สัญญาระหว่างเพลิงกัลป์และรินรดา1.สัญญามีระยะเวลา 6 เดือน2.ห้ามคุยหรือคบหากับผู้ชายคนอื่นระหว่างที่อยู่ในสัญญา 3.ห้ามเที่ยวกลางคืนยกเว้นได้รับอนุญาตจากคุณเพลิงกัลป์เท่านั้น4.ห้ามแต่งตัว Sexy ออกไปข้างนอกยกเว้นเวลาที่อยู่กับคุณเพลิงกัลป์เท่านั้น5.ตอบสนองทุกที่ทุกเวลาที่คุณเพลิงกัลป์ต้องการโดยไม่มีข้อแม้6.เรื่องระหว่างเราต้องเป็นความลับห้ามบอกให้ผู้อื่นรู้เด็ดขาด7.ห้ามมีความรู้สึกที่เกินเลยกับคุณเพลิงกัลป์เด็ดขาดลูกพีชนั่งอ่านสัญญาระหว่างเธอกับเพลิงกัลป์ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความไม่พอใจ สัญญาที่ร่างขึ้นมาเธอมีแต่เสียกับเสียส่วนเขามีแต่ได้กับได้อะ แล้วไหนจะข้อสุดท้ายนี่อีกฝันไปเถอะเธอไม่มีวันรักเขาเด็ดขาด“สัญญาบ้าอะไรของนายเนี่ยนายได้ทั้งขึ้นทั้งล่องนะไอ้หมอบ้า”ลูกพีชโยนแผ่นกระดาษสัญญาไปตรงหน้าของเพลิงกัลป์ที่กำลังนั่งเล่นเกมในโทรศัพท์อย่างสนุกสนาน ก่อนที่เขาจะหยิบสัญญาขึ้นมาอ่านแล้ววางไว้บนโต๊ะเหมือนเดิม“ไม่เห็นจะได้เปรียบตรงไหนเลยมีแต่เสียกับเสีย เสียทั้งเงิน เสียทั้งตัว เฮ้อ!! แย่จัง” เท้าคางบนพนักโซฟาในขณะที่ลูกพีชถึงกับอึ้งไปที่ได้ยินแบบนั้นเสียเงินเธอพอจะเข้าใจนะ
เช้าวันต่อมา“นี่นายรอด้วยสิ” ลูกพีชวิ่งออกมาจากห้องด้วยความเร็วแสง เพราะมีอกกว้างแสนอบอุ่นให้ซบทั้งคืนทำเอาเธอนอนเพลินไม่ยอมตื่นเลยมาตื่นอีกทีก็เกือบหกโมงครึ่งแล้วไอ้หมอบ้าก็ไม่รู้จักปลุกเธอเลยสักนิดไอ้คนแล้งน้ำใจ“ตื่นสายไปนะ หลับสบายละสิ” เพลิงกัลป์แซวลูกพีชที่ทำหน้างอพร้อมกับตวัดดวงตากลมโตขึ้นมามองหน้าหล่อของเพลิงกัลป์อย่างงอน ๆ แต่เพลิงกัลป์กลับยิ้มขำแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ใส่“นอนอยู่ข้างกันแท้ ๆ ก็รู้จักปลุกกันบ้างนะไอ้หมอบ้า นี่อะไรตื่นมาคนเดียวเห็นแก่ตัวชะมัด” ต่อว่าเพลิงกัลป์ด้วยน้ำเสียงแง่งอนก่อนที่ลิฟต์จะหยุดลงที่ชั้นหนึ่งแล้วเปิดออก ลูกพีชก็รีบเดินหนีเพลิงกัลป์เพื่อที่จะไปหารถประจำทางที่ผ่านเส้นนี้เพื่อเดินทางไปทำงาน แต่เพลิงกัลป์กลับดึงข้อมือเล็กของลูกพีชเอาไว้เสียก่อน“ทำงานที่เดียวกันก็ไปด้วยกันสิจะแยกกันไปทำไม”บอกลูกพีชก่อนที่เธอจะสะบัดมือเล็กออกจากการเกาะกุมของเพลิงกัลป์ทันที พูดแบบนี้หมายความอย่างไรไหนว่าไม่อยากให้ใครรู้เรื่องของเราไง“ไปด้วยกันคนเขาก็รู้เรื่องของเราน่ะสิ หรือนายอยากให้คนอื่นรู้เรื่องของเราสองคน” ลูกพีชบอกเพลิงกัลป์ก่อนที่เตรียมจะเดินไปที่หน้าคอนโด
ห้องอาหารโรงพยาบาล“พวกมึงจะจ้องกูอีกนานมะอีชาอีขวัญ” ลูกพีชมองหน้าเพื่อนทั้งสองคนด้วยความรำคาญที่เล่นจ้องหน้าเธอไม่หยุด ซื้อข้าวพร้อมกัน แต่ทำไมพอมานั่งเธอถึงกินอยู่คนเดียวส่วนเพื่อนสาวทั้งสองคนกลับเอาแต่จ้องหน้าเธอไม่หยุด หน้าเธอมีอะไรติดเหรอหรือเพราะเธอสวยเกินไปเพื่อนมันเลยอิจฉา อะมั่นหน้าใหญ่แล้วกู“มึงมีอะไรปิดบังพวกกูปะวะอีพีช” น้ำชาตัดสินใจถามเพื่อนออกมาตรง ๆ ก่อนที่ลูกพีชที่กำลังจะส่งข้าวเข้าปากถึงกับชะงักไปทันทีที่เพื่อนของเธอยังไม่เลิกสงสัยเรื่องที่เธอลาป่วย“ไม่มี้ไม่มี พวกมึงสองคนเป็นเพื่อนกูทำไมกูต้องปิดบัง” พูดเสียงสูงตาใสบอกเพื่อนทั้งสองคนว่าไม่มีอะไรก่อนจะส่งข้าวคำโตเข้าปากแล้วเคี้ยวตุ้ย ๆ ด้วยความเอร็ดอร่อย ทั้งสองสาวยอมลงมือทานข้าวเงียบ ๆ แต่สายตายังจ้องมาที่ลูกพีชไม่หยุด“เลิกจ้องกูได้แล้วกินไปเหอะข้าวอะเดี๋ยวก็หมดเวลาพักเสียก่อนหรอก” ลูกพีชที่ยัดข้าวไปได้ครึ่งท้องบอกเพื่อนสาวทั้งสองคนยิ้ม ๆ ก่อนที่ทั้งสองสาวจะเลิกสนใจลูกพีชแล้วรีบกินข้าว เพราะเหลือเวลาพักเที่ยงไม่มากแล้ว“ขอนั่งด้วยคนนะครับสาว ๆ”ขณะที่กำลังกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อยเพลิงกัลป์ก็เดินถือจานข้าวราดแกงม
เช้าวันหนึ่งพั่บ พั่บ พั่บเสียงกระแทกที่หยาบโลนดังขึ้นลั่นห้องน้ำตอนนี้เพลิงกัลป์กำลังตั้งหน้าตั้งตากระแทกความใหญ่โตเข้าหาร่องนุ่ม ๆ ของลูกพีชที่ตอดรัดเขาไม่หยุดเลยสักวินาที“อื้ออ เพลิงงง อ๊าาา” ลูกพีชร้องครางออกมาเสียงเบาหวิวเมื่อเพลิงกัลป์ก้มหน้าลงดูดดึงหน้าอกอวบใหญ่ที่เต็มไปด้วยรอยแดงเป็นจ้ำ ๆ ซึ่งไม่ใช่ฝีมือของใครที่ไหนก็คนที่กำลังกระแทกเอวเข้าหาเธอด้วยความเร่าร้อนอย่างไรล่ะผ่านมาได้อาทิตย์กว่า ๆ แล้วสำหรับการใช้ชีวิตอยู่ในฐานะนางบำเรอของเล่นของเพลิงกัลป์ สิ่งที่เด่นชัดที่สุดของหมอนี่คือความหื่นที่ไม่เคยลดลงเลยมีแต่จะเพิ่มมากขึ้นทุกวันเมื่อคืนเธอก็โดนหมอนี่จับกินไปตั้งหลายรอบ พอตื่นเช้าขึ้นมา เพราะต้องเข้าเวรเช้าด้วยกันทั้งคู่เพลิงกัลป์ก็อุ้มเธอเข้ามาอาบน้ำด้วยกัน แต่กลับไม่ได้อาบน้ำ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้อึดเป็นบ้า แต่ถ้าถามว่าเธอชอบไหมตอบอย่างไม่อายเลยว่าเธอชอบรสชาติเซ็กซ์ของเพลิงกัลป์ที่เร่าร้อนและร้อนแรงจนเธอแทบสำลักความสุข“อ๊าาา ยายลูกพีชเน่าตอดเบา ๆ หน่อย” เพลิงกัลป์เงยหน้าขึ้นจากอกอวบของลูกพีชที่เขากำลังดูดเลียอยู่อย่างเมามันขึ้นมาบอกอีกฝ่ายเสียงกระเส่ายายนี่ทั้งแน่นทั้
ห้องอาหาร“เอออีพีชงานเลี้ยงรุ่นวันอาทิตย์นี้มึงจะไปปะ”เมื่อพักเที่ยงสามสาวก็มานั่งทานมื้อเที่ยงด้วยกันเช่นเคยก่อนที่พาขวัญจะถามลูกพีชที่เงยหน้าขึ้นละจากจานข้าวเมื่อได้ยินคำถามของเพื่อนรักเกี่ยวกับงานเลี้ยงรุ่นที่เธอไม่เคยคิดจะไปเลยสักครั้ง เพราะเธอมีเพื่อนรุ่นเดียวกันที่เป็นทั้งเพื่อนและศัตรูคู่อริอย่างไรล่ะเธอเลยไม่อยากไปทั้ง ๆ ที่ใจก็อยากจะไปทักทายเพื่อน ๆ ที่ไม่ได้พบหน้ากันมาตั้งสองปีด้วยความคิดถึง“ไม่ไปว่ะมึงก็น่าจะรู้เหตุผลที่กูไม่ไปว่าเพราะอะไร” ลูกพีชบอกพาขวัญก่อนที่จะก้มหน้าลงกินข้าวต่ออย่างเอร็ดอร่อย แต่แอบอารมณ์เสียเล็กน้อยที่เพื่อนพูดถึงงานเลี้ยงรุ่นที่เธอไม่อยากได้ยินเลยสักนิด“ไม่อยากเจออีหม่อนหรือไอ้นนท์ล่ะ” น้ำชาถามเพื่อนสาวถึงเหตุผลจริง ๆ ที่ลูกพีชไม่เคยอยากจะไปร่วมงานเลี้ยงรุ่นเลยสักครั้ง ทั้งที่เพื่อน ๆ ที่สนิทกันก็มีหลายคนมาก แต่ก็ต่างแยกย้ายกันไปทำงานเมื่อเรียนจบ“ไม่อยากเจอทั้งคู่นั่นแหละเกลียดขี้หน้าไม่อยากเห็นหน้าแม้แต่สักวินาทีเดียว”ลูกพีชเบะปากด้วยความเกลียดชังบุคคลที่เพื่อนเอ่ยชื่อออกมาจะไม่ให้โกรธให้เกลียดได้อย่างไรกันล่ะในเมื่อไอ้นนท์เนี่ยมันเคยคุย ๆ กั
โรงพยาบาล N“เย็นนี้ฉันไม่ได้กลับด้วยนะพอดีมีนัดกับน้ำชาพาขวัญจะไปเดินช็อปที่ห้างสักหน่อย” หลังจากที่ตรวจคนไข้เสร็จเรียบร้อยแล้วลูกพีชก็บอกเพลิงกัลป์ที่หยุดชะงักเท้าที่กำลังเดินอยู่ก่อนที่จะค่อย ๆ หันมามองลูกพีชที่ก็มองสบตาเพลิงกัลป์เหมือนกันเมื่อเขาหันมามองหน้าเธอ“ทำไมหน้าฉันมีอะไรติดเหรอ” ถามเพลิงกัลป์ที่หรี่ตามองเธอด้วยความสงสัยพร้อมกับยกมือขึ้นจับใบหน้าเนียนใสไปด้วยเผื่อว่าจะมีอะไรติดที่หน้าของเธออยู่“อยู่ด้วยกันทุกวัน...”ยังพูดไม่ทันจบประโยคลูกพีชก็กระโดดเอามือขึ้นปิดปากของเพลิงกัลป์ทันทีด้วยกลัวว่าจะมีใครผ่านมาได้ยินเรื่องที่เขากับเธออยู่ด้วยกัน นอนเตียงเดียวกัน และท้องชนกันเข้าน่ะสิ ขืนมีคนรู้นะเธอโดนเขม่นแน่ ๆ เพราะสาว ๆ ที่ชอบเพลิงกัลป์มีเยอะมาก ถ้าขืนมีใครรู้เธอคงโดนแกล้งไม่ก็ดักตบเข้าสักวัน นี่ไม่ได้กลัวนะแค่เบื่อที่ต้องมาทะเลาะกับคนอื่นเรื่องผู้ชาย“นายจะพูดออกมาทำไมเนี่ยเดี๋ยวคนอื่นเขาก็รู้กันหมดหรอก” มือปิดปากเพลิงกัลป์ตาก็หันมองซ้ายมองขวาอย่างกลัวว่าจะมีใครเดินผ่านไปผ่านมาหรือแอบฟังอยู่ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะอ้าปากงับมือของลูกพีชจนต้องรีบสะบัดมืออกจากปากหยักด้วยความเจ็บ
โรงพยาบาล N“เย็นนี้นายกลับก่อนได้เลยนะพอดีว่าฉันต้องไปงานเลี้ยงรุ่นกับน้ำชาแล้วก็พาขวัญน่ะ” เมื่อรถสปอร์ตคันสวยจอดนิ่งสนิทในลานจอดรถเฉพาะบุคคลากรทางการแพทย์ลูกพีชก็บอกเพลิงกัลป์ถึงงานเลี้ยงรุ่นเย็นนี้ที่เธอต้องไปร่วมงานกับเพื่อนสนิททั้งสองคนทันทีเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องรอเธอเก้อ“โอเค อย่ากลับดึกนักละ ถ้ากลับดึกเกินห้าทุ่มฉันจะให้เธอนอนกับหมาหน้าคอนโดไม่ต้องเข้าห้องเลย” ขู่อีกฝ่ายพร้อมกับยักคิ้วอย่างกวน ๆ ก่อนที่จะเปิดประตูรถลงมาซึ่งลูกพีชก็รีบเปิดประตูลงจากรถตามไปทันทีโดยที่ลืมดูลาดเลาทำให้จ๊ะเอ๋เข้ากับคุณหมอพิงค์พลอยคู่ปรับตัวฉกาจของเธอที่เปิดประตูรถลงมาเช่นกัน ลูกพีชถึงกับชะงักไปที่เห็นแบบนั้นส่วนพิงค์พลอยก็นิ่งอึ้งไปไม่ต่างกันเมื่อเห็นผู้ชายที่ตัวเองแอบชอบลงมาจากรถหรูพร้อมกับคู่ปรับทางความสวยของเธอนังพยาบาลลูกพีชดาวเด่นคนสวยแห่งแผนกฉุกเฉิน“ทำไมวันนี้มาด้วยกันได้คะ”เมื่อได้สติพิงค์พลอยก็ปั้นรอยยิ้มหวานก่อนที่จะเดินมาทักทายเพลิงกัลป์กับลูกพีชที่ยืนอยู่เคียงข้างกันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยใคร่รู้ที่ทั้งคู่ลงจากรถมาด้วยกัน“พอดีว่าคอนโดของลูกพีชเป็นทางผ่านมาที่ทำงานน่ะก็เลยแว
“รอนานไหมครับที่รัก”ประโยคนี้ดึงความสนใจจากหม่อนไหมกับนนท์ได้ดี คนทั้งคู่ถึงกับหันไปมองยังผู้มาใหม่ร่างสูงในชุดกางเกงเก้าส่วนกับเสื้อเชิ้ตสีฟ้าที่เดินถือแก้วไวน์ตรงเข้ามาหาลูกพีช กลิ่นน้ำหอมราคาแพงหลักหมื่นที่หม่อนไหมแอบสูดดมด้วยความสดชื่นพร้อมกับมือใหญ่ของเพลิงกัลป์ที่ตวัดโอบเอวบางของลูกพีชเอาไว้หลวม ๆ น้ำชากับพาขวัญถึงกับอ้าปากค้างกับภาพที่เห็นในขณะที่ข้าวปั้นมองผู้ชายที่เดินตรงเข้ามากอดเอวลูกพีชด้วยความตกตะลึงในความหล่อ ผู้ชายคนนี้หล่อมากจริง ๆ หล่อกว่าทุกคนที่อยู่ในงานด้วยซ้ำเหมาะสมกับลูกพีชเพื่อนของเธอมาก“พอดีผมเพิ่งออกเวรก็รีบตามมาทันทีเป็นห่วงกลัวเมาแล้วจะกลับห้องไม่ถูก” ไม่พูดเปล่า แต่มือใหญ่กลับยกขึ้นบีบแก้มป่องของลูกพีชอย่างมันเขี้ยวอารมณ์ของคนที่มองมาคือสองคนนี้สกินชิปกันหนักมาก ลูกพีชที่เพิ่งได้สติรีบยกมือบางขึ้นโอบเอวสอบเอาไว้ทันทีก่อนที่จะแย้มยิ้มหวานให้เพลิงกัลป์ด้วยความดีใจ กรี๊ดดดดดด!! อีพีชมึงรอดแล้วโว้ยย พ่อเทพบุตรผัวคนแรกมึงมาช่วยแล้ว หึ จะฟาดนังหม่อนไหมให้กระอักเลือดเลยครั้งนี้“ไม่นานค่ะ ลูกพีชก็เพิ่งมาถึงได้ครู่ใหญ่ ๆ เองขอบคุณพี่หมอมากนะคะที่เป็นห่วง”อะ กู
เช้าวันหยุดวันนี้เรียวอิจิรับหน้าที่ดูแลเจ้าแฝดทั้งสองคน เพราะเพลิงกัลป์พาลูกสะใภ้ของเขาไปหาหมอโดยสันนิษฐานจากอาการคลื่นไส้อาเจียนและเวียนศีรษะลูกพีชแล้ว ลูกสะใภ้ของเขาน่าจะกำลังมีหลานคนที่สามให้เขาอย่างแน่นอนซึ่งดูเหมือนเพลิงกัลป์ก็พอจะมองออก แต่ก็พาภรรยาไปตรวจเพื่อความแน่ใจ“วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่เพนท์กับพายอยากไปเที่ยวเล่นที่ไหนว่ามาสิเดี๋ยววันนี้ปู่จะพาเราสองคนไปเที่ยวเล่นให้สนุกกันไปเลย” เรียวอิจิถามหลานน้อยทั้งสองคนซึ่งเพทายกับพายุหันมามองหน้ากันก่อนที่จะพร้อมใจกันตอบคำถามของเรียวอิจิอย่างพร้อมเพรียง“สวนสนุกครับผม” คำตอบของหลานน้อยทั้งสองทำเอาเรียวอิจิอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ที่เขาว่ากันว่าเด็กแฝดมักจะรู้ใจกันและกันและสามารถสื่อถึงกันได้น่าจะจริง เพราะหลานน้อยของเขาบอกสถานที่เดียวกันพร้อมกันเป๊ะ ๆ โดยที่ไม่ได้ถามไถ่กันเลยสักนิด“ย่อมได้ อยู่กับปู่คนนี้ไม่มีขัดใจ อยากไปสวนสนุกย่อมได้ไป”พายุเมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจส่วนเพทายยิ้มออกมาน้อย ๆ ในใจรู้สึกดีใจไม่ต่างกับพายุเพียงแค่ไม่ชอบแสดงออกมาก็เท่านั้น แต่ยังไม่ทันที่เรียวอิจิจะได้พาหลาน ๆ ไปเที่ยวเสียงรถที่แล่นมาจ
5 ปีผ่านไปจากเด็กน้อยในวันนั้นเติบโตมาเป็นอย่างดีโดยการอบรมเลี้ยงดูของผู้เป็นปู่อย่างเรียวอิจิ ที่ทุ่มเทเวลาว่างเลี้ยงหลานชายทั้งสองคนจนเติบโตมาเป็นเด็กที่ช่างแสบสันหาตัวจับยากจนลูกพีชถึงกับอ่อนอกอ่อนใจที่ลูกชายทั้งสองคนช่างแสนดื้อและแสนซนเสียเหลือเกิน“น้องพายคะแม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้กินอมยิ้มเดี๋ยวจะฟันผุนะ รู้ไหมเด็กดี” ลูกพีชบอกลูกชายที่กำลังเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ จนแก้มป่องด้วยความอ่อนใจในกระเป๋านักเรียนของเด็กชายเต็มไปด้วยอมยิ้มเกือบสิบแท่ง ถ้าลูกชายของเธอฝันผุคงไม่ต้องถามหาสาเหตุกันให้ยุ่งยาก เพราะหลักฐานคาตาอยู่ในกระเป๋าเห็น ๆ “ไม่ใช่ของพายสักหน่อย อมยิ้มนี้สาว ๆ เขาซื้อมาให้พาย เพราะพายหล่อต่างหากละครับแม่” คำตอบของลูกชายทำเอาคุณแม่ลูกสองถึงกับชะงักมือที่กำลังหยิบอมยิ้มออกมาจากกระเป๋าก่อนที่จะหันไปมองลูกชายคนเล็กที่หันมาฉีกยิ้มหล่อพร้อมกับยักคิ้วให้เธอเพื่อยืนยันว่าตนเองหน้าตาดี ยิ้มหล่อ และมีเสน่ห์ อย่างนี้แล้วสาวน้อยที่ไหนจะไม่ตกหลุมรัก หล่อเสียจนผู้เป็นแม่อย่างเธอเองยังหลงลูกชาย“เจ้าชู้แต่เด็กเลยนะครับลูกพ่อ”เพลิงกัลป์ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ อดที่จะหันมาลูบหัวลูกชายคนเล็กด้วยค
ห้องคลอด“โอเคเบ่งแรง ๆ นะลูกพีช เจ็บก็อดทนนะสู้ ๆ” กฤษฎิ์บอกลูกพีชที่พยักหน้ารับพร้อมกับให้กำลังใจอดีตพยาบาลสาวไปด้วย มือบางถูกมือใหญ่ของเพลิงกัลป์เกาะกุมเอาไว้ตลอดเวลาก่อนที่ความเจ็บปวดจะทำให้ลูกพีชกลั้นใจเบ่งสุดแรงเพื่อให้สองแฝดออกมาไว ๆ “อื้ออออออออออออ ฮึบ แฮ่กกกก แฮ่กกกก”ลูกพีชเบ่งสุดแรงเจ้าสองแฝดก็ยังไม่ออกมา ดวงตาคู่สวยตอนนี้มีน้ำตาไหลรินออกมาด้วยความทรมาน เพลิงกัลป์ใช้หลังมือเช็ดน้ำตาให้ภรรยาอย่างแผ่วเบา ใบหน้าสวยของคุณแม่ตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ซึมเต็มกรอบหน้า พร้อมหยาดน้ำใส ๆ ที่ไหลรินอยู่ตลอดเวลาด้วยความเจ็บปวดที่ลูกพีชรู้ซึ้งและรู้สึกนับถือใจคนเป็นแม่ทุกคนที่ยอมเจ็บปวดเพื่อให้ลูกน้อยออกมาลืมตาดูโลกอย่างปลอดภัย“อดนะคะคนดี เพลิงอยู่ตรงนี้ลูก ๆ อยากออกมาหาพ่อกับแม่แล้วคุณปู่ก็รออยู่” เพลิงกัลป์ปลอบใจลูกพีชเสียงนุ่ม ลูกพีชจึงบีบมือสามีเอาไว้แน่นก่อนที่จะรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดและกลั้นใจเบ่งอีกครั้งสุดแรงเกิด“อื้ออออออ ฮึบบบ กรี๊ดดดดดด”“อุแว้ อุแว้ อุแว้”สิ้นสุดเสียงกรี๊ดของลูกพีชเสียงร้องของทารกแรกเกิดเพศชายก็แผดเสียงร้องออกมาดังลั่นห้อง ลูกพีชน้ำตาไหลออกมาด้วยความด
หลังจากงานแต่งผ่านพ้นไปเพลิงกัลป์ก็ขอร้องให้ลูกพีชลาออกจากงานเพื่อเตรียมตัวเป็นคุณแม่อย่างเต็มตัว ซึ่งลูกพีชก็ยอมลาออกอย่างว่าง่าย ถึงแม้ว่าเธอจะรักอาชีพพยาบาลมากแค่ไหนก็ตาม แต่เธอก็อยากจะเลี้ยงดูลูกชายทั้งสองคนด้วยตัวของเธอเอง เธออยากอยู่กับลูกชายในทุกช่วงเวลาของชีวิตไม่ว่าจะเป็นก้าวแรกที่ลูกหัดเดินหรือฟันที่ขึ้นซี่แรกของลูก เธออยากจะเฝ้ามองการเติบโตของเจ้าแฝดทั้งสองจนเขาเติบใหญ่สามารถที่จะดูแลตัวเองได้และตอนนี้เธอก็ใกล้จะคลอดแล้วร่างอวบอิ่มแลดูอุ้ยอ้าย เพราะตั้งครรภ์ลูกแฝดทำให้ท้องของลูกพีชใหญ่กว่าปกติเพลิงกัลป์ยังคงดูแลเธอดีเสมอมาเขาทำหน้าที่พ่อของลูกและสามีที่ดีได้อย่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติวันนี้เพลิงกัลป์ขออนุญาตเธอไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนธามไทที่ผับซึ่งดูเหมือนคุณหมอหนุ่มจะมีเรื่องปรึกษาสามีของเธอ ลูกพีชเดาว่าน่าจะเป็นเรื่องปัญหาหัวใจแน่นอน เพราะหลัง ๆ มานี้เพลิงกัลป์บอกเธอว่าคุณหมอธามไทเลี้ยงต้อยเด็กมัธยมหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา ซึ่งเธออยากจะเห็นเอามาก ๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนกันนะที่สามารถทำลายกำแพงที่แสนเย็นชาของเพลิงกัลป์ลงได้“อ๊ะ!!”ลูกพีชร้องขึ้นมาด้วยความรู้สึกเจ็บหน่วงที่ท้องเมื่อ
หลังจากที่ทุกคนออกจากห้องไปหมดแล้วภายในห้องก็เหลือเพียงคู่สามีภรรยาที่ถูกต้องทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย และตอนนี้เพลิงกัลป์ก็เริ่มรู้สึกว่าชุดเจ้าสาวราคาแพงที่ลูกพีชสวมอยู่มันช่างเกะกะเสียจริง เพราะในค่ำคืนนี้เจ้าสาวของเขาสวยมาก ร่างอวบอิ่มขาวผ่องที่มีเขาเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียวกำลังนั่งก้มหน้าอย่างทำตัวไม่ถูก เพราะวันนี้คือวันแต่งงานวันแรกของลูกพีชและเพลิงกัลป์ถ้าเป็นในเวลาปกติเพลิงกัลป์คงจับเธอกินจนตัวอ่อนเหลวไปนานแล้ว แต่ในวันนี้ลูกพีชให้รู้สึกขัดเขินอย่างบอกไม่ถูกกับสถานะสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเพลิงกัลป์ มือใหญ่ค่อย ๆ ยื่นมาจับใบหน้าสวยของลูกพีชให้หันมาหาตนเองช้า ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะก้มหน้าลงมากระซิบชิดใบหูหอมกรุ่นเสียงกระเส่า“เข้าหอวันแรกไอ้ธามมันบอกว่าให้โต้รุ่งถึงเช้าไปเลยจ้ะ เมียจ๋าว่าแบบนี้ดีไหมจ๊ะ” เพลิงกัลป์ถามภรรยาตามกฎหมายที่หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อและเห่อร้อนกับคำแนะนำของคุณหมอธามไท ก่อนที่ดวงตากลมโตจะช้อนขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างขลาดเขินแกมยั่วยวนอยู่ในทีโดยไม่รู้ตัว“เราจะพาลูกนอนดึกไม่ได้นะคะ เด็ก ๆ กำลังโต”น้ำเสียงหวานหูแย้งเพลิงกัลป์ แต่มือบางกลับยกขึ้นโอบรอบคอ
งานแต่งของลูกพีชกับเพลิงกัลป์จัดขึ้นอย่างเรียบง่ายที่โรงแรมหรูระดับห้าดาวโดยทั้งคู่เชิญแขกเฉพาะคนที่สนิทเท่านั้น พิธีการช่วงเช้าผ่านไปด้วยดีมาจนถึงเวลานี้ที่เจ้าสาวกำลังจะโยนช่อดอกไม้ให้กับเพื่อน ๆ ที่พากันรอรับอยู่ด้านล่าง น้ำชากับพาขวัญพากันร้องเรียกเพื่อนสาวเสียงดังลั่นเพื่อให้โยนช่อดอกไม้มาทางที่พวกเธอยืนอยู่“ลูกพีช ลูกพีช ทางนี้ ๆ น้ำชาอยู่นี่” น้ำชาโบกมือให้ลูกพีชที่ยืนถือช่อดอกไม้เคียงข้างเพลิงกัลป์ที่อยู่ในชุดเจ้าบ่าวเต็มยศ ดวงตากลมโตกวาดตามองไปรอบ ๆ บริเวณก่อนที่จะแอบยิ้มขำออกมาเมื่อเห็นธามไทยืนทำหน้าเซ็งอยู่ข้าง ๆ มีนาที่ลากคุณหมอสุดหล่อให้มายืนรอรับช่อดอกไม้ด้วยกัน“คุณหมอธามไทขาวันนี้งานมงคลยิ้มหน่อยสิคะสุดหล่อ”มีนาบอกธามไทที่ยังคงตีหน้านิ่งตามสไตล์ผู้ชายเย็นชาก่อนที่ธามไทจะฉีกยิ้มออกมาเพียงแวบเดียวแล้วก็หุบยิ้มลงทันที ทำเอาคนที่หลงเคลิ้มกับรอยยิ้มหล่อของธามไทถึงกับบึนปากน้อย ๆ อย่างงอน ๆ กับคนที่หวงรอยยิ้มเอามาก ๆ อย่างธามไท “นี่ยังไม่โยนดอกไม้ใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวกลับไปนั่งดื่มต่อนะ” ธามไทมองขึ้นไปบนเวทีก็เห็นลูกพีชกำลังมองลงมาทางเขากับมีนาพอดีก่อนที่เขาจะหัน
คฤหาสน์เพลิงกัลป์ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำเอาลูกพีชถึงกับขมวดคิ้วมุ่นด้วยความแปลกใจ เพราะปกติแล้วคนที่จะมาเคาะประตูยามวิกาลคือแม่บ้านที่ชงนมอุ่น ๆ มาให้เธอดื่มก่อนนอน แต่วันนี้หน้าที่นี้เป็นของเพลิงกัลป์พ่อของลูกที่กำลังอาบน้ำอยู่ต่างหากละแล้วใครกันนะที่มาเคาะประตูห้องลูกพีชวางหนังสือแม่และเด็กลงบนหัวเตียงก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูต้อนรับแขกผู้มาเยือนยามวิกาล แต่เมื่อเปิดประตูออกก็เจอกับเรียวอิจิที่วันนี้ไม่เห็นลูกชายลงไปชงนมให้ลูกสะใภ้ ตาเฒ่าเห่อหลานแบบเขาก็เลยต้องลงมือชงนมอุ่น ๆ เอามาให้ลูกสะใภ้ดื่มก่อนนอนเพื่อบำรุงหลานแฝดน้อยของเขา“พ่อไม่เห็นริวลงไปชงนมมาให้หนูสักที นี่ก็สามทุ่มแล้วพ่อก็เลยชงมาให้หนูแทน หลาน ๆ จะได้ดื่มนมอุ่น ๆ ก่อนนอน” เรียวอิจิยื่นแก้วนมอุ่นให้ลูกพีชที่รีบยกมือไหว้ขอบคุณพ่อสามีก่อนที่จะรับแก้วมาถือเอาไว้ด้วยความซาบซึ้งในน้ำใจของเรียวอิจิ ตั้งแต่ที่รู้ว่าเธอตั้งครรภ์เรียวอิจิก็ดูแลเอาใจใส่เธอดีมาตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกินที่สั่งให้แม่บ้านจัดมื้ออาหารสำหรับบำรุงเจ้าแฝดในท้องให้เธอทุกวัน แล้วไหนจะยังนมอุ่น ๆ ที่บางครั้งก็ให้แม่บ้านเอา
ผลสุดท้ายแล้วเพลิงกัลป์ก็คือผู้ที่ชนะการท้าพนันในครั้งนั้นตอนนี้ลูกพีชกำลังนอนอยู่บนเตียงเพื่อให้คุณหมอสาวทำการอัลตราซาวนด์ส่วนเพลิงกัลป์นั่งอยู่ข้างเตียงไม่ห่างเมื่อครรภ์ครบกำหนดที่จะสามารถอัลตราซาวนด์ดูเพศของลูกได้ เพลิงกัลป์ก็ไม่รอช้าที่จะพาลูกพีชมาตรวจ แต่อย่างไรก็ตามเขาก็ยังคงเชื่อมั่นในเซนส์ของตัวเองว่าลูกน้อยที่อยู่ในครรภ์เป็นลูกชายฝาแฝดอย่างแน่นอน“ว้าวววว ผมมารายงานตัวกับคุณพ่อคุณแม่แล้วครับ”คุณหมอพิชามญชุ์บอกคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ที่มองหน้าจอมอนิเตอร์ด้วยความตื่นเต้น โดยเฉพาะเพลิงกัลป์ที่ดวงตาทอเป็นประกายยามมองสิ่งมีชีวิตอย่างเจ้าลูกชายที่กำลังขยับตัวเล็กน้อยโชว์อยู่บนหน้าจอก่อนที่น้ำใส ๆ จะไหลจากตาออกมาโดยที่เพลิงกัลป์ก็ไม่รู้ตัว“น้องชายค่อนข้างขี้อายนะคะหลบหลังพี่ชายตลอดเลย” คุณหมอยังคงแซวเด็กชายทั้งสองคนที่กำลังขยับตัวไปมาโชว์คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ทั้งสองคนอยู่ ลูกพีชมองดูลูกชายด้วยความรัก เธอรักเขาตั้งแต่วันที่รู้ว่าเขาก่อเกิดเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขในท้องของเธอ ลูกชายของเธอกับเพลิงกัลป์ลูกน้อยที่เกิดจากความรักของพ่อกับแม่ มือบางยกขึ้นเช็ดคราบน้ำตาให้เพลิงกัลป์อย่างอ่อนโยน ในขณ
หลังจากที่นอนพักรักษาตัวจนหายดีวันนี้คุณหมอหนุ่มก็กลับมาทำงานตามปกติโดยที่มีหวานใจอย่างลูกพีชเดินเคียงข้างคุยกันอย่างกระหนุงกระหนิงเข้ามาที่แผนกทำเอาหลายคนถึงกับมองบนให้กับความหวานที่ดูจะหวานหนักมากกว่าเดิมของหนุ่มสาวทั้งคู่“ยินดีต้อนรับกลับมาทำงานนะคะคุณหมอเพลิง” ดาวเรืองยื่นดอกไม้ช่อใหญ่ให้เพลิงกัลป์เมื่อเขาเดินเข้ามาที่ห้องพักของแผนก มือใหญ่ยื่นมารับดอกไม้จากดาวเรืองด้วยความซาบซึ้งใจก่อนที่จะส่งยิ้มกว้างให้เพื่อนร่วมงานทุกคนที่พากันมายืนต้อนรับการกลับมาทำงานวันแรกของเขา“ขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะครับ และก็ต้องขอโทษทุกคนจากใจจริงที่ต้องทำงานหนักมากขึ้นกว่าเดิม เพราะผม” พูดจบก็ก้มหัวลงขอโทษทุกคนอย่างรู้สึกผิด เพราะเคสผ่าตัดส่วนใหญ่คือหน้าที่ของเขา แต่พอเขาหยุดพักรักษาตัวงานของเขาก็ต้องถูกถ่ายโอนไปให้คนอื่นทำแทนซึ่งคุณหมอที่เหลืออาจจะต้องทำงานหนักมากกว่าเดิม โดยเฉพาะคุณหมอคนใหม่อย่างธามไทที่รับหน้าที่ดูแลเคสคนไข้ต่อจากเขาจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน“ไม่เป็นไร...”“รู้ตัวก็ดีครับคุณหมอเพลิง เพราะผมเหนื่อยมากกก ขอตัวก่อนนะครับฝากที่เหลือด้วยแล้วกัน” ยังไม่ทันที่ดาวเรืองจะพูดจบคุณหมอธามไทก็พูดแทรกข