แชร์
บทที่ 211
บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 212
อันนี้พอฝันตื่นขึ้นมาซานซานก็ร้องไห้อยู่นานโลกนี้ ต่อหว่านหว่านไม่เคยดีเลยตอนเด็กๆ ถูกพ่อแม่ทอดทิ้งเพราะโรคหัวใจพิการแต่กำเนิดรักแรกในวัยเด็ก ทําร้ายเธอมาก แม้ว่าจะเป็นความเข้าใจผิด แต่ความเจ็บปวดที่เธอได้รับนั้นเป็นประสบการณ์จริงคนที่เจอเมื่อโตขึ้น ก็ฆ่าเธอด้วยมือของตัวเองอีก และยังปล่อยให้น้องจากไปด้วยความผิดหวังและเสียใจก่อนตายหว่านหว่านของเธอ กลัวว่าจะหมดหวังกับโลกนี้อย่างสิ้นเชิง ถึงจะไม่ยอมกลับมาอีกมั้งซานซานคิดว่าหลายครั้งฝันว่าหว่านหว่านมีชีวิตที่ดีที่นั่นดีกว่าในด้านนี้มากและไม่กลับมาก็ดียังไงคนเราก็ต้องตาย หว่านหว่านก็จากไปเร็วหน่อย เมื่อเส้นตายของเธอสิ้นสุดลง เธอก็จะเดินทางไปยังโลกนั้นด้วยเหมือนหว่านหว่านพูดในความฝันว่าเธอจะสร้างบ้านที่นั่นและเมื่อชีวิตของซ่งซือเยว่กับเธอที่นี่สิ้นสุดลง เธอก็จะมารับพวกเขาแล้วเหมือนหลังจากออกจากสถานสงเคราะห์ในชาตินี้ อยู่บ้านเดียวกัน อยู่กันอย่างรักใคร่สามคนอย่างนั้น ความเสียใจที่พวกเขาไม่ได้บรรลุในชีวิตนี้ ก็สามารถดําเนินต่อไปที่นั่นได้ซานซานกลับมาตั้งสติได้ มองจดหมายลาตายที่หว่านหว่านทิ้งไว้ให้เธอและตอบเบา ๆ ว่า "โอเค.
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 213
ในวันที่ซูหว่านไปวันที่เจ็ด กู้จิ่งเซินกลับไปที่เมืองเอจึงถือกระเป๋าเอกสารเดินทางไปที่อพาร์ตเมนต์ของซานซานซานซานเพิ่งเสร็จสิ้นกองอาหารที่หว่านหว่านชอบกินและวางไว้บนโต๊ะ ก็เห็นกู้จิ่งเซินมาแล้วหลังจากเขาเข้ามา มองไปที่อาหารบนโต๊ะและประหลาดใจเล็กน้อยถามซานซานว่า "ทํามากทำมากมายขนาดนี้ล่ะ"ก้นตาของซานซานมีความรู้สึกเหงาเล็กน้อย "ฉันได้ยินมาว่าในช่วงเจ็ดวัน ญาติจะกลับมา ก่อนที่หว่านหว่านออกเดินทาง ก็ไม่ได้กินโจ๊กที่ฉันซื้อ คาดว่าคงหิวมาหลายวันแล้ว ฉันกลัวว่าเธอจะอยากกินอาหารหลังจากกลับมา จึงเตรียมไว้ให้เธอมากขึ้น..."กู้จิ่งเซินได้ยินคําพูด ใบหน้าของเขาขาวโพลนและความเจ็บปวดอย่างมาก ทั้งหมดห่อหุ้มเขา ทําให้เขาเจ็บปวดจนหายใจไม่ออกใช่ ก่อนที่หว่านหว่านออกเดินทาง ไม่ได้กินอะไรเลย แม้แต่น้ำก็ไม่ได้ดื่ม ก็จากโลกนี้ไปแบบนี้เมื่อคิดถึงความตายที่น่าสังเวชของหว่านหว่าน กู้จิ่งเซินก็ยืนไม่มั่นคงเล็กน้อย เขาจับเก้าอี้ไว้ จึงอายที่จะมั่นคงซานซานเห็นเขาเป็นแบบนี้ จึงรีบเรียกเขานั่งลง แล้วหันไปที่ห้องครัว วางชามและตะเกียบเปล่าคู่หนึ่งไว้ วางไว้ข้าง ๆ "พวกเรากินข้าวกับเธอกันเถอะ"กู้จิ่งเซิ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 214
กู้จิ่งเซินซื้อดอกเบญจมาศช่อหนึ่งและมาที่สุสานยังไม่ทันเดินไป ก็เห็นร่างสูงใหญ่ตั้งตรงไกลๆ กําลังคุกเข่าข้างหนึ่งอยู่หน้าป้ายหลุมศพชายคนนั้น ผมยุ่งเหยิงมาก หน้าซีดจนไม่มีสีเลือด ทั้งซีดเซียวจนเกือบจะทําให้กู้จิ่งเซินจําไม่ได้เขาคิดว่าจี้ซือหานจะพูดอะไรกับซูหว่าน เลยหยุดเดินแต่รอมานาน เขาก็ไม่ได้เปิดปาก แค่จ้องมองรูปถ่ายสุดท้ายนั้นและมองอย่างเงียบ ๆกู้จิ่งเซินก็ยกก้าวขึ้น เดินไปและวางดอกเบญจมาศไว้หน้าหลุมฝังศพสังเกตเห็นว่ามีคนมา ดวงตาของจี้ซือหานสั่นเล็กน้อย แต่ไม่ได้เงยหน้าขึ้น ดูเหมือนจะรู้ว่าใครมาผู้ชายสองคนของพวกเขายืนอยู่หน้าป้ายหลุมฝังศพแบบนั้น ดูรูปถ่ายมรดก ไม่ได้คุยกันหรือเกลียดชังจนไล่กันออกไปหลังจากเงียบไปนาน กู้จิ่งเซินก็พูดก่อน "คุณรักเธอไหม"จี้ซือหานปวดใจเหมือนถูกห่อหุ้มด้วยความเสียใจใด ๆ ทําให้เขาไม่สามารถถอนตัวได้เหมือนตกลงไปในเหวลึกเขายกมือที่สั่นขึ้นและกดข้อมือขวาอย่างแรงจนเลือดออก เขาถึงรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นแผลบนข้อมือของเขา กู้จิ่งเซินดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง "ดูเหมือนว่าคุณรักเธอ..."จี้ซือหานยังคงเจิมริมฝีปากบาง ๆ และไม่ตอบ แต่มือท
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 215
หลายปีที่อยู่กับหว่านหว่าน เขาไม่เคยแตะต้องเธอ แม้ว่าความรักจะลึกซึ้ง เขาก็แค่จูบเธอเขารู้สึกว่าเขาควรสร้างบ้านให้เธอก่อน หลังจากแต่งงานกับเธอกลับไปแล้ว ค่อยไปแตะต้องเธอแต่เพื่อเขา หว่านหว่านของเขาจึงมอบตัวเองให้กับจี้ซือหาน ร่างกายที่มอบก่อนและมอบหัวใจที่หลังและเขา ไม่ใช่เสียใจที่ไม่ได้แตะต้องเธอ แต่รู้สึกไม่มีค่าแทนเธอ เห็นได้ชัดว่าเธอให้ทุกอย่างแก่จี้ซือหาน แต่เขากลับทําต่อเธอแบบนั้นแม้แต่เรื่องการบังคับหว่านหว่านต่อหน้าเขาก็ยังทำได้ แสดงว่าเขาไม่ได้มองหว่านหว่านเป็นมนุษย์เลย เป็นแค่เครื่องมือเท่านั้นแม้ว่าเขาจะรู้ว่าจี้ซือหานเสียสติเพราะความหึงหวงโกรธและความครอบครอง แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าจี้ซือหานไม่คู่ควรเขาเข้าใจผิดว่าตัวเองเคยนอนกับหว่านหว่านไม่ใช่หรือ งั้นก็บอกความจริงกับเขาและปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่กับความรู้สึกผิดที่แปลกประหลาดหว่านหว่านไปตลอดชีวิตคำพูดของกู้จิ่งเซินก็โจมตีหนักอีกครั้งหนึ่ง จังหวะทุบลงมาทับ จี้ซือหานถึงกับหายใจไม่ออกเขารั้งตัวเอง ดวงตาแดงก่ำและไม่เชื่อ ถามกู้จิ่งเซินว่า "คุณ... ไม่ได้นอนด้วยกันเหรอ?"เธอบอกเขาด้วยตัวเองอย่างชัดเจนว่าเธอเคยนอนกับ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 216
"ซือเยว่""ซ่งซือเยว่!"วัยรุ่นสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวนั่งอยู่ใต้ร่มไม้และมองลงมาที่หนังสือและแสงแดดส่องผ่านช่องว่างบนร่างกายของเขาด้วยแสงอ่อน ๆเสียงหวาน ๆ ของสาว ๆ ดังมาจากนอกมหาวิทยาลัยและไกลและใกล้ "ซือเยว่ ฉันมาเยี่ยมคุณที่มหาวิทยาลัยของพวกคุณแล้ว..."วัยรุ่นได้ยินเสียง เงยหน้าขึ้น เห็นเธอวิ่งเหยาะ ๆ มา มุมปากค่อย ๆ กระตุ้น "วิ่งช้า ๆ ..."เขายิ่งเรียกให้วิ่งช้าลง หญิงสาวก็ยิ่งวิ่งเร็วขึ้น ท่าทางเอาแต่ใจ ทําให้วัยรุ่นอดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นมารับเธอเขากอดเธอ ยกมือขึ้นตามใจ ขูดจมูกเธอ "เป็นโรคหัวใจ ยังวิ่งเร็วขนาดนั้น ไม่เชื่อฟังจริง ๆ"หญิงสาวกอดเอวของเขา วางศีรษะบนหน้าอกของเขา โรยด้วยอ้อยอ้อม "ฉันกินยาตรงเวลาทุกวัน เป็นเด็กดีมากเลย"วัยรุ่นยิ้มเบา ๆ ใบหน้าที่อ่อนโยนและสง่างาม ดวงตาเต็มไปด้วยเธอ "หว่านหว่าน มหาวิทยาลัยของพวกคุณยังอยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยเมืองเอมาก ถนนวิ่งไปมาก คราวหน้าคุณอยากเจอผท ก็โทรหาผม ผมจะไปหาคุณที่มหาวิทยาลัยของพวกคุณ รู้ไหม"หญิงสาวเงยหน้าขึ้นจากอ้อมแขนของเขาและพูดว่า "คุณเรียนยุ่งขนาดนั้น ช่างมันเถอะ ฉันว่างจะมาหาเธอ..."วัยรุ่นยังอยากเกลี้ยกล่อมเธอ แต่ถูก
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 217
เมื่อถูกมองด้วยตาคู่นี้ ซูหว่านรู้สึกตื่นตระหนกอย่างอธิบายไม่ได้เธอห้อยลงตาลงอย่างรวดเร็ว บดบังสายตาที่ร้อนระอุนั้นเขาจ้องมองเธอเป็นเวลานานและเห็นว่าดวงตาของเธอขยับแล้ว นี่จึงกล้าแน่ใจว่าเธอตื่นขึ้นมาจริง ๆเขายืนขึ้นตรงโดยไม่พูดอะไรสักคำหนึ่งหันออกไปข้างนอกและในไม่ช้าก็เดินเข้ามาพร้อมกับชายชราคนหนึ่งชายชราคนนั้นผมบลอนด์และตาสีฟ้า ผมหงอกเต็มหัว สวมสูทสีขาว ดูมีชีวิตชีวาและมีอารมณ์ที่สง่างามมากหลังจากที่เขาเข้ามากับชายชราของเขายกนิ้วของเขาเรียวและชี้ไปที่ซูหว่านบนเตียงและคิ้วของเขาแข็ง"จอร์จ เธอจะตื่นได้อย่างไร"จอร์จ?ซูหว่านตะลึงไปหน่อยอลันบอกว่า จี้ซือหานช่วยเธอติดต่อกับแพทย์โรคหัวใจชื่อดังระดับนานาชาติ ผู้เชี่ยวชาญชื่อ จอร์จ เป็นเขาหรือเปล่า?จอร์จไม่ตอบคำพูดของชายคนนั้น เขาเปิดอุปกรณ์และเริ่มตรวจดูร่างกายของเธอทั้งหมด สีหน้าของเขาเพ่งความสนใจอย่างมาก และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อสีหน้าของเขาเหมือนกับผู้ชาย ราวกับว่าเขาสงสัยว่าเธอจะตื่นได้อย่างไร ราวกับว่าสำหรับพวกเขาแล้ว เธอไม่ควรตื่นเลยจอร์จแทบรอไม่ไหวที่จะตรวจดูเธอให้เสร็จ และเงยหน้าขึ้นมองชายคนนั้น "เป็น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 218
หลังจากผู้ชายนั่งลงบนโซฟาเดี่ยวข้างเตียงแล้ว ก็พูดกับซูหว่านว่า "ในเมื่อคุณตื่นแล้ว งั้นก็ใช้ชีวิตแทนเธอเถอะ"'เธอ' ในปากของเขา ซูหว่านไม่ทราบว่ากำลังพูดใคร ขยิบตาให้เขาด้วยสงสัย หวังว่าเขาจะพูดอย่างชัดเจนมากขึ้นผู้ชายกลับรังเกียจที่จะอธิบายให้เธอฟังมากเกินไป หยิบมีดโกนหัวที่เขาวางไว้ข้างเตียงขึ้นมา เล่มหนึ่งยกหัวเธอขึ้นขณะที่ซูหว่านไม่รู้ว่าเขาจะทําอะไร ทันใดนั้นเสียงมีดโกนก็ดังขึ้นบนหัวของเขาซูหว่านดูงง ผู้ชายคนนี้กําลังโกนผมของเธออยู่หรือเปล่า ทําไมต้องโกนผมเธอด้วยผู้ชายดูเหมือนจะเห็นสีหน้าที่ตกใจในก้นตาของเธอและใจดีมาก โกนไปอธิบายไปว่า "พยาบาลบอกว่าผมของคุณยาวเกินไป สระลําบาก ผมคิดว่าจะช่วยโกนผมให้คุณ ก็ประหยัดปัญหาแล้ว..."ซูหว่านเห็นว่าผมที่โกนนั้นสั้นมากและดูเหมือนจะถูกโกนมากกว่าหนึ่งครั้ง แต่หลายครั้ง...แปลว่าตลอดเวลาที่เธอไม่ตื่น เธอก็เหมือนหัวโล้นอยู่เรื่อยๆซูหว่านไม่ค่อยยอมรับว่าตัวเองเป็นหัวโล้นและสีหน้าก็พังทลายลงทันทีเธอจ้องมองผู้ชายที่โกนหัวของเธออย่างบ้าคลั่งต่อหน้าเธอและแทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าเขาด้วยสายตาผู้ชายกลับมองข้ามพลังฆ่าในสายตาของเธอ ไม่สนใจแม้แต่
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 219
ซูหว่านห้อยลงมามองคนที่นอนอยู่บนเธอเมื่อมองจากทิศทางนี้จะเห็นเพียงผมหนาเธอไม่รู้ว่าเขาอยากทําอะไร ตัวเองก็ขยับตัวไม่ได้ ได้แต่จ้องมองเขาอย่างใกล้ชิด...เขาดูเหมือนจะถอนหายใจเบา ๆ และพึมพําอย่างไร้อํานาจ"ทําไมคุณไม่สามารถรอผมอีกต่อไป..."เสียงของเขาเศร้ามากและดูเหมือนจะสูญเสียคนที่สําคัญที่สุดไป ทําให้เขาติดอยู่ในอดีตและยากที่จะปล่อยวางตอนนี้ซูหว่านอาจเข้าใจว่าหัวใจของเธอถูกเปลี่ยนแล้ว สิ่งที่เปลี่ยนควรเป็นหัวใจของคนรักของจิเหยียนโจวไม่แปลกใจเลยที่เขาจะพูดกับเธอในตอนกลางวันว่า ในเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วจงใช้ชีวิตให้ดีแทนเธอ ที่แท้คือให้เธอมีชีวิตแทนคนรักของเขาจิเหยียนโจวนอนอยู่บนตัวเธอ รู้สึกถึงความถี่ในการเต้นของหัวใจของเธอ ซึ่งเต้นเร็วกว่าหลับสนิทที่เมื่อกี้ จึงเดาว่าเธอตื่นแล้วทันทีที่เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและมองหน้าเธออย่างใกล้ชิด ดวงตาที่มืดมิดและลึก ทันใดนั้นความเกลียดชังก็ปรากฏขึ้นเขาดูเหมือนจะไม่อยากให้เธอตื่นขึ้นมาและมองไปที่ตาของเธอ หนาวเย็นมากแทบไม่มีความลังเลใด ๆ เขาหยิบยาการุณยฆาตขึ้นมาและค่อย ๆ เข้าใกล้ซูหว่าน "ผมไม่ชอบให้คุณลืมตา ฆ่าคุณดีกว่า..."ซูหว่าน...
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
