บทที่ 3238

“เพราะแบบนั้นผมถึงขอความช่วยเหลือจากคุณ…”

ฮาร์วีย์ตัวแข็งเมื่อเขาได้ยินประวัติของตระกูลตอร์เรส รอยยิ้มอันขมขื่นปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเขา

“อย่าลืมสิว่าฉันอาจเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอน แต่ฉันไม่ใช่หมอ”

“นั่นก็จริง แต่คุณรู้ถึงศิลปะแห่งการสังหาร

“สัมผัสกลืนวิญญาณเป็นหนึ่งในทักษะพวกนั้น

“ตอนนี้มีแค่คุณเท่านั้นที่จะช่วยพ่อของผมได้

“หากไม่เช่นนั้น ผมจะไม่ขอความช่วยเหลืออะไรจากคุณเลย”

แน่นอนว่าแอนเซลรู้ดีว่าฮาร์วีย์คงจะไม่ลงมือช่วยง่าย ๆ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่เคยเอ่ยปากถึงเรื่องนี้เลย

แต่หลังจากที่เห็นพ่อของเขาต้องทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ใบหน้าของเขาซีดราวกับกระดาษ แอนเซลถึงได้ตัดสินใจเสี่ยงมาขอความช่วยเหลือจากฮาร์วีย์โดยไม่ลังเล

“ไม่จำเป็นต้องทำให้เรื่องมันใหญ่โตขนาดนี้หรอก แอนเซล” ฮาร์วีย์ตอบ

“ฉันไม่สามารถรับประกันได้ว่าฉันจะรักษาพ่อของนายและทำให้เขากลับมาเป็นปกติได้หรอกนะ แต่ฉันจะพยายามอย่างสุดความสามารถ

"ไม่ต้องห่วง พวกเราเป็นพี่น้องกันทั้งนั้น”

แอนเซลรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง

“ได้ยินแบบนั้นผมก็ตายตาหลับแล้ว คุณยอร์ก!”

จากนั้นเขาก็โบกมือให้คนขับกลับบ้าน

"จริงสิ ตอนที่ผมส่งคุณไปสอบ