Share

บทที่ 345

จี้ซือหานดึงประตูห้องผู้ป่วยที่ปิดสนิทออก มองซ่งซือเยว่ที่นั่งอยู่บนวิลแชร์ทีนึง ก่อนจะยืดตัวเร่งฝีเท้าจากไป

พวกเขาคุยอะไรกันข้างใน ซ่งซือเยว่ได้ยินไม่ชัด เมื่อเห็นจี้ซือหานออกไป ก็ยังเข้าใจว่าเขามีธุระด่วน จึงไม่ได้คิดอะไรมาก

เขาทอดสายตามองซูหว่านที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยนิดนึง จากนั้นเข็นวิลแชร์เข้าไปในห้องผู้ป่วย

ซูหว่านเอียงศีรษะเหม่อมองหน้าต่าง กระทั่งเงาของใครบางคนมาบังสายตา เธอจึงค่อยๆดึงสติกลับมา

"ซือเยว่..."

พอเห็นว่าเป็นเขา ซูหว่านก็ยกยิ้มมุมปากขึ้นบางๆ "คุณมาแล้ว..."

ซ่งซือเยว่หยักหน้าเบาๆ เมื่อเห็นว่าแผ่นหลังของเธอพันผ้าก็อซหนาหลายชั้น จากเดิมสีหน้าที่ซีดอยู่แล้ว ก็ซีดมากขึ้นอีก

"หว่านหว่าน เจ็บมากใช่ไหม..."

ซูหว่านอยากจะยิ้มแล้วตอบกลับไปว่าไม่เจ็บ แต่แค่ขยับนิดเดียว ความเจ็บซ่านที่ราวกับถูกฉีกทึ้งก็ถาโถมขึ้นอีกครั้ง เธอเจ็บแสบจนเหงื่อไหล

ซ่งซือเยว่ยื่นมือออกมาอยากจะจับไหล่ของเธอ แต่ราวกับนึกอะไรได้ ก็มือค้างไปกลางอากาศ ไม่กล้าแตะโดนตัวเธอ

เขามองซูหว่าน เกลี้ยกล่อมเธอด้วยความอ่อนโยน "อย่าซี้ซั้วขยับ มันจะกระทบโดนบาดแผลได้ง่าย..."

ซูหว่านกระพริบตาน้อยๆ เป็นการตอบรั
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Naphaphan Nb
อ่านมานาน นางเอกโดนสาระพัดไม่ตายได้งัยเกิ้นไป
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status