"พวกแก!" ผู้เฒ่าเยตส์ตัวสั่นด้วยความโกรธ 'ทำไมแมนดี้และครอบครัวของเธอถึงให้ลูกบอลโคลนกับฉัน?! พวกเขากำลังเยาะเย้ยฉันที่ยังมีชีวิตอยู่ในวัยปูนนี้หรือ?!' “พี่คะ พี่ไม่จำเป็นต้องให้อะไรคุณแม่เลยก็ได้ ถ้าพี่ไม่ต้องการ! หรือถ้าไม่มีเงิน มีอย่างอื่นตั้งมากมายที่ดีกว่านี้ แม้แต่ผลไม้บ้าน ๆ ก็ยังจะดีกว่าสิ่งนี้เสียอีก!” ธัญญ่าไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูดเกี่ยวกับการกระทำของพี่สาวเธอ ในตอนแรก เธอต้องการที่จะช่วยเหลือพี่สาวของเธอและสรรหาคำพูดดี ๆ มาช่วยลิเลียน แต่ผู้เฒ่าเยตส์ก็โกรธจัดจนตัวสั่นไปเสียแล้ว และธัญญ่าเองก็ไม่กล้าที่จะไปพูดอะไรที่อาจจะยั่วยุหญิงชราต่ออีกได้ ลิเลียน เธออยากที่จะเอาหัวของตัวเองโขกกับพื้นเต็มทน สิ่งต่าง ๆ มันคงจะดีกว่านี้ ถ้าหากเธอและสามีไม่เดินมาด้านหน้า แต่ว่าพวกเขาได้ทำมันลงไปแล้ว และพวกเขาก็กลายมาเป็นจุดสนใจในห้องโถงทั้งหมด… แล้วก็ยังจะมาให้ของขวัญอะไรแบบนี้อีก! ช่างน่าขายหน้าจริง ๆ! ไม่เพียงแต่เฉพาะกับฝ่ายแม่ของเธอเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงบัควู้ดด้วย ไม่สิ ทั้งเซาท์ไลท์ ทั้งหมด! 'ฉันไม่ควรมา!' 'ทั้งหมดนี้มันเป็นความผิดของเจ้าทึ่มฮาร์วีย์!' 'ผู้ช
แมนดี้มองไปที่ฮาร์วีย์และเดินไปหาเขาด้วยท่าทางฟึดฟัด เธอดุเขาเบา ๆ “ฮาร์วีย์ คุณกำลังพยายามทำบ้าอะไรอยู่?” “คุณทำอะไรได้บ้างนอกจากจ้องมองกล่องของขวัญบ้า ๆ นั่น?” “จู่ ๆ ดอกไม้คงไม่โผล่ออกมาเพียงเพราะว่าคุณจ้องมัน ใช่มั้ย?” ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วและตอบกลับว่า “คุณไม่เข้าใจ คุณปู่ไนส์เวลล์ให้สิ่งนี้แก่ผมมา มันต้องมีค่าสิ!” แมนดี้หัวเราะคิกคัก! 'คุณคิดว่าคุณปู่ไนส์เวลล์เป็นใคร?' 'เอาล่ะ สมมติว่าผู้ชายคนนั้นเขาชื่นชมคุณเพราะคุณรู้วิธีประเมินโบราณวัตถุ' 'แต่ว่าเขาเป็นคนให้สิ่งนี้กับคุณ คุณกำลังล้อเล่นอะไรกับใคร?' พิธีมอบของขวัญยังคงดำเนินต่อไป แม้แต่อเล็กซ์ สวิฟต์และคนอื่น ๆ ก็เตรียมของขวัญมามอบให้คุณย่าเยตส์ด้วยในวันนี้ แน่นอนว่าของขวัญที่เหลือไม่ได้หรูหราฟุ่มเฟือยมากนัก เป็นเพียงการ์ดอวยพรและภาพวาดธรรมดา ๆ เท่านั้น อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งหมดเป็นข้าราชการ สำหรับพวกเขาการเข้าร่วมงานเลี้ยงก็ถือว่าเป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่พวกเขาสามารถให้ได้แล้ว คุณย่าเยตส์ไม่กล้าขออะไรมากมายจากพวกเขาอีก พิธีกรในงานนั้นเขามากด้วยประสบการณ์และสามารถอ่านสถานการณ์ได้อย่างเฉียบคม เขาพยายามคุยโวโอ
ทุกคนต่างตกตะลึงและหันไปมองที่ฮาร์วีย์ และเป็นอีกครั้งที่เขากลายมาเป็นจุดสนใจในงานนี้ ฮาร์วีย์ชี้ไปที่ลูกบอลโคลนที่พิธีกรเพิ่งจะโยนมันทิ้งลงพื้นด้วยหน้าซื่อ ๆ สายตาของฝูงชนที่จ้องมาที่เขานั้นมันเต็มไปด้วยความรังเกียจหลังจากเห็นการกระทำของเขา 'ลูกเขยที่อาศัยอยู่กับภรรยาคนนี้ช่างไร้ยางอายสิ้นนี้!' 'เขากล้าดียังไงถึงมาพูดอะไรแบบนั้น!' 'เห็น ๆ กันอยู่ว่าสิ่งที่เขาให้นั้นมันคือขยะบางอย่าง เขากล้าดียังไงที่บอกว่าของขวัญของเขาคือพาเลทสูตรดั้งเดิมหลังจากที่เขาได้ยินคีธพูดถึงมัน!’ 'สิ่งนั้นมีเพียงตระกูลอันดับหนึ่งของเซาท์ไลน์, ผู้นำของตระกูลไนส์เวลล์, และลูกของเชน ไนส์เวลล์เท่านั้นที่จะมีมันอยู่ในครอบครอง!' 'มีคนกล่าวไว้ว่าผู้บัญชาการสูงสุดของกองกำลังทหารในเซาท์ไลท์ถึงขั้นร้องขอมันมาตลอดก่อนหน้านี้ แต่ทว่าก็ไม่เป็นผล' 'เขาจะมอบสิ่งนี้ให้กับเจ้าลูกเขยที่อาศัยเกาะชายกระโปรงภรรยาอย่างฮาร์วีย์ ยอร์กจริง ๆ เหรอ? ทำไมเขาถึงจะต้องทำเช่นนั้น?' 'มันเป็นเพราะเขาสกปรกเหรอ?!' “ฮาร์วีย์! คุณกำลังทำอะไรอยู่?! เลิกเล่นสักทีเถอะ!” แมนดี้ถึงกับน้ำตารื้นออกมา 'เขาไม่เห็นเหรอว่าเกิดอะไรขึ้
ฝูงชนที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างพวกเขาต่างก็อยากที่จะขึ้นไปรุมทึ้งฮาร์วีย์ให้ตาย 'นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นที่นี่?' 'ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงน่ารังเกียจสิ้นดี? เขาตั้งใจทำมัน!' ไซม่อนและลิเลียนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการได้ซ่อนตัวอยู่ใต้โต๊ะ น่าขายหน้าจัง! น่าขายหน้าชะมัด! ก่อนหน้านี้สิ่งต่าง ๆ มันกำลังที่จะผ่านไปได้แล้วเชียว แต่แล้วไอ้สารเลวนั่นก็อ้างว่าก้อนขยะในมือของมันคือโอสถบำรุงปอดแผนโบราณสูตรดั้งเดิม! มันไม่กลัวที่จะถูกเปิดโปงบ้างเลยเหรอ? ในตอนนี้นั้น ไซม่อนต้องการที่จะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตายเสียคามือ แซ็คลุกขึ้นจากที่ของเขาและพูดขึ้นมาว่า “คุณย่าเยตส์ ผมขอเป็นตัวแทนของตระกูลซิมเมอร์ในการแสดงจุดยืนของตัวเอง!” “ผู้ชายคนนี้ ฮาร์วีย์ ยอร์ก เขาเป็นลูกเขยที่อาศัยอยู่ภายใต้ตระกูลของผมก็จริง!” “แต่ทว่าอย่างไรก็ตาม การกระทำทั้งหมดของเขามันไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเราเลย!” เมื่อได้ยินแซ็คพูดเช่นนั้น แขกที่เหลือในงานต่างก็ยืนกรานเป็นเสียงเดียวกันว่าพาเลทที่ดูน่าขยะแขยงนั่นมันไม่ใช่โอสถบำรุงปอดแผนโบราณสูตรดั้งเดิมแน่นอน เสียงซ
ฟินน์อดไม่ได้ที่จะถาม “คุณย่าครับ นี่คือสิ่งที่เรียกว่าโอสถบำรุงปอดแผนโบราณแถมยังเป็นสูตรดั้งเดิมจริง ๆ เหรอ?” "มันเป็นไปไม่ได้หรอก!” “สิ่งนี้เทียบเท่ากับชีวิตของคุณปู่ไนส์เวลล์ เขาจะไม่มีวันมอบให้ใครง่าย ๆ หรอกครับ ยิ่งไปกว่านั้นนะครับ เขาก็เป็นแค่ลูกเขยที่อาศัยอยู่ที่บ้านของภรรยา! คนอื่น ๆ ต่างก็พากันอือออเห็นด้วย “คุณย่าเยตส์ คุณต้องดูให้ดี ๆ เสียก่อน! คนสมัยนี้มีหลายเล่ห์กล ถ้าไม่ระวังให้ดี ๆ คุณอาจที่จะหลงกลง่าย ๆ ก็ได้!” "ใช่แล้ว! แล้วยิ่งสิ่งนี้คือยาแล้วด้วยมันไม่ใช่เรื่องตลกเลย หากว่ามันเป็นของปลอม ไม่เพียงแต่คุณย่าจะไม่ได้รับประโยชน์ใด ๆ จากมันแล้ว คุณก็ยังอาจที่จะได้รับพิษจากมันด้วย!” “คุณย่าเยตส์ ผู้ชายคนนี้ดูไม่เหมือนคนที่จะเป็นเจ้าของโอสถบำรุงปอดแผนโบราณสูตรดั้งเดิมได้เลย!” คีธขมวดคิ้วเข้าหากันและพูดว่า “คุณแม่ครับ โอสถบำรุงปอดแผนโบราณสูตรดั้งเดิมที่เชน ไนส์เวลล์เป็นเจ้าของ มันไม่ใช่แม้แต่สิ่งที่แม้แต่ผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพจะหาได้ แล้วคนอื่น ๆ ล่ะ? “ได้โปรดช่วยคำนึงถึงเรื่องนี้บ้าง!” คีธกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก ถ้าแม่ของเขาเชื่อคำพูดของลูกเขยที่ไม่
แมนดี้เองก็ตัวสั่นอย่างสิ้นหวังด้วยเช่นกัน เธอสามารถยอมรับความจริงที่ว่าสามีของเธอชอบคุยโวโอ้อวดและไม่ประสบความสำเร็จอะไรสักอย่าง แต่เธอไม่สามารถยอมรับได้หากว่าสามีของเธอนั้นเป็นหัวขโมย! ในขณะนั้น แม้แต่ใบหน้าของคีธก็เปลี่ยนไปเคร่งขรึมทันทีเขาพูดขึ้นว่า “ฮาร์วีย์ ยอร์กตอนนี้ทั้งรองสารวัตรของสถานีตำรวจเซาท์ไลท์และหัวหน้าสารวัตรของสถานีตำรวจบัควู้ดก็อยู่ที่นี่แล้ว! “ในเวลาเช่นนี้ นายควรชี้แจงเรื่องนี้ให้กระจ่างจะเป็นการดีกว่า! “ยังไม่สายเกินไปที่จะสารภาพแล้วกลับตัว!” นี่ไม่ใช่เพราะความเข้าใจที่คีธมีต่อฮาร์วีย์ นั่นเป็นเพียงเพราะว่าหากมีของบางอย่างที่ถูกขโมยมาและได้ปรากฏในงานวันเกิดของคุณย่าเยตส์ ชื่อเสียงของตระกูลเยตส์ก็อาจที่จะเสื่อมเสียได้! ดังนั้น สิ่งที่ดีที่สุดที่ควรทำคือให้ฮาร์วีย์คืนของโดยหวังว่าเชน ไนส์เวลล์จะยอมรับคำขอโทษของเขา เมื่อถึงตอนนั้น ผลกระทบด้านลบที่อาจจะเกิดขึ้นจากเหตุการณ์นี้ก็จะลดน้อยลงไปได้เยอะ ภายใต้ความคาดหวังของทุกคน ฮาร์วีย์หัวเราะและให้ความมั่นใจ “คุณย่าเยตส์ ผมรับรองได้เลยว่าผมได้รับสิ่งนี้มาอย่างขาวสะอาด มันไม่ใช่ของที่ถูกขโมยมาอย่างแน่นอน!
ฮาร์วีย์พูดอย่างจริงจังว่า “ถ้าคุณปู่เชน ไนส์เวลล์มีมากกว่านี้ แน่นอนว่าเขาจะมอบให้ผมถ้าผมเอ่ยปากขอ…” เขาไม่ได้พูดเพื่อวางอำนาจของตัวเอง แต่ด้วยสถานะปัจจุบันของเขา เชนจะแสดงความเคารพเขาอย่างแน่นอน ถ้าเขาร้องขอ “เอาล่ะ ๆ โอเค ฮาร์วีย์ ฉันเข้าใจว่านายกตัญญูมากแค่ไหน!” คุณย่าเยตส์คิดว่าฮาร์วีย์ยังคงต้องการแสดงอำนาจให้มากขึ้นหลังจากที่ถูกขัดขามาก่อนหน้านี้ “ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม ฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับความตั้งใจของนายมาก!” จากนั้น คุณย่าเยตส์ก็ชี้ไปที่ไซม่อน, ลิเลียน, และแมนดี้ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “พวกคุณยังยืนอยู่ที่นั่นเพื่ออะไร? มานั่งตรงหน้าฉันนี่มา!” ช่างเป็นข่าวดีอะไรเช่นนี้! ไซม่อนและอีกสองคนยังคงงุนงงขณะที่พวกเขาเดินขึ้นไปนั่งที่โต๊ะที่คุณย่าเยตส์นั่งอยู่ คุณย่าเยตส์ยิ้มและพูดว่า “ตอนนี้ทุกคนก็มาถึงแล้ว ฉันจะประกาศบางอย่างสักหน่อย!” “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ลิเลียน ลูกสาวคนโตของฉัน และครอบครัวของเธอกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเราอย่างเป็นทางการแล้ว!” “ด้วยชื่อเสียงของตระกูลเยตส์ ฉันหวังว่าทุกคนจะแสดงความเคารพต่อพวกเขาตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป!” น้ำตาแห่งความปิติยินดีไหลอาบส
คุณย่าเยตส์ยิ้มกว้างและพูดว่า “คีธ ลูกช่างเหลือเชื่อจริง ๆ ที่สามารถเชิญทั้งคุณเชลดอน ซาเวียร์จากเซาท์ไลท์และคุณไคล์ ควินแลนมาที่นี่ได้! “ช่างเป็นเกียรติแก่หญิงชราอย่างฉันเสียนี่กระไร!” เหล่าตระกูลเยคส์คนอื่น ๆ ต่างก็หันมามองที่คีธอย่างตื่นเต้นและร้องตะโกนออกมาว่า “สุดยอดเลยท่านผู้นำของตระกูลเยตส์ คุณช่างยอดเยี่ยมเสียจริง! ที่สามารถทำให้คนที่โดดเด่นอย่างพวกเขามาร่วมฉลองวันเกิดคุณย่าได้ด้วย!” "คุณทำได้อย่างไร?!" “ดูเหมือนว่าอีกไม่นานตระกูลเยตส์จะกลายมาเป็นอีกตระกูลชั้นสูงแล้ว!” ในขณะนั้น เหล่าตระกูลเยตส์ทุกคนต่างก็รู้สึกภูมิใจในตัวเอง นี่เป็นสิ่งที่น่ายกย่องมาก! แขกในงานต่างก็มีสีหน้าอิจฉาและชื่นชมในเวลาเดียวกัน ไม่นานมานี้ มีการกล่าวกันว่ามีเพียงแค่ไคล์ ควินแลนผู้บัญชาการลำดับสองของเซาท์ไลท์เท่านั้นที่อยู่ในงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณย่ายอร์กซึ่งเขาก้ได้ออกจากงานไปอย่างเร่งรีบหลังจากเข้าร่วมงานเพียงไม่นาน และตอนนี้ที่งานวันเกิดของคุณย่าเยตส์ ผู้บัญชาการสูงสุดก็มาที่นี่ด้วย นี่แสดงให้เห็นว่าตระกูลเยตส์มีเกียรติมากกว่าตระกูลยอร์ก! แม้ว่าคุณย่าเยตส์จะเอาแต่พูดอยู่ตลอดว่
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข