ทุกคนมองไปตรงนั้น พวกเขาเห็นดอนสวมสูทที่ตัดเย็บอย่างปราณีตและที่ถูกเซ็ตเอาไว้ด้านหลังอย่างสวยงาม เขาดูหล่อและดูดี เขาถือกล่องของขวัญไว้ในมือและเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม“ยินดีต้อนรับมิสเตอร์แซนเดอร์ด้วยเสียงปรบมืออย่างอบอุ่น!” ชายหนุ่มตะโกนขึ้นมาและนั่นทำให้ทุก ๆ คนเอ่ยต้อนรับเขาเห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มที่มีพรสวรรค์อย่างดอนได้รับการยอมรับและต้อนรับจากตระกูลซิมเมอร์มากกว่าเมื่อเทียบกับฮาร์วี่ย์ที่สำคัญที่สุดเขาสามารถช่วยตระกูลซิมเมอร์ได้!ในเวลานี้ทุกคนในตระกูลซิมเมอร์มองไปที่ดอนราวกับว่าเขาเป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง!ดอนยิ้มและโบกมือให้กับทุก ๆ คน เขาดูเหมือนดาราที่เดินบนพรมแดงและดูเหมือนคนบินอยู่สูง“คุณท่านซิมเมอร์ครับ ผมต้องขอโทษด้วยที่มารบกวนท่าน ผมมาที่นี่โดยไม่ได้รับเชิญ อย่างไรก็ตามฉันเป็นคนตรงๆ ดังนั้นผมจะพูดออกมาถ้าหากมีอะไรที่ผมอยากจะพูด!”ดอนยิ้มอย่างคนทะเยอทะยาน เขาพูดเสียงดังว่า “ผมตกหลุมรักแมนดี้ตั้งแต่แรกเห็น แต่น่าเสียดายที่เธอแต่งงานไปกับคนขี้แพ้!”“ผมมองว่าการแต่งงานครั้งนี้เป็นเรื่องตลกมาตลอดสามปีแล้ว แต่แมนดี้ต้องทนทุกข์ทรมานแค่ไหนกันนะ? ผมรักแมนดี้ ผมไม่อ
แมนดี้ที่รู้สึกแปลก ๆ ในตอนแรกรู้สึกถึงความอบอุ่นในใจในขณะนี้ ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้เกิดขึ้นในใจของเธอเธอมีความรู้สึกว่าเมื่อวานนี้ดอนส่งดอกกุหลาบให้เธอ และตอนนี้ดอนยอมรับมันเธอคิดถูกจริงๆเธอไม่เคยคิดว่าดอนจะทำตามที่พูด เขาเพิ่งพูดถึงดอกกุหลาบจากปรากเมื่อเช้าวานนี้ จากนั้นดอกกุหลาบก็ถูกส่งไปให้เธอในช่วงบ่ายและยังมีหัวใจแห่งปรากอยู่ด้วยสิ่งนี้มันไม่สามารถหาได้ง่ายๆ อย่างนั้นเขาคงวางแผนเรื่องนี้กับเธอมานานแล้วใช่ไหม?แม้ว่าแมนดี้จะรู้ดีว่าเธอไม่สามารถตกลงแต่งงานครั้งนี้ได้เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว แต่เธอก็ยังคงหวั่นไหวและอาย“เฮ้ พวกคุณเห็นหรือยัง? ท่าทางของฮาร์วี่ย์ช่างน่าตลกสิ้นดี! เขาดูตกใจมาก! ฮ่าฮ่าฮ่า!”แซ็คยืนขึ้นชี้ไปยังฮาร์วี่ย์และหัวเราะออกมาหลายคนหันไปมองท่าทางของฮาร์วีย์หลังจากได้ยินแซ็คพูดออกมาใบหน้าของฮาร์วี่ย์ในตอนนี้ดูเคร่งครึมมาก ไม่ใช่เพราะเรื่องอื่นใด แต่เป็นเพราะดอนช่างไร้ยางอายเกินไป เขาแสร้งว่าเป็นผู้ส่งและทำทุกอย่างด้วยความพยายามของเขา เขาไม่กลัวว่ามันจะถูกเปิดเผยความจริงเลยหรือ?"มิสเตอร์แซนเดอร์ดูท่าทางของลูกเขยของเราสิ เขาดูเห
ทุกคนในคฤหาสน์ซิมเมอร์ตกอยู่ในความเงียบทันที ทุกคนหันไปมองฮาร์วีย์ด้วยความไม่อยากจะเชื่อเจ้าลูกเขยคนนั้นพูดทุกอย่างด้วยความมั่นใจ หรือเป็นไปไได้ไหมที่เขาจะรู้จริง ๆ ว่าซีอีโอคนใหม่ของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์เป็นใคร?ดอนไม่แม้จะเชื่อเขาด้วยซ้ำ เขายิ้มอย่างเฉยชาและพูดว่า “ก็ได้! บอกพวกเราซิ! ว่าใครคือซีอีโอคนใหม่ในบริษัทของฉัน”ฮาร์วี่ย์ยื่นมือออกมาและชี้ไปที่ตัวเอง จากนั้นเขาก็พูดอย่างช้าๆ “ผมเองคือซีอีโอคนใหม่ของ. ยอร์ก เอ็นเทอรไพรส์”ทุกคนตกใจมาก จนพวกเขาพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะแต่วินาทีต่อมา ..."นายงั้นเหรอ?" ดอนตะลึงงันในตอนแรก แต่จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาท้องแข็งจนต้องกุมท้องตัวเองเอาไว้ในที่สุดเขาก็หยุดหัวเราะด้วยความพยายามอย่างมาก จากนั้นเขาก็มองไปที่ท่านผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ “ท่านซิมเมอร์ครับ ผมคิดว่าลูกเขยของท่านเพียงแค่อยากแสดงตลก แต่มันทำให้ผมประหลาดใจมากที่เห็นเขาทำตัวเหมือนคนโง่”ขณะที่เขาพูด แซ็คและคนอื่น ๆ ก็หัวเราะออกมาอย่างขบขัน พวกเขามองไปที่ฮาร์วี่ย์เหมือนกับที่พวกเขามองคนโง่แซ็คพูดออกมา “ฮาร์วี่ย์ แกเป็นแค่ลูกเขยที่ยังขออาศัยคนอื่นอยู่เลย ทำไมแกยังแ
พวกเขาดูงงงวย แต่หลังจากนั้นก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดอนเยาะเย้ยและหัวเราะออกมาเช่นเดียวกัน “ฮาร์วี่ย์ นี่คือหลักฐานของนายงั้นเหรอ? นายไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องตลกเหรอ”"มิสเตอร์แซนเดอร์ ทำไมต้องเสียเวลาคุยกับคนโง่ด้วย? ผมไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูดด้วยซ้ำ!”ในขณะนั้นแซ็คไม่สามารถทนต่อไปได้อีกต่อไป เขาก้าวไปข้างหน้าและคว้าโทรศัพท์เครื่องเก่าของฮาร์วี่ย์และเขวี้ยงมันลงบนพื้น จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ฮาร์วี่ย์และด่าเขาว่า “แกมันก็แค่ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์! ทำไมแกยังสร้างเรื่องอยู่ตลอดเวลา? แกอ้างว่านายมีหลักฐาน!ไอ้บ้าเอ๊ย!”“ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้! พวกเรารังเกียจที่แกยังอยู่ที่นี่!”“มีคนแบบแกในครอบครัวของเราได้อย่างไร…”“ไม่มีอะไรดีเลย!”ทุกคนในตระกูลซิมเมอร์เริ่มว่าพวกเขาถูกฮาร์วี่ย์ทำให้ได้รับความอับอายอย่างมากพวกเขารู้อยู่แล้วว่าฮาร์วี่ย์ไม่มีทางเป็นซีอีโอคนใหม่ของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ได้แน่นอน แต่พวกเขารู้สึกเหมือนว่าฮาร์วี่ย์ประเมินพวกเขาต่ำเกินไป"นี่…"มันเกินความคาดหมายของฮาร์วีย์ที่อีวอนน์เลิกใช้หมายเลขติดต่อปัจจุบันของเธอซึ่งเธอใช้มันมาสามปี สิ่งสำคัญคือเธอไม่ได้แจ้งให้เขาทราบด้วย
เมื่อได้ยินสิ่งที่ดอนพูด ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิเมอร์ก็ใเต้นระรัว 'ใช่ ถ้าฉันยังปล่อยให้ฮาร์วี่ย์อยู่กับเรา ทุกสิ่งทุกอย่างของตระกูลซิมเมอร์จะต้องถูกทำลายเพราะมันอย่างแน่นอน '“ท่านซิมเมอร์ครับ คืนนี้เป็นงานเลี้ยงของท่าน นี่อาจจะดูไม่ดีถ้าคุณคิดอยากจทำร้ายเขา ให้ผมช่วยคุณมอบให้บทเรียนกับไอ้คนที่ไม่ได้เรื่องแบบมันนะครับ!”เมื่อเห็นว่าดอนกำลังจะเข้าทำร้ายฮาร์วี่ย์ ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ก็ไม่คิดที่จะหยุดเขานอกจากนี้คนอื่น ๆ ในตระกูลซิมเมอร์ก็สนุกกับฉากตรงหน้านี้เช่นกัน พวกเขารังเกียจฮาร์วี่ย์มานานและอยากเห็นดอนทุบตีทำร้ายมันดอนยิ้มอย่างมาดร้าย เขาวิ่งไปได้ไม่กี่ก้าวและกำลังจะเหวี่ยงเตะไปที่ใบหน้าของฮาร์วี่ย์เขาไปเข้ายิมเพื่อฝึกฝนตัวเองมาสองสามปีแล้ว เขาเรียนเทควันโดมาสองสามปีกับโค้ชส่วนตัวและได้สายดำมาครอง การเตะของเขาดูเหมือนดุร้ายและแข็งแกร่ง“ฉันจำได้ว่ามิสเตอร์แซนเดอร์เป็นคนเก่งกาจด้านเทควันโดระดับสายดำ ตอนนี้ฮาร์วี่ย์คงจะสู้ไม่ไหว เขาจะถูกหามขึ้นเปลแน่นอน!”“มันเป็นคนโง่ที่แท้จริง ถ้าไม่ใช่เพราะมันดูไม่ดีที่กับเราทีทำร้ายมัน ฉันคงลงมือเองไปนานแล้ว!”“ใครขอให้มั
'อะไรเนี่ย?'ทุกคนอยู่ในอาการตกตะลึง 'เกิดอะไรขึ้น?'‘ไอ้คนไร้ประโยชน์นั่นเพียงแค่ยกมือขวาขึ้นเท่านั้น ทำไมดอนถึงกับล้มไม่เป็นท่าขนาดนี้? ’'ไอ้บ้านี่มีทักษะต่อสู้งั้นเหรอ?'‘หรือจะจริงที่ว่าหมาทุกตัวจะมีวันของมัน?’แต่พวกเขาก็แค่รู้สึกว่าฮาร์วี่ย์กำลังโชคดีและดอนก็โชคร้าย เพราะฮาร์วีย์เพียงแค่ยกมือขึ้น ดอนก็กระเด็นออกไป“ฮาร์วี่ย์…คอยดูเหอะ…” ดอนนอนอยู่บนพื้นตัวสั่น เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะลุกขึ้น ในตอนนั้นเองเขาชี้ไปที่ฮาร์วี่ย์และด่าว่าเขาอย่างรุนแรง “ฉันจะทำลายแก! ฉันจะให้แกชดใช้ คอยดูเหอะ…”ในขณะนั้นทุกคนกำลังจับจ้องไปที่ดอนซึ่งมีเลือดไหลออกมาที่จมูก แล้วพวกเขาก็หันไปมองฮาร์วี่ย์อย่างเวทนาลูกเขยทีไร้ประโยชน์อย่างเขามีทรัพย์สมบัติอะไรบ้าง? แต่ดอนกลับแตกต่างออกไป เขาเป็นถึงพนักงานระดับกลางของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ หากเขาตั้งมั่นเช่นนั้น แน่นอนว่ามันจะค่อนข้างง่ายสำหรับเขาที่จะทำลายฮาร์วี่ย์เพียงแค่ปลายนิ้วของเขาแต่ฮาร์วี่ย์ไม่ได้สนใจดอน เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากพื้นและโทรหาโยนาธาน“ว่าไงฮาร์ฟ มีอะไรหรือเปล่า” อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เสียงโยนาธานฟังดูให้ความสนใจมากฮาร์ว
เมื่อพูดถึง ไทสัน วูดส์ ทุกคนในตระกูลต่างสูดลมหายใจเย็นยะเยือกเข้าไปไทสันคือใครงั้นเหรอ? เขาเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในนิอัมมี่ หลายคนอยากจะได้รับความโปรดปรานจากเขา แต่ก็ไม่มีใครสามารถทำได้ดอน ลูกเขยในอนาคต กลับสามารถขอให้เขามาที่นี่ได้ ดอนเป็นคนที่มีอิทธิพลและมีอำนาจมากแม้แต่ผู้อาวุโสใหญ่ของตระกูลซิมเมอร์ก็มองไปที่ดอนอย่างชอบใจ เขาค่อนข้างพอใจกับหลานเขยคนนั้น“คุณไม่ต้องการให้ผมมีชีวิตรอดจนถึงวันพรุ่งนี้งั้นเหรอ ดี" ฮาร์วี่ย์ยิ้ม “ผมอยากรู้จริงๆ คุณกำลังจะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างและคุณจะเป็นคนทีไร้ประโยชน์ที่จะต้องเผชิญหน้ากับการล้มละลายในไม่ช้า ผมสงสัยจริงๆว่าคุณจะทำอย่างไร…”ใครบางคนระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “เขาบ้าไปแลวงั้นเหรอ? มิสเตอร์แซนเดอร์เป็นคนหนุ่มที่ร่ำรวย เช็คหนึ่งล้านดอลลาร์ของเขายังอยู่ที่นี่ เขาพูดได้อย่างไรว่ามิสเตอร์แซนเดอร์กำลังจะสูญเสียทุกอย่างและเผชิญกับภาวะล้มละลาย? เขารู้หรือไม่ว่าการล้มละลายคืออะไร”“โอ้! ลูกเขยคนนี้มักจะอยู่แต่บ้าน ไม่แม้แต่จะดูทีวีหรืออ่านนิยาย เขาไม่มีการศึกษาที่ดีด้วยซ้ำ นั่นคือสาเหตุที่ทำให้เขาพูดเรื่องไร้สาระตอนนี้!”“ถ้าฉันเป็นเขา ฉั
ดอนดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ยิ้มและพยายามทำหน้าให้เป็นปกติ "ไม่มีอะไร ท่านรองประธานเชิญผมไปดื่มด้วยกัน แต่วันนี้ผมไม่ว่าง ผมนัดเขาวันพรุ่งนี้”ทุกคนในครอบครัวซิมเมอร์ต่างตกใจเมื่อได้ยินที่ดอนพูด ท่านรองประธาน ยอร์ค เอ็นเทอร์ไพรส์ เชิญดอนไม่ร่วมดื่มด้วยงั้นเหรอยิ่งไปกว่านั้น ดอนสามารถปฏิเสธและสามารถกำหนดเวลานัดหมายใหม่ได้วันพรุ่งนี้อีก เขาช่างเป็นคนมีระดับและหน้าตาทางสังคม!ทุกคนในตระกูลซิมเมอร์อดไม่ได้ที่จะก้าวไปข้างหน้าและรวมตัวยืนรอบ ๆ ดอนเพื่อทำให้เขาพึงพอใจในตอนนั้นเองก็ได้ยินเสียงเบรกดังมาจากประตูคฤหาสน์ รถสีดำหลายคันจอดเรียงกันอยู่ที่ประตูจากนั้น ประตูรถก็ถูกผลักให้เปิดออก ชายฉกรรจ์นับสิบคนลงจากรถมือถือมีดหั่นแตงโมและไม้เบสบอลชายที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวหน้าตาดูโหดร้ายกำลังเดินอยู่ตรงกลางท่ามกลางชายฉกรรจ์เหล่านั้น นั่นคือ ไทสัน วูดส์ ในตำนานเขาคาบบุหรี่ที่ยังไม่ได้จุดไฟไว้ที่ปาก มองไปที่คฤหาสน์ตรงหน้าด้วยความสนใจ“บราเทอร์ไทสัน!” ดอนรีบวิ่งเข้าไปหาและโค้งคำนับให้ไทสันซึ่งเป็นหัวหน้าของชายฉกรรจ์เหล่านี้ นอกจากนี้เขายังช่วยเขาจุดบุหรี่ด้วยความตั้งอกตั้งใจไทสั