บทที่ 4089

ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็น

“จริงเหรอ?” เขาพูดในขณะที่ถือแหวนวงนั้นอยู่

“แกคิดว่าแหวนวงนี่มีราคาเป็นล้าน ๆ เลยเหรอ?

“แต่สำหรับฉันแล้วนี่ดูเหมือนลูกแก้วเลยนะ"

“ดูไอ้บ้านนอกคนนี้สิ! แกแยกไม่ออกเหรอว่าอะไรคือเพชรอะไรคือลูกแก้ว!”

เวสตินจ้องมองฮาร์วีย์อย่างดูถูกเหยียดหยาม

“เพชรเป็นสสารที่มีความแข็งแกร่งที่สุดในโลก!

“มีแต่ความรักของฉันเท่านั้นที่เป็นอย่างนั้นได้...”

“อย่างนั้นเหรอ?!”

ก่อนที่เวสตินจะทันได้พูดจบ ฮาร์วีย์ก็รีบตัดบททันทีโดยบีบนิ้วเข้าหากันเบา ๆ

มีเสียงแตกเกิดขึ้นดังลั่น แล้วเพชรเม็ดนั้นก็กลับกลายเป็นฝุ่นผง ก่อนจะปลิวออกไปจากนิ้วของฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์ยิ้มในขณะที่ดึงทิชชูเปียกออกมา

“ความรักของแกทำได้แค่นี้เองเหรอ?”

ฝูงชนต่างเงียบกริบ

พวกเขาไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงดีกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งเห็นกับตาตัวเอง

โดยปกติแล้วเพชรจะไม่กลายเป็นฝุ่นผงแม้จะถูกทุบซ้ำแล้วซ้ำอีกก็ตาม

'เพชรเม็ดนั้นเป็นแค่ลูกแก้วจริง ๆ เหรอ?'

'แต่เขาก็ยังต้องมีความสามารถอันยอดเยี่ยมอยู่ดี ในการทำมันให้กลายเป็นฝุ่นผงได้!'

ในขณะนั้นทุกคนต่างมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาหวาดกลัว

มีเพียงซีนเธียร์เท่านั้นที่ล่วงรู้ถึงค