เมื่อได้ยินสิ่งที่ดอนพูด ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิเมอร์ก็ใเต้นระรัว 'ใช่ ถ้าฉันยังปล่อยให้ฮาร์วี่ย์อยู่กับเรา ทุกสิ่งทุกอย่างของตระกูลซิมเมอร์จะต้องถูกทำลายเพราะมันอย่างแน่นอน '“ท่านซิมเมอร์ครับ คืนนี้เป็นงานเลี้ยงของท่าน นี่อาจจะดูไม่ดีถ้าคุณคิดอยากจทำร้ายเขา ให้ผมช่วยคุณมอบให้บทเรียนกับไอ้คนที่ไม่ได้เรื่องแบบมันนะครับ!”เมื่อเห็นว่าดอนกำลังจะเข้าทำร้ายฮาร์วี่ย์ ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ก็ไม่คิดที่จะหยุดเขานอกจากนี้คนอื่น ๆ ในตระกูลซิมเมอร์ก็สนุกกับฉากตรงหน้านี้เช่นกัน พวกเขารังเกียจฮาร์วี่ย์มานานและอยากเห็นดอนทุบตีทำร้ายมันดอนยิ้มอย่างมาดร้าย เขาวิ่งไปได้ไม่กี่ก้าวและกำลังจะเหวี่ยงเตะไปที่ใบหน้าของฮาร์วี่ย์เขาไปเข้ายิมเพื่อฝึกฝนตัวเองมาสองสามปีแล้ว เขาเรียนเทควันโดมาสองสามปีกับโค้ชส่วนตัวและได้สายดำมาครอง การเตะของเขาดูเหมือนดุร้ายและแข็งแกร่ง“ฉันจำได้ว่ามิสเตอร์แซนเดอร์เป็นคนเก่งกาจด้านเทควันโดระดับสายดำ ตอนนี้ฮาร์วี่ย์คงจะสู้ไม่ไหว เขาจะถูกหามขึ้นเปลแน่นอน!”“มันเป็นคนโง่ที่แท้จริง ถ้าไม่ใช่เพราะมันดูไม่ดีที่กับเราทีทำร้ายมัน ฉันคงลงมือเองไปนานแล้ว!”“ใครขอให้มั
'อะไรเนี่ย?'ทุกคนอยู่ในอาการตกตะลึง 'เกิดอะไรขึ้น?'‘ไอ้คนไร้ประโยชน์นั่นเพียงแค่ยกมือขวาขึ้นเท่านั้น ทำไมดอนถึงกับล้มไม่เป็นท่าขนาดนี้? ’'ไอ้บ้านี่มีทักษะต่อสู้งั้นเหรอ?'‘หรือจะจริงที่ว่าหมาทุกตัวจะมีวันของมัน?’แต่พวกเขาก็แค่รู้สึกว่าฮาร์วี่ย์กำลังโชคดีและดอนก็โชคร้าย เพราะฮาร์วีย์เพียงแค่ยกมือขึ้น ดอนก็กระเด็นออกไป“ฮาร์วี่ย์…คอยดูเหอะ…” ดอนนอนอยู่บนพื้นตัวสั่น เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะลุกขึ้น ในตอนนั้นเองเขาชี้ไปที่ฮาร์วี่ย์และด่าว่าเขาอย่างรุนแรง “ฉันจะทำลายแก! ฉันจะให้แกชดใช้ คอยดูเหอะ…”ในขณะนั้นทุกคนกำลังจับจ้องไปที่ดอนซึ่งมีเลือดไหลออกมาที่จมูก แล้วพวกเขาก็หันไปมองฮาร์วี่ย์อย่างเวทนาลูกเขยทีไร้ประโยชน์อย่างเขามีทรัพย์สมบัติอะไรบ้าง? แต่ดอนกลับแตกต่างออกไป เขาเป็นถึงพนักงานระดับกลางของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ หากเขาตั้งมั่นเช่นนั้น แน่นอนว่ามันจะค่อนข้างง่ายสำหรับเขาที่จะทำลายฮาร์วี่ย์เพียงแค่ปลายนิ้วของเขาแต่ฮาร์วี่ย์ไม่ได้สนใจดอน เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากพื้นและโทรหาโยนาธาน“ว่าไงฮาร์ฟ มีอะไรหรือเปล่า” อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เสียงโยนาธานฟังดูให้ความสนใจมากฮาร์ว
เมื่อพูดถึง ไทสัน วูดส์ ทุกคนในตระกูลต่างสูดลมหายใจเย็นยะเยือกเข้าไปไทสันคือใครงั้นเหรอ? เขาเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในนิอัมมี่ หลายคนอยากจะได้รับความโปรดปรานจากเขา แต่ก็ไม่มีใครสามารถทำได้ดอน ลูกเขยในอนาคต กลับสามารถขอให้เขามาที่นี่ได้ ดอนเป็นคนที่มีอิทธิพลและมีอำนาจมากแม้แต่ผู้อาวุโสใหญ่ของตระกูลซิมเมอร์ก็มองไปที่ดอนอย่างชอบใจ เขาค่อนข้างพอใจกับหลานเขยคนนั้น“คุณไม่ต้องการให้ผมมีชีวิตรอดจนถึงวันพรุ่งนี้งั้นเหรอ ดี" ฮาร์วี่ย์ยิ้ม “ผมอยากรู้จริงๆ คุณกำลังจะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างและคุณจะเป็นคนทีไร้ประโยชน์ที่จะต้องเผชิญหน้ากับการล้มละลายในไม่ช้า ผมสงสัยจริงๆว่าคุณจะทำอย่างไร…”ใครบางคนระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “เขาบ้าไปแลวงั้นเหรอ? มิสเตอร์แซนเดอร์เป็นคนหนุ่มที่ร่ำรวย เช็คหนึ่งล้านดอลลาร์ของเขายังอยู่ที่นี่ เขาพูดได้อย่างไรว่ามิสเตอร์แซนเดอร์กำลังจะสูญเสียทุกอย่างและเผชิญกับภาวะล้มละลาย? เขารู้หรือไม่ว่าการล้มละลายคืออะไร”“โอ้! ลูกเขยคนนี้มักจะอยู่แต่บ้าน ไม่แม้แต่จะดูทีวีหรืออ่านนิยาย เขาไม่มีการศึกษาที่ดีด้วยซ้ำ นั่นคือสาเหตุที่ทำให้เขาพูดเรื่องไร้สาระตอนนี้!”“ถ้าฉันเป็นเขา ฉั
ดอนดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ยิ้มและพยายามทำหน้าให้เป็นปกติ "ไม่มีอะไร ท่านรองประธานเชิญผมไปดื่มด้วยกัน แต่วันนี้ผมไม่ว่าง ผมนัดเขาวันพรุ่งนี้”ทุกคนในครอบครัวซิมเมอร์ต่างตกใจเมื่อได้ยินที่ดอนพูด ท่านรองประธาน ยอร์ค เอ็นเทอร์ไพรส์ เชิญดอนไม่ร่วมดื่มด้วยงั้นเหรอยิ่งไปกว่านั้น ดอนสามารถปฏิเสธและสามารถกำหนดเวลานัดหมายใหม่ได้วันพรุ่งนี้อีก เขาช่างเป็นคนมีระดับและหน้าตาทางสังคม!ทุกคนในตระกูลซิมเมอร์อดไม่ได้ที่จะก้าวไปข้างหน้าและรวมตัวยืนรอบ ๆ ดอนเพื่อทำให้เขาพึงพอใจในตอนนั้นเองก็ได้ยินเสียงเบรกดังมาจากประตูคฤหาสน์ รถสีดำหลายคันจอดเรียงกันอยู่ที่ประตูจากนั้น ประตูรถก็ถูกผลักให้เปิดออก ชายฉกรรจ์นับสิบคนลงจากรถมือถือมีดหั่นแตงโมและไม้เบสบอลชายที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวหน้าตาดูโหดร้ายกำลังเดินอยู่ตรงกลางท่ามกลางชายฉกรรจ์เหล่านั้น นั่นคือ ไทสัน วูดส์ ในตำนานเขาคาบบุหรี่ที่ยังไม่ได้จุดไฟไว้ที่ปาก มองไปที่คฤหาสน์ตรงหน้าด้วยความสนใจ“บราเทอร์ไทสัน!” ดอนรีบวิ่งเข้าไปหาและโค้งคำนับให้ไทสันซึ่งเป็นหัวหน้าของชายฉกรรจ์เหล่านี้ นอกจากนี้เขายังช่วยเขาจุดบุหรี่ด้วยความตั้งอกตั้งใจไทสั
ฮาร์วี่ย์เหลือบมองแมนดี้ด้วยความประหลาดใจ ในตอนแรกฮาร์วี่ย์รู้สึกว่าภรรยาของเขาละเลยเขามาตั้งแต่ต้นและไม่สนใจเขาเลย เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอจะห่วงใยความปลอดภัยของเขาในตอนนี้ หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นมาอย่างไรก็ตามแมนดี้ไม่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่เปลี่ยนไปของฮาร์วี่ย์ ตอนนี้เธอรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก!นี่ใคร? นี่คือไทสัน วูดส์น ที่มีชื่อเสียง แม้ว่าเธอจะไม่เคยพบเจอเขา แต่เธอก็เคยได้ยินหลายต่อหลายคนพูดถึงเขาไทสัน วูดส์ เป็นเพียงแค่นักเลงเมื่อไม่กี่ปีก่อน แต่แล้วเขาก็ได้รับฝึกฝนและดูแลโดยใครบางคน แต่เขายังดิ้นรนต่อสู้และในที่สุดก็สร้างชื่อให้ตัวเองในนิอัมมี่ได้สำเร็จแม้ว่าไทสันจะทำธุรกิจและมีล้มเหลวบ้างในช่วงสองปีที่ผ่านมา แต่ชื่อเสียงของเขาก็ยังคงทรงพลังและน่ากลัวมาก ทั้งตำรวจและแก๊งองค์สามต้องยอมให้กับเขาฮาร์วี่ย์ ลูกเขยไร้ประโยชนน์อย่างเขาจะพบจุดจบที่เลวร้าย ถ้าเขายังกล้ายุ่งกับดอนต่อหน้าคน ๆ นี้“รีบออกไปสิ!” แมนดี้กระวนกระวาย เธอลุกขึ้นยืนและกำลังจะดึงฮาร์วี่ย์ออกไป แต่ซีนเธียร์กลับดึงรั้งเขาไว้อีกด้านซีนเธียร์พูดไม่ออก วันนี้พี่สาวของเธอคิดอะไร? เธอเสียสติไปแล้วงั้นเหรอ? ไม
เป็นครั้งคราวที่ดอนจะเข้าถึงตัวไทสัน!ครั้งหนึ่งดอนไปที่โรงแรมแพลตตินั่ม เขาบังเอิญชนกับสาวสวยและเกือบถูกฆ่า ไทสันบังเอิญผ่านมาและไม่ต้องการให้ใครมาสร้างความเดือดร้อนในร้านของเขา ดังนั้นเขาจึงเข้ามาช่วยดอนตั้งแต่นั้นมาดอนรู้ดีว่าแค่รวยก็ยังไม่เพียงพอ เขาต้องการเพื่อนดังนั้นเขาจึงคิดหาวิธีในการผูกมิตรกับไทสันและเสนอตัวช่วยจัดการการเงินของเขา เขาช่วยไทสันได้รับเงินก้อนโตจำนวนหนึ่งในช่วงสองปีที่ผ่านมา นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขากล้าโทรหาไทสันในคืนนี้อย่างไรก็ตามการลงทุนนั้นมีความเสี่ยง มีอยู่สองสามครั้งที่ไทสันต้องเสียเงินในการลงทุนและดอนต้องกัดฟันช่วยเขานี่เป็นเพราะเขารู้ว่าถ้าเขากล้าทำให้ไทสันสูญเสียเงิน ไทสันคงจะทำลายเขาตามจริงแล้วเนื่องจากดอนมีไทสันคอยหนุนหลัง ชื่อเสียงของเขาในหมู่คนรุ่นใหม่ในนิอัมมี่ก็เพิ่มขึ้นเช่นกันแม้แต่ทายาทของตระกูลชนชั้นสูงบางคนก็ไม่กล้าที่จะยั่วยุเขา ทำให้สองสามปีที่ผ่านมาเขามีความหยิ่งยโสในตอนนี้เองไทสันที่คาบบุหรี่อยู่ที่ปากยืนอยู่ห่างจากฮาร์วี่ย์เพียงแค่ 10 เมตร อย่างไรก็ตามไฟในห้องโถงค่อนข้างสลัวและเมื่อรวมกับควันไฟตรงหน้าเขา เขาไม่สามารถจำฮาร
ฮาร์วี่ย์ยิ้มและไม่พูดอะไรอย่างไรก็ตามไทสันซึ่งอยู่ตรงข้ามกลับตัวสั่นโดยไม่รู้ตัวนักเลงคนนี้ที่มักจะฆ่าคนอย่างโหดเหี้ยมรู้สึกว่าเขาเริ่มมือเท้าเย็นและกำลังจะเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเมื่อมาถึงจุดนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาได้สบตาฮาร์วี่ย์ สายคู่นั้นทำให้เขาเหงื่อแตกและไม่สามารถพูดอะไรได้ไปชั่วขณะหนึ่งดอนซึ่งอยู่ข้างหลังไทสันรู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อเห็นเขาหยุดนิ่ง จากนั้นเขาก็พูดว่า “บราเทอร์ไทสัน ไม่ต้องกังวล เขาเป็นเพียงไอ้สวะและเป็นลูกเขยที่ไร้ค่าจัดการมันซะ! ตัดมือของมัน!”ดอนโวยวายอย่างต่อเนื่อง ดวงตาของเขาเริ่มเป็นสีแดงและเขาแทบจะทนรอไม่ไหวที่จะเห็นฮาร์วี่ย์ถูกฟันจนตาย“คนที่คุณต้องการกำจัดคือเขางั้นเหรอ?” ในที่สุดไทสันก็ได้สติตอบ เขาหันหน้าไปมองดอนอย่างขมขื่นไทสันน้ำตาแทบไหล ‘ดอน คุณยอมรับไปจะดีกว่าว่าคุณจำคนผิด ไม่งั้น…’“ใช่ คือมันนั่นแหละ! บราเทอร์ไทสันจัดการมันเลยครับ!” ดอนชี้ไปที่ฮาร์วี่ย์และตะโกนออกมาสำหรับคนตระกูลซิมเมอร์ ทุกคนดูฉากนี้ด้วยความตื่นเต้นที่ฉายชัดบนใบหน้าของพวกเขา พวกเขาทุกคนรู้ว่าไอ้คนงี่เง่าคนนี้จะต้องตายในวันนี้อย่างแน่นอน แต่พวกเขาก็อยากรอดูว่า
เพียะ เพียะ เพียะ!ดอนถูกตบหน้าสองสามทีโดยไม่มีสัญญาณเตือนใด ๆ ทำให้หน้าของเขาบวม กลายเป็นหัวหมูในทันที!ดอนเกิดอาหารมึนงง “บราเทอร์ไทสัน ผมขอให้คุณจัดการไอ้ขยะนั่น…ทำไมคุณถึง…”ในตอนนี้ทุก ๆ คน รวมทั้งดอนต่างงงงวยกับสิ่งที่เกิดขึ้นเกิดอะไรขึ้น?ไทสันไม่ใช่พี่ชายที่แสนดีของดอนหรอกหรือ?เขาจะเลิกคบดอนง่ายๆได้ยังไง?“คุณกำลังจะฆ่าตัวเองตายและกำลังจะทำให้ผมเดือดร้อนด้วยซ้ำ วันนี้ผมต้องได้ทำลายคุณให้ย่อยยับ…” ไทสันเตะดอนจนเขาไถลไปไกลหลายเมตร จากนั้นเขาก็พูดอย่างโหดเหี้ยม “ซ้อมมัน จัดการมันให้หนัก!"ลูกน้องที่ติดตามเขาในตอนแรกรู้สึกงุนงงเล็กน้อย แต่ตอนนี้พวกเขาต้องทำตามคำสั่ง เมื่อเจ้านายพูดแล้วพวกเขาจะแค่ดู และอยู่นิ่ง ๆ ได้อย่างไร?จัดการเขาซะ!ในวินาทีถัดมาชายฉกรรจ์หลายสิบคนก็เข้ามารุมเตะดอน "ทำไม?! บราเทอร์ไทสัน ทำไมคุณถึงให้พวกเขาทำร้ายผม!”ดอนร้องโหยหวนและกลิ้งไปมา นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ!สมาชิกทุกคนในตระกูลซิมเมอร์ มองกันไปมา ดอนคงไม่ถูกรุมซ้อมจนตายที่นี่ใช่ไหม?ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขากระแอมไอและพูดว่า “บราเทอร์ไทสัน ได้โปรด…”“ฉ