บำเรอรัก️คุณหมอมาเฟีย<3>คู่หูคู่กัด

โรงพยาบาล N

ห้องอาหาร

“นี่ ๆ อีพีช กูได้ข่าวว่าวันนี้จะมีหมอแผนกฉุกเฉินมาใหม่เหรอ”

น้ำชาก้มหน้าลงกระซิบกระซาบถามเพื่อนรักเสียงเบาก่อนที่ลูกพีชจะนิ่วหน้าด้วยความแปลกใจ ทำไมเธอไม่เห็นรู้เรื่องเลยล่ะ ไม่เห็นมีใครบอกเธอเรื่องนี้มาก่อนเลยแม้กระทั่งป้าดาวหัวหน้าพยาบาลแผนกฉุกเฉินก็ไม่เห็นว่าอย่างไรนะ

“นี่อย่าบอกนะว่ามึงไม่รู้เรื่องอะไรเลย” พาขวัญถามลูกพีชที่ทำสีหน้างง ๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อ ระดับลูกพีชหรืออีลูกพีชของพวกเธอเนี่ยนะจะไม่รู้เรื่อง ขนาดพวกเธออยู่กันคนละแผนกยังได้ยินข่าวมาเลย น่าแปลกใจว่าเป็นแผนกตัวเองแท้ ๆ ทำไมถึงไม่รู้เรื่องกันนะ

“หรือบอกแล้ว แต่กูลืมวะ” ถามเพื่อนทั้งสองที่เบ้ปากมองบนใส่ลูกพีชทันทีเพื่อนของพวกเธอกลายเป็นคนขี้ลืมตั้งแต่เมื่อไร

“เออ ช่างแม่งเหอะ แต่กูได้ข่าวมาว่าโคตรหล่อเลยเว้ยหน้านี่ใสแบบโคตรแบดอะกร้าวใจมั่ก ๆ” น้ำชาบอกเพื่อนทั้งสองด้วยท่าทางระริกระรี้อารมณ์แบบหมอหล่อบอกต่อด้วยอะนะ เพราะถ้าหล่อแบบที่ได้ยินมาสาวโสดที่ไม่ซิงแบบเธอจะมาส่งขนมจีบให้คุณหมอทุกวันเลยคอยดู

“หล่อของมึงแบบหมอชรัณวัตรน่ะเหรอ” ลูกพีชลอยหน้าลอยตาพูดถึงกิ๊กเก่าของเพื่อนสาวที่เป็นคุณหมออยู่อีกแผนกหนึ่งยิ้ม ๆ ก่อนที่น้ำชาจะเบ้ปากออกมาเมื่อเพื่อนพูดถึงชื่อของคนที่เธอไม่ชอบขี้หน้าเอามาก ๆ 

“มึงจะพูดถึงมันหาพระแสงอะไรเล่าอีพีช กูกับมันจบกันไปแล้วปะ”

เอ็ดเพื่อนเบา ๆ อย่างไม่จริงจังนัก ลูกพีชไม่ได้สนใจก่อนจะตักข้าวแล้วส่งเข้าปากด้วยความหิว เช้านี้เธอต้องกินให้อิ่มเผื่อมีเคสเข้ามาเธอจะได้มีแรงทำงาน เพราะแผนกฉุกเฉินคือแผนกที่หินสุด ๆ คนไข้ที่เข้ามาในแต่ละวันทำเอาเธอแทบคลานกลับห้องกันทีเดียว

“ก็เห็นว่าเข้ากันได้ดีเรื่องบนเตียงนี่” ยังคงแซะเพื่อนรักไม่หยุดจนน้ำชาอดไม่ได้ยกมือโบกเข้าให้ที่ศีรษะของลูกพีชเต็มแรง เล่นเอาพยาบาลสาวคนสวยหน้าแทบคะมำลงไปบนจานข้าว

“อีชามึงจะเล่นแรงเกินไปแล้วนะผมกูเสียทรงหมดอีดอก”

ลูกพีชตวาดแหวใส่เพื่อนเสียงดังอย่างลืมตัว และเมื่อสายตาหลายคู่ทั้งของคุณหมอและเพื่อนพยาบาลคนอื่นต่างจับจ้องมองมาที่เธอเป็นตาเดียว รอยยิ้มแหย ๆ พลันผุดขึ้นก่อนที่จะก้มหัวขอโทษเพื่อนร่วมงานทุกคน

ขอโทษทีค่ะ วันนี้ลูกพีชลืมพกมารยาทของกุลสตรีที่ดีมาทำงานด้วยค่ะ แหะ แหะ แอบเขินอะ

“เสียงดังนะมึง” พาขวัญเอ็ดเพื่อนเสียงเบาก่อนที่สามสาวจะจบบทสนทนาไว้แค่นั้นแล้วลงมือทานมื้อเช้าด้วยความเร่งรีบ เพราะพวกเธอขึ้นเวรกันแปดโมงเช้าน่ะสิ

“รอด้วยค่า” ลูกพีชตะโกนร้องบอกคนที่อยู่ในลิฟต์ให้รอพวกเธอสามคนด้วยก่อนที่ประตูลิฟต์จะเปิดออกอีกครั้งสามสาวก็รีบวิ่งเข้าไปในลิฟต์ทันที

“ขอบ...” คำพูดขอบคุณที่ตั้งใจจะเอ่ยขอบคุณคนที่กดลิฟต์รอถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อเงยหน้าขึ้นมาเจอกับคู่ปรับที่วันนี้อยู่ในชุดสูทที่ดูก็รู้ว่าแพงมากและสวมแว่นตาแบรนด์ดัง คุณหมอเพลิงกัลป์เอียงหน้าไปมาอย่างน่ารักใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาหาลูกพีชจนใบหน้าทั้งสองห่างกันแค่คืบ

ลูกพีชผงะถอยหลังไปหาเพื่อนสาวสองคนของเธอทันที แต่น้ำชากับพาขวัญที่กำลังอึ้งอยู่เช่นเดียวกันกลับดันหลังของเพื่อนจนกระเด็นเข้ามาชิดกับอกแกร่งของเพลิงกัลป์อย่างไม่ได้ตั้งใจ 

เพื่อนเวรฝากเอาไว้ก่อนเถอะ

“ขอบอะไร ขอบคุณหรือเปล่าที่ลืมพูดไปแม่สาวดาวยั่ว” เพลิงกัลป์เอ่ยถามยิ้ม ๆ ใบหน้าหล่อเหลาตั้งใจกวนลูกพีชเต็มที่ ฝ่ายพยาบาลสาวก็เบ้ปากใส่พร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากอย่างร้าย ๆ 

“พอดีคำขอบคุณของลูกพีชมันเลือกคนบอกน่ะค่ะ”

ยิ้มหวานให้อย่างตั้งใจกวนประสาทก่อนที่มือใหญ่ของคุณหมอตัวสูงจะยื่นมากระชากเอวบางของลูกพีชเข้ามาหาตัวเอง น้ำชากับพาขวัญพากันตาโตอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ทำไมเพื่อนเธอกับพ่อหนุ่มหล่อปากร้ายที่เคยเจอกันในผับสนิทกันจนถึงขั้นกระชากเอวเข้าไปกอดแบบนี้กันนะ

“หึ ถ้าอย่างนั้นจูบของฉันก็เลือกคนเหมือนกันสินะ” พูดจบก็ก้มหน้าลงมาจูบปากสีพีชของสาวปากกล้าอย่างอ่อนโยน ลูกพีชถึงกับเผลอลืมตัวหลับตาพริ้มตอบรับจูบของเขา ส่วนน้ำชากับพาขวัญตอนนี้ช็อกไปแล้วกับภาพจูบที่แสนละมุนของเพื่อนเธอกับพ่อเทพบุตรสุดหล่อที่อยู่ตรงหน้า

ติ๊ง

เสียงลิฟต์จอดที่ชั้นของแผนกฉุกเฉินก่อนที่ลูกพีชจะได้สติดันตัวของคนตัวโตออกด้วยความรวดเร็ว 

อ๊ายยย นี่เธอลืมตัวหลงไปกับจูบของหมอนี่ได้ไงอะ ฮือ ฮือ ลูกพีชไม่ได้ตั้งใจนะคะทุกคน

ส่วนเพลิงกัลป์ก็โปรยยิ้มหวานให้สามสาวก่อนที่จะเดินล้วงกระเป๋าแล้วผิวปากออกจากลิฟต์ไปอย่างอารมณ์ดี โดยที่น้ำชากับพาขวัญไม่ลืมผลักลูกพีชให้ออกตามไปด้วย เพราะนี่มันชั้นทำงานของลูกพีชแล้วน่ะสิ

“บายนะเพื่อนรัก” พาขวัญโบกมือลาเพื่อนสาวที่ยังคงยืนอึ้งอยู่กับจูบที่แสนละมุนของผู้ชายปากร้ายอย่างเพลิงกัลป์ 

บ้า บ้า บ้า เธอไปหลงเคลิ้มกับจูบของหมอนั่นได้อย่างไรนะลูกพีช บ้าไปแล้วเย็นนี้ต้องเจอน้ำชากับพาขวัญซักจนตัวขาวสะอาดแน่นอน

“อะ ลูกพีชมาพอดี” เมื่อเดินเข้ามาในแผนกก็เจอเข้ากับแพทย์และพยาบาลที่มายืนมุงกันอยู่เหมือนกับว่ามีใครมาเยือนอย่างนั้นแหละหรือจะเป็นท่านประธานกันนะ

“เอ่อ อะไรเหรอคะพี่ดาว” ลูกพีชเอ่ยถามดาวเรืองหรือพี่ดาวหัวหน้าพยาบาลแผนกฉุกเฉินของพวกเธอด้วยความแปลกใจ โดยไม่คาดคิดชายหนุ่มที่เพิ่งขโมยจูบเธอไปในลิฟต์ก็หันหน้ากลับมาเผชิญหน้ากับเธอที่นิ่งงันไปทันทีเมื่อเจอกับเขาที่นี่ เกิดคำถามขึ้นในหัวมากมายว่าหมอนี่มาทำอะไรที่นี่กันนะ

“มากันครบพอดีค่ะคุณหมอ ทุกคนคะพิงค์พลอยขอแนะนำให้ทุกคนรู้จักกับคุณหมอเพลิงกัลป์นะคะ คุณหมอจะมาเป็นแพทย์ประจำที่แผนกของเราค่ะ

พิงค์พลอยคุณหมอสาวสวย แต่แอบร้ายประจำแผนกฉุกเฉินคู่ปรับของลูกพีชแนะนำเพลิงกัลป์ให้ทุกคนในแผนกได้รู้จัก ลูกพีชนิ่งอึ้งไปทันทีเมื่อรู้ว่าชายหนุ่มที่เป็นคู่ปรับกับเธอคือเพลิงกัลป์หรือก็คือคุณหมอคนใหม่ที่น้ำชากับพาขวัญพูดถึงก่อนหน้านี้ 

เออว่ะอีชา หล่อเหมือนที่มึงพูดเลย แต่ทำไมต้องเป็นหมอนี่ด้วยล่ะเนี่ยลูกพีชอยากจะบ้าตาย

“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ ขอฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วยนะครับ”

เพลิงกัลป์โปรยยิ้มกว้างที่แสนจะมีเสน่ห์จนทำเอาพยาบาลสาวโสดหลาย ๆ คนถึงกับมองพร้อมกับยกมือขึ้นมากุมกันเอาไว้อย่างเพ้อฝันไม่เว้นแม้กระทั่งพิงค์พลอยที่โดนรอยยิ้มของเพลิงกัลป์ตกเข้าเต็ม ๆ แต่คุณหมอกลับไม่ได้สนใจใครทั้งสิ้นนอกจากลูกพีชที่ยังอึ้งไม่หายที่ผู้ชายปากร้ายที่เธอเกลียดขี้หน้าและขโมยจูบเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่ากลับมาเป็นคุณหมอประจำแผนกของเธอ

“ส่วนพยาบาลที่จะให้มาทำงานคู่และคอยช่วยคุณหมอ ดาวว่า...”

ดาวเรืองยังพูดไม่ทันจบนิ้วเรียวของเพลิงกัลป์ก็ชี้ไปทางลูกพีชทันทีทุกคนส่งเสียงฮือฮาปนตกใจหันมามองลูกพีชเป็นตาเดียว ส่วนตัวเธอเองก็ได้แต่ยกนิ้วชี้มาที่ตัวเองด้วยความตกใจรอบที่สองเช่นกัน

ไม่ใช่ความจริงใช่ไหม ไม่นะ ม่ายยยยยยย

“ครับคุณดาวเรืองผมขอเลือกคุณรินรดาให้มาคอยช่วยงานผมก็แล้วกันครับ” มีนาที่ดาวเรืองเลือกไว้ตั้งแต่แรกถึงกับมองลูกพีชด้วยความไม่ชอบใจที่คุณหมอหนุ่มเลือกคนที่เธอไม่ชอบหน้า ส่วนพิงค์พลอยก็มองมาที่ลูกพีชด้วยความหมั่นไส้เช่นกัน

“ทำไมต้องเป็นฉัน” ด้วยความปากไวลูกพีชโพล่งคำถามตามที่สมองคิดออกไปทันที เพลิงกัลป์ได้แต่ยิ้มอย่างถูกใจกับคำถามของลูกพีชก่อนที่จะตอบตามที่ใจเขาคิดบ้าง

“ก็แค่...อยากทำงานกับคนเก่ง ๆ แบบคุณรินรดาน่ะครับ” คำตอบที่ดูมีเลศนัยทำเอาลูกพีชถึงกับแอบก่นด่าเพลิงกัลป์ในใจไปนับไม่ถ้วน แบบนี้มันจงใจกลั่นแกล้งกันชัด ๆ ไอ้หมอหมาบ้าเอ๊ย

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ”

แจกจ่ายยิ้มส่งท้ายให้ทุกคนก่อนที่จะเดินจากไปโดยที่ก่อนจากไปก็ไม่วายขยิบตาให้ลูกพีชอย่างกวน ๆ คุณพยาบาลคนสวยแทบอยากจะเอาเล็บตะกุยใบหน้าหล่อ ๆ ให้เสียโฉมไปเลย

“โอเคไหมลูกพีช” ดาวเรืองเดินมาถามลูกพีชที่หน้าบึ้งเล็กน้อยก่อนที่จะเบ้ปากทำหน้าจะร้องไห้โลกนี้ทำไมช่างโหดร้ายกับเธอแบบนี้ คนดี ๆ ก็มีทำไมไม่ส่งมาให้เธอบ้างนะส่งใครมาก็ไม่รู้อยากจะบ้าตายจริงเชียว

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

พาขวัญกับน้ำชาหัวเราะออกมาพร้อมกันด้วยความชอบใจเมื่อเพื่อนสาวเล่าให้ฟังกับเรื่องที่เธอเจอมาในวันนี้

“กูว่าคู่สร้างคู่สมชัวร์ว่ะอีขวัญ” น้ำชาบอกเพื่อนสาวยิ้ม ๆ ก่อนที่ลูกพีชจะหันมาแยกเขี้ยวใส่น้ำชาอย่างไม่ชอบใจที่เธอพูดพล่อย ๆ ออกมา

“ปากมึงนี่อัปมงคลชะมัดอีชา”

ว่าให้เพื่อนก่อนที่จะตักผัดไทยยในจานกินอย่างเซ็ง ๆ เพิ่งทำงานด้วยกันวันแรก แต่อีตาหมอบ้าก็ทำตัวติดเธอยิ่งกว่าอะไร แต่เธอยอมรับในความสามารถของเพลิงกัลป์นะ เพราะถึงเขาจะคอยแซะเธอแดกดันเธอรายชั่วโมง แต่พอมีเคสเข้ามาเขากลับมีสติและประเมินอาการเก่งมากแล้วยิ่งเวลาเย็บแผลนะมือโคตรนิ่งและดูจริงจังมา หมอแบบนี้แหละที่เธอชอบ

เอ๊ะ ชอบ ชอบแบบไหนของเธอกันนะลูกพีชเพ้อไปใหญ่แล้ว หยุด หยุด หยุดเดี๋ยวนี้ออกไปจากหัวลูกพีชเดี๋ยวนี้

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าที่ดังเข้ามาใกล้ ๆ ก่อนที่จะนั่งลงข้าง ๆ ลูกพีชกลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยปะทะจมูกของลูกพีชเข้าเต็ม ๆ ก่อนที่หญิงสาวจะชะงักไปเมื่อหันมาเจอกับใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงกัลป์ที่ถือจานผัดไทยยมานั่งลงข้าง ๆ เธอ ส่วนเพื่อนสาวทั้งสองคนของเธอตอนนี้มองคุณหมอด้วยสายตาที่แทบจะกลืนลงท้องแทนข้าวอยู่แล้ว

“ใครอนุญาตให้มานั่งตรงนี้คะ” ลูกพีชถามเพลิงกัลป์ก่อนที่จะสไลด์ตัวออกห่างจากเพลิงกัลป์เหมือนกับรังเกียจที่จะนั่งข้าง ๆ กันทั้ง ๆ ที่เธอรู้สึกหลงกลิ่นหอมสะอาดของคุณหมอไปแล้ว 

งื้อ โดนกลิ่นผู้ชายตกใครก็ได้ช่วยลูกพีชที แง แง 

“ผมอนุญาตตัวเองครับ มีปัญหาหรือไง”

มองหน้าลูกพีชพร้อมกับคำตอบที่สุดแสนจะกวน และโดยที่ไม่ทันตั้งตัวเพลิงกัลป์ก็ยื่นมือมาโอบเอวบางของคุณพยาบาลคนสวยแล้วดึงกลับมานั่งข้าง ๆ เขาคืน ลูกพีชรีบกระทืบเท้าลงบนเท้าของเขาทันทีที่มารุ่มร่ามกับตน แต่คนอย่างเพลิงกัลป์มีหรือจะไม่รู้ทันเขาชักขาหลบอย่างไวทำเอาเท้าเล็กกระทืบลงพื้นเข้าแทนเต็ม ๆ 

“ที่อื่นก็มีตั้งเยอะแยะทำไมไม่ไปนั่งล่ะคะ มานั่งตรงนี้ลูกพีชกินข้าวไม่ลงค่ะ”

คำพูดที่แสนจะเจ็บแสบสาดเข้าใส่เพลิงกัลป์อีกรอบก่อนที่เพลิงกัลป์จะเท้าแขนบนโต๊ะแล้วยิ้มหวานให้ลูกพีช แต่กลับแอบกวนอยู่ในที

“หรือคุณรินรดาจะกินผมแทนข้าวครับ ผมอร่อยกว่าข้าวเยอะนะ”

ประโยคตอบกลับที่โคตรกวนลูกพีชถึงกับทำหน้ายี้เมื่อได้ฟังแบบนั้น อีตาหมอบ้าหลงตัวเองเป็นที่หนึ่งใครเขาอยากจะกินนายกันเล่า เธอได้แต่กระฟัดกระเฟียดอยู่ในใจ แต่เมื่อหันไปหาเพื่อนสาวก็ถึงกับส่ายก้มหน้าลงด้วยความอาย น้ำลายจะไหลกันแล้วนั่น

“พวกมึงเช็ดน้ำลายกันหน่อย” พยายามบอกเพื่อนเสียงเบา ๆ ก่อนที่สองสาวจะสูดน้ำลายเข้าปากแล้วหยิบทิชชูมาเช็ดปากด้วยความเขินอายที่แอบน้ำลายไหลกับความหล่อของคุณหมอคนใหม่คู่สร้างคู่สมของลูกพีช

“อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยค่ะคุณหมอ คุณหมอหล่อก็จริง แต่โทษทีไม่ใช่สเปกของลูกพีชค่ะ” ตักผัดไทยยเข้าปากก่อนจะลอยหน้าลอยตาบอกเพลิงกัลป์ที่ยิ้มออกมาอย่างร้าย ๆ เมื่อได้ยินประโยคสุดแสบของพยาบาลสาวดาวยั่ว

“ไม่ใช่สเปค แต่อาจจะเป็นผัวในอนาคตก็ได้ใครจะรู้”

ประโยคสุดเฟียร์สที่หลุดออกมาจากปากของเพลิงกัลป์ทำเอาน้ำชาที่เพิ่งดื่มน้ำเข้าไปเผลอพ่นน้ำใส่หน้าของลูกพีชที่นั่งอยู่ตรงข้ามเต็ม ๆ เพลิงกัลป์มองภาพนั้นแล้วหลุดขำออกมาอย่างกลั้นไม่ไหว เพราะตอนนี้น้ำไหลหยดติ๋ง ติ๋ง ลงบนจานผัดไทยยของลูกพีชจนแฉะไปหมด

“อีชามึงอยากตายใช่ไหม” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่ยกมือปิดปากด้วยความตกใจก่อนที่น้ำชาจะลุกขึ้นแล้วจับมือพาขวัญวิ่งไปจากตรงนี้ทันทีทิ้งให้ลูกพีชนั่งอยู่กับเพลิงกัลป์ที่ขำจนหน้าดำหน้าแดง

“เช็ดหน้าก่อนครับ” หลังจากที่หยุดขำแล้วก็ยื่นผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำออกจากใบหน้าเนียนสวยให้ลูกพีชอย่างแผ่วเบา ทำเอาลูกพีชถึงกับชะงักไปเล็กน้อยกับความใกล้ชิดที่ชักจะบ่อยเกินไปแล้วของเธอกับอีตาหมอปากหมาเพลิงกัลป์

“อะ เอ่อ ลูกพีชขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”

พูดจบก็ลุกพรวดเดินจากไปทันที หัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำด้วยความตื่นเต้นและแอบหวั่นไหว ใกล้ขนาดนี้เธอจะทนไม่ไหวเอาน่ะสิ

คู่ปรับก็คู่ปรับเหอะเธอต้านทานเสน่ห์ความหล่อของหมอเพลิงกัลป์ไม่ไหวจริง ๆ 

ส่วนเพลิงกัลป์เมื่อลูกพีชเดินจากไปก็นั่งทานมื้อเที่ยงคนเดียวเงียบ ๆ เมื่อทานเสร็จเขาก็ไม่ลืมที่จะซื้อขนมปังกับนมไปฝากลูกพีชด้วย เพราะจานผัดไทยยยังไม่พร่องไปเลยสักนิดตกบ่ายแม่สาวดาวยั่วอาจจะหิวจนตาลายก็ได้

นี่ไม่ได้เป็นห่วงนะแค่กลัวจะทำงานไม่ไหวก็แค่นั้นเอง