Share

บทที่ 49

“หาในวังหรือยัง”

เซี่ยงหรงอ้ำอึ้ง “บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้”

เขาไม่พูดพล่ำทำเพลง หมุนตัวเดินไปหาสมุนไพรยาที่ราชวังทันที

เจียงหวานหว่านมองดูหรงซีที่นอนไม่ได้สติพลันนึกถึงความลำบากที่เขาต้องเผชิญเมื่อชาติที่แล้ว ชาตินี้นางจะไม่มีทางปล่อยให้เกิดเรื่องกับหรงซีแน่นอน

หรงซีต้องมีอายุยืนยาวร้อยๆ ปี

ครึ่งชั่วยามผ่านไป เซี่ยงหรงยังคงกลับมามือเปล่า

“คุณหนูเจียง ในห้องยาหลวงก็ไม่มีขอรับ”

เซี่ยงหรงเอ่ยอย่างรีบร้อน

เจียงหวานหว่านนึกสงสัย เหตุใดถึงบังเอิญเพียงนี้

“บ่าวถามเถ้าแก่ร้านยาในเมืองหลวงแล้ว บอกว่ามีคนใหญ่โตซื้อยาพวกนี้ไปจำนวนมากในราคาสูงขอรับ”

คำพูดของเซี่ยงหรง ทำให้เจียงหวานหว่านยืนยันในสิ่งที่ตนคาดเดา

เจียงหวานหว่านเอ่ยเสียงขรึม “รอข้าประเดี๋ยว ข้าจะรีบกลับ”

“คุณหนู บ่าวไปด้วย”

เจียงหวานหว่านส่ายศีรษะ “เจ้าอยู่เฝ้าท่านอ๋อง ข้าจะไปดูที่อำเภอใกล้ๆ เมืองหลวง น่าจะซื้อมาได้”

คนที่กล้าทำร้ายหรงซี นางไม่ปล่อยไว้แน่

“ขอรับ”

ยังมีอีกที่หนึ่งที่น่าจะมียาสมุนไพรที่ต้องการ

เจียงหวานหว่านแค่นเสียงเย็นชา ตอนนี้นางถอนพิษให้กับหรงซีก่อนล่วงหน้า ทำให้คนที่วางยาหรงซีอยู่เบื้องหลังนั่งไม่นิ่งอีกต
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status