บทที่ 356

นิ้วมือของซูหว่าน บีบแน่นขึ้นทีละเล็กทีละน้อย แต่ไม่มีสีหน้าท่าทางอะไร "คุณหมอเซิ่ง อย่างนั้นเรื่องของพวกคุณ ไม่เกี่ยวกับฉันค่ะ"

เซิ่งจิ่นกระตุกมุมปากเล็กน้อย เผยรอยยิ้มที่สง่าออกมา "คุณพูดแบบนี้ ฉันก็เข้าใจแล้วค่ะ"

เซิ่งจิ่นพูดจบ หันหลังไปอย่างสง่า มองไปที่อลัน "คณบดีโจว เจอกันที่ห้องผ่าตัดค่ะ"

เธอทิ้งท้ายด้วยประโยคนี้ แล้วก้าวเดินออกไป ใส่ร้องเท้าส้นสูง เดินออกไปจากห้องผู้ป่วยด้วยความเร่งรีบ

หลังจากที่เธอเดินไป ซานซานโมโหจนต้องกัดฟัน "ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะกลัวว่าหล่อนจะตุกติกในระหว่างที่ทำการผ่าตัด ฉันด่าไปตั้งนานแล้ว"

อลันก็โมโหเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไรมากมาย เพียงแค่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา โทรหาประธานจี้ต่อไป

เก็บตัวอยู่ในฐานการบินมาหนึ่งเดือนแล้ว ยังไงก็ควรออกมาดูโทรศัพท์บ้างสินะ?

แต่ว่าโทรไป เหมือนอีกฝ่ายยังปิดเครื่องอยู่ อลันวางโทรศัพท์ด้วยความท้อใจเล็กน้อย มองไปที่ซูหว่าน

"หว่านหว่าน เธออย่าสนใจมากเกินไปนะ..."

สองเดือนนี้ เธอกับซานซาน อยู่เคียงข้างซูหว่าน ความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น จึงไม่เกรงใจกันเหมือนเมื่อก่อน

ซูหว่านปล่อยนิ้วมือที่กำแน่นออก มองไปที่อลันและซานซา