บทที่ 3052

ฮาร์วีย์ยังคงเฉยเมยแม้ในขณะที่ผู้คนเริ่มชี้นิ้วมาที่เขา เขาพร้อมที่จะตบหน้าเอไลจาห์และจบทุกอย่างตรงนั้น

ทันใดนั้นเสียงที่แผ่วเบาก็ดังขึ้น

“ขอโทษครับ! ขอทางหน่อยครับ!”

คนกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากฝูงชนพร้อมยิ้ม ฟาเบียน ซึ่งฮาร์วีย์ไม่ได้พบมาสักพัก ปรากฏตัวขึ้น

นอกจากเขาแล้ว ลูก ๆ ของเขายังติดตามเขาอย่างใกล้ชิด

แจ็กซ์ เดนเวอร์ และคนอื่น ๆ ดูเคอะเขินเล็กน้อย แต่พวกเขายังคงโค้งคำนับฮาร์วีย์ด้วยความเคารพ

ซีน่ายิ้มกว้างและเกือบจะควงแขนฮาร์วีย์

“เกิดอะไรขึ้นเหรอนายน้อยยอร์ก?”

ฟาเบียนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและเข้าใจสถานการณ์ทันที แต่ด้วยความที่เขาเป็นผู้ชายเจ้าเล่ห์ เขาจึงแสร้งทำเป็นสับสน

“ทันเวลาพอดีเลยครับราชาแห่งการพนัน! คุณต้องช่วยผม!”

เอไลจาห์ยืนขึ้นด้วยท่าทีที่ชอบธรรมก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้พูดอะไร

“รถของฮาร์วีย์ชนรถผม! จากนั้นเขาก็ทำร้ายผม!

“เขาไม่ให้เกียรติผมเลย!

“เขาไม่ให้เกียรติคุณย่ายอร์กด้วย!”

เอไลจาห์ดูน่าสมเพชมาก ราวกับว่าเขาถูกเอารัดเอาเปรียบ

ผู้ติดตามของเขาเริ่มท่องบทที่พวกเขาซ้อมมาก่อนหน้านี้ โดยบอกว่าฮาร์วีย์เป็นผู้กดขี่และเขาจำเป็นจะต้องถูกปราบปราม

“วันนี้เป็นวันสำคัญ