของชายหนุ่มด้านหลังดังขึ้นอย่างไม่ดังมากนักแต่มันก็ดังพอที่ชะเอมจะได้ยิน ใบหน้าสวยเท่ของเธอหุบยิ้มลงทันทีเมื่อโดนคนบ้าพูดขัดจังหวะขึ้น เธอจึงหันกลับไปตอบเสียงแข็งทันควัน"ไม่เคยค่ะ" พร้อมกับหันใบหน้ากลับมายิ้มแย้มถ่ายรูปสลับสับเปลี่ยนกันกับอลิสดังเดิม"กูจองห้องเอาทั้งหมด 3 ห้อง" สายฟ้าลอบมองพายุสลับกับชะเอมไปมาพร้อมกับหลุดขำออกมาเพียงครู่ก่อนท