บทที่ 2633

ดวงตาของเอ็ดวินกระตุกขณะที่เขามองไปที่ใบหน้าที่ไม่พอใจของเคทลินมือขวาของเขาสั่น แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้เหวี่ยงมันออกไป

ยิ่งกว่านั้นคือ เขาบังคับตัวเองด้วยกำลังทั้งหมดที่มี

เพี๊ยะ!

เมื่อเคทลินเห็นว่าเอ็ดวินยังคงนิ่งอยู่ เธอจึงตบหน้าเขาที่แก้มอีกข้าง

“ไอ้ขยะโสโครก! นายได้แต่เห่าแต่ไม่รู้จักกัด! นายดูยิ่งใหญ่ แต่ก็ไร้ประโยชน์!

“นายโดนผู้หญิงตบแต่ไม่มีปัญญาตอบโต้กลับด้วยซ้ำ!

“ไม่ละอายแก่ใจบ้างหรือไง?!”

“เธอ?!”

เอ็ดวินรู้สึกอับอายที่ถูกเคทลินตบ

'แม้แต่ตอนที่นายเป็นหนึ่งในอัจฉริยะรุ่นเยาว์แห่งลาสเวกัส นายก็ยังไม่กล้าต่อกรกับฉันเลยด้วยซ้ำ!'

'นายนี่ช่างไร้ประโยชน์จริงๆ!'

'มาถึงขั้นนี้แล้ว นายน่าจะตาย ๆ ไปซะ!'

เอ็ดวินยกมือขึ้นกุมใบหน้า เลือดเริ่มซึมออกจากริมฝีปาก เขาดูน่าสังเวชอย่างยิ่ง การแสดงออกดูแย่อย่างที่สุด

คนที่ดูเหตุการณ์อยู่ต่างพากันหัวเราะและชนแก้วกันอย่างสนุกสนาน ขณะที่พวกเขาเพลิดเพลินไปกับสถานการณ์ตรงหน้า บางคนถึงกับยกมือขึ้นถ่ายวีดีโอไว้ด้วยโทรศัพท์

เหตุการณ์น่าอัปยศออกสู่ของนายน้อยแบบนี้จะเป็นวิดีโอไวรัลอย่างแน่นอนหากถูกโพสต์ลงในแพลตฟอร์มออนไลน์!

“เธอกำลังล้ำเส้นแล้