แชร์
บทที่ 346
บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 347
ซ่งซือเยว่วางสัญญาในมือลง ใบหน้าที่แสนอบอุ่นราวกับลมในฤดูใบไม้ผลิ เผยรอยยิ้มบางๆซูหว่านนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย หันศีรษะมามองเขาเงียบๆ ราวกับกำลังมองเห็นเด็กหนุ่มในอดีตเขานั่งแถวหลังสุดในห้องเรียน มือข้าวนึงเท้าคางบนโต๊ะหนังสือ มองเธอที่อยู่ด้านนอกผ่านหน้าต่างเขาในตอนนั้น ก็เหมือนกับที่เป็นอยู่ในเวลานี้ อ่อนโยน สง่างาม และเรียบง่ายพวกเขาต่างมองหน้าอีกฝ่าย เป็นการบอกลา เช่นเดียวกับความเสียใจที่ต่างคนต่างก็ได้พลาดไปเมื่อครั้งเยาว์วัยผ่านไปชั่วครู่ ซ่งซือเยว่ดึงสายตากลับมา ก้มหน้ามองนาฬิกาข้อมือ เมื่อเงยหน้าขึ้นมองซูหว่านีกครั้ง เหมือนว่าเขาจะปล่อยวางทั้งหมดแล้ว"หว่านหว่าน สี่โมงห้านาที ฉันก็ต้องกลับเมืองหลวงแล้ว"ซูหว่านยังคงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด แต่เมื่อเห็นสายตาที่ปล่อยวางของเขา คำที่อยากจะพูดก็ได้แต่กลืนลงคอไปเธอมองเขา เช่นเดียวกับที่เคยส่งเขาไปแข่งขัน ตอบกลับประโยคนึงอย่างอ่อนโยน "งั้นซือเยว่ เดินทางปลอดภัยนะ..."นิ้วมือของซ่งซือเยว่ที่กำสัญญาอยู่ จู่ๆก็กำแน่นขึ้นเล็กน้อย "หว่านหว่าน เธอยังจำได้หรือเปล่าว่าสี่โมงสิบห้านาทีมีความหมายว่าอะไร?"ซูหว่านคิดอยู่สักพัก แต่กล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 348
ณ กลุ่มบริษัทจี้ รถหรูสิบกว่าคันจอดอยู่หน้าบริษัทจี้ซือหานมีสีหน้าเย็นชา ลงมาจากรถ แล้วสาวขายาวเดินเข้าห้องท่านประธานไปซูชิงที่เดินตามมาติดๆ เห็นว่าเขาเดินค่อนข้างรีบร้อน ก็รีบพาบอดี้การ์ดลุ่มนึงตามไปด้วยจี้ซือหานเดินพร้อมกับสั่งซูชิงสียงเย็น "เตรียมเครื่องบินส่วนตัวไปวอชิงตัน"ซูชิงรับคำ "ครับ" แล้วถามต่อ "ประธานจี้ รอบนี้จะอยู่ที่วอชิงตันนานแค่ไหนครับ?"จี้ซือหานตอบกลับอย่างไร้อารมณ์ "ปีนึง"ซูชิงตกตะลึง แล้วมองเขาอึ้งๆ "ประธานจี้ ทำไมไปนานขนาดนั้นครับ?"จี้ซือหานไม่ตอบ ในดวงตาของเขาเฉยชาราวกับหมอกเย็น ไม่มีแม้แสงสว่างส่องเข้าไปซูชิงเห็นว่าเขาเป็นแบบนี้ ก็ราวกับเข้าใจแล้วว่าทำไม จึงไม่ได้ถามต่อ"งั้นคืนนี้ผมจะเตรียมของใช้ส่วนตัวของท่านให้ล่วงหน้าครับ"จี้ซือหานพยักหน้าเล็กๆ แล้วเร่งฝีเท้าเข้าไปในลิฟต์ส่วนตัวท่านประธานจี้เหลียงชวนกำลังนั่งอยู่ในห้องท่านประธาน ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ เมื่อเห็นเขาเข้ามา ก็รีบลุกขึ้นเดินไปหาเขา"พี่รอง การประชุมครั้งก่อนไหนตกลงกันว่าจะให้พี่สามไปวอชิงตันเพื่อดูแลเรื่องเกี่ยวกับการบินอวกาศไม่ใช่หรอ? ทำไมกลายเป็นพี่ไปเอง?"จี้ซือหานถอดเสื้อสู
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 349
จี้เหลียงชวนถูกจ้าวหยูยียวนกวนประสาท ก็โยนโทรศัพท์ลง พับแขนเสื้อขึ้น แล้วชกเขาอย่างสนิทสนม"อาทิตย์เดียวกูทำได้แน่!"รองประธานจ้าวโดนหมัดไปทีนึง แต่ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่หลุดขำใส่เขา เก็บคอมพิวเตอร์ขึ้น แล้วเดินออกข้างนอกไปจี้เหลียงชวนขัดหูขัดตากัยท่าทางอวดดีของจ้าวหยู อยากจะตามไปชกเขาอีกสักสองสามที แต่กลับถูกจี้ซือหานห้ามเอาไว้จี้ซือหานมองแสงสายัณห์ของพระอาทิตย์ตกดินนอกหน้าต่าง ดวงตาที่เคยเต็มไปด้วยดวงดาว ตอนนี้เหลือเพียงความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุดจี้เหลียงชวนเห็นเขาเป็นแบบนี้ ก็เก็บท่าทีไม่เอางานเอาการ นั่งลงข้างเขา แล้วถามเขาเสียงเบา "พี่รอง ยังมีอะไรอยากจะใช้ผมอีกใช่ไหม?"ขนตาดำเป็นแพของจี้ซือหานโน้มลงต่ำ เขาพูดเสียงอ่อนว่า "ช่วยฉันดูแลเธอ อย่าให้ใครมารังแกเธอได้""เธอ" ที่เขาพูดมา แน่นอนว่าจี้เหลียงชวนรู้ดีว่าเป็นใคร เพียงแต่ "พี่รอง ในเมื่อง้อกลับมาไม่ได้แล้ว ก็อย่าทำเรื่องพวกนี้อีกเลย"สายตาของจี้ซือหานเลื่อนต่ำลง จ้องมองหลังนิ้วมือที่ถูกน้ำกรดเผา หลังจากเงียบไปชั่วอึดใจ ก็ตอบว่า "ฉันติดค้างเธอ"ตบนั้นของเขา เคยทำร้ายเธอเกือบตาย ต่อให้เธอให้อภัยเขาแล้ว แต่เขาไม่มีทางให
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 350
ราวกับสังเกตได้ว่าที่ด้านหลังมีคนกำลังจ้องตัวเองอยู่ ทันใดนั้นหนิงหว่านก็หันหลังไป เมื่อเห็นว่าเป็นจี้ซือหาน ใบหน้าก็ผุดความยินดีปรีดา"ซือหาน ในที่สุดก็ยอมเจอฉันแล้ว..."เธอเร่งฝีเท้ามาตรงหน้าเขาด้วยความเร็วสูง"ซือหาน สามปีมานี้ ฉันเอาแต่ถูกปฏิเสธให้อยู่แต่ข้างนอก คุณรู้ไหมว่าฉันคิดถึงคุณมาก"จี้ซือหานยกยิ้มมุมปาก แค่นหัวเราะเสียงเย็น "เธอคิดถึงฉัน?"หนิงหว่านน้ำตาคลอพยักหน้ารัวๆ "ซือหาน ฉันเคยบอกไปแล้วว่าฉันชอบคุณตั้งแต่เด็กๆ จะไม่คิดถึงคุณได้ยังไง"จี้ซือหานช้อนสายตาเฉยชาขึ้นสำรวจเธออย่างเย็นยะเยือก "แล้วพี่ชายใหญ่ฉันล่ะ?"หนิงหว่านหน้าซีดทันที แววตาเผยความรู้สึกผิด แต่ยังคงยืนยันแน่วแน่ว่า "ฉันไม่ได้รักพี่ชายใหญ่ของคุณเลย คนที่ฉันรักมาตลอดคือคุณ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเข้าใกล้ยากตั้งแต่เด็ก ฉันจะยอมตกลงคบกับพี่ชายใหญ่ของคุณได้ยังไง..."พูดจบ เธอก็ยื่นมือออกไปหวังจะจับมือของจี้ซือหาน ยังไม่ทันจะสัมผัสโดนมือของเขา ชายหนุ่มก็เก็บมืออย่างรวดเร็วท่าทางหลบเลี่ยงประหนึ่งเห็นเธอเป็นเชื้อโรคแบบนี้ ทําให้หนิงหว่านเสียหน้า ความรู้สึกต่อจากนั้นก็คือการนึกเสียใจทีหลังที่มีอย่างท่วมท้น"ฉั
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 351
เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่หนิงหว่านกลับฟังความหมายของเขาออกถ้าไม่ใช่เพราะพี่ชายคนโตของเขารักเธอ เขาคงจัดการเธอไปตั้งนานแล้วหนิงหว่านโกรธจนหน้าซีดขาว ในใจก็รู้สึกหนาวสั่นขึ้นมาถ้า ถ้าให้เขารู้เรื่องในอดีตแล้วล่ะก็...เธอไม่กล้าคิดต่อ และไม่กล้าโวยวายต่อหน้าเขาอีกต่อไปเธอกําหมัดแน่น กัดฟันกรอด จ้องมองรถโคนีเซกที่ขับเข้าไปในคฤหาสน์อย่างโกรธเคืองเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสืบเรื่องในอดีตได้ แล้วเธอก็กำจับจุดอ่อนของเขาไว้ด้วยจี้ซือหาน อีกไม่นาน อีกไม่นานคุณจะต้องชดใช้อย่างสาสมสําหรับการผิดสัญญาของคุณ!!!จี้ซือหานกลับไปถึงวิลล่าก็ถอดเสื้อโค้ทออก ส่งให้คนรับใช้แล้วสั่งให้คนไปเอาน้ำยาฆ่าเชื้อมาขวดหนึ่งคนใช้รีบนําน้ำยาฆ่าเชื้อมา หลังจากเขารับมาแล้วก็พ่นไปยังนิ้วที่เกือบถูกหนิงหว่านสัมผัสหลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว จี้ซือหานก็เดินไปที่ห้องหนังสือ หลังจากจัดเอกสารที่เกี่ยวข้องกับงานแล้ว เขาก็เปิดลิ้นชักออกเมื่อสายตาของเขาสัมผัสกับโทรศัพท์ส่วนตัวเครื่องนั้น หัวใจของเขาก็หยุดเต้นไปชั่วขณะหนึ่ง ความรู้สึกเจ็บปวดและหายใจไม่ออกทําให้เขาเริ่มหายใจลําบากเขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ หยิบโทรศัพ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 352
ซานซานรู้ว่าซ่งซือเยว่ไปแล้ว จี้ซือหานก็ไปแล้วด้วย จึงรีบมาโรงพยาบาลซูหว่านกําลังนอนคว่ำอยู่บนเตียงคนไข้ แผลที่หลังถึงแม้ทายาแล้วแต่ก็ยังเปื่อยอยู่เธอเอียงศีรษะ ดวงตาที่ว่างเปล่าและไร้ชีวิตชีวา มองออกไปนอกหน้าต่างอย่างไม่ไหวติงซานซานเดินเข้าไปใกล้ จึงพบว่าเธอเจ็บจนเหงื่อเย็นไหลโชก แต่กลับไม่ส่งเสียงร้องออกมาสักแอะมือเล็ก ๆ ของเธอจับผ้าปูที่นอนไว้แน่น เหมือนอยากจะใช้สิ่งนี้เพื่อบรรเทาความเจ็บปวด แต่ก็ไม่มีประโยชน์เมื่อเห็นซูหว่านแบบนี้ ซานซานก็รู้สึกปวดใจจนน้ําตาไหลพราก "หว่านหว่าน..."เมื่อได้ยินเสียงของซานซาน ซูหว่านจึงค่อย ๆ ยกขนตาขึ้น เธอเพ่งมองคนตรงหน้าอยู่นานเพราะสายตาไม่สามารถโฟกัสได้เมื่อมองเห็นเงาร่างของซานซานอย่างเลือนราง เธออ้าปากที่แห้งผาก เอ่ยเรียกเสียงเบาว่า "พี่ซานซาน..."หวันหว่านไม่ค่อยเรียกเธอแบบนี้นัก ปกติเรียกถ้าเรียกเธอแบบนี้ มักจะเป็นเวลาที่หว่านหว่านต้องการความช่วยเหลือมากที่สุดซานซานรู้สึกปวดใจยิ่งนัก เธอหยิบผ้าขนหนูที่อยู่ข้าง ๆ ขึ้นมา ก้มตัวลงเช็ดเหงื่อบนหน้าผากให้เธอ"หว่านหว่าน เป็นอลันที่บอกฉันว่าไม่มีใครดูแลเธอ ฉันถึงได้รีบมา ขอโทษนะ ฉันมาส
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 353
อลันเพิ่งวางโทรศัพท์ลงในเสื้อกาวน์สีขาว ก็เห็นชายแต่งตัวทันสมัย หน้าตาหล่อเหลากําลังเดินมาที่ห้องวีไอพีเมื่อเขาเห็นเธอ เขาเลิกคิ้วขึ้น รอยยิ้มที่สดใสและสดใส สาดออกมาจากหางตาของเขา "คุณหมอครับ ขอถามหน่อยว่าคุณซูอยู่ในห้องนี้หรือเปล่า?"เมื่อได้ยินว่าเขามาหาซูหว่าน สีหน้าของอลันก็แข็งทื่อทันที เธอแน่ใจแล้วหรือ ว่าคนที่ตามจีบคุณซูมาเร็วขนาดนี้?หัวใจของอลันเต้นแรงไม่หยุด แต่ใบหน้ายังคงยิ้มอยู่ "ใช่ค่ะ ขอถามหน่อยว่าคุณคือ?"เขาหยิบนามบัตรใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเสื้อสูท ยื่นให้เธอ "ผมชื่อเสิ่นหนานอี้ครับ"เมื่ออลันเห็นนามบัตรสีทองเขียนว่า'หัวหน้านักออกแบบของ บริษัท ก่อสร้างชูเหิง จํากัด'มุมปากของเธอก็โค้งเล็กน้อย "สวัสดีค่ะ"เสิ่นหนานอี้คว้ามือของเธอ วางนามบัตรลงบนฝ่ามือของเธอแล้วยิ้มมุมปาก "ถ้าอยากออกแบบบ้านติดต่อผมนะครับ ผมจะให้ส่วนลด 20% แก่คุณ"พูดจบเขาก็หันตัวกลับอย่างรวดเร็ว เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วย แต่ทันทีที่เขาหันตัว รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็หายไปทันที...หลังจากเสิ่นหนานอี้เดินมาถึงหน้าประตูห้องผู้ป่วยแล้ว ก็หยุดฝีเท้าลง ยิ้มแย้มอีกครั้ง เคาะประตู "คุณซู ผมเข้ามาได้ไหมครับ?"
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 354
ซานซานเห็นเขาไปแล้ว ก็พูดอย่างโมโหว่า "คนอะไรกันเนี่ย ใบหน้ามีรอยยิ้มแปลก ๆ ขนาดนั้น พูดจาเยาะเย้ยทั้งต่อหน้าและลับหลัง"ซูหว่านพูดตั้งเยอะตั้งแยะ ไม่มีแรงอะไรมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังฝืนตัวเองเพื่อปลอบซานซาน "ดีไซเนอร์บางคนอาจจะแปลกไปหน่อยจริง ๆ เธออย่าไปสนใจมากเลยนะ..."ซานซานยังคงโกรธมาก หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และค้นหาเสิ่นหนานอี้ เพื่อดูว่าเขามีความสามารถอะไร ถึงได้ทําตัวสูงส่งขนาดนี้เป็นผลให้หลังจากอ่านประวัติย่อของเสิ่นหนานอี้แล้ว ซานซานก็เลือกที่จะสงบใจ ช่างมันเถอะ ขี้เกียจคิดเล็กคิดน้อยกับปัญญาชนแบบนี้ซานซานแสร้งทําเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น วางโทรศัพท์ลง แล้วถามซูหว่านด้วยน้ําเสียงอ่อนโยนว่า "หว่านหว่าน เธอหิวไหม เดี๋ยวฉันซื้ออะไรให้เธอกินนะ"ซูหว่านส่ายหัวเบา ๆ สายตาที่โฟกัสไม่ได้เริ่มเห็นซานซานเลือนรางลงเรื่อย ๆ "ซานซาน ตอนที่ฉันย้ายไปที่วิลล่าของเธอ ฉันเอากล่องยาไปด้วยกล่องหนึ่ง ครั้งหน้าที่เธอมา เธอช่วยเอายามาให้ฉันได้ไหม..."ซานซานมองไปที่หัวใจของซูหว่านโดยไม่รู้ตัวและพูดอย่างประหม่าว่า "เธอไม่ได้กินยาต้านอาการผิดปกติ หัวใจของเธอเลยไม่สบายใช่ไหม?"ซูหว่านกะพริบตาที่เ
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
