“ถ้าเราไม่เปิดแจ้งเตือนเอาไว้เราคงถูกหลอกเข้าเต็มเปา!"ฉันขอเตือนเอาไว้เลยนะ! คุณคืนเงินให้เราเสียไม่งั้นอีกไม่นานเราจะไปเล่นงานคุณแน่!“เราจะบอกทุกคนว่าทุกสิ่งที่เราพูดถึงฮาร์วีย์เป็นเพียงบทละครที่คุณเขียนให้เราพูดเท่านั้น!“คุณพาพวกเรามาที่นี่เพื่อใส่ร้ายเขา เพราะคุณต้องการให้เขาต้องติดคุก!“เราได้รับเงินเจ็ดหมื่นหกพันดอลลาร์ที่คุณยินดีจ่ายให้เราล่วงหน้า! นี่ไงล่ะหลักฐาน!“ในตอนแรก ถ้าไม่ได้เงินล่วงหน้าพวกนี้เราก็ไม่มีทางเชื่อคุณหรอก!“เราจะไม่ยอมเล่นละครฟรี ๆ ให้หรอกนะ ออกัสต์! เรายอมหลั่งเลือดเพื่อสิ่งนี้เลยได้ช้ำ!”ใบหน้าของออกัสต์ถมึงทึงขึ้นเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าเขาพลาดได้อย่างไร...แต่เขารู้ดีว่าเขาไม่มีโอกาสจะรักษาหน้าไว้ได้เลยหลังจากที่เห็นคนกลุ่มใหญ่พยายามจะทำให้เหตุการณ์จมลงสู่จุดต่ำสุด การแสดงออกของออกัสต์ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นพร้อมกับผู้ติดตามของเขา"เราจะกลับแล้ว!"“คุณจะไปแล้ว?!”“คุณจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถ้าคุณไม่ส่งเงินบ้า ๆ นั่นมา!”เมื่อเห็นออกัสต์กำลังเดินจากไป ทุกคนก็รุมเขาทันทีพวกเขาทั้งหมดได้รับการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ พวกเขาพุ่งเข้าหาบ
ทุกอย่างเกิดขึ้นตามที่ฮาร์วีย์คาดการณ์ไว้ออกัสต์จบแล้ว!ตระกูลของเหยื่อเกิดคลุ้มคลั่งเพราะเงินทั้งหมดนั้นไม่เพียงแต่พวกเขาหันไปสู้กับออกัสต์เท่านั้น พวกเขายังเปิดเผยแผนการของอีกฝ่ายจนหมดเปลือกอีกด้วยออกัสต์ติดต่อพวกเขาและซื้อพวกเขาเมื่อไม่กี่วันก่อน เพื่อให้พวกเขาพร้อมที่จะก่อปัญหาตลอดเวลามีคนชี้ให้เห็นว่าออกัสต์จัดการปลอมภาพจากกล้องวงจรปิดทั้งหมดได้ และการจะหาพยานปลอม ๆ จำนวนหลายต่อหลายคนก็ไม่ใช่เรื่องยากด้วยไม่เพียงแต่อาชญากรรมที่ออกัสต์ทำจะถูกเปิดเผยเท่านั้น แต่ฮาร์วีย์ยังได้รับการพิสูจน์ว่าบริสุทธิ์ในกระบวนการนี้ด้วยนักข่าวต่างยินดีอย่างยิ่งที่ได้ใช้ประโยชน์จากความโชคร้ายในออกัสต์ พวกเขาจะปล่อยให้อีกฝ่ายใช้ข่าวเป็นเครื่องมือได้ยังไง?ทุกคนรายงานข่าวโดยเร็วที่สุด พูดง่าย ๆ ก็คือออกัสต์จบแล้ว!…ที่ฟลัตเวลล์ ภายในบูโดกันของหลงเหมินออซซี่มีสีหน้าสยดสยองเมื่อเขารายงานสถานการณ์ให้โจเซฟฟัง“นายน้อย ออกัสต์จบแล้ว“เขาสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง“แผนการที่วางไว้อย่างดีของเราถูกทำลายแล้ว!“ออกัสต์ยังกลายเป็นจอมใส่ร้ายคนอื่นด้วย“เนลสันต้องไปหาเขาเพื่อค้นหาเบาะแสเพิ่มเติมเพ
โจเซฟหรี่ตาลงครู่หนึ่ง“อีกไม่กี่วันต่อจากนี้ การเปิดตัวอสังหาริมทรัพย์ระยะที่สองของฉันที่จัดขึ้นในเขตพัฒนาใหม่ของฟลัตเวลล์“หากขายทรัพย์สินได้ทั้งหมดสามพันรายการ เราจะเรียกเงินส่วนใหญ่คืนได้“ตอนนี้ก็สนใจแค่เรื่องนั้นก็พอ“สำหรับฮาร์วีย์ เราจะปล่อยให้ออกัสต์จัดการ“บอกเขาว่าถ้าเล่นสกปรกไม่ได้ผลก็ให้ใช้ไม้แข็งไปได้เลย สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ฉันจะจัดการกับเขาอย่างสาสม“ถ้าฮาร์วีย์ไม่ตาย ออกัสต์ต้องตายแทน!”…“ไชโย!“สำหรับความบริสุทธิ์ของพี่เขย!“ฉันบอกแล้วว่าเขาจะไม่เป็นอะไร!”เวลาหกโมงเย็น ในโรงแรมฟลัตเวลล์ ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ นั่งอยู่ใต้แสงไฟสว่างไสวของห้องรับรองซีนเธียร์ใช้เงินของเธอเองในการเลี้ยงอาหารให้ทุกคนนอกจากแมนดี้และครอบครัวของเธอแล้ว ราเชล เคย์เดนและคนอื่น ๆ ก็ได้รับเชิญเช่นกันต่างจากคนอื่น ๆ ลิเลียนมีสีหน้าไม่รับแขกเธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะพาตัวเองออกจากสถานการณ์ได้อย่างไร้รอยขีดข่วน และยังได้อยู่กับลูกสาวของเธอ เธออดไม่ได้ที่จะกัดฟันด้วยความโกรธขณะคิดถึงเรื่องนี้ถึงกระนั้นฮาร์วีย์ก็ไม่สนใจที่จะต่อปากต่อคำกับลิเลียนในวันสำคัญเช่นนี้ฮาร์วีย์วางเช็ค
เวลาสี่ทุ่ม ในฐานของแก๊งขวานฮาร์วีย์กำลังชงชาให้ตัวเองในสวนด้วยท่าทีสบาย ๆร่างเพรียวเดินมาจากระยะไกลไม่นานหลังจากนั้น“ภรรยาของคุณจะไม่หึงหวงฉันในเรื่องนี้ใช่ไหม คุณยอร์ก?” ราเชลพูดด้วยรอยยิ้มก่อนจะนั่งลงตรงหน้าฮาร์วีย์เธอสวมชุดที่ทำด้วยผ้าไหม เมื่อรวมกับผมหยักศกของเธอแล้ว ความสวยงามแบบฉบับของหญิงสาวก็ปรากฏให้เห็นเด่นชัดขึ้นฮาร์วีย์ชื่นชมความงามของเธอ ก่อนที่จะส่งยิ้มอันอบอุ่นให้“นี่เธอจะบอกว่าแมนดี้จะโกรธฉันแค่เพราะฉันดื่มชาและดูพระจันทร์กับเธองั้นเหรอ”ราเชลยิ้มกลับ"แน่นอนสิ ฉันไม่เหมือนคนอื่นหรอกนะ ฉันสนใจแค่คุณเท่านั้น…”ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ เขาไม่คิดว่าราเชลจะพูดจาตลกได้แบบนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาถึงท่าทีจริงจังต่อการทำงานของเธอเขารินชาให้ราเชลก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง"เอาล่ะ ตลกพอแล้ว“มาคุยเรื่องธุระกันเถอะ“ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปให้แมนดี้ดูแลบริษัทนี้เสีย“เธอไปจัดการกับกองบังคับคดีของหลงเหมินให้ฉัน“ตกลงไหม?”ราเชลขมวดคิ้ว“แน่นอน” เธอพูดโดยไม่ลังเล“แต่ว่าก็ว่านะคุณยอร์ก…บริษัทฮาร์ทสโตนไม่ง่ายอย่างที่เราคิด“นอกจากออซซี่ที่คอยจับตาดูเราอยู่ตลอด
ในช่วงที่เกิดความวุ่นวายที่สถานีตำรวจเมื่อครั้งที่แล้ว ออกัสต์ มีบอดี้การ์ดของตระกูลบาวเออร์อยู่ด้วย น่าเสียดายที่มีนักข่าวไล่ตามเขามากเกินไปบอดี้การ์ดไม่กล้าตอบโต้ ในขณะที่วงศาคณาญาติของเหยื่อก็ไม่คิดจะรามือออกัสต์ไม่มีทางที่จะป้องกันตัวเองจากฝูงชนที่พุ่งเข้ามาหาเขาได้เลยหลายคนชักอาวุธออกมาโจมตีเขา ถ้าไม่ใช่เพราะออกัสต์เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ แขนขาของเขาคงไม่เหลืออีกต่อไปแล้วแต่ร่างกายของเขาฟกช้ำไปทุกส่วน มีรอยคล้ำรอบดวงตาของเขาด้วยออกัสต์ไม่ได้มีความแค้นกับคนเหล่านั้น เขาจึงไม่ถือสาแต่เขารู้แก่ใจดีว่าฮาร์วีย์จะต้องถูกจัดการเพราะเรื่องทั้งหมดนี้!“เขากล้าดียังไงถึงต่อกรกับฉัน!“เขาจะต้องชดใช้!”แม้ว่าออกัสต์จะตกใจเมื่อรู้ว่าฮาร์วีย์ยังคงคิดหาทางที่จะทำลายแผนการที่วางไว้อย่างดีของเขาได้ แต่เขาก็ตกใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์กล้าที่จะโต้กลับ อันที่จริง ชายผู้นี้ทำให้โจเซฟและคนอื่น ๆ เสียเปรียบอยู่ตลอดเวลา“เราควรทำอย่างไรต่อไปดี นายน้อย?”เลขาจอมจู้จี้ของออกัสต์เป็นหญิงสาวที่มีรูปร่างเพรียวและใบหน้าที่งดงาม เธอเข้าใกล้ออกัสต์ โดยมีแล็ปท็อปอยู่ในมือ“ฮาร์วีย์รอดพ้นจากข้อกล่าวหา
“หากเราไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากนายน้อยสิบสามได้ เราจะต้องพบกับจุดจบอันเลวร้ายหากเราคิดจะสู้กับฮาร์วีย์”"หุบปาก!“นี่เธอกำลังสอนฉันงั้นเหรอ!”ออกัสต์โกรธมาก"คิดดูให้ดีสิ! เราจะอยู่รอดในฟลัตเวลล์ได้ยังไง ถ้าเราไม่สามารถจัดการกับคนนอกที่น่ารังเกียจได้?”ออกัสต์รีบดึงโทรศัพท์ของเขาออกมาอย่างรวดเร็วและเลื่อนดูรายชื่อผู้ติดต่อที่มีอยู่ดวงตาของเขาเป็นประกายเมื่อนิ้วของเขาหยุดที่เบอร์โทรต่างประเทศ รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏบนใบหน้าของเขาหลังจากนั้นไม่นาน“นายน้อยคนที่สิบสามคงไม่ยอมช่วย แต่ต้องมีคนช่วยได้แน่“ถ้าฉันจัดการกับฮาร์วีย์ไม่ได้ คนอื่นต้องทำได้แน่!"ไป! ไปที่ภารตะฮอลล์! พรุ่งนี้ชวนนายน้อยการ์เซียไปตีกอล์ฟ…“บอกเขาว่าฉันยังไม่ได้ขอบคุณเขาสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะแห่งการปลอมตัวเลย”…ช่วงเช้าตรู่ในวันรุ่งขึ้นฮาร์วีย์พาแมนดี้ไปที่บริษัทฮาร์ทสโตนเพื่อจัดการกับขั้นตอนของบริษัทแมนดี้เข้ารับตำแหน่งซีอีโอของบริษัทไม่นานหลังจากนั้นการตัดสินใจของฮาร์วีย์เพียงพอที่จะปิดปากของลิเลียนได้ แม้ว่าฝ่ายหลังจะไม่เห็นด้วยกับเขาก็ตามแม้แต่ซีนเธียร์ก็สามารถเป็นรองประธานซีอีโอของบริษัทได
“เพราะแบบนั้นผมถึงขอความช่วยเหลือจากคุณ…”ฮาร์วีย์ตัวแข็งเมื่อเขาได้ยินประวัติของตระกูลตอร์เรส รอยยิ้มอันขมขื่นปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเขา“อย่าลืมสิว่าฉันอาจเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอน แต่ฉันไม่ใช่หมอ”“นั่นก็จริง แต่คุณรู้ถึงศิลปะแห่งการสังหาร“สัมผัสกลืนวิญญาณเป็นหนึ่งในทักษะพวกนั้น“ตอนนี้มีแค่คุณเท่านั้นที่จะช่วยพ่อของผมได้“หากไม่เช่นนั้น ผมจะไม่ขอความช่วยเหลืออะไรจากคุณเลย”แน่นอนว่าแอนเซลรู้ดีว่าฮาร์วีย์คงจะไม่ลงมือช่วยง่าย ๆ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่เคยเอ่ยปากถึงเรื่องนี้เลยแต่หลังจากที่เห็นพ่อของเขาต้องทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ใบหน้าของเขาซีดราวกับกระดาษ แอนเซลถึงได้ตัดสินใจเสี่ยงมาขอความช่วยเหลือจากฮาร์วีย์โดยไม่ลังเล“ไม่จำเป็นต้องทำให้เรื่องมันใหญ่โตขนาดนี้หรอก แอนเซล” ฮาร์วีย์ตอบ“ฉันไม่สามารถรับประกันได้ว่าฉันจะรักษาพ่อของนายและทำให้เขากลับมาเป็นปกติได้หรอกนะ แต่ฉันจะพยายามอย่างสุดความสามารถ"ไม่ต้องห่วง พวกเราเป็นพี่น้องกันทั้งนั้น”แอนเซลรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง“ได้ยินแบบนั้นผมก็ตายตาหลับแล้ว คุณยอร์ก!”จากนั้นเขาก็โบกมือให้คนขับกลับบ้าน"จริงสิ ตอนที่ผมส่งคุณไปสอบ
ตำนานเล่าว่าคฤหาสน์แห่งนี้สร้างขึ้นในช่วงที่ประเทศผงาดขึ้นมาเพื่อผู้นำคนแรกของฟลัตเวลล์เป็นเวลาเกือบร้อยปีแล้วที่คฤหาสน์ที่นี่ถูกรื้อถอนและสร้างใหม่อย่างต่อเนื่อง บริเวณนี้เหลืออสังหาริมทรัพย์เพียงสิบแห่งเท่านั้นเจ้าของคฤหาสน์เองก็ยิ่งใหญ่ไม่น้อยหน้าใครพวกเขาเคยเป็นเพราะบัญชาการสูงสุดของฟลัตเวลล์ และมีส่วนช่วยในการพัฒนาเมืองเป็นอย่างมากผู้ที่ไม่ยิ่งใหญ่เช่นนี้จะไม่มีสิทธิ์อาศัยอยู่ในบ้านเหล่านี้เลยฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจสถานที่นี้มากนัก แต่เขาก็ยังเข้าใจถึงความสำคัญของสถานที่เช่นกันรถจอดอยู่หน้าคฤหาสน์หมายเลขหนึ่งในไม่กี่นาทีต่อมาจากนั้นฮาร์วีย์และแอนเซลก็ก้าวออกจากรถฮาร์วีย์มองไปรอบๆ อย่างสงสัยและเห็นอิฐสีน้ำเงินและกระเบื้องสีแดงอันงดงาม ซึ่งดูเหมาะกับสุนทรีย์ของผู้สูงอายุเป็นอย่างมากชายติดอาวุธในเครื่องแบบประจำการอยู่ทั่วสถานที่ นี่ก็เพียงพอที่จะอธิบายสิ่งต่าง ๆ ได้มากมายแล้ว“ด้วยความกรุณาเถอะ คุณยอร์ก!”แอนเซลนำข้อมูลประจำตัวทุกประเภทของชายในเครื่องแบบออกมาก่อนที่จะนำฮาร์วีย์ไปที่ลานบ้านลานภายในไม่ได้ไกลนัก แต่ถนนก็ได้รับการออกแบบมาอย่างดีจริง ๆ มีทางอ้อมมากมายสาม