แชร์

บทที่ 201

"ซือหาน สัญญายังเหลืออีกครึ่งปี รอต่อไปได้ไหม"

"ได้ครับ"

"งั้นคุณช่วยถ่ายรูปให้ฉันได้ไหม พอแยกกันแล้วเก็บไว้เป็นที่ระลึกให้คุณค่ะ"

"ครับ"

"งั้น..."

เขายกนิ้วที่เรียวยาวขึ้นและวางไว้บนกลีบปากที่บอบบางและนุ่มของเธอ

"คุณอยากให้ผมทําอะไร ก็ได้"

เธอกระตุ้นมุมปากขึ้นมา เผยรอยยิ้มที่เงียบสงบและสวยงาม และยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน

"หลังจากนั้น...ต่างคนต่าง ความตายจะไม่เจอกันอีกได้ไหม"

จิตใจของเขาก็หายใจไม่ออก ความเจ็บปวดอันหนาแน่นก็มา ปลุกเขาให้ตื่นขึ้นจากความฝันอย่างฉับพลัน

"ไม่ได้"

สิ่งที่เขาลืมตาและปรากฏในสายตาของเขาคือเพดานสีขาว เงาของซูหว่านซึ่งหายไปนานแล้ว

เขาหันกลับมามองข้อมือของเขาด้วยความยากลําบาก เห็นผ้ากอซพันกันเป็นชั้น ๆ สีหน้าก็มืดลง

ดูเหมือนว่าพวกเขายังคงเหมือนแต่ก่อน ไม่อยากให้เขาตายง่าย ๆ แบบนี้ แต่สิ่งที่ทําให้เขาไม่คาดคิดก็คือ

เขาอยากตามเธอไป แต่เธอกลับฝันบอกเขาว่า ต่างคนต่าง ความตายจะไม่เจอกันอีก

เธอน่าจะสิ้นหวังกับเขามากจนแม้แต่โลกหลังความตายก็ไม่อยากพบเขาอีกมั้ง...

ความรู้สึกหายใจไม่ออกและปวดเมื่อยเหมือนรังไหมปอกหัวใจออกจากร่างกายทีละนิ้ว

เขาเจ็บปวดจนหายใจไม่อ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status