สถานการณ์ตึงเครียดอย่างมากไประยะหนึ่งแววตาของคอรี่เผยความภาคภูมิใจเมื่อเขาเห็นว่าเพียงคำพูดของเขาก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนตกใจเขาหัวเราะอย่างเย็นชาและโบกมือ“เพื่อเห็นแก่คุณพ่อของเธอ คุณย่ายอร์ก และเนื่องจากเธอก็ถือว่าเป็นหลานของฉัน…“ครั้งนี้ฉันจะปล่อยเธอไป“ฉันจะให้เวลาเธอสิบวินาทีเพื่อออกไปจากที่นี่!“ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษฉันถ้าฉันจะฆ่าเธอด้วยสองมือของฉันเอง ต่อให้เราจะมีความสัมพันธ์กันทางสายเลือดก็ตาม!”คอรี่โบกมืออีกครั้ง ผู้คนจากบ้านใหญ่ลุกขึ้นยืนและกำลังจะก้าวออกมาจูเลียนซึ่งยืนอยู่ข้างหน้าผู้คนหัวเราะอย่างเย็นชาและพาคนของเขาก้าวออกไปพร้อมกันเนื่องจากเขาอยู่ข้างฮาร์วีย์แล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องต่อสู้จนถึงจุดจบอันขมขื่นเขาแปลกใจที่เห็นฮาร์วีย์ถูกหลอกให้เป็นลูกเขยของตระกูล แต่เขาก็เข้าใจดีว่าทำไมมาร์เซลถึงทำแบบนี้หากควินนี่ขึ้นสู่อำนาจ เธอคงต้องเผชิญกับการต่อต้านมากมายอย่างไรก็ตาม มันจะแตกต่างออกไปหากมีบุคคลสำคัญที่เพิ่งมาที่ฮ่องกงและลาสเวกัสจะขึ้นสู่อำนาจแทนที่เธอนอกจากนี้จูเลียนยังรู้ด้วยว่าฮาร์วีย์ทรงพลังอย่างเหลือเชื่อหากฮาร์วีย์ได้เป็นหัวหน
“นี่นาย…”คอรี่โกรธมากจนพูดไม่ออกเมื่อเขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เสียงที่สงบและสง่างามก็ตัดบทเขา“ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนี้เลย?“นายขออนุญาตฉันหรือยัง?“หรือนายจะบอกว่าคำพูดของฉันไม่มีความหมายอะไรกับนาย?”ผู้คนแหวกทางไปที่ต้นเสียงในทันทีคุณย่ายอร์กที่สวมชุดสีขาวถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนนับสิบอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของห้องโถงใบหน้าของเธอค่อนข้างผอม แต่เธอยังคงดูสง่างาม ความงามของเธอในวัยเยาว์ยังคงปรากฏให้เห็นแม้ในวัยปัจจุบันของเธอเธอยังมีออร่าที่น่าสะพรึงกลัวที่ปกคลุมเธอ ทำให้คนอื่น ๆ แทบจะคุกเข่าเมื่อมองเธอเพียงแวบเดียวท่ามกลางผู้คนและข้าง ๆ คุณย่ายอร์ก มีชายคนหนึ่งในชุดสีเขียวที่ดูสงบไม่แพ้กันเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากวอลเทอร์ ยอร์ก นายท่านคนที่สองของตระกูลเขาหมกมุ่นอยู่กับศิลปะการต่อสู้ แต่เขายังไม่เคยเผยด้านนั้นของเขาออกมา เขาเชิดหน้าและดูมีพลังมาก ราวกับว่าเขาสามารถฆ่าคนได้ด้วยหมัดเดียวฮาร์วีย์ซึ่งยืนท่ามกลางผู้คนเหลือบมองคุณย่ายอร์กอย่างสงบผู้หญิงคนนั้นดูน่ากลัวจริง ๆ อารมณ์ของเธอเพียงอย่างเดียวก็สามารถสร้างความกดดันอย่างมากได้แล้วเมื่อพิจารณาจากท่าทางที่เย่อหยิ่งขอ
เพี๊ยะ!คุณย่ายอร์กตบหน้าโนอาห์อีกครั้งจนเขาเลือดออกปาก เขาสะดุดถอยหลังจูเลียนรู้สึกตัวและเข้าไปพยุงพ่อของตนก่อนที่เขาจะล้มถึงอย่างนั้นโนอาห์ก็ไม่กล้าสงสัยคุณย่ายอร์ก เขาไม่พยายามจะต่อต้านด้วยซ้ำสุดท้ายผู้หญิงตรงหน้าเขาก็คือแม่ของเขาเองเขาจะไม่ต่อต้านเธอแม้ว่าเขาจะกล้าก็ตามเพี๊ยะ!“วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน! นายกล้าสร้างปัญหาระหว่างมาร์เซลกับคอรี่ต่อหน้าแขกและทั้งตระกูลได้ยังไง?!“นายคิดว่าไม่มีใครในตระกูลสามารถหยุดนายได้เหรอ?! หรือนายคิดว่าฉันจวนจะตายแล้ว?!”เพี๊ยะ!“นายมีสิทธิ์ที่จะขึ้นเสียงใส่พี่ใหญ่ของนายในที่สาธารณะตั้งแต่เมื่อไหร่?!”เพี๊ยะ!“เคารพพี่ตัวเองไม่เป็นหรือไง?!”เพี๊ยะ!“ฉันสอนให้นายทำตัวแบบนี้เหรอ?!”เพี๊ยะ!“ทำไมนายถึงกล้าเย่อหยิ่งต่อหน้าฉันขนาดนี้?!”คุณย่ายอร์กเหวี่ยงฝ่ามือไปที่ใบหน้าของโนอาห์ทุกครั้งที่เธอพูดจบ โนอาห์มีสีหน้าน่าสยดสยองในขณะที่เขาเซเพี๊ยะ!“อะไร?!“ก่อนที่ฉันจะมาเมื่อกี้นายยังพูดพล่ามอยู่เลย!“พูดต่อสิ!”“ใจเย็น ๆ ครับคุณแม่”โนอาห์ไม่กล้าแม้แต่จะกุมใบหน้าตนเองในขณะที่เขาฝืนยิ้ม“ผมไม่ได้ก่อปัญหา“ต่อให้ผมจะสามารถ ผมก็จ
โนอาห์หัวเราะอย่างขมขื่น“ผมมีเรื่องจะบอกคุณ แม้ว่าคุณจะยึดตำแหน่งผม!“ในที่สุดน้องสี่ก็สามารถปล่อยวางเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสิบปีก่อน เขาพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่!“ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีมากสำหรับตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง!“สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้คือให้ลูกสาวได้แต่งงานกับผู้ชายดี ๆ หนึ่งในพรสวรรค์ที่ไม่มีใครเทียบได้!“มันเป็นเรื่องปกติ!“คุณทำให้ความปรารถนาเดียวของน้องสี่เป็นจริงไม่ได้เหรอ?”“หุบปาก!”คุณย่ายอร์กก้าวไปข้างหน้า สีหน้าของเธอเยือกเย็น“ฉันอาจจะอายุแปดสิบปี แต่ฉันไม่ได้โง่!“ฉันไม่สนถ้าเขาต้องการมีลูกเขยที่เชื่อถือไม่ได้!“แต่นายเชื่อจริง ๆ เหรอว่านายจะสามารถทำให้เขาไต่ระดับในตระกูลด้วยวิธีนี้ได้?“ฝันต่อไปเถอะ!“ตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงจะยอมรับเฉพาะทายาทสายตรงของตระกูลเท่านั้น!“นี่คือมรดกของเรา!“มันเป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้!“นั่นคือกฎที่ตระกูลของเราตั้งไว้!“ใครก็ตามที่ผิดกฏจะถูกฆ่าอย่างไร้ปรานี!“ต่อให้เป็นหัวหน้าตระกูล เขาก็จะถูกลงโทษเหมือนคนอื่น ๆ!“ถ้านายพูดอะไรอีกนะโนอาห์ ฉันฆ่านายแน่ ต่อให้นายจะเป็นลูกของฉันก็ตาม!”ตาของโนอาห์กระตุกอย่างบ้าคลั่งเมื่อได้ยิน
ฟิ่ว ฟิ่ว ฟิ่ว!บรรดาผู้หญิงในชุดเรียบ ๆ กระโจนเข้าหาฮาร์วีย์พร้อมกันแววตาของพวกเธอจ้องเขาอย่างดุเดือดราวกับว่าพวกเธอต้องการฆ่าฮาร์วีย์ขณะที่พวกเธอเข้ามาใกล้ก็มีเงาหนึ่งลอยมาจากด้านหลังของห้องโถงเงานั้นปล่อยใบมีดด้วยกระบวนท่าเดียวบรรดาผู้หญิงในชุดเรียบตัวสั่นเมื่อมีแสงสีเงินแวบผ่านต่อหน้าต่อตาทุกคน บาดแผลสีแดงสดปรากฏบนข้อมือของพวกเธอ“ใครกล้าแตะลูกเขยของฉัน?”เซลีน่าจ้องผู้คนอย่างโกรธเคืองด้วยสีหน้าที่เยือกเย็น เธอดูน่ากลัวอย่างมาก“นายหญิงจัดด์?”“น้องสะใภ้?!”“เธอจะทำอะไร?!”หลังจากที่เห็นเซลีน่าปกป้องฮาร์วีย์ในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ ผู้อาวุโสของตระกูลก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ตระกูลแฮมิลตัน ตระกูลเมนโดซา ตระกูลคลาร์ก และคนอื่น ๆ ต่างก็ตกใจไม่มีใครคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะมีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนเช่นนี้กับตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงคุณย่ายอร์กต้องการไล่เขาออกจากเขตแดน แต่คุณหญิงจัดด์พยายามปกป้องเขาอย่างสุดตัวหัวใจของวินซ์และสมาชิกบ้านใหญ่ตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม พวกเขาไม่คิดว่าเซลีน่าจะทำขนาดนี้“อย่าเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียว”เซลีน่าเดินไปหาฮาร์วีย์ด้วยท่าทางเด็ดขาด“ฮาร์วีย์เป็นลูกเขยท
ผู้คนสั่นสะท้านกับคำพูดเหล่านั้นทุกคนถูกเตือนว่าจริง ๆ แล้วมาร์เซลมีสิทธิ์ที่จะแต่งตั้งใครก็ตามที่เขาต้องการให้เป็นหัวหน้าคนใหม่แม้ว่าวินซ์จะเป็นที่รู้จักในนามนายน้อยของตระกูล แต่มาร์เซลก็ไม่เคยยอมรับเขาเลยนี่คือเหตุผลที่วินซ์จึงอยากเป็นลูกชายของมาร์เซลความฝันของวินซ์จะไม่มีวันเป็นจริงถ้ามาร์เซลไม่ยอมรับเขาเขาสามารถได้รับโอกาสขึ้นสู่อำนาจได้ก็ต่อเมื่อมาร์เซลยอมรับเขาวินซ์รู้สึกว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้มาร์เซลใช้ควินนี่เพื่อสู้กับเขาเขาสูญเสียไปบ้าง แต่เขาก็ไม่ได้กังวลมากนักท้ายที่สุดแล้วเขาก็เชื่อว่าคุณย่ายอร์กจะไม่มีวันปล่อยให้ผู้หญิงเข้ารับตำแหน่งหัวหน้าไม่ใช่แค่คุณย่ายอร์กเท่านั้น ผู้อาวุโสในตระกูลก็จะไม่เห็นด้วยกับเรื่องนั้นเช่นกันแต่ทันใดนั้น เซลีน่าก็ประกาศว่าเธอต้องการให้ฮาร์วีย์มาเป็นลูกเขยของเธอและให้เขาไต่อันดับขึ้นไปวินซ์เต็มไปด้วยความวิตกกังวลในขณะนั้นเขารู้ดีว่าฮาร์วีย์มีความสามารถเพียงใดหากฮาร์วีย์ขึ้นสู่อำนาจจริง ๆ ทุกสิ่งที่วินซ์วางแผนไว้ตั้งแต่เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วก็จะมอดไหม้ความขุ่นเคืองเผยในแววตาของวินซ์ในขณะนั้นหลังจากที่สงบสติอารมณ์ได้แล้ว คุ
ฮาร์วีย์รู้ว่ามาร์เซลกำลังทำทั้งหมดนี้เพื่อระงับความทะเยอทะยานของวินซ์และทำให้วินซ์หมดความหวังในการขึ้นสู่อำนาจ...แต่การเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันนี้ทำให้ฮาร์วีย์ก้าวขึ้นมาอยู่แถวหน้าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป วินซ์และบ้านใหญ่จะต้องตามล่าฮาร์วีย์จนตายแม้ว่าฮาร์วีย์จะเข้าใจเหตุผลและความรู้สึกของมาร์เซลในการทำเช่นนี้ เขาก็ยังรู้สึกเหมือนถูกแทงข้างหลังฮาร์วีย์พร้อมที่จะเดินออกไปและประกาศว่าเขาจะไม่เป็นลูกเขยของมาร์เซลแต่เซลีน่าและควินนี่กลับมองมาที่เขาราวกับว่าพวกเธอกำลังขอร้องให้เขาอยู่ต่อแน่นอนว่าพวกเธอจะรู้ดีว่าฮาร์วีย์จะเป็นเป้าหมายใหญ่ในวันนั้นแต่เพื่อป้องกันไม่ให้วินซ์ไต่อันดับภายในตระกูล และเพื่อหยุดดินแดนพระอาทิตย์ฯ และประเทศหมู่เกาะไม่ให้เข้ามายุ่งเกี่ยวกับกิจการของฮ่องกงและลาสเวกัส พวกเธอจึงไม่มีทางเลือกอื่น“หุบปาก!“หุบปากเดี๋ยวนี้!”คุณย่ายอร์กกระแทกไม้เท้าของเธอลงกับพื้นอย่างโกรธเกรี้ยวด้วยความโกรธแค้นที่ไม่อาจควบคุมได้“พวกนายไม่มีสิทธิ์เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องภายในตระกูล!“พวกนายต่างก็เป็นคนของตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง!“แม้ว่าจะเป็นสมาชิกสิบตระกูลอันดับต้น หรือส
สมาชิกของบ้านหลังที่สามและสี่ต่างสบตากันอย่างระมัดระวัง ราวกับว่าพวกเขากำลังวางแผนที่จะหนีแน่นอนว่าพวกเขาทุกคนต่างหวาดกลัวความโกรธเกรี้ยวของคุณย่ายอร์กวินซ์และคนอื่น ๆ ถอนหายใจด้วยความโล่งอกกับทัศนคติของเธอตราบใดที่คุณย่ายอร์กอยู่ข้างพวกเขา ตำแหน่งของวินซ์ก็มั่นคงความวุ่นวายสงบลงในที่สุดทุกคนต่างถอนหายใจ มาร์เซลไม่ได้ทำอะไรมากมาย แต่ทุกอย่างก็จบลงอย่างง่ายดายอย่างที่คาดไว้จากคุณย่ายอร์ก!มาร์เซลกำลังจะเดินไปหาฮาร์วีย์สีหน้าของคุณย่ายอร์กเปลี่ยนไปทันที เธอกระแทกไม้เท้าของเธอลงกับพื้นด้วยความโกรธ“มาร์เซล!” เธออุทานด้วยความโกรธ“นี่มันหมายความว่ายังไง?!“คนอื่นพยายามต่อต้านเราและให้คนนอกขึ้นมาเป็นหัวหน้าและทำให้ตระกูลของเรากลายเป็นประวัติศาสตร์!“แต่ในฐานะที่เป็นหัวหน้าตระกูล นายไม่เพียงแต่จะไม่จัดการกับสถานการณ์ นายยังกำลังจะทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการอีกด้วย!“นายจะบ้าไปแล้วเหรอ?!“ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันควรจะต้องพิจารณาแต่งตั้งคนอื่นมาเป็นหัวหน้าตระกูลแทน!”มาร์เซลหายใจเข้าลึก ๆ แล้วมองวินซ์อยู่ครู่หนึ่ง“คุณแม่ครับ…” เขาเริ่มเบา ๆ“มีบางอย่างที่ผมไม่อยากบอกคุณในวันเก