แชร์
บทที่ 207
บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 208
เหลียนซิงหรูยังคงโกรธผู้ชายคนนั้นทิ้งเธอและวิ่งก่อน ก็ได้ยินเสียงที่จงใจปลอมตัวและออกคําสั่งที่มืดมนและน่ากลัวเธอบังคับแสร้งทําเป็นสงบและอ่อนตัวลงนั่งอยู่ที่หัวรถและไม่น่าเชื่อเล็กน้อย มองไปที่คุณเย่"ฉันดูเหมือนจะไม่เคยรุกรานคุณ ทําไมคุณต้องจ้องฉันไม่ปล่อยล่ะ"เมื่อก่อนก็ให้คนมาสั่งสอนเธอ แต่ครั้งนี้คาดไม่ถึงถึงขั้นตบตี แถมยังจับเธอเข้าไนท์คลับเป็นผู้หญิงขายบริการสิ่งที่สําคัญที่สุดคือ... เขาเป็นอิทธิพลมาจากไหนกันแน่ แม้แต่รังทองที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเอก็เป็นสิ่งที่เขาสามารถควบคุมได้ตามอําเภอใจและเห็นได้ชัดว่าเขารู้ว่าเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของจี้ซือหานที่ตระกูลจี้หรือหลานสาวคนเดียวของตระกูลเหลียน เขายังกล้าลงมือกับเธออีกหรือแต่คําถามเหล่านี้ เธออาจไม่ได้รับคําตอบแล้ว...ทันทีที่อาเจ๋อโบกมือ มีชายคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าทันที หลังจากจับข้อมือเธอด้วยมือเดียว เขายกฝ่ามือขึ้นและตบหน้าเธออย่างแรงเหลียนซิงหรูโตขนาดนี้ก็ยังเป็นครั้งแรกที่โดนตบหน้าด้วยความโมโหจนตัวสั่น ร้องลั่นอยากขัดขืนแต่การตบติดต่อกันสองสามครั้ง ทําให้เธอไม่มีแรงสู้เลย ตบลงมาหนึ่งร้อยครั้ง ใบหน้าของเธอบวมปูดอย่างสม
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 209
เธอฉลาดกว่าเหลียนซิงหรู เธอนึกถึงจี้ซือหานอย่างรวดเร็วเพราะป้าเหลียนบอกเธอว่าหญิงซูหว่านเสียชีวิตไปแล้ว จี้ซือหานยังฆ่าตัวตายด้วยการกรีดข้อมือหน้าหลุมศพเพื่อเธอเธอบังเอิญลงมือกับเธอในห้องน้ำกับเหลียนซิงหรูก่อนที่เจ้าหญิงโสเภณีคนนั้นจะเสียชีวิต ตอนนั้นจี้ซือหานก็อยู่ด้วยตอนนั้นเขายังเคยช่วยหญิงโสเภณีคนนั้นพูดสองสามคําเพราะเหลียนซิงหรูอยากฆ่าซูหว่านทันทีถ้าไม่ใช่ว่าเหลียนซิงหรูไม่ยอมหยุด ก็ยังต้องบอกป้าเหลียน กลัวจี้ซือหานจะไม่ตบซูหว่านและนั่นก็เพราะการตบที่ทำให้เธอคลายความสงสัยใครจะไปคิดว่าเขากลัวว่าแม้แต่ครอบครัวตระกูลเหลียนจะค้นพบการมีอยู่ของเจ้าหญิงโสเภณีคนนั้นและจงใจแสดงต่อหน้าพวกเขาทั้งๆที่คบกับเจ้าหญิงโสเภณีคนนั้นมาห้าปี ยังสามารถเผชิญหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และซ่อนไว้ลึกพอ!ตอนนี้เพื่อเจ้าหญิงโสเภณีคนนั้น คาดไม่ถึงว่าจะรังแกตัวเองแบบนี้ จี้ซือหานรังแกคนมากเกินไปจริง ๆวินาทีที่ศีรษะถูกคนดึงออกจากบ่อบําบัดน้ำเสีย หนิงหว่านไม่สนใจความสกปรกของใบหน้าและตะโกนด่าโดยตรง"จี้ซือหาน เจ้าสัญญากับพี่ชายคนโตของเจ้าว่าจะแต่งงานกับกูตอนนี้กลับรังแกข้าเช่นนี้เพื่อคนตาย เจ้า
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 210
เมื่ออลันลืมตาได้ก็ถูกนําตัวส่งโรงพยาบาลแล้วเธอขยับมุมปากที่ถูกตบเจ็บและพึมพําอย่างยากลําบากว่า "น้ำ..."มีมือที่เรียวยาวและหนาจับด้านหลังศีรษะของเธอและส่งแก้วน้ำไปที่ปากของเธอหลังจากอลันก้มหน้าจิบไปสองสามอึก บรรเทาความรู้สึกปากแห้งลง นี่จึงเงยหน้ามองคนที่ช่วยเธอส่งน้ำให้ช่วงเวลาที่จ้องมองกับดวงตาที่มืดมิดและลึกคู่นั้น ใบหน้าของอลันก็ซีดทันทีและแม้แต่รูม่านตาก็ย้อมอย่างน่ากลัว"กลัวผมขนาดนี้เหรอ"หลังจากซูเหยียนวางแก้วน้ำลงแล้ว เขานั่งถัดจากเตียงผู้ป่วย เอนหลังพิงเก้าอี้ นั่งไขว่ห้างและมองเธออย่างสนุกสนานดวงตาที่สดใสของอลันจากความกลัวเดิมค่อยๆกลับมาไม่แยแส"คุณมาที่นี่ได้อย่างไร"ซูเหยียนกระตุ้นมุมปากและยิ้ม "มาเยี่ยมอลันของผมสิ..."น้ำเสียงของเขา ตามใจและกิ๊กๆ แต่แววตาของเขากลับเยาะเย้ยว่า"ดูอลันของผมสิ หลังจากออกจากตระกูลซูแล้ว มีชีวิตที่ดีแค่ไหน..."เขายกนิ้วขึ้นลูบผิวหนังที่อลันถูกเข็มขัดบาด "ดูสิ ดีจนได้รับบาดเจ็บมีเลือดไหล..."อลันเคยชินกับการเยาะเย้ยถากถางของเขามานานแล้วและจิตใจของเธอสงบมาก แต่รู้สึกคลื่นไส้กับการสัมผัสของเขาธอรีบหันหน้าหนีหลีกเลี่ยงการสัมผัสของเ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 211
ทันทีที่ซูเหยียนเดินออกจากวอร์ด ก็พุ่งชนซูชิงที่มาอย่างเร่งรีบ วินาทีที่ทั้งสองสบตากันในสายตาของซูเหยียนกลายเป็นความเกลียดชังเหมือนท้องฟ้าทันที พร้อมกับความรู้สึกที่ดีมีต่ออลัน เขาก็ระงับลงทันทีเขาจ้องมองซูชิงเย็นชา เดินตรงไปชนไหล่ของเขา หลังจากชนเขาด้านข้าง ซูเหยียนจึงก้าวขึ้นและจากไปอย่างโกรธเคืองซูชิงมองย้อนกลับไปมองที่เงาหลังนั้นและดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความเกลียดชัง ไม่คิดว่าหลังจากผ่านไปหลายปีเขาจะพบอลันอีกก็ไม่รู้ว่าซูเหยียนคิดอะไรกันแน่ เห็นได้ชัดว่าคนที่เกลียดคือเขา แต่ต้องการแก้แค้นที่อลัน มันขัดแย้งกันมากจริง ๆแต่ไม่ว่าซูเหยียนจะคิดอะไรอยู่ ตั้งแต่นี้ไป เขาจะไม่ยอมให้ซูเหยียนรังแกอลันเหมือนเมื่อก่อนอีกซูชิงหันกลับมามองและหันไปที่วอร์ด เมื่อเห็นอาการบาดเจ็บของอลัน ความเกลียดชังในตาของเขาก็หายไปและถูกแทนที่ด้วยความเจ็บปวดในใจ"อลัน คุณเป็นยังไงบ้าง""ฉันไม่เป็นไรค่ะ"อลันส่ายหน้า เห็นซูชิงก็ได้รับบาดเจ็บมีเลือดไหลบนใบหน้าด้วยความเป็นห่วงว่า"ลูกพี่ลูกน้อง ทําไมคุณถึงได้รับบาดเจ็บด้วย"ซูชิงอายเล็กน้อยและสัมผัสรอยแผลบนใบหน้าคืนนั้นประธานจี้ไม่ให้เขาติดตาม ด้วย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 212
อันนี้พอฝันตื่นขึ้นมาซานซานก็ร้องไห้อยู่นานโลกนี้ ต่อหว่านหว่านไม่เคยดีเลยตอนเด็กๆ ถูกพ่อแม่ทอดทิ้งเพราะโรคหัวใจพิการแต่กำเนิดรักแรกในวัยเด็ก ทําร้ายเธอมาก แม้ว่าจะเป็นความเข้าใจผิด แต่ความเจ็บปวดที่เธอได้รับนั้นเป็นประสบการณ์จริงคนที่เจอเมื่อโตขึ้น ก็ฆ่าเธอด้วยมือของตัวเองอีก และยังปล่อยให้น้องจากไปด้วยความผิดหวังและเสียใจก่อนตายหว่านหว่านของเธอ กลัวว่าจะหมดหวังกับโลกนี้อย่างสิ้นเชิง ถึงจะไม่ยอมกลับมาอีกมั้งซานซานคิดว่าหลายครั้งฝันว่าหว่านหว่านมีชีวิตที่ดีที่นั่นดีกว่าในด้านนี้มากและไม่กลับมาก็ดียังไงคนเราก็ต้องตาย หว่านหว่านก็จากไปเร็วหน่อย เมื่อเส้นตายของเธอสิ้นสุดลง เธอก็จะเดินทางไปยังโลกนั้นด้วยเหมือนหว่านหว่านพูดในความฝันว่าเธอจะสร้างบ้านที่นั่นและเมื่อชีวิตของซ่งซือเยว่กับเธอที่นี่สิ้นสุดลง เธอก็จะมารับพวกเขาแล้วเหมือนหลังจากออกจากสถานสงเคราะห์ในชาตินี้ อยู่บ้านเดียวกัน อยู่กันอย่างรักใคร่สามคนอย่างนั้น ความเสียใจที่พวกเขาไม่ได้บรรลุในชีวิตนี้ ก็สามารถดําเนินต่อไปที่นั่นได้ซานซานกลับมาตั้งสติได้ มองจดหมายลาตายที่หว่านหว่านทิ้งไว้ให้เธอและตอบเบา ๆ ว่า "โอเค.
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 213
ในวันที่ซูหว่านไปวันที่เจ็ด กู้จิ่งเซินกลับไปที่เมืองเอจึงถือกระเป๋าเอกสารเดินทางไปที่อพาร์ตเมนต์ของซานซานซานซานเพิ่งเสร็จสิ้นกองอาหารที่หว่านหว่านชอบกินและวางไว้บนโต๊ะ ก็เห็นกู้จิ่งเซินมาแล้วหลังจากเขาเข้ามา มองไปที่อาหารบนโต๊ะและประหลาดใจเล็กน้อยถามซานซานว่า "ทํามากทำมากมายขนาดนี้ล่ะ"ก้นตาของซานซานมีความรู้สึกเหงาเล็กน้อย "ฉันได้ยินมาว่าในช่วงเจ็ดวัน ญาติจะกลับมา ก่อนที่หว่านหว่านออกเดินทาง ก็ไม่ได้กินโจ๊กที่ฉันซื้อ คาดว่าคงหิวมาหลายวันแล้ว ฉันกลัวว่าเธอจะอยากกินอาหารหลังจากกลับมา จึงเตรียมไว้ให้เธอมากขึ้น..."กู้จิ่งเซินได้ยินคําพูด ใบหน้าของเขาขาวโพลนและความเจ็บปวดอย่างมาก ทั้งหมดห่อหุ้มเขา ทําให้เขาเจ็บปวดจนหายใจไม่ออกใช่ ก่อนที่หว่านหว่านออกเดินทาง ไม่ได้กินอะไรเลย แม้แต่น้ำก็ไม่ได้ดื่ม ก็จากโลกนี้ไปแบบนี้เมื่อคิดถึงความตายที่น่าสังเวชของหว่านหว่าน กู้จิ่งเซินก็ยืนไม่มั่นคงเล็กน้อย เขาจับเก้าอี้ไว้ จึงอายที่จะมั่นคงซานซานเห็นเขาเป็นแบบนี้ จึงรีบเรียกเขานั่งลง แล้วหันไปที่ห้องครัว วางชามและตะเกียบเปล่าคู่หนึ่งไว้ วางไว้ข้าง ๆ "พวกเรากินข้าวกับเธอกันเถอะ"กู้จิ่งเซิ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 214
กู้จิ่งเซินซื้อดอกเบญจมาศช่อหนึ่งและมาที่สุสานยังไม่ทันเดินไป ก็เห็นร่างสูงใหญ่ตั้งตรงไกลๆ กําลังคุกเข่าข้างหนึ่งอยู่หน้าป้ายหลุมศพชายคนนั้น ผมยุ่งเหยิงมาก หน้าซีดจนไม่มีสีเลือด ทั้งซีดเซียวจนเกือบจะทําให้กู้จิ่งเซินจําไม่ได้เขาคิดว่าจี้ซือหานจะพูดอะไรกับซูหว่าน เลยหยุดเดินแต่รอมานาน เขาก็ไม่ได้เปิดปาก แค่จ้องมองรูปถ่ายสุดท้ายนั้นและมองอย่างเงียบ ๆกู้จิ่งเซินก็ยกก้าวขึ้น เดินไปและวางดอกเบญจมาศไว้หน้าหลุมฝังศพสังเกตเห็นว่ามีคนมา ดวงตาของจี้ซือหานสั่นเล็กน้อย แต่ไม่ได้เงยหน้าขึ้น ดูเหมือนจะรู้ว่าใครมาผู้ชายสองคนของพวกเขายืนอยู่หน้าป้ายหลุมฝังศพแบบนั้น ดูรูปถ่ายมรดก ไม่ได้คุยกันหรือเกลียดชังจนไล่กันออกไปหลังจากเงียบไปนาน กู้จิ่งเซินก็พูดก่อน "คุณรักเธอไหม"จี้ซือหานปวดใจเหมือนถูกห่อหุ้มด้วยความเสียใจใด ๆ ทําให้เขาไม่สามารถถอนตัวได้เหมือนตกลงไปในเหวลึกเขายกมือที่สั่นขึ้นและกดข้อมือขวาอย่างแรงจนเลือดออก เขาถึงรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นแผลบนข้อมือของเขา กู้จิ่งเซินดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง "ดูเหมือนว่าคุณรักเธอ..."จี้ซือหานยังคงเจิมริมฝีปากบาง ๆ และไม่ตอบ แต่มือท
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 215
หลายปีที่อยู่กับหว่านหว่าน เขาไม่เคยแตะต้องเธอ แม้ว่าความรักจะลึกซึ้ง เขาก็แค่จูบเธอเขารู้สึกว่าเขาควรสร้างบ้านให้เธอก่อน หลังจากแต่งงานกับเธอกลับไปแล้ว ค่อยไปแตะต้องเธอแต่เพื่อเขา หว่านหว่านของเขาจึงมอบตัวเองให้กับจี้ซือหาน ร่างกายที่มอบก่อนและมอบหัวใจที่หลังและเขา ไม่ใช่เสียใจที่ไม่ได้แตะต้องเธอ แต่รู้สึกไม่มีค่าแทนเธอ เห็นได้ชัดว่าเธอให้ทุกอย่างแก่จี้ซือหาน แต่เขากลับทําต่อเธอแบบนั้นแม้แต่เรื่องการบังคับหว่านหว่านต่อหน้าเขาก็ยังทำได้ แสดงว่าเขาไม่ได้มองหว่านหว่านเป็นมนุษย์เลย เป็นแค่เครื่องมือเท่านั้นแม้ว่าเขาจะรู้ว่าจี้ซือหานเสียสติเพราะความหึงหวงโกรธและความครอบครอง แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าจี้ซือหานไม่คู่ควรเขาเข้าใจผิดว่าตัวเองเคยนอนกับหว่านหว่านไม่ใช่หรือ งั้นก็บอกความจริงกับเขาและปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่กับความรู้สึกผิดที่แปลกประหลาดหว่านหว่านไปตลอดชีวิตคำพูดของกู้จิ่งเซินก็โจมตีหนักอีกครั้งหนึ่ง จังหวะทุบลงมาทับ จี้ซือหานถึงกับหายใจไม่ออกเขารั้งตัวเอง ดวงตาแดงก่ำและไม่เชื่อ ถามกู้จิ่งเซินว่า "คุณ... ไม่ได้นอนด้วยกันเหรอ?"เธอบอกเขาด้วยตัวเองอย่างชัดเจนว่าเธอเคยนอนกับ
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
