บทที่ 4086

"ผมจะไม่ลุกขื้นจนกว่าคุณจะตอบตกลง!”

เวสตินวางเข่าลงบนพื้นอย่างหนักแน่น

เขาทำสีหน้าดูจริงใจและเต็มไปด้วยความรักราวกับว่าเขาจะยอมทำทุกอย่างเพื่อความรัก

เขาทำท่าราวกับว่าจะโขกหัวลงกับพื้นถ้าซีนเธียร์ไม่ยอมรับรักเขา

“รับรักผมเถอะนะซีนเธียร์! คุณมัวรออะไรอยู่เหรอ?”

“ใช่แล้ว! คุณมิลเลอร์คุกเข่ามานานแล้วนะ! จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเข่าของเขาเกิดหักขึ้นมา?”

“คุณไม่มียางอายหรือไง? ทำไมยังทำท่าลังเลอยู่อีกล่ะ?!”

“คุณจะรับผิดชอบไหวเหรอถ้าคุณเป็นต้นเหตุทำให้คุณมิลเลอร์ต้องได้รับบาดเจ็บ?!”

“ดูอารมณ์ของคนในห้องนี้สิ! พอได้แล้ว!”

พวกผู้หญิงต่างตำหนิและกรีดร้องใส่ซินเธีย โดยคิดว่าเธอเป็นเพียงเด็กน้อยที่แสนจะโง่เขลา

'การที่คุณมิลเลอร์มาขอความรักขนาดนี้นับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่ง!'

'เธอกล้าปฏิเสธเขาได้ยังไงกัน?!'

ถ้าผู้หญิงคนนั้นถูกผู้ชายมาขอความรัก พวกเขาก็คงพร้อมจะเป็นของกันและกันแล้วล่ะ!

หลังจากพบกับเรื่องวุ่นวายทั้งหมดนั้น ใบหน้าของซีนเธียร์ก็ดูซีดลงเล็กน้อย

เธอเคยเห็นนายน้อยผู้ร่ำรวยมามากมายแล้ว ซึ่งมีอยู่หลายคนมากที่หยุดเลิกตามตื๊อเธอด้วย...

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพบเจอคนหน้าด้านอย่างเวสติ