บทที่ 3802

วันเวลาก็ค่อย ๆ ผ่านไป จนถึงช่วงบ่ายของวันที่ถูกกำหนดให้เป็นเส้นตาย

ในเวลาสี่โมงเย็นฮาร์วีย์ก็เดินทางมาถึงยังอาคารสำนักงานของสหพันธ์ศิลปการต่อสู้อย่างไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร

เอลานอร์ก็เดินตามเขาเข้าไป ซึ่งในตอนนั้นเธอไม่ได้แต่งหน้าแต่งตาอะไรเลย

ใบหน้าของเธอก็ยังคงงดงามเหมือนเดิม แต่ความเป็นมืออาชีพนั้นได้บดบังเสน่ห์ของเธอจนหมดสิ้น

ฮาร์วีย์ต้องการให้เธออยู่เคียงข้างเขา เพราะเธอรู้จักคนมากมายและสามารถควบคุมตัวเองได้

ฮาร์วีย์หวังว่าเธอจะมีประโยชน์สำหรับการทำงานในครั้งนี้

“ในที่สุดนายก็มาถึงแล้วเหรอ คุณยอร์ก?”

ทันทีที่ฮาร์วีย์จอดรถโคลตันและคนงานกลุ่มหนึ่งก็เดินเข้ามาให้การต้อนรับ

ฮาร์วีย์แค่ยิ้มให้เล็กน้อย

“รอนานไหมครับ?”

“ฉันก็เพิ่งมาถึงเหมือนกัน แต่ตอนนี้คนพวกนั้นรออยู่ข้างบนนานแล้ว"

โคลตันมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างสงสัย

“เมื่อดูจากความหุนหันพลันแล่นของตัวแทนเหล่านั้นแล้ว ผมคิดว่าพวกเขาก็คงจะได้แต่ดุด่าว่ากล่าวแล้วก็เดินจากไปเท่านั้นแหละ...

“แต่พวกเขาก็รอคอยอย่างเงียบ ๆ มาเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงเต็มแล้ว"

“ทำไมพวกเขาถึงจะต้องเดินจากไปล่ะครับ?” ฮาร์วีย์ตอบ

“เขาจะทำเรื่องทั้งหมดนี้เพื่ออ