บทที่ 447

ผู้ชายคนนั้นถูกตบหน้า เจ็บจนน้ําตาไหล แต่กลับไม่กล้าร้องโวยวายอีก

หลังจากที่เขาร้องไห้สะอึกสะอื้น เขาก็อ้าปากและอธิบายให้พวกเขาฟังอย่างชัดเจน

"ผมก็แค่... ฉีกเสื้อผ้าของเธอ จับมือและเท้าของเธอ และ... เคยทับร่างเธอก็แค่นั้นครับ"

"แต่ผมสาบานได้ว่า ผมเคยแตะต้องเธอเท่านั้น ไม่เคยทำอะไรเธอเด็ดขาด พวกคุณอย่าลงมือกับผมเพราะเหตุนี้เลยนะครับ!"

"บ้านผมมีทั้งคนแก่และคนหนุ่มสาว ผม..."

บทพูดที่ท่องจนจําขึ้นใจ ยังไม่ทันพูดจบก็ถูกอาเจ๋อตบหน้าอย่างแรงอีกครั้ง

"หุบปากเดี๋ยวนี้!!!"

ตั้งแต่เขาจัดการกับคนเลวมากมายขนาดนี้ ก็ยังไม่เคยเห็นคนหนวกหูขนาดนี้มาก่อน จนเขาหูจะหนวกแล้ว!!!

ถ้าไม่ใช่คุณผู้ชายมาจัดการด้วยตัวเอง เขาจะอุดปากนี้ไม่ให้มันส่งเสียงออกมาแม้แต่คําเดียว!

จี้ซือหานไม่เห็นคําพูดของผู้ชายอยู่ในสายตาเลย มีดเล็กในมือค่อย ๆ เลื่อนลงไป

"ทําร้ายเธอตรงไหนบ้าง?"

ครั้งนี้ผู้ชายไม่กล้าถ่วงเวลาอีก รีบอธิบายอย่างตรงไปตรงมาว่า "แขน ก็ใช้มีดแทงไปทีหนึ่ง ไม่กล้าลงมือรุนแรงครับ"

ภารกิจที่เขาได้รับคือข่มขืนเธอ ไม่ใช่ทําร้ายเธอ เขาก็กลัวว่าถึงเวลาจะถูกแก้แค้น จึงไม่กล้าลงมืออย่างเหี้ยมโหด

ใครจะรู้ว่าต่