บทที่ 2638

“ทางเลือกที่สอง ถ้าไม่อยากตาย คุกเข่าลงแล้วตบหน้าตัวเองสักสิบที ขอโทษอย่างตั้งใจ แล้วฉันจะปล่อยนายไป

“อยากใช้วิธีไหนก็เลือกเลย ฉันจะอยู่กับนายไปจนจบเกมเอง ฟังดูเป็นไงล่ะ”

น้ำเสียงของฮาร์วีย์นั้นฟังดูสบาย ๆ ราวกับว่าเขาจัดการลูอิสได้อยู่หมัด

ดวงตาของลูอิสกระตุกอย่างบ้าคลั่งก่อนที่เขาจะปลดปล่อยไอสังหารออกมา

“นายเป็นใครกันวะ!”

เขาอยากจะส่งฮาร์วีย์ให้ลอยไปด้วยการเตะ แต่เขาตระหนักว่าฮาร์วีย์จับมือของเขาไว้ไม่ต่างจากกุญแจมือ

ถ้าฮาร์วีย์ใช้แรงมากกว่านี้อีกนิด ระเบิดในมือของเขาจะตกลงไปที่พื้น และหากเป็นเช่นนั้น ทุกคนที่นี่จะต้องตกตายไปตามกัน

ลูอิสจึงไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม

“ฉันเป็นใครก็ไม่สำคัญหรอก ทางที่นายจะเลือกต่างหากที่สำคัญ”

ฮาร์วีย์ออกแรงมากขึ้นเล็กน้อยขณะที่เขาพูดต่ออย่างไม่ไยดี

“ถ้านายเลือกไม่ได้จริง ๆ ล่ะก็ ฉันจะเลือกให้นายเอง”

เสียงแตกดังขึ้นจากมือของลูอิสหลังจากที่ฮาร์วีย์ออกแรงที่จับมือของเขาหนักขึ้น ความเจ็บปวดแสนสาหัสประเดประดังเข้ามา ลูอิสแทบไม่รู้สึกถึงมือของตัวเองอีกต่อไป มือของเขาอ่อนแรงลงและระเบิดในมือก็ใกล้จะร่วงหล่นลงไปเต็มทีแล้ว

"นายมันบ้าไปแล้ว! บ้า!"

ลูอิสผู