ฮาร์วีย์ ยอร์กขมวดคิ้ว เขาไม่คาดคิดว่ายอร์กและวังมังกรจะโหดเหี้ยมถึงขนาดทำให้ควินนี่ยอร์กรับผิดทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียวแน่นอนว่านี่อาจเป็นความขุ่นเคืองบางอย่างจากการสูญเสียสาขาของวังมังกรแต่สำหรับควินนี่ บทลงโทษนี้มันโหดร้ายเกินไปสำหรับเธอเธอยังหวังว่าตระกูลยอร์กและวังมังกรจะประกันตัวเธอ เพื่อที่เธอจะได้กลับออกมาเห็นเดือนเห็นตะวันบ้าง ...“ถ้าเธอคิดว่าสิ่งนี้ไม่ยุติธรรมสำหรับเธอหรือรู้สึกไม่พอใจกับสถานการณ์ที่ตัวเองกำลังเผชิญอยู่ บางทีเธออาจเปิดโปงวินซ์ ยอร์กให้ฉันฟังสักหน่อย”ฮาร์วีย์มองหน้าหญิงสาวสวยอย่างใจเย็น“ถ้าเธอยอมทำแบบนั้นและแสดงหลักฐานที่จำเป็น ฉันรับรองได้ว่าทั้งหลงเหมินและหน่วยมังกรลับจะทำให้เธอปลอดภัย เธอจะได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างมีสง่าราศีและร่ำรวยในต่างแดน”“อยากให้ฉันเปิดโปงวินซ์เหรอ?”ควินนี่หัวเราะเบา ๆ“เจ้าชายยอร์กที่รักของฉัน วินซ์ไม่เคยพบคุณ หรือแสดงท่าทีต่อต้านคุณเลยด้วยซ้ำ...“แม้ว่าเราทั้งคู่จะรู้ว่าเขาเป็นคนควบคุมทุกอย่างเบื้องหลัง“แต่หากปราศจากหลักฐาน เรื่องทั้งหมดนี้ก็เป็นเพียงการกล่าวอ้างและข้อสันนิษฐานที่ไร้ข้อพิสูจน์“เรียกได้ว่าฉันตกอ
ไม่นานหลังจากฮาร์วีย์ ยอร์กจากไป เพย์ตัน ฮอแรนก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องสอบสวนเขามองไปที่ควินนี่ ยอร์กด้วยความสนใจที่เปี่ยมล้น“เธอวางแผนที่จะให้ฮาร์วีย์ต่อกรกับวินซ์ ยอร์กให้ตายกันไปข้างถึงได้บอกความลับที่ยิ่งใหญ่แก่เขาก่อนที่เธอจะถูกคุมขังงั้นหรือ?“หรือเธอกำลังวางแผนอะไรอีก?“ฉันไม่มีแผนการอะไรทั้งนั้น” ควินนี่ตอบทันทีด้วยน้ำเสียงที่สงบ“ฉันเป็นฝ่ายที่ต้องรับโทษทุกอย่างแต่เพียงผู้เดียว แต่วินซ์กลับทิ้งฉันเหมือนฉันไม่ใช่คน แล้วแบบนี้ทำไมฉันต้องเก็บความลับของเขาเอาไว้ด้วยล่ะ?“ฉันไม่สนหรอกว่าฮาร์วีย์จะฆ่าเขาได้หรือเปล่า แต่ถ้าทำให้เขาเสียหายได้ฉันก็มีความสุข”เพย์ตันหรี่ตาขณะที่เขามองไปที่ยอดเขาไท่ผิงถ้าวินซ์ไม่สู้กับฮาร์วีย์ เหตุการณ์เหล่านั้นคงไม่เกิดขึ้นตั้งแต่แรกแต่เมื่อเขาลงมือ ฮาร์วีย์ก็ได้รู้ความจริง...ตระกูลยอร์กจากฮ่องกงกำลังจะประสบปัญหาอย่างหนัก!“นั่นหมายความว่าวินซ์ควรจะรับตำแหน่งหัวหน้าผู้ฝึกสอนของกองกำลังทหารที่ใหญ่ที่สุดเก้าแห่งในประเทศ H? ฮาร์วีย์จะสามารถต่อต้านเขาได้เหรอ”หลังจากออกจากคุกลับของหน่วยมังกรลับ ฮาร์วีย์ก็กลับไปที่เขตคฤหาสน์อาร์คเบิร์นตามคำสัญญ
ทั้งสองเดินไปที่สวนเล็ก ๆ บนยอดเขาอาร์คเบิร์น ซึ่งแทบไม่มีใครมาเยี่ยมชมสถานที่ดังกล่าว มันเป็นสถานที่ที่มืดมนมากผู้คุ้มกันนับสิบกำลังจะตามพวกเขาเข้าไปข้างใน แต่ฟาเบียน แฮมิลตันหยุดพวกเขาไว้ในทันที แน่นอนว่ามีบางอย่างที่เขาอยากจะคุยกับฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นการส่วนตัว“ผมขอให้คุณมาที่นี่ในวันนี้เพื่อที่จะได้คุยกับคุณแบบเปิดอก“ประการแรก อยากจะขอโทษแทนลูกที่เนรคุณของผมที่ทำร้ายผู้หญิงของคุณและใส่ร้ายคุณ” ฟาเบียนเอ่ยปากอย่างจริงจังขณะเดินเล่นรอบสวนดวงตาของฮาร์วีย์เป็นประกาย“ไม่จำเป็นหรอก สำหรับผมแล้ว ความขัดแย้งระหว่างตระกูลของคุณกับผมนั้นไม่มีทางแก้อะไรได้แล้ว ตราบใดที่ตระกูลของคุณไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับผม ผมก็จะไม่เข้าไปขัดขวางกิจการของพวกคุณ” เขาตอบอย่างใจเย็น"ไม่ต้องกังวล ตระกูลของเรารู้ว่าเมื่อใดควรหยุด”ฟาเบียนหัวเราะเบา ๆ“ผมขอให้ไอ้สารเลวสองสามคนเล่าให้ผมฟังเกี่ยวกับความบาดหมางที่มีต่อคุณเมื่อเช้านี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นความผิดของตระกูลผมเอง“เพื่อแสดงความขอโทษของเรา ผมได้ขอให้ลูกชายคนที่สี่ของผมมอบใบอนุญาตเปิดคาสิโนของเขามาให้"ส่วนอีกประการหนึ่ง หุ้นทั้งหมดของมอร์ดู คา
“ลูกน้องของคุณหายตัวไปเหรอ?”ฮาร์วีย์ ยอร์กขมวดคิ้ว“คุณแจ้งเจ้าหน้าที่หรือยัง?”ฟาเบียน แฮมิลตันส่ายหัว“ยังเลย และเนื่องจากตระกูลผมทำธุรกิจขนาดใหญ่ จึงเป็นเรื่องปกติที่เราจะซ่อนความลับจากโลกภายนอกไว้อยู่บ้าง ผมจึงไม่สามารถโทรหาตำรวจได้ตามใจชอบ“แม้ว่าผมจะไม่ได้ทำอย่างนั้น แต่ผมก็ได้เชิญนักสืบอิสระจากฮ่องกงและลาสเวกัสให้มาช่วยแล้ว แต่พวกเขาไม่พบอะไรเลย มันเหมือนกับว่าลูกน้องของผมหายไปในอากาศ“ถ้าไม่มีที่พักของพวกเขาเป็นหลักฐานว่าพวกเขามีตัวตนกันจริง ๆ พวกเราคงจะสงสัยว่าพวกเขาเคยมีตัวตนกันจริง ๆ หรือไม่ด้วยซ้ำ“ตอนนี้ ด้วยเหตุนี้ ตระกูลแฮมิลตันจึงตื่นตระหนก หายนะกำลังจะมาเยือนตระกูลเรา และทุกคนก็สัมผัสมันได้“ได้โปรดช่วยเราด้วยหัวหน้าสาขายอร์ก”ความสนใจของฮาร์วีย์พลุกพล่านในขณะที่เขาไตร่ตรองสถานการณ์“ถ้าคุณไม่ติดอะไร จะเป็นอะไรไหมหากเราจะหาที่เงียบ ๆ เพื่อที่ผมจะขอตรวจชีพจรของคุณหน่อย?”ฟาเบียนรู้สึกสับสน แต่เขาก็ยังยิ้มอย่างอบอุ่นและตอบว่า “ได้สิ ผมยอมทำทุกอย่างที่คุณขอ”บูม!ในขณะนั้นสีหน้าของฮาร์วีย์ก็เปลี่ยนไปอย่างลนลานก่อนที่เขาจะผลักฟาเบียนไปข้าง ๆ แล้วกลิ้งไปอีกทาง
“กล้าดียังไง?!”สามนักบวชปีศาจระเบิดด้วยความโกรธ พวกเขาชักคทาออกมาจากด้านหลังเกือบจะพร้อมกันฟาเบียน แฮมิลตันหรี่ตาลงเล็กน้อย“ผมจะไม่ถือสาที่พวกคุณหาเรื่องผม พวกเราลองมาสู้กันดูก็ได้ หากนั่นคือสิ่งที่พวกคุณต้องการจริง ๆ“แต่ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ ปล่อยเขาไป“หลังจากที่เขาไปแล้วเราค่อยมาว่ากัน“ท้ายที่สุดเขาเป็นถึงเจ้าชายแห่งเซาท์ไลท์และหัวหน้าหลงเหมินสาขามอร์ดู ถ้าเขาตาย คุณจะเดือดร้อนมาก“ผมเตือนด้วยความหวังดีนะ!”ฟาเบียนพูดอย่างใจเย็นราวกับว่าเขาไม่กลัวความตายเขาทำให้ฮาร์วีย์เดือดร้อนไปด้วยเพราะการสนทนาของพวกเขา นั่นเป็นเหตุผลที่เขาต้องการให้ฮาร์วีย์หนีไปได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม“คุณประเมินผมต่ำไปแล้วคุณแฮมิลตัน!” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น“ผมก็ต่อสู้เป็น! ต่อให้ผมต่อสู้ไม่เป็น ผมก็ไม่อาจทิ้งคุณไว้ได้หรอก!”จากนั้นเขาก็มองไปที่สามนักบวชปีศาจอย่างใจเย็น“พวกคุณคนไทยกล้าก่อปัญหาในประเทศใหญ่ ๆ อย่างประเทศ H เหรอ? คุณกำลังดูถูกพวกเราหรือไง?”สามนักบวชปีศาจหัวเราะและก่อนที่จะจ้องฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเย็นชา“ฟาเบียน คุณบอกว่าเด็กคนนี้มีความสามารถพิเศษงั้น
ก่อนที่ผู้นำของเหล่านักบวชปีศาจจะกลับมามีสติ ฮาร์วีย์ ยอร์กก็ได้รีบก้าวไปข้างหน้าและเหวี่ยงฝ่ามืออีกครั้งนักบวชปีศาจตะโกนลั่นอย่างโกรธเกรี้ยว แต่เขาไม่ทันได้มีโอกาสหลบการโจมตีของฮาร์วีย์เลย เขาไม่มีเวลาแม้แต่จะยกคทาของเขาด้วยซ้ำ สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือการเหวี่ยงหมัดขวาไปข้างหน้าปัง!การโจมตีทั้งสองเปล่งประกายไฟหลังจากที่ปะทะกันด้วยเสียงที่ดังคมชัดราวกับว่ากำปั้นของทั้งสองเป็นค้อน แคร้ก!สีหน้าของนักบวชปีศาจเปลี่ยนไปอย่างรุนแรงพร้อมกับเสียงของกระดูกที่แตก เขาโยนคทาทิ้งทันทีและเริ่มป้องกันการโจมตีด้วยมือทั้งสองโดยพยายามลดแรงตบของฮาร์วีย์เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!เสียงตบดังติดต่อกันหลายครั้ง การป้องกันของเขาไม่เป็นผลเลย การตบของฮาร์วีย์นั้นไม่หยุดยั้งราวกับว่าเขาได้ล็อคเป้าไว้ที่ใบหน้าของนักบวชปีศาจทันทีที่เขาเหวี่ยงหมัดไปชู่ว!เหงื่อหยดลงหลังของนักบวชปีศาจ ในขณะที่เขากำลังปล่อยหมัดออกไป เท้าของเขาก็ถอยกลับไปเรื่อย ๆเขามีความรวดเร็ว แต่ฮาร์วีย์นั้นเร็วกว่าราวกับว่าฮาร์วีย์เป็นเงาของเขาที่กำลังไล่ตามเขาเองดูเหมือนว่าฮาร์วีย์จะไม่หยุดจนกว่าการตบของเขาจะสัมผัสกับใบหน้าขอ
“ทั้งหมดก็เพื่ออนาคตอันยิ่งใหญ่ของประเทศไทยและกษัตริย์ของเรา...“คุณจะต้องตายเหมือนฟาเบียน แฮมิลตัน!”ผู้นำของนักบวชปีศาจเช็ดเลือดออกจากปากตัวเองด้วยสีหน้าที่มุ่งมั่นฮาร์วีย์ ยอร์กโยนทิชชู่ของตัวเองลงกับพื้นขณะที่เขาหันไปหาทั้งสามคนด้วยความสนใจอย่างมาก“พวกคุณจะรุมผมเลยไหม? หรือจะสู้กันแบบตัวต่อตัว?”ฟาเบียนไม่ตกใจเท่าไหร่เมื่อเห็นอย่างนั้น เขาสามารถประเมินได้แล้วว่าฮาร์วีย์มีทักษะการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดาแค่การเป็นหัวหน้าหลงเหมินสาขามอร์ดูก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้หลายอย่างแล้วฟาเบียนชำเลืองมองนักบวชปีศาจแล้วพูดว่า “ในเมื่อคุณรู้แล้วว่าฮาร์วีย์แข็งแกร่งแค่ไหน คุณก็ควรจะปล่อยเขาไป“ไหน ๆ เป้าหมายหลักของคุณก็คือผมอยู่แล้ว จะสร้างปัญหาให้ตัวเองเพิ่มทำไม?”“หุบปากซะ!”นักบวชปีศาจแสดงสีหน้าที่น่ากลัวหลังจากที่ได้ยินคำพูดของฟาเบียน“ฟาเบียน แฮมิลตัน แกมีสิทธิ์อะไรมาสอนพวกเรา?!“ถ้าไม่ใช่เพราะแกปฏิเสธข้อเสนอของกษัตริย์เราครั้งแล้วครั้งเล่า...“ตอนนี้ประเทศไทยก็คงจะมียอดฝีมือมากมายไปแล้ว!“และหากเป็นเช่นนั้น ประเทศของเราก็จะมีโอกาสได้เป็นหนึ่งในประเทศที่แข็งแกร่งที่สุดโดยที่เราไม่ต
“แกคิดว่าพวกเราจะฆ่าแกไม่ได้งั้นเหรอ?!”ผู้นำของเหล่านักบวชปีศาจทำราวกับว่าเขาได้ยินเรื่องที่ตลกที่สุดของศตวรรษหลังจากที่ได้ยินคำพูดของฟาเบียน แฮมิลตัน“พวกเราแอบดูแกมาเกือบทั้งเดือนเพื่อหาโอกาสฆ่าแก!“เราถึงกับขอให้หมอดูดูอนาคตของเราก่อนที่จะมาที่นี่ เขาทำนายไว้ว่าพวเราจะโชคดีมาก ๆ เพราะฉะนั้นแกก็ไม่ต่างอะไรกับตายไปแล้ว!”นักบวชปีศาจคนที่สองหัวเราะอย่างชั่วร้าย“อย่ากังวลไปเลยฟาเบียน หลังจากที่เราจัดการกับแกเสร็จแล้ว เราจะไปหาลูกชายของแกด้วย! ตระกูลของแกจะเหลือเพียงแต่ผู้หญิงเอาไว้สืบทอด!“จากนั้นเราจะบังคับให้ลูกสาวของแกแต่งงานกับกษัตริย์ของเรา! ไม่ว่าคุณจะยินยอมหรือไม่ ยังไงทรัพย์สินของแกก็จะเป็นของเรา!“ทั้งหมดนี้จะไม่ผิดกฎหมายของประเทศ H ด้วย! เพราะเราไม่ได้ละเมิดกฎหมายแต่อย่างใด! และเมื่อถึงตอนนั้นก็จะไม่มีใครหยุดเราได้!”นักบวชปีศาจคนที่สามหัวเราะอย่างเย็นชา“แกถูกกำหนดให้ตายที่นี่ แต่ไม่ต้องห่วง วันนี้ในอีกหนึ่งปีข้างหน้าเราจะบอกให้ลูกสาวของแกไปเยี่ยมหลุมฝังศพแก!“ส่วนฮาร์วีย์ ยอร์ก เขาหลงตัวเองเกินไปแล้วถ้าเขาจะคิดว่าเขาสามารถออกไปจากที่นี่ได้ง่าย ๆ เขาอาจจะตบพี่ใหญ่
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข