บทที่ 2645

ในขณะนี้ ทุกคนในตระกูลจอห์นสันกำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นที่สว่างไสวด้วยท่าทางเคร่งขรึม ดูเหมือนพวกเขากำลังรออะไรบางอย่างอยู่

ไม่มีใครสนใจที่จะต้อนรับการกลับบ้านของไอรีนเลย

ปัง!

ท่ามกลางความไม่สบายใจของพวกเขา ประตูหน้าก็เกิดเสียงดังขึ้น

ทันทีหลังจากนั้น รถตู้สีดำหลายคันก็ปรากฏขึ้น

สาวกของกองบังคับคดีหลงเหมินก้าวออกจากรถพร้อมอาวุธและมีท่าทีเป็นปรปักษ์ พวกเขาดูพร้อมที่จะฆ่าใครก็ตามที่เข้ามาขวาง

สาวกของหลงเหมินที่ดูแลบ้านพักจอห์นสันดูค่อนข้างตกใจ พวกเขาไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวสุ่มสี่สุ่มห้า

เหล่าสาวกของกองบังคับคดีของหลงเหมินยิ้มเยาะอย่างเย้ยหยันก่อนที่จะล้อมรอบสถานที่ทั้งหมดเอาไว้

แคร์รี่โผล่ออกมา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความชอบธรรมที่องอาจ เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างเย่อหยิ่ง ตามด้วยผู้ใต้บังคับบัญชาที่หยิ่งยโสพอๆ กัน

"คุณคิดจะทำอะไร?" ไอรีนเอ่ยฝากถามตามสัญชาตญาณ

เพี๊ยะ!

แคร์รี่ไม่สนใจเธอและส่งเธอบินไปพร้อมกับตบหน้า

จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและหรี่ตาลงพิเคราะห์ไอรีนอย่างมีนัยยะ

“ผู้หญิงคนนี้แหละ พาเธอไปที่บูโดกัน! นี่เป็นคำสั่งของนายน้อยบาวเออร์!”

ตามคำสั่งของเธอ สมาชิกกองบังค