ฟาเบียนเปิดเผยความจริงอย่างสงบเห็นได้ชัดว่าเอไลจาห์พยายามจะใส่ร้ายฮาร์วีย์ พวกเขายังมีหลักฐานที่ชัดเจนด้วยภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ ไม่ว่าคุณย่ายอร์กจะลำเอียงและไร้เหตุผลเพียงใด ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะแยกแยะถูกผิดไม่ได้หากเป็นเช่นนั้น งานเลี้ยงวันเกิดคงเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่ผู้คนที่เฝ้าดูเหตุการณ์กลับมาตั้งสติได้อีกครั้ง หลังจากที่สังเกตดูดี ๆ พวกเขาก็ตระหนักว่าจริง ๆ แล้วเอไลจาห์กำลังพยายามจะทำอะไรไม่แปลกใจเลยที่ฮาร์วีย์จึงสงบตลอดเวลา เขาได้คิดหาวิธีจัดการกับสถานการณ์นี้ได้แล้ว“ได้! ขอบคุณที่ชี้แจงนะฟาเบียน! ถ้าตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงไม่ลงโทษคุณสำหรับเรื่องนี้ สภาตำนานจะทำแน่นอน!”เอไลจาห์กัดฟันด้วยความโกรธ ความขุ่นเคืองปกคลุมแววตาของเขาเขาสัมผัสใบหน้าตนเองก่อนที่จะชี้ไปที่ฮาร์วีย์อย่างฉุนเฉียว“วันนี้ฉันจะปล่อยนายไปเพราะเห็นแก่ฟาเบียน!”จากนั้นเขาก็หันหลังกลับและขึ้นรถของเขา“ไปกันเถอะ!” เขาตวาดผู้ติดตามของเขาจ้องฮาร์วีย์อย่างเย็นชา คนที่หยิ่งผยองกว่าคนอื่น ๆ ยังชี้หน้าเขาอย่างข่มขู่ก่อนที่จะขึ้นรถฮาร์วีย์กอดอกแล้วก้าวไปข้างหน้า“ฉันบอกเมื่อไหร่ว่าพวกนายจะไปได้?”
ฮาร์วีย์เปิดกล่องของขวัญทันที ข้างในควรจะเป็นภาพวาดอักษรวิจิตรที่ใส่กรอบอยู่เขาตกใจมากเมื่อเห็นดาบเก่าซ่อนอยู่หลังภาพวาดฮาร์วีย์ชะงักเมื่อเขามองดาบนั้น“ดาบของหัวหน้าผู้ฝึกสอน?“มันถูกขโมยไปไม่ใช่เหรอ?“มันมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง?”เมื่อโรงแรม ทรี ซีซั่นจัดการประมูล เมอร์ฟี่และคนอื่น ๆ ใช้เงินจำนวนมากเพื่อชนะการประมูลสินค้าชิ้นนี้หลังจากนั้นว่ากันว่าดาบถูกขโมยไปหลังจากที่พวกเขาออกไป ทำไมมันถึงได้มาอยู่ที่นี่?สีหน้าของฟาเบียนมืดลงทันที“เราถูกหลอกแล้วนายน้อยยอร์ก!“เอไลจาห์ไม่ได้จัดฉากนั่นเพียงเพื่อให้คนสงสารเขา! เขาพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของเราเพื่อที่เขาจะได้ใส่ร้ายเราด้วยเรื่องนี้!“และเนื่องจากนี่คือดาบของหัวหน้าผู้ฝึกสอน มันจึงเป็นของที่ระลึกเชิงสัญลักษณ์อย่างยิ่ง!“หลังจากที่มันถูกขโมยไปก็ไม่เคยมีเบาะแสเกี่ยวกับมันอีกเลย!“ถ้าคุณไหวตัวไม่ทันและสิ่งนี้ไปปรากฏอยู่ในมือของคุณย่ายอร์ก…“คุณจะไม่คุณสามารถอธิบายตนเองได้เลย!“คุณย่ายอร์กสามารถใช้โอกาสนี้ประหารคุณด้วยซ้ำ!”แววตาของฟาเบียนลุกเป็นไฟด้วยความเย็นชา“ไอ้สารเลวตัวน้อยนั่น… เขามีแต่กลอุบายสกปรกจริง ๆ!”ควินนี่
ควินนี่เฝ้าดูการกระทำของเขาด้วยความตกใจอย่างยิ่ง ฮาร์วีย์ค่อย ๆ เลื่อนกระจกรถลงแล้วปล่อยผงปลิวไปตามลมดาบมีความหมายสำหรับคนอื่น ๆ มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่าที่สามารถถือเป็นมรดกสืบทอดของตระกูลได้แต่สำหรับฮาร์วีย์ ดาบนั้นไม่ได้มีความหมายอะไรเลยเขาเคยโยนดาบนั้นทิ้งหลังจากที่มันหักกลางสงคราม แต่กลับมีคนพบมันและพยายามจะใช้มันใส่ร้ายเขาตลกสิ้นดีหลังจากที่เห็นท่าทางสงบของฮาร์วีย์ ควินนี่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอรู้ดีว่าพวกเขาชนะเนื่องจากดาบถูกทำลายแล้วจากนั้นทั้งสองก็มองออกนอกหน้าต่างอย่างสงบฟาเบียนยืนอยู่ต่อหน้าเมอร์ฟี่และคนอื่น ๆ“นี่มันหมายความว่าไงเมอร์ฟี่?“ผมบอกคุณแล้วไง! นี่คือรถของผม“คุณกำลังจะบอกผมว่าคุณจะค้นรถผมงั้นเหรอ? นี่มันหยามกันชัด ๆ!“พวกคุณมีสิทธิ์ที่จะต่อต้านผมตั้งแต่เมื่อไหร่?!” เมอร์ฟี่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ขณะที่เขามองสีหน้าที่เย็นชาของฟาเบียน“เราทั้งคู่เป็นคนที่นี่ฟาเบียน ยังไงเราก็ต้องเจอกันอยู่ดี“ผมไม่ได้จะหาเรื่องคุณหรือทำให้คุณขุ่นเคือง…“แต่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับดาบของหัวหน้าผู้ฝึกสอน!“คุณก็น่าจะรู้ดีว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนเป็นใคร!“ดาบของเขาล
ขณะที่ฟาเบียนกำลังจะมอบตัว...ฮาร์วีย์ก็เลื่อนกระจกรถลงแล้วพูดว่า “เราทุกคนต่างก็เป็นพลเมืองที่ดี เราได้รับรางวัลเรื่องนั้นด้วย“ในเมื่อตำรวจมาที่นี่เพื่อค้นพวกเรา เราก็ควรจะปล่อยให้พวกเขาทำตามหน้าที่ ยังไงเราก็ไม่มีอะไรปิดบังอยู่แล้ว“ในฐานะพลเมืองที่ดี เราจะต้องให้ความร่วมมือกับตำรวจอย่างแน่นอน”ฟาเบียนชะงักเมื่อเขาเห็นใบหน้าของฮาร์วีย์โผล่จากหน้าต่าง เขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะเต็มใจที่จะถูกตรวจค้นแต่เขาเชื่อใจฮาร์วีย์ เขารู้ว่าฮาร์วีย์จะไม่ทำอะไรแบบนี้โดยไม่มีเหตุผล ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าเบา ๆ และไม่พูดอะไรอีก“แต่ถ้านายจะค้นพวกเรา ฉันจะต้องขอเตือนนายก่อน“นายจะชดเชยพวกเรายังไงถ้าดาบของหัวหน้าผู้ฝึกสอนไม่อยู่ที่นี่?”ฮาร์วีย์ลงจากรถและกอดอกด้วยความสงบ“ท้ายที่สุดแล้วฉันก็เป็นแขกคนสำคัญของตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง ฉันเป็นตัวแทนของนายท่านยอร์ก“ถ้านายค้นรถของฉัน ก็เท่ากับว่านายกำลังค้นรถของนายท่านยอร์ก“นายคงไม่คิดว่านายจะสามารถค้นรถของฉันได้โดยไม่ต้องจ่ายอะไรใช่ไหม?”ตาของเมอร์ฟี่กระตุกเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นฮาร์วีย์ยังคงสงบมาก“ถ้าดาบไม่อยู่ในรถ นายก็จะได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนา
รถโรลส์รอยซ์พังทลายภายในไม่กี่นาทีสีหน้าตื่นเต้นของผู้ตรวจการเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัวอย่างยิ่งหลังจากนั้นไม่นานหัวหน้าผู้ตรวจการก็กลับมา“นายน้อยอีแวนส์ เรา… เราไม่พบอะไรเลย!”สีหน้าของเมอร์ฟีเปลี่ยนไปก่อนที่เขาจะตะโกนว่า “เป็นไปไม่ได้!”เขารีบวิ่งไปและคว้าภาพวาดตัวอักษรของฮาร์วีย์หลังจากที่ตระเวนไปรอบ ๆ สักพัก เมอร์ฟี่ก็ตะโกนใส่ฮาร์วีย์อย่างสุดกำลัง “ดาบอยู่ไหน?!“มันอยู่ไหน?!“เราจะเสียมันไปแบบนี้ไม่ได้!”ดาบของหัวหน้าผู้ฝึกสอนมีค่ามากเกินไป มันยังมีประโยชน์อื่น ๆ มากมายหลังจากที่เมอร์ฟี่ใช้มันจัดฉากจับฮาร์วีย์เสร็จแล้วหากดาบหายไป เมอร์ฟี่คงไม่สามารถชดใช้มันได้แม้จะด้วยชีวิตของเขา“ฉันบอกนายแล้ว ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับดาบเลย และฉันก็ไม่สนใจมันด้วย“นายคิดว่าฉันจะซ่อนมันกับภาพวาดตัวอักษรจริง ๆ เหรอ? นายพยายามจะเล่นตลกอะไรกันแน่? ฮะ?”ฮาร์วีย์จ้องเมอร์ฟีย์เขม็ง“ฉันซื้อภาพนี้จากร้านขายของเก่าเมื่อเช้านี้ นายคิดว่าเขาจะแถมดาบให้ฉันฟรี ๆ เหรอ?“ในเมื่อนายทำลายรถฉันและไม่พบอะไร…“นายควรจะชดเชยฉันอย่างยุติธรรมไหม?”ฟาเบียนรู้สึกสับสน จากนั้นเขาก็นึกถึงผงที่ฮาร์วีย์โยนออก
“หยุดตรงนั้นเลยนะไอ้สารเลว!”ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังจะเดินบนพรมแดงเข้าไปด้านใน เล็กซี่ก็ปรากฏตัวในชุดหรูหราเธอนำคนกลุ่มหนึ่งมาเพื่อขวางทางของฮาร์วีย์ด้วย“เอาเป็นว่าเราจะไม่พูดถึงแค้นเก่า ๆ นะฮาร์วีย์“ยังไงวันนี้ก็เป็นวันเกิดของคุณย่ายอร์ก“ในฐานะแขก คุณไม่เพียงแต่จะไม่ระวังตัวเท่านั้น แต่คุณยังสร้างปัญหามากมายในถิ่นของเราด้วย!“คนที่เขารู้ เขาก็จะเข้าใจว่าคุณมาที่นี่เพื่องานเลี้ยง…“แต่คนที่ไม่รู้อะไรเขาก็จะคิดว่าคุณมาที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวายครั้งใหญ่!“ฉันไม่สนใจว่าทำไมคุณจึงได้รับสิทธิ์ที่จะอยู่ที่นี่ในวันนี้หรือว่าคุณจะได้สิทธิ์นั้นมาได้ยังไง และฉันก็ไม่สนใจว่าทำไมคุณถึงเอาแต่มีเรื่องกับคนอื่น ๆ ด้วย“แต่ในเมื่อคุณไม่ให้เกียรติตระกูล เราจึงไม่จำเป็นต้องเคารพคุณเช่นกัน!“คุณถูกแบล็คลิสต์แล้ว! ออกไปจากที่นี่ซะ!“ตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงไม่ต้อนรับคุณ!”เล็กซี่จ้องฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม สมาชิกบ้านใหญ่และบ้านหลังที่สองที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอต่างจ้องฮาร์วีย์อย่างเย็นชาคนเหล่านี้ไม่สนใจว่าอะไรถูกหรือผิด พวกเขาสนใจแต่ชื่อเสียงของตนเองเท่านั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่ฮาร์วีย
ขณะที่การต่อสู้กำลังจะเริ่มขึ้น ควินนี่ก็ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับรอยยิ้ม“ฉันเกรงว่าคุณคงจะไม่สามารถหยุดเขาได้นะคะคุณป้า“จากนี้ไปเขาจะเป็นลูกเขยของตระกูลและจะได้เป็นหัวหน้าตระกูลคนใหม่”ทุกคนชะงักไปในทันที ไม่มีใครประมวลสิ่งนี้ได้“ลูกเขยของตระกูล?! หัวหน้าตระกูลคนใหม่?!”ตาของเล็กซี่กระตุกอย่างบ้าคลั่ง โลกรอบตัวเธอเริ่มบิดเบี้ยวเธอไม่เคยคาดคิดว่ามาร์เซลจะทำอะไรแบบนี้ในวันเกิดของคุณย่ายอร์กด้วยซ้ำ!มาร์เซลยังได้สนทนากับบ้านใหญ่เกี่ยวกับการสืบทอดตำแหน่งของวินซ์เมื่อคืนก่อน!บ้านใหญ่คิดว่ามาร์เซลจะยอมแพ้หากเขาได้รับเสนอผลประโยชน์เพียงพอแต่แล้ว…วินซ์และเอไลจาห์ ซึ่งมีใบหน้าแย่มากหลังจากสิ่งที่ฮาร์วีย์ทำกับพวกเขาก่อนหน้านี้ รู้สึกถึงอันตรายอย่างไม่อาจบรรยายได้หลังจากที่ได้ยินคำประกาศของควินนี่จูเลียน ควินตัน แมทธิว และคนอื่น ๆ ต่างตัวแข็งทื่อ พวกเขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์ แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อมีเพียงมาร์เซลเท่านั้นที่ยังคงเฉยเมยคนอื่น ๆ ต่างตกใจกันมากตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงและแขกของพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะต้องรู้สึกอย่างไรในขณะนั้นเป็นเรื่องปกติที่ฮาร์วีย์จะก
ฮาร์วีย์ชะงักหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้นเหตุผลที่เขาอยู่ในฮ่องกงและลาสเวกัสเป็นเวลานานก็เพื่อรับรองความปลอดภัยของพลเมืองของประเทศ H เพื่อที่ความทะเยอทะยานของประเทศหมู่เกาะและดินแดนพระอาทิตย์ฯ จะไม่มีวันบรรลุผลนี่คือความยุติธรรม นั่นคือสาเหตุที่ฮาร์วีย์ไม่มีความรู้สึกผิดในมโนธรรมของเขาและต่อประชาชนโดยรวมแต่เมื่อควินนี่บอกเขาว่าประเทศ H จะปลอดภัยกว่าถ้าเขานั่งบนบัลลังก์...ฮาร์วีย์ก็ทำอะไรไม่ถูกโชคชะตาชอบเล่นตลกจริง ๆ!ควินนี่ศึกษาสีหน้าอันตกตะลึงของฮาร์วีย์ก่อนที่จะหรี่ตาลงมองกลุ่มผู้อาวุโสของตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงซึ่งกำลังตะลึงเช่นกัน“ตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงรอคอยผู้สืบทอดที่เหมาะสมมาหลายปีแล้ว” เธอเริ่มด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย“และคุณเป็นคนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดที่จะรับตำแหน่งนั้น ฮาร์วีย์”จากนั้นควินนี่ก็โน้มตัวไปทางฮาร์วีย์และเริ่มกระซิบข้างหูเขา“ถ้าคุณคิดว่าฉันดีไม่พอสำหรับคุณ…“เราแค่แต่งงานกันหลอก ๆ ก็ได้“ตราบใดที่เราแสดงได้ดี ผู้คนในประเทศ H ก็จะปลอดภัย“ยุติธรรมดีนะ ว่าไหม?”ฮาร์วีย์พูดอะไรไม่ออกเลย ขณะที่เขายืนอยู่ตรงนั้นโดยที่ทำอะไรไม่ถูก เล็กซี่ก็กลับม