บทที่ 275

หลังจากหารือเรื่องราวเสร็จ ซือเจ๋อเยว่เกรงว่าเหล่าไท่จวินจะเป็นกังวล จึงเล่าให้เหล่าไท่จวินอย่างคร่าว ๆ

เหล่าไท่จวินเพียงสั่งให้พวกเขาระวังหน่อยเท่านั้น แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

หลังจากกินข้าวเช้าแล้ว พวกเขาก็เตรียมตัวออกเดินทาง

ตอนที่พวกเขามาถึงหน้าประตู เยียนซุ่ยซุ่ยเดินตามมา ยื่นสิ่งของห่อหนึ่งให้แก่ซือเจ๋อเยว่กล่าว “ของพวกนี้องค์หญิงรับเอาไว้”

“หากนางพบอันตรายเข้าจริง ๆ ตอนที่เหนียนเหนียนกับพี่สามไม่อยู่ข้างกายองค์หญิง ก็แค่ใช้สิ่งของพวกนี้โยนใส่ตัวของพวกเขา”

ซือเจ๋อเยว่ถาม “นี่คืออะไร?”

เยียนซุ่ยซุ่ยกล่าวด้วยความเขินอายเล็กน้อย “ของพวกนี้คือยาพิษที่ข้าเพิ่งจะทำขึ้นมาเมื่อเร็ว ๆ นี้”

“ก่อนหน้านี้กำลังอยู่ในระหว่างเรียนช่วยชีวิตคน แต่ผลไม่ค่อยดีเท่าใดนัก บัดนี้แม้แต่องค์หญิงป่วยเป็นอะไรก็ยังไม่รู้”

“ข้าช่วยชีวิตองค์หญิงไม่ได้ ถ้าเช่นนั้นก็ทำได้เพียงคิดหาหนทางช่วยเหลือองค์หญิงเท่านั้น”

“องค์หญิงออกจากเรือนหลายครั้งก็ต้องเจอเข้ากับอันตรายทุกครั้ง ข้าคิดว่ามียาพิษติดตัว บางทีอาจจะดีกว่า”

ซือเจ๋อเยว่รู้ว่าเยียนซุ่ยซุ่ยเป็นแม่นางที่อ่อนโยนจิตใจเมตตามากคนหนึ่ง ปกติไม่กล้าแม้แต่เชื