MasukShare
ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 26 | เกินหน้าที่ 2
Terakhir Diperbarui:
2025-04-18 03:12:33
Bab terkait
ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 27 | เหตุการณ์ปกติ
CHAPTER 27เหตุการณ์ ‘ปกติ’ หลายวันต่อมา หลายวันที่ผ่านมาทุกอย่างดำเนินไปอย่างเป็นปกติ ก็นับได้ว่าปกติกว่าช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ตอนนี้เรนสามารถอยู่ห้องในตอนค่ำมืดดึกดื่นตัวคนเดียวได้โดยไม่ต้องมีพี่เลี้ยงเหมือนทุกที เมื่อวันก่อนจู่ ๆ เจ้าหน้าที่ของทางหอพักก็แจ้งว่าจะเข้ามาตรวจสอบห้องพักให้ ตอนนั้นเธอถึงได้รู้ว่ามีคนบางคนทำการติดต่อให้คนดูแลมาดูการเดินระบบและอุปกรณ์ในห้องหมายเลข 413 ที่ตอนนี้ไม่มีคนอยู่จากการตรวจสอบพบว่ามีอุปกรณ์ชำรุดหลายอย่าง ทั้งก๊อกน้ำที่วาล์วน้ำเสีย ค้นพบสาเหตุที่ชักโครกทำงานผิดปกติ หลอดไฟขาด รวมถึงประตูเลื่อนที่ไม่สามารถปิดได้สนิทเนื่องจากความฝืดของล้อรางและอายุการใช้งานสิ่งที่ได้รับรู้ส่งผลให้ผู้เช่ารู้สึกใจชื้นขึ้นมาอย่างน้อยก็แปดสิบเปอร์เซ็นต์ แม้จะยังมีข้อคาใจในบางสถานการณ์ แต่ทั้งหมดอาจเป็นเพราะจิตปรุงแต่งไปเอง รวมถึงได้ข้อคิดเห็นของคนบางคนร่วมสมทบยิ่งทำให้ความระแวงหวาดลดน้อยลงแทบไม่หลงเหลือ ‘เธอคิดไปเอง’ เพลิงยังคงยืนยันในความเห็นเดิม ‘คนกลัวผีขึ้นสมองแล้วไปบ้านร้างแบบนั้นเลยเก็บเอามาคิดเป็นตุเป็นตะมันก็เท่านั้น’ คนท
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 28 | ที่มุมอับสายตา
CHAPTER 28ที่มุมอับสายตาผับ D แม้รู้ดีว่าระยะนี้คนบางคนเข้ากันได้ดีกับกลุ่มเพื่อนของเขา แต่เพลิงไม่คิดว่ายายเด็กดอยจะมีคนให้ท้ายเพิ่มขึ้นอย่างน้อยก็สองคน “กูยอมโดนด่าแทน อยากด่าไรด่ากูมาได้เลย” คะนิ้งที่สวยตั้งแต่หัวจรดเท้าเป็นปกติยกมือขึ้นห้ามทัพ แต่หน้าสวย ๆ กับหุ่นเผ็ดร้อนไม่มีผลต่อสายตาคนมอง คนที่สายตาคมกริบกำลังให้ความสนใจคืออีกคนที่กำลังหลบยืนอยู่หลังสุดต่างหาก ร่างบางในชุดสีขาวโชว์ขาอ่อนขาวเนียนมองดูนุ่มนิ่มไปทั้งตัวเมื่อยืนเทียบอยู่ข้างกับคะนิ้งในชุดแดง “ใครอนุญาตให้มา?” เพลิงตั้งคำถามในสีหน้าเรียบตึง ก่อนคนที่เขาคุยด้วยจะสวนกลับด้วยท่าทางปั้นปึ่ง “แล้วทำไมเราต้องขออนุญาตใครด้วย?” “ถ้าดื้อแบบนี้ ทีหลัง…” เพลิงตั้งท่าจะเดินเข้าหา แต่ก็มีคนออกหน้ารับแทนอีกหนึ่งคน เป็นเติร์กที่รีบแจ้นเข้าขวางหน้า “เถอะน่า เพื่อนมาแล้วก็ไม่เห็นเป็นไร” “กูไปรับมาเองแหละ เห็นนั่งเหงาอยู่ห้องคนเดียว” นิ้งกอดเข้าที่เอวคนตัวเล็กกว่าด้วยท่าทีหวงแหน “ห้ามมึงดุเพื่อนกู แถมไม่ได้มาบ่อยสักหน่อย นาน ๆ ที”
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 29 | ทดสอบระบบ
CHAPTER 29ทดสอบระบบ“เพลิง”เรนรู้สึกเกร็งไปทั้งสรรพางค์กายกับลมหายใจอุ่นที่เคลื่อนเข้าประชิดในระยะอันตราย ทว่าสติซึ่งหลงเหลือน้อยนิดยังไม่ทันประมวลผล สัมผัสอุ่นก็แนบประกบเข้าหาริมฝีปากโดยไม่ทันได้ตั้งตัวสติสัมปชัญญะของเธอซึ่งพร่าเบลออยู่ก่อนแล้ว นาทีนี้ยิ่งรู้สึกเลือนลางไปกันใหญ่ ความสลัวมืดของสถานที่ อีกทั้งมุมอับสายตาที่ไม่มีใครอยู่ในบริเวณใกล้เคียงส่งผลให้ร่างบางพลันอ่อนระทวยโดยไม่คิดปฏิเสธสัมผัสแต่อย่างใด นัยน์ตาลุ่มลึกที่ประสานมอง ความอุ่นร้อนที่เข้ากระหวัดกวัดเกี่ยวในโพรงฉ่ำหวาน รวมถึงสัมผัสหยาบที่สอดเข้าลูบเรียวขาภายใต้แจ็กเกตตัวโต ทั้งหมดทำเอาใจดวงน้อยเต้นรัวไม่เป็นส่ำกระหน่ำตึกตักในจังหวะประหลาดพิกล แม้ว่าเพียงอึดใจความหวามไหวจะชะงักหยุด จุมพิตไร้ที่มาที่ไปถูกถอดถอน กระนั้นนัยน์ตากลมโตก็ยังวูบไหวจากสัมผัสที่ได้รับโดยไม่มีแม้แต่สัญญาณเตือนเรนรู้ดีว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นล้วนแล้วแต่เป็นอารมณ์พาไป บรรยากาศในเวลานี้ ความชิดใกล้ระหว่างสองลมหายใจ รวมไปถึงความอึดอัดเมื่อหลายวันก่อน ไหนจะการล้ำเส้นในคืนนั้น ทุกอย่างล้วนราวกับเป็นเรื่องเดียวกันและหากที่ชายหนุ่มเผลอตัวก
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 30 | ติดเครื่องยนต์
CHAPTER 30ติดเครื่องยนต์ หอพัก ใช้เวลาไม่นานเพลิงก็กลับมาถึงหอพักโดยสวัสดิภาพด้วยความเอื้อเฟื้อของเพื่อนที่ขับมาส่ง อาการปวดศีรษะบอกให้ได้รู้ว่าเขาเองก็กรึ่มแอลกอฮอล์พอสมควร กระนั้นก็ยังสามารถยืนตัวตรง จัดแจงล้างหน้าล้างตา ผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าได้อย่างคล่องตัว ต่างจากอีกคน…บัดนี้หญิงสาวกำลังยืนอย่างไม่มั่นคงเกาะขอบอ่างล้างมืออยู่ในห้องน้ำ ก้าวเพียงไม่กี่ก้าวร่างสูงก็ถึงตัวบุคคลที่ว่ากระจกเงาสะท้อนให้ได้เห็นใบหน้าขาวผ่องพราวเปียกด้วยหยดน้ำ ตากลมโตคล้ายจะหลบเลี่ยงการจ้องประสาน แต่ก่อนร่างผอมบางจะเดินหนี ก็ถูกรวบเข้ากอด“เช็ดหน้าก่อน” เพลิงเอ่ยในสีหน้าสงบ คว้าเอาผ้าขนหนูมาปาดเช็ดผิวหน้าผ่องใสด้วยความถนอมแผ่วเบา ขณะเดียวกันคนตัวเล็กก็เงยหน้ารับการปรนนิบัติโดยไม่สามารถผละหนี“ระ… เราจัดการเอง” เรนไม่ปฏิเสธว่ารู้สึกเขินอายต่อสถานการณ์ซึ่งดำเนินไปในแต่ละวินาที ตั้งแต่เมื่อชั่วโมงก่อนจวบกระทั่งบัดนี้ ดวงตาคมกริบราวกับจะล่วงรู้บางสิ่งบางอย่าง อีกทั้งทุกสัมผัสคล้ายจะเป็นการทดสอบล้วงลึกถึงความคิดอ่านที่ภายใน“เราง่วงแล้ว”“ง่วงอะไรจะตาใสขนาดนี้…”“ง่วง”“เดี๋ยว”แม้พยายา
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 31 | เร่งเครื่อง
CHAPTER 31เร่งเครื่องท่ามกลางความมืดสลัวของค่ำคืนสุดแสนธรรมดา…สองสายตาจับประสานราวกับจะอ่านความรู้สึกซึ่งกันและกัน ไม่มีใครคิดว่าวันธรรมดาจะก้าวล้ำสู่สถานการณ์ประเภทนี้ ไม่มีใครคาดว่าสัมพันธ์กายลึกซึ้งจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาไร้การตระเตรียมใจ คำรามเสียงของชายหนุ่มพร่าสั่น จังหวะหายใจพลันติดขัดขาดห้วง เพลิงรับรู้ได้ถึงการตอดรัดของช่องทางคับแน่นซึ่งเขาเองกำลังชำแรกแทรกแท่งเนื้อระอุผ่าวเข้าหา ลมหายใจกรุ่นไอร้อนพ่นแผ่วอย่างพยายามระงับอารมณ์ “โคตรฟิต” “…” ขณะเดียวกันตากลมโตก็กะพริบมองเครื่องหน้าคมคายด้วยใจแสนรัก หัวใจพองโตด้วยอารมณ์สุขเกินกว่าจะจินตนาการ สุขที่ว่ากลบความร้าวปวดบริเวณกลางกายจนสิ้น แม้จะโดนสิ่งแปลกปลอมสอดเข้าใส่ แต่น้ำหล่อลื่นซึ่งล้นทะลักก็ประหนึ่งจะช่วยประโลมปลอบกลีบดอกแสนบอบบาง “เจ็บไหม?” เพลิงกระซิบถามอย่างเป็นกังวล ผนังเนื้อซึ่งรัดรึงรอบความกำยำราวกับจะมีบางอย่างฉีกขาด…จากนั้นสันดานดิบทั้งหมดทั้งมวลก็ถูกกดข่มชั่วครู่ ความรุ่มร้อนเมื่อครู่ที่ผ่านมาชะงักหยุด แม้ความกระหายจะครอบครองตลอดทั้งสภาวะอารมณ์ หากกายหนาก็ไร้การเขยื้อนต่อแม้แต่ขยับ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 32 | เจ้าที่ขา
CHAPTER 32เจ้าที่ขาวันต่อมาเพียงขยับพลิกตัว ความร้าวปวดก็แล่นผ่านบริเวณกึ่งกลางร่างกาย เปลือกตาบางพลันขยับเปิดอย่างช้า ๆ ใบหน้าหมดจดแสดงสีหน้าทรมานเมื่อรับรู้ถึงสภาพผิดปกติบางอย่างที่ไม่เคยพานพบเจอแสงแดดจากภายนอก รวมถึงกลิ่นหอมของอาหารบอกให้รู้ว่าเพื่อนร่วมห้องคงจะตื่นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่เรนยังไม่คิดขยับเคลื่อนไหวเรือนร่างที่ซุกตัวภายใต้ผ้าห่มผืนหนา มีเพียงสายตาเท่านั้นที่กวาดมองไปโดยรอบเพื่อสำรวจสถานการณ์ ก่อนจะได้เห็นว่าบัดนี้ร่างสูงคุ้นตากำลังยืนเท้าสะเอวอยู่ด้านนอกระเบียง ตรงหน้าของคนตัวโตมีหม้อใบหนึ่งซึ่งส่งกลิ่นอาหารลอยโชยแม้เรนจะยังไม่พร้อมสู้หน้าจากเหตุการณ์คืนที่ผ่านมา แต่ก็ราวกับสวรรค์จะไม่เห็นใจเธอเท่าที่ควร เมื่อดวงตาคมกริบมองย้อนกลับเข้ามาในจังหวะเดียวกัน “เที่ยงแล้ว” เพลิงเป็นคนบอกเวลาในสีหน้าปกติสุขเหมือนไม่มีเรื่องผิดปกติใดเกิดขึ้น “ทำไมวันนี้นอนขี้เซา?”“…” เรนได้แต่อึกอักเบือนหน้าหนี เมื่อคืนกว่าเธอจะได้นอนเล่นเอาฟ้าเกือบสว่าง จะหมดเรี่ยวแรงมันแปลกตรงไหน…“ทำซุปไก่ต้มฟักไว้ให้ ไปอาบน้ำแล้วมากิน”“อือ” เรนพยักหน้ารับทั้งความงุนงงฉายชัดในแววตา หาก
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 33 | ทอดสะพาน
CHAPTER 33ทอดสะพานสองวันต่อมา ว่ากันว่า ช่วงเวลาแอบรัก เป็นช่วงที่มีความสุขที่สุด สำหรับเรนเห็นเป็นจริงเช่นนั้น กระทั่งได้พบกับอีกความรู้สึก ได้เจออีกหนึ่งตัวแปรที่เหล่านักรักเรียกกันว่า ความหวังแต่ความหวังที่ว่าก็ราวกับจะเข้ามาเป็นหนึ่งในสมการทดสอบสมรรถภาพทางจิตใจ ส่งผลให้ความลับที่ถูกสะกดซ่อนในส่วนลึกเริ่มสั่นคลอน ความรู้สึกที่ไม่เคยเปิดเผยคล้ายจะควบคุมไม่ได้ ตอนนี้เรนรู้สึกเช่นนั้น จะกล้าก็ไม่กล้า จะกลัวก็ไม่เชิง… หลังจากการแอบรักข้างเดียวกินเวลาผ่านมานานนับสิบปี สดร้อนเมื่อสองวันที่ผ่านมาเธอเพิ่งมีเซ็กซ์กับเพลิง แถมเป็นการมีเซ็กซ์แบบไม่ทันได้ตระเตรียมใจ และเพราะไม่ทันได้เตรียมใจ ทั้งยังไร้สติเกินกว่าจะสะกดเก็บอารมณ์…อาการแต่ละอย่างที่พลั้งเผลอแสดงจึงล้วนแล้วแต่เป็นความรู้สึกซึ่งส่งตรงจากก้นบึ้งของหัวใจ ทุกความรู้สึกรั่วไหลออกจากใจในทุกวินาที ชนิดไหลรินไม่หยุดเป็นก๊อกน้ำไร้วาล์วปิดเลยทีเดียว…แม้เสี้ยวหนึ่งในความคิดจะอยากระเบิดความรู้สึกให้รู้แล้วรู้รอด แต่จะให้เธอกล้าเปิดเปลือยทุกความคิดอ่านเพียงเพราะได้เห็นแสงไฟริบหรี่เท่ารูมดได้ยังไง จะออกตัวแรงเพียงแค่เ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 34 | ประสาผู้ชาย
CHAPTER 34ประสาผู้ชาย หนึ่งชั่วโมงต่อมา ตึกคณะ แม้เป็นเวลาค่ำ แต่ใต้อาคารเรียนของตึกคณะยังหลงเหลือนิสิตนั่งรวมกลุ่มประปรายโดยมีแสงจากหลอดไฟนีออนให้ความสว่างในตำแหน่งที่มีคนใช้งาน นอกจากคนซึ่งนั่งเตร็ดเตร่ตลอดแนวทางเดินยังมีแว่วเสียงสนทนาดังมาจากทิศทางหนึ่งที่กลุ่มของเพลิงกำลังมุ่งหน้าเดินไป เวลาไม่นานทุกคนก็ถึงห้องทำโปรเจกต์ซึ่งยังติดไฟสว่าง มีนิสิตปีสี่หลายคนกำลังวุ่นวายกับการทำโปรเจกต์กลุ่มอยู่ในนั้น โปกับนิ้งเป็นสองคนแรกที่เดินเข้าไปพร้อมถุงใส่ข้าวกล่องคนละถุงสองถุง “กว่าน้องกูจะมา นึกว่าต้องอดตายซะแล้ว” เต้ยเป็นคนแรกที่ผละจากการรวมกลุ่มของรุ่นพี่ สีหน้าบ่งชัดถึงความหิวโหย “ซื้อมาให้ก็บุญแล้วปะ? ของกินอยู่ห่างออกไปแค่รั้วกั้น ทำไมพวกพี่ไม่ไปซื้อเอง?” อาโปวางข้าวกล่องไว้บนโต๊ะ กอดอกมองด้วยสายตาระอากับภาพคนหิวที่พากันละมือจากงานเข้ารุมรื้อเครื่องเซ่นไหว้ “หิวขนาดนี้ยังต้องรอให้จุดธูปเรียก” ไม่มีใครคิดถือสารุ่นน้องคนสวยซึ่งรู้กันว่าปากดีที่หนึ่ง แต่ก็คนเดียวกันนี่แหละที่อุตส่าห์แวะซื้ออาหารคาวหวานเข้ามาส่งให้ถ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18
Bab terbaru
ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | SPECIAL 3
SPECIAL 3สัญญาใจ 3 สิบสองปีก่อน “ฮึก!” “กลับบ้านได้แล้ว ถ้าเธอยอมกลับ เราจะปั่นจักรยานให้ซ้อนทุกวัน” “เพลิงขี้โม้ ฮึก!” “เราใจดี” เด็กหญิงตัวน้อยสะอึกสะอื้นอยู่บนชิงช้าซึ่งไร้การกวัดแกว่ง โดยมีเด็กชายวัยเดียวกันยืนใช้ปลายเท้าเขี่ยดินเล่นอยู่ที่ด้านหน้า บริเวณรอบด้านเต็มไปด้วยเครื่องเล่นมาตรฐานที่สนามเด็กเล่นทั่วไปพึงมี ตอนนี้เป็นเวลาเกือบพลบค่ำ เด็ก ๆ พากันกลับเข้าบ้านหมดแล้ว เหลือเพียงสองคนเท่านั้นที่ยังคงสนทนากันเพียงลำพัง เด็กชายรู้ดีว่าหากเขาไม่พาเพื่อนกลับบ้านก่อนค่ำมืดจะต้องโดนผู้เป็นแม่ดุ แต่เพราะอีกฝ่ายยังคงมีคราบน้ำตาปรากฏบนใบหน้าจึงอดทนรออย่างใจเย็น “จะค่ำแล้ว เดี๋ยวน้าศรีเป็นห่วง เธอจะโดนดุ และเราก็จะโดนแม่ตี” เสียงใจดีพยายามเอ่ยถึงบทลงโทษที่ทั้งคู่อาจได้รับหากมัวเถลไถลไม่ตรงต่อเวลาที่มีการตกลงกับพ่อแม่เอาไว้ แม้สนามเด็กเล่นของหมู่บ้านจะมีระบบรักษาความปลอดภัยอย่างดีไม่ต้องกลัวคนนอกเข้าออก อีกทั้งบ้านของทั้งคู่ก็อยู่ไม่ไกลจากสนามส่วนกลาง รวมถึงต่างโตพอจะไม่ไว้ใจคนแปลกหน้าตา
ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | SPECIAL 2
SPECIAL 2สัญญาใจ 2สิบนาทีต่อมาร่างผอมบางของเรนยืนอยู่ที่ตำแหน่งเดิม สายตากวาดมองไปยังความคึกคักรอบด้าน เครื่องหน้าหมดจดมียิ้มมุมปากผุดเผยในสีหน้า เพียงคิดว่าเพลิงจะต้องกระดากอายกับจำนวนคนที่เพิ่มมากขึ้นเธอก็รู้สึกขบขันอย่างบอกไม่ถูกหลังจากการแสดงห้องล่าสุดของระดับชั้นจบลง เพียงแค่ร่างสูงคุ้นตาเดินขึ้นเวทีพร้อมกีตาร์ตัวหนึ่งเพื่อทำโชว์คิวถัดไป เสียงกรี๊ดกร๊าดของบรรดาสาว ๆ ต่างก็เริ่มวี้ดว้ายกระหึ่มลั่นไปทั่วทั้งลานอเนกประสงค์ด้านหน้าเวทีเรนไม่ได้รู้สึกแปลกใจกับเสียงที่ได้ยิน รวมถึงไม่แปลกใจว่าเหตุใดจำนวนคนถึงแห่กันมายืนมองแน่นขนัดไปหมด เพื่อนสนิทของเธอเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียนเรื่องนี้หญิงสาวไม่เถียง แต่ตอนนี้คงมีแค่เธอคนเดียวที่กำลังหัวเราะกับท่าทีผิดปกติไปจากเคยของคนที่ว่าสายตาของเพลิงกวาดมองไปโดยรอบในจังหวะที่หย่อนกายนั่งลงบนเก้าอี้ซึ่งมีการเตรียมไว้กลางเวที ก่อนสายตาที่ว่าจะจบลงยังตำแหน่งที่เรนกำลังยืนกอดอกมอง“สวัสดีครับ”“กรี๊ด!!!”“พี่เพลิง!!!”“ว้าย!!!”เพียงเสียงคุ้นหูทักทายผ่านไมโครโฟนซึ่งเสียบอยู่บนขาตั้งในระดับพอดีกับริมฝีปาก เสียงวี้ดว้ายของสาว ๆ ก็ตอบรับด้วยเสียงกระหึ
ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | SPECIAL 1
SPECIAL 1สัญญาใจ 1 หลายปีก่อน “เพลิงจะเขินอะไร?” “ไม่เขินได้ไง? คนทั้งโรงเรียน” “รุ่นน้องกรี๊ดเพลิงกันทั้งนั้น ไม่เห็นต้องอาย” “อาย” เพลิงพยักหน้ารับไม่กระดากแม้แต่นิด “เธอลองขึ้นไปร้องเพลงแล้วมีคนเป็นพันนั่งมองอยู่ข้างล่างเวทีดูไหม?” “ทำไมป๊อดงี้? ตัวก็ตั้งโต” “มันใช้คำว่า ‘ป๊อด’ ได้ที่ไหน?” ร่างสูงในชุดนักเรียนยกแขนขึ้นปาดเหงื่อซึ่งชื้นผ่านใบหน้า ท่ามกลางผู้คนซึ่งเดินขวักไขว่ ท่ามกลางเสียงดนตรีสดวงปัจจุบันกำลังบรรเลงอยู่บนเวทีกลางของโรงเรียน สองหนุ่มสาวยืนปรับทุกข์ห่างออกมาทางด้านหนึ่ง “ถ้าเราขึ้นร้องเพลงแทนเพลิงได้ก็คงทำไปแล้ว” คนตัวเล็กทำทีตบเข้าที่อก “ถ้าเป็นเราไม่อายหรอก” “เธอก็พูดได้” เพลิงหรี่ตามองอย่างไม่ศรัทธา แค่จะคุยกับเพื่อนคนอื่น เจ้าตัวยังต้องคอยให้เขาเป็นสะพานเชื่อมอยู่เรื่อย เมื่อโดนสายตาสบประมาทของชายหนุ่มหลุบมอง หญิงสาวในชุดนักเรียนก็ทำทีเปลี่ยนเรื่อง “เพลิงเป็นตัวแทนห้องนะ ทำหน้าที่หน่อยสิ ใจกล้า ๆ หน่อย” “ใครจะเก่งเ
ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 61 | ฝันละเมอ 4
CHAPTER 61ฝันละเมอ 4หนึ่งชั่วโมงต่อมาร้านขนมหวานร้านเดิมยังคงมีคนต่อคิวซื้อจนหางแถวยาวออกไปด้านนอกตัวร้าน เพลงที่เปิดคลอสร้างบรรยากาศเป็นเพลงภาษาถิ่นเหมือนเช่นทุกครั้ง กระทั่งลูกค้าก็ยังคงเป็นหน้าเดิม ๆ สภาพแวดล้อมแสนคุ้นเคยราวกับจะพาใจย้อนไปในวันวาน เหมือนเมื่อวานนี้เองที่สองเพื่อนสนิทในชุดนักเรียนมัธยมปลายพากันแว้นมอเตอร์ไซค์มาตบน้ำตาลเข้ากระแสเลือดในทุกค่ำของทุกวันหลังจากได้กินของหวานปิดท้าย สองหนุ่มสาวลูกค้าขาประจำของร้านยังคงนั่งรอออร์เดอร์ซึ่งสั่งกลับบ้านเป็นปกติธรรมดาอีกสองชุดใหญ่ระหว่างที่เพลิงสนทนาอยู่กับเพื่อนสมัยมัธยมที่บังเอิญเจอ เรนกำลังกวาดสายตามองกระดาษโน้ตหลากสีซึ่งกระจายแปะเต็มพื้นที่ผนังด้านหนึ่งของตัวร้าน โน้ตแต่ละแผ่นล้วนมีข้อความบางอย่างเขียนไว้ราวกับเป็นเครื่องเตือนใจว่าครั้งหนึ่งเคยมาเหยียบเยือนสถานที่ ทั้งจากลูกค้าที่เป็นขาประจำ รวมถึงลูกค้าขาจรก็ด้วยเช่นกันข้อความโดยส่วนมากเป็นการระบุว่าได้มาเยือนกับใคร มีทั้งที่เป็นคู่รัก มีทั้งที่เป็นกลุ่มเพื่อน มากันเป็นครอบครัว กระทั่งคนที่คล้ายจะประชดชีวิตโสดเขียนว่ามากินกับ หมา ก็มี“ทำไร?”“หืม?” เรนขานเสียงรับในล
ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 60 | ฝันละเมอ 3
CHAPTER 60ฝันละเมอ 3 ตอนค่ำ ตั้งแต่จำความได้ โต๊ะอาหารที่บ้านของเพลิงไม่ได้มีเฉพาะคนในครอบครัวแต่มีสมาชิกอีกสองคนมาร่วมรับประทานมื้อค่ำด้วยกันเสมอ เว้นแค่ช่วงเช้าเท่านั้นที่เพลิงจะเป็นฝ่ายไปฝากท้องที่บ้านหลังข้างกัน เสียงเจื้อยแจ้วคุ้นเคย รวมถึงการกุลีกุจอเป็นลูกมือหยิบจับทุกสิ่งอย่างของเรนเป็นสิ่งที่เพลิงได้เห็นมาจนชินตา นอกจากจะกระตือรือร้นเป็นปกติ คนที่ทำให้มื้ออาหารดำเนินไปด้วยรอยยิ้มก็คือเจ้าตัว เพลิงเคี้ยวข้าวกร้วม ๆ สลับสายตามองคนนั้นทีคนนี้ทีเพื่อสังเกตท่าทีว่าเป็นเวลาเหมาะสมหรือไม่ที่เขาจะเอ่ยเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนออกมาบรรยากาศเป็นไปด้วยเสียงพูดคุยสนุกสนาน เรนกำลังช่วยผสมโรงมีอารมณ์ร่วมอยู่กับยายน้อยและน้าศรี ที่ต่างก็อินกับการก่นด่านางร้ายในละครซึ่งเปิดผ่านทางโทรทัศน์ ที่ได้เห็นไม่ใช่ภาพน่าประหลาดใจสำหรับเพลิง ในที่นี้มีเพียงเขาและพ่อเท่านั้นที่มองหน้ากันเองแล้วส่ายหัวไปมา “พ่อ” ในที่สุดเพลิงตัดสินใจหันมองหน้าบิดา เอ่ยในสีหน้านิ่งสนิท “ผมมีไรจะบอก” คนเดียวที่ว่างพอจะสนทนากับลูกชายถึงกับวางช
ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 59 | ฝันละเมอ 2
CHAPTER 59ฝันละเมอ 2ริมฝีปากอุ่นประทับผ่านลำคอเรียวระหง…เพลิงซุกไซ้ใบหน้าสูดดมกลิ่นกายหอมกรุ่นของคนตัวเล็กที่นอนนิ่งรับสัมผัสแต่โดยดี นัยน์ตาคมเลื่อนมองผิวกายขาวเนียนผุดผ่องเป็นยองใยทุกจุดที่ปลายลิ้นลากผ่าน ค้างนานบริเวณยอดถันสีชมพูหวาน หมดเวลากับการดูดเลียหัวนมสวยสะพรั่งของหญิงสาวนานหลายนาที ขณะที่ปากดูดเม็ดเต่งชูชัน มือหนาก็ขยำนวดเต้าข้างที่ว่างเว้นด้วยความมันมือแต่ละสัมผัสดำเนินไปอย่างเงียบเชียบเพราะสถานที่ไม่เป็นใจ ทว่าทุกวินาทีที่ดำเนินผ่านล้วนเต็มไปด้วยความหวามหวิวในอารมณ์ สายตาของชายหนุ่มหลุบเลื่อนมองตามสัดส่วนโค้งเว้าด้วยประกายตาเร่าร้อนแม้เรนจะกินเข้าไปมากเกินกว่าขนาดตัว แต่บั้นเอวผอมบางกลับไร้ชั้นไขมัน ทั้งยังเว้าสวยมิใช่เพียงแต่เร้าอารมณ์ภายใน ทว่ายังดึงดูดสันจมูกคมให้ไล้ผ่านตามแนวคดโค้ง ริมฝีปากอุ่นกดจูบสลับกับการดูดดึงเนื้อกายผ่องขาวไม่ละสัมผัสแม้แต่วินาที เพลิงชันกายขึ้นนั่ง สองมือคว้าสะโพกคนตัวเล็กขึ้นในระดับเดียวกัน สายตามากด้วยอารมณ์ทอดจับเรือนร่างสุดเซ็กซ์ ตั้งแต่เต้าใหญ่โตที่ประดับด้วยป้านบัวสดสวยขนาดเต็มปากเต็มคำ ทั้งแอ่งสะดือเล็กบนหน้าท้องแบนราบ ร
ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 58 | ฝันละเมอ 1
CHAPTER 58ฝันละเมอ 1 วันต่อมา เชียงใหม่ สองหนุ่มสาวลงเครื่องเหยียบพื้นดินบ้านเกิดตั้งแต่ช่วงเช้าของวันแต่เมื่อถึงบ้าน เพลิงก็ปลีกตัวไปนอนหลับให้เต็มตาสักตื่น เขาตื่นขึ้นอีกครั้งในตอนเที่ยงตรงพอดิบพอดี กว่าจะจัดการตัวเองเรียบร้อยแดดบ่ายก็เริ่มสาดต่ำผ่านกระจกหน้าต่างในตำแหน่งเดียวกับที่สายตามักหันมองเสมอ ทางด้านซ้ายของบ้านเขาเป็นบ้านอีกหลังที่มีขอบรั้วอยู่ชิดติดกัน ประตูรั้วบ้านหลังนั้นเปิดอ้าบ่งบอกว่ามีคนอยู่อาศัย รถญี่ปุ่นรุ่นเก่าของน้าศรีจอดนิ่งอยู่ในโรงจอด แคนาต้นเดิมสะบัดใบพลิ้วไหวตามสายลมซึ่งพัดเอื่อยหน้าต่างบานคู่ของห้องนอนบนชั้นสองเปิดอ้ารับลม ดอกไม้ปลอมที่ประดับรอบขอบหน้าต่างด้านนอกที่เพลิงตกแต่งให้ตามคำเรียกร้องของคนบางคน บัดนี้แห้งกรอบเพราะผ่านลมฝนมาหลายฤดูเพียงความคิดนึกย้อนถึงภาพคนตัวเล็กที่ยืนเท้าสะเอวออกคำสั่งอยู่ด้านล่าง โดยที่เขาต้องเป็นฝ่ายใช้บันไดลิงไต่ปีนขึ้นไปจัดการ เครื่องหน้าคมคายก็ปรากฏยิ้มกว้างเสียงแหวแว้ดของเรน รวมถึงการโต้เถียงด้วยความรำคาญของเขาที่ต่างก็อยู่ในชุดนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายยังคงชัดเจนในความทรงจำ
ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 57 | ความลับ 2
CHAPTER 57ความลับ 2หนึ่งชั่วโมงต่อมา วันนี้ไม่มีใครเมา… หลังจากจบการล้วงความลับของบรรดาตัวสอดรู้ เพลิงก็เอ่ยปากชวนหญิงสาวกลับห้องในทันทีเพราะพรุ่งนี้ต้องเดินทางในช่วงเช้า อีกทั้งตั้งแต่แรกก็ตั้งใจเพียงเพื่อมาแสดงความยินดีกับเจ้าของร้านเท่านั้นจึงไม่คิดที่จะอยู่ต่อ เพราะเป็นละแวกร้านเหล้าซึ่งทำลานจอดรถไว้ที่ซอยถัดไป ทำให้คนเป็นลูกค้าต้องลำบากเดินไปเอายานพาหนะส่วนตัว แต่ตอนนี้มีแค่คนเดียวที่กำลังเดิน…ร่างสูงก้าวรุดไปด้านหน้าได้อย่างคล่องตัวแม้จะมีอีกคนเกาะติดอยู่บนหลังก็ตามที นานตั้งแต่เพลิงจำความได้ หญิงสาวชอบขี่หลังเขาเสมอ ไม่ว่าตอนเด็ก ตอนโต จะเมา กระทั่งว่าไม่เมา เจ้าตัวก็มักร้องขอการอำนวยความสะดวกแทบทุกครั้งไป บรรยากาศยามคืนค่ำดำเนินผ่านอย่างเชื่องช้า ทุกจังหวะก้าวย่างของคนตัวสูงไม่เร่งร้อนเช่นเดียวกัน สายลมพัดเอื่อยปะทะผ่านร่างกาย รวมถึงเสียงเจื้อยแจ้วที่ร้องเพลงอย่างอารมณ์ดีราวกับจะขับกล่อมความรู้สึกให้ลอยล่องไปไกล หัวใจพองโตเป็นอย่างไรเพลิงมีโอกาสได้สัมผัสหลายครั้งหลายหนในช่วงระยะเวลาให้หลังที่ผ่านมา เรื่องบางอย่างที
ปกติ... คือแอบรัก ปกติ... คือแอบรัก | CHAPTER 56 | ความลับ 1
CHAPTER 56ความลับ 1 สัปดาห์ต่อมา เพลิงอยากตั้งประเด็นสอบถามในหัวข้อใครเป็นคนคิดงานเลี้ยงอำลาส่งท้ายพี่ปีสี่ งานที่ตั้งแต่เปิดภาคเรียนเขาได้ร่วมสังสรรค์มานับครั้งไม่ถ้วน จะเลี้ยงส่งกันเพื่ออะไรในเมื่อรุ่นพี่ชั้นปีที่ว่าก็ยังเห็นหน้ากันอยู่ทุกวันวันนี้เป็นอีกคืนที่พวกเขาต้องเข้าร่วมสมาพันธ์ขยันอำลาอีกครั้ง บรรยากาศยามค่ำคืนยังคงเต็มไปด้วยแสงสีเสียง ร้านนั่งชิลล์เปิดใหม่ที่คึกคัก และคนแน่นเป็นพิเศษเพราะโปรโมชันฉลองเปิดร้านเป็นร้านของรุ่นพี่ที่เรียนจบไปเมื่อปีก่อน พี่เจ เจ้าของร้านเป็นประธานรุ่นของรุ่นที่ว่า แม้จะมีงานการทำเป็นหลักแหล่งตามใบประกอบวิชาชีพที่เรียนจบไป แต่ก็ไม่วายเกิดอยากเปิดร้านเหล้าเป็นงานอดิเรก จากโปรโมชันที่แปะโชว์แผ่นเบ้อเร่อที่หน้าร้านบ่งชัดว่าคงทำเป็นงานอดิเรกจริง ๆ “ไว้มาใหม่นะ ช่วงนี้มีโปรทุกวันครับน้อง รับรองประทับใจจนลืมไม่ลง” เจ้าของร้านให้การปฏิเสธลูกค้าเพราะไม่มีที่ว่างพอให้ใครเบียดเข้ามาในร้านได้อีกแล้ว เสียงที่ว่าดังต่อเนื่องมาร่วมสิบนาที ร่างสูงซึ่งสวมใส่เชิ้ตเข้ารูปสีขาวกับสแลกส์ดำเรียบกริบเป็นภา
