Share

บทที่ 145

“ทำตัวฉลาดก็ไม่ใช่เรื่องดีเช่นกัน คิดมากมายเช่นนี้ทุกวัน ระวังจะตายเร็ว”

เจียงหวานหว่านไม่ตามใจหรงมู่หาน

เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม นางจะต้องทำให้หรงมู่หานชดใช้ด้วยเลือด

หรงมู่หานไม่เคยพบแม่นางที่น่าสนใจเช่นนี้มาก่อน

“โจวไท่ฟู่ โรคนี้รักษาให้หายได้ เป็นเพียงการโดนพิษเท่านั้น ชาวบ้านเหล่านี้ล้วนเป็นทหารปลดเกษียณมาจากชายแดน หากฆ่าพวกเขาเกรงว่าจะกระทบถึงทหารชายแดน”

โจวไท่ฟู่ฟังคำของเจียงหวานหว่าน เขามีใจอยากช่วยผู้ป่วยเหล่านี้อยู่แล้ว

“ห้าวัน หากไม่สามารถรักษาผู้ป่วยให้หายได้ ข้าเองก็ไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาทำร้ายชาวบ้านคนอื่นได้”

หรงมู่หานขมวดคิ้วแล้วประสานมือ “โจวไทฟู่ เช่นนี้ไม่ถูกต้อง ทางด้านเสร็จพ่อ พวกเราจะอธิบายเช่นไร”

ครั้งนี้เขาช่วยโจวไท่ฟู่มาจัดการเรื่องที่เมืองชิงเหอ อำนาจตัดสินใจอยู่ในมือโจวไท่ฟู่

โจวไท่ฟู่ใจกว้าง “องค์ชายรอง ฝ่าบาททรงมีเมตตา รักประชาชนดุจลูกหลาน หากทรงรู้ว่ามีโอกาสช่วยลูกหลานของพระองค์ ฝ่าบาทจะต้องทรงเห็นด้วยกับวิธีของข้า”

“โจวไท่ฟู่ เรื่องนี้ ข้าจะรายการต่อเสด็จพ่อตามความจริง”

หรงมู่หานไม่อยากแบกความรับผิดชอบ เป้าหมายในการออกมาของเขาครั้งนี้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status