บทที่ 3210

แววตาของลิเลียน เยตส์เยือกเย็น

“ฉันรู้มาเสมอว่าไอ้สารเลวนี้มันชอบใช้ความรุนแรง!

“ฉันรู้ว่าไม่ช้าก็เร็วมันจะต้องทำอะไรแบบนี้! มันควรจะติดคุก!

“วันนี้ฉันจะเอาคืนมัน!”

แมนดี้ ซิมเมอร์มองแม่ของเธอด้วยความสับสน

“แม่พูดแบบนั้นได้ยังไง?! เมื่อคืนนี้เราอยู่กับฮาร์วีย์จริง ๆ!

“ตอนประมาณห้าทุ่มครึ่งแม่ยังขอคุยกับเขาสองต่อสอง แม่ถึงกับไล่พวกเราสองคนออกไป!

“ตอนนั้นแม่คุยกับเขา! แม่พูดแบบนั้นได้ยังไง?!”

“เป็นไปไม่ได้!” ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ตะโกนลั่น

“พี่เขยอาจจะทำร้ายคนอื่น แต่เขาไม่ใช่ฆาตกร! เขาจะฆ่าทั้งตระกูลเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ทำไม?!

“เห็นได้ชัดว่าเขาถูกใส่ร้าย!”

ซีนเธียร์เชื่อมั่นในตัวฮาร์วีย์อย่างยิ่ง

ถ้าฮาร์วีย์ต้องการฆ่าใครสักคนจริง ๆ เขาจะทิ้งร่องรอยของตัวเองไว้เพื่อที่จะถูกตามได้อย่างง่ายดายทำไม?

ราเชล ฮาร์ดีกำลังหน้าเสียในขณะนี้

จากทั้งสามคน ซีนเธียร์เป็นเพียงคนเดียวที่จะสามารถเป็นพยานให้ฮาร์วีย์ได้

แต่ลิเลียนเพียงแต่ต้องการให้ฮาร์วีย์ตายเท่านั้น...

ราเชลอยากจะบีบคอลิเลียนจนตายเดี๋ยวนั้น

“หุบปาก!”

ลิเลียนอยากจะตบซีนเธียร์เหลือเกิน แต่เธอก็พยายามรั้งตัวเองไว้เพราะ