เพลิงกัลป์เดินจูงมือลูกพีชที่มีอาการเมานิด ๆ ดวงตากลมโตหวานฉ่ำมองแผ่นหลังกว้างของเพลิงกัลป์ด้วยความหลงใหล จนกระทั่งเพลิงกัลป์เดินมาถึงรถลูกพีชก็กระชากแขนแกร่งให้หันกลับมาหาเธอ ก่อนที่มือเรียวบางจะยกขึ้นคล้องคอเขาเอาไว้แล้วโน้มลงมาพร้อมกับประกบปากนุ่มนิ่มที่เจือไปด้วยกลิ่นของไวน์ราคาแพงเข้ากับปากหนาสีไวน์ทันที ทำเอาคนที่โดนรุกก่อนถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจที่วันนี้ลูกพีชเป็นฝ่ายเริ่มก่อนจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบเสียงบดจูบแลกลิ้นดังขึ้นบริเวณลานจอดรถที่ไร้ซึ่งผู้คนมีเพียงแสงสว่างจากพระจันทร์สีนวลที่สาดส่องลงมาให้เพลิงกัลป์ได้เห็นเสี้ยวหน้าสวย Sexy ของลูกพีชที่กำลังใช้ลิ้นเล็ก แต่พิษสงช่างร้ายกาจบดขยี้เขาจนลิ้นร้ายที่มักจะเป็นฝ่ายไล่ล่าต้องยอมสยบให้กับเธอ“อืม วันนี้ทำไมมาแปลก” เมื่อลูกพีชถอนจูบที่แสนดุเดือดและเร่าร้อนออกเพลิงกัลป์ก็ถามขึ้นทันทีโดยที่มือใหญ่ยังคงประคองใบหน้าสวยเอาไว้ พร้อมกับสบตากลมโตหวานฉ่ำของลูกพีช สายตาของเพลิงกัลป์เต็มไปด้วยความต้องการอย่างปิดไม่มิดในเมื่อลูกพีชเป็นคนปลุกลูกชายของเขาให้ตื่นจากการหลับใหลเธอก็ต้องรับผิดชอบ!!“นายไม่ชอบเหรอที่ฉันเป็นฝ่ายรุกบ้าง” มือบางยกขึ้น
คอนโดเพลิงกัลป์“อ๊ะ อ๊าา พะ เพลิง อื้อ”ลูกพีชร้องครางเสียงหวานด้วยความเสียวซ่านหลังจากที่มาถึงคอนโดจนขึ้นมาถึงห้องพักชั้นบนสุดพอเปิดประตูห้องเข้ามาเธอกับเพลิงกัลป์ก็ต่างกระโจนเข้าหากันทันที อย่างคนที่อดทนรอไม่ไหวก่อนที่จะบรรเลงบทเพลงรักกันอย่างเร่าร้อนและดุเดือดซึ่งตอนนี้ลูกพีชกำลังยืนหันหลังนอนราบไปกับโต๊ะทำงานของเพลิงกัลป์ปึก ปึก ปึก เพลิงกัลป์กระแทกตัวตนเข้าหาร่องนุ่ม ๆ ด้วยความเสียดเสียว มือใหญ่จับเอวคอดของลูกพีชเอาไว้มั่น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นไปทั้งห้องทำงานของเขาที่ตอนนี้หนังสือความรู้ทางการแพทย์ที่เขามักจะชอบอ่านเพื่อศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมต่างหล่นกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นห้องอย่างไม่มีใครสนใจ“อ๊าาาา ลูกพีช ร่องเธอโคตรแน่นเลยทูนหัว” เพลิงกัลป์ร้องครางเสียงกระเส่าก่อนที่จะฉุดแขนลูกพีชให้ลุกขึ้นหันหน้ามาแล้วประกบจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มเพื่อระบายความเสียวจากความคับแน่นที่กำลังตอดรัดท่อนเอ็นใหญ่ของเขาเอาไว้ไม่หยุด จ๊วบ จ๊วบ“อืมมมมม”เพลิงกัลป์ตวัดลิ้นเลียลิ้นเล็กอย่างดูดดื่มช่วงล่างก็ส่งตัวตนกระแทกเข้าสุดออกสุดจนขาของลูกพีชสั่นไปหมดด้วยความเสียว แรงกระแทกที่รุนแรงส่งผ
“นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านนี่” ลูกพีชถามเพลิงกัลป์ด้วยความสงสัย เพราะเพลิงกัลป์ขับรถออกนอกเส้นทางกลับคอนโดของเขาโดยที่ไม่บอกเธอสักคำว่ากำลังจะไปไหนซึ่งเธอก็คิดว่าเขาคงจะพาเธอกลับคอนโดเหมือนทุก ๆ วัน แต่กลับไม่ใช่“สนามแข่งรถ” คำตอบของเพลิงกัลป์ทำเอาลูกพีชขมวดคิ้วมุ่นด้วยความสงสัย สนามแข่งที่ไหน ไปทำไม และไปทำอะไร เกิดคำถามมากมายขึ้นในหัวก่อนที่จะตัดสินใจถามสารถีส่วนตัวออกไปตรง ๆ “ไปทำไมอะ” ใบหน้าสวยหวานยื่นไปใกล้ ๆ เพลิงกัลป์ก่อนที่เขาจะหันมามองลูกพีชเพียงแวบเดียวก็กลับไปตั้งใจขับรถต่อ สักพักเสียงทุ้มก็ตอบข้อสงสัยนั้นของเธอด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“แข่งรถ” จบประโยคก็ตั้งหน้าตั้งตาขับรถทิ้งให้ลูกพีชทำหน้างงด้วยความสงสัย คนแบบไอ้หมอปากหมานี่นะแข่งรถเป็นด้วย ไม่ใช่ว่าจับเป็นแต่มีดผ่าตัดหรอกเหรอนี่อย่าบอกนะว่าเป็นนักซิ่งตัวพ่อด้วยอะสนามแข่งรถ PKเพลิงกัลป์เลี้ยวรถเข้ามาในสนามแข่งที่ทั้งกว้างใหญ่และหรูหรามากในความรู้สึกของลูกพีช แถมตอนนี้ในสนามยังเต็มไปด้วยหนุ่ม ๆ สาว ๆ วัยใสวัยมหา'ลัยอีกด้วย อูยยย ทำไมน้อง ๆ หนู ๆ มีแต่คนหน้าตาดีแบบนี้ละมีแฟนกันหรือยังเอ่ย? ถ้ายังไม่มีค่าเทอมมาหาพี่ได้นะจ๊ะ เด็
หลังจากที่เพลิงกัลป์เดินจากไปที่สนามเพื่อเตรียมตัวแข่งรถแล้วลูกพีชก็ลุกขึ้นช้า ๆ น้ำเสียงหวานที่เจือไปด้วยความหมองเศร้าถามลูกน้องทั้งสองคนของคนใจร้ายถึงทางไปห้องน้ำ ก่อนที่ขาเรียวสวยจะเดินไปตามทางที่ทั้งสองคนบอกทันทีโดยที่ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ามีใครบางคนแอบเดินตามเธอมาอย่างเงียบ ๆ เพิ่งรู้ว่าการร้องไห้โดยไร้เสียงสะอื้นมันทำให้เจ็บกระบอกตาไปหมดเธออยากจะไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นสักหน่อย อีกอย่างเธอไม่อยากอยู่ดูเพลิงกัลป์แข่งรถด้วยซ้ำ จะแพ้หรือชนะก็ช่างแม่ง เขาไม่มีสิทธิ์ยกเธอให้ใครทั้งนั้น เมื่อทำธุระเสร็จออกมาจากห้องน้ำลูกพีชก็เจอเข้ากับการ์ตูนที่มาดักรอเธออยู่หน้าทางเข้าพร้อมกับเพื่อนอีกสองคน“ไงของเดิมพัน” การ์ตูนร้องทักลูกพีช แต่คนถูกทักทำเพียงแค่ปรายตามองเล็กน้อยเท่านั้นก่อนที่จะเดินผ่านหน้าไปอย่างไม่สนใจที่จะเสวนาด้วย แต่การ์ตูนกลับกระชากมือบางของลูกพีชให้หันกลับมาพร้อมกับฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าสวยเต็มแรงเพียะ!!“เรียกแล้วทำเป็นหยิ่งเหรอฮะ หึ ผัวปากดีนักนะกล้าดีอย่างไรมาหาว่าฉันเป็นกะหรี่”การ์ตูนจับข้อมือบางไว้แน่นก่อนที่ลูกพีชจะค่อย ๆ หันหน้ามาช้า ๆ มือบางเตรียมจะฟาดลงบนหน้าของการ์
“พี่ลูกพีชครับเฮียเพลิงให้ซีนไปส่งพี่กลับคอนโดก่อนพอดีเฮียมีธุระด่วนต้องไปทำ” ซีนเดินยิ้มแหย ๆ เข้ามาหาลูกพีชพร้อมกับหาข้ออ้างแถช่วยเพลิงกัลป์ที่ตอนนี้ไปอยู่ที่ไหนเขาก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ลูกพีชแสดงสีหน้าที่ผิดหวังออกมาอย่างชัดเจนก่อนที่จะฝืนยิ้มส่งมาให้ซีนพร้อมกับพยักหน้ารับแล้วเดินตามน้องไปที่รถสปอร์ตคันหรูทันที“ขอบใจมากนะซีนที่มาส่งพี่”เมื่อรถสปอร์ตจอดลงที่หน้าคอนโดหรูลูกพีชที่ลงมาจากรถแล้วกล่าวขอบคุณซีนด้วยรอยยิ้มก่อนที่ซีนจะก้มหัวลงเล็กน้อยแล้วขับรถออกไปทันที จนกระทั่งรถคันสวยลับสายตาไปแล้วลูกพีชก็หันหลังเดินเข้าไปในคอนโดทันทีโดยที่มีสายตาของใครบางคนมองตามจนแผ่นหลังบางหายเข้าไปในคอนโดเขาก็ออกรถไปจากบริเวณนี้ทันทีคฤหาสน์เพลิงกัลป์เพลิงกัลป์รินเหล้าใส่แก้วก่อนที่จะยกขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว เขาดื่มหนักเช่นนี้ตั้งแต่กลับมาถึงบ้านที่เขาไม่เคยเข้ามาอยู่เลยสักครั้งตั้งแต่ได้ครอบครองเป็นเจ้าของ แต่วันนี้เขากลับมานั่งดื่มคนเดียวเงียบ ๆ ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงผู้เป็นนายของเคนจิและเคนตะที่เฝ้ามองดูนายของตนที่นั่งดื่มคนเดียวมาตั้งแต่หัวค่ำจนถึงตอนนี้“นายครับนายยังไม่ได้
หลังจากวันที่เพลิงกัลป์ให้มีนามาเป็นผู้ช่วยคู่หูคนใหม่ลูกพีชกับเพลิงกัลป์ก็เหมือนอยู่กันคนละโลก ที่ไหนมีลูกพีชที่นั่นไม่มีเพลิงกัลป์สร้างความแปลกใจให้กับทุกคนในแผนกเป็นอย่างมากที่คู่หูคู่กัดมือหนึ่งของแผนกฉุกเฉินต่างหลบหน้ากันและกัน และนับตั้งแต่วันที่ลูกพีชตบหน้าเพลิงกัลป์เขาก็ไม่เคยกลับไปนอนที่คอนโดอีกเลยซึ่งลูกพีชก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพลิงกัลป์ไปพักอยู่ที่ไหนกับใคร แต่แล้วอย่างไรใครแคร์กันเล่ากลับไม่กลับก็เรื่องของหมอนั่นสิ เธอได้เป็นเจ้าของห้องสบายจะตาย ไม่ต้องมีคนมาคอยหยอกหรือคอยชวนทะเลาะสบายใจดีจริง ๆ อย่างนั้นหรอ ภายนอกที่แสดงออกมาคือร่าเริงสดใสเหมือนเดิม แต่ภายในใจกลับรู้สึกหน่วงไปหมดยิ่งอยู่ใกล้กันมากเท่าไรก็ยิ่งเหมือนไกลออกไปมากเท่านั้น“แบบนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรือไงแล้วเธอจะมานั่งร้องไห้ถึงหมอนั่นทำไมเนี่ยยายลูกพีชเน่า” ลูกพีชยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มลวก ๆ ก่อนที่จะมองไปยังบ่อน้ำพุด้วยความเหงาหงอย แค่หนึ่งอาทิตย์ที่เขาไม่กลับไปที่ห้องของเรามันทำให้เธอได้รู้ใจตัวเองมากขึ้นว่าเธอรู้สึกอย่างไรกับเพลิงกัลป์หึ เกมแล้วสินะ ใครรักใครก่อนคนนั้นแพ้ซึ่งก็คือเธอนั่นเองของเล่นท
“ผัวไม่อยู่หนูร่าเริงเชียวนะ”เพลิงกัลป์กระซิบชิดริมใบหูหอมกรุ่นของลูกพีชเสียงแผ่วเบาก่อนที่มือใหญ่จะยื่นมาทางมีนาพร้อมกับพยักเพยิดหน้าไปทางกระเป๋าใบเล็กของลูกพีชที่วางอยู่บนโซฟา มีนาที่เห็นแบบนั้นรีบหยิบโทรศัพท์ใส่กระเป๋าพร้อมกับยื่นมาให้เพลิงกัลป์ที่ถูกลูกพีชกอดไว้แน่นไม่ยอมปล่อยอย่างเงอะ งะ เพราะยังคงตกใจอยู่กับสถานะผัวเมียของคนทั้งคู่ที่ฉากหน้าคือคู่กัดที่ตีกันแทบจะทุกนาที แต่หลังฉากคือเขาแอบแซ่บกันแหละทุกคน งื้อ อิจฉาลูกพีชจังที่ได้คุณหมอสุดหล่อของโรงพยาบาล N ไปครอบครอง เพราะอันดับหมอที่หน้าตาดีที่สุดของโรงพยาบาลนี้ NO.1 ก็คือคุณหมอฝาแฝดสุดหล่ออย่างวายุและเพลิงกัลป์ซึ่งคุณหมอวายุก็โดนน้องแก้มใสลูกสาวท่านประธานสอยไปเรียบร้อยแล้ว“ขอบคุณครับ” เพลิงกัลป์กล่าวขอบคุณมีนาเสียงนุ่มก่อนที่จะพยุงลูกพีชให้ยืนดี ๆ แต่ลูกพีชกลับวอแวปลดกระดุมเสื้อของเพลิงกัลป์ต่อหน้าทุกคน พิงค์พลอยที่เห็นแบบนั้นถึงกับชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจ ก่อนที่จะเอ่ยถามเพลิงกัลป์ออกไปถึงสถานะของคนทั้งคู่เธออยากได้ยินจากปากของเพลิงกัลป์อีกครั้งว่าเขากับลูกพีชคบกันจริง ๆ ใช่ไหม“นี่ตกลงคุณหมอเพลิงกัลป์กับลูกพีชคบกันเหรอคะ
ห้องนอนเมื่อเพลิงกัลป์เดินมาถึงปลายเตียงลูกพีชก็ปล่อยขาลงบนพื้นที่เย็นเยียบก่อนที่จะผลักเพลิงกัลป์ที่ยังไม่ทันตั้งตัวให้ล้มลงไปนอนแผ่หลาอยู่บนที่นอนใหญ่ ซึ่งลูกพีชก็ไม่รอช้ารีบตามขึ้นไปนั่งคร่อมร่างสูงเอาไว้ทันทีพร้อมกับเลียริมฝีปากจนฉ่ำวาวอย่างเผลอตัว ดวงตากลมโตมองสำรวจใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงกัลป์ก่อนที่จะเผยรอยยิ้มออกมา“คิดถึง”ลูกพีชพูดย้ำคำว่าคิดถึงอีกครั้งออกมาด้วยความเมาที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ถ้าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาแล้วจำได้ว่าเมื่อคืนเผลอบอกคิดถึงเพลิงกัลป์ไป เธอคงจิกทึ้งหัวตัวเองอย่างแน่นอนในขณะที่คนถูกบอกว่าคิดถึงเผยยิ้มออกมาเล็กน้อยด้วยความพึงพอใจ ก่อนที่ลูกพีชจะยื่นมือมาลูบที่ริมฝีปากหนาของเพลิงกัลป์แผ่วเบาอย่างอ่อนโยนจุ๊บก้มลงไปจุ๊บบนปากนุ่มเบา ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะยื่นลิ้นออกมาลูกพีชก็เกี่ยวลิ้นเล็กของเธอดูดดึงลิ้นร้ายของเพลิงกัลป์ทันที มือบางยกขึ้นคล้องคอของเพลิงกัลป์เอาไว้หลวม ๆ พร้อมกับบดจูบด้วยความเร่าร้อนจนน้ำลายไหลเยิ้มเลอะขอบปากของคนทั้งคู่จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ เพราะความคิดถึงที่ทั้งคู่ต่างมีต่อกันทำเอาจูบนี้ช่างแสนยาวนานและเต็มไปด้วยความสุข เพราะมันทั้งอ่อนโยน เร่าร้อน
เช้าวันหยุดวันนี้เรียวอิจิรับหน้าที่ดูแลเจ้าแฝดทั้งสองคน เพราะเพลิงกัลป์พาลูกสะใภ้ของเขาไปหาหมอโดยสันนิษฐานจากอาการคลื่นไส้อาเจียนและเวียนศีรษะลูกพีชแล้ว ลูกสะใภ้ของเขาน่าจะกำลังมีหลานคนที่สามให้เขาอย่างแน่นอนซึ่งดูเหมือนเพลิงกัลป์ก็พอจะมองออก แต่ก็พาภรรยาไปตรวจเพื่อความแน่ใจ“วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่เพนท์กับพายอยากไปเที่ยวเล่นที่ไหนว่ามาสิเดี๋ยววันนี้ปู่จะพาเราสองคนไปเที่ยวเล่นให้สนุกกันไปเลย” เรียวอิจิถามหลานน้อยทั้งสองคนซึ่งเพทายกับพายุหันมามองหน้ากันก่อนที่จะพร้อมใจกันตอบคำถามของเรียวอิจิอย่างพร้อมเพรียง“สวนสนุกครับผม” คำตอบของหลานน้อยทั้งสองทำเอาเรียวอิจิอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ที่เขาว่ากันว่าเด็กแฝดมักจะรู้ใจกันและกันและสามารถสื่อถึงกันได้น่าจะจริง เพราะหลานน้อยของเขาบอกสถานที่เดียวกันพร้อมกันเป๊ะ ๆ โดยที่ไม่ได้ถามไถ่กันเลยสักนิด“ย่อมได้ อยู่กับปู่คนนี้ไม่มีขัดใจ อยากไปสวนสนุกย่อมได้ไป”พายุเมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจส่วนเพทายยิ้มออกมาน้อย ๆ ในใจรู้สึกดีใจไม่ต่างกับพายุเพียงแค่ไม่ชอบแสดงออกมาก็เท่านั้น แต่ยังไม่ทันที่เรียวอิจิจะได้พาหลาน ๆ ไปเที่ยวเสียงรถที่แล่นมาจ
5 ปีผ่านไปจากเด็กน้อยในวันนั้นเติบโตมาเป็นอย่างดีโดยการอบรมเลี้ยงดูของผู้เป็นปู่อย่างเรียวอิจิ ที่ทุ่มเทเวลาว่างเลี้ยงหลานชายทั้งสองคนจนเติบโตมาเป็นเด็กที่ช่างแสบสันหาตัวจับยากจนลูกพีชถึงกับอ่อนอกอ่อนใจที่ลูกชายทั้งสองคนช่างแสนดื้อและแสนซนเสียเหลือเกิน“น้องพายคะแม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้กินอมยิ้มเดี๋ยวจะฟันผุนะ รู้ไหมเด็กดี” ลูกพีชบอกลูกชายที่กำลังเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ จนแก้มป่องด้วยความอ่อนใจในกระเป๋านักเรียนของเด็กชายเต็มไปด้วยอมยิ้มเกือบสิบแท่ง ถ้าลูกชายของเธอฝันผุคงไม่ต้องถามหาสาเหตุกันให้ยุ่งยาก เพราะหลักฐานคาตาอยู่ในกระเป๋าเห็น ๆ “ไม่ใช่ของพายสักหน่อย อมยิ้มนี้สาว ๆ เขาซื้อมาให้พาย เพราะพายหล่อต่างหากละครับแม่” คำตอบของลูกชายทำเอาคุณแม่ลูกสองถึงกับชะงักมือที่กำลังหยิบอมยิ้มออกมาจากกระเป๋าก่อนที่จะหันไปมองลูกชายคนเล็กที่หันมาฉีกยิ้มหล่อพร้อมกับยักคิ้วให้เธอเพื่อยืนยันว่าตนเองหน้าตาดี ยิ้มหล่อ และมีเสน่ห์ อย่างนี้แล้วสาวน้อยที่ไหนจะไม่ตกหลุมรัก หล่อเสียจนผู้เป็นแม่อย่างเธอเองยังหลงลูกชาย“เจ้าชู้แต่เด็กเลยนะครับลูกพ่อ”เพลิงกัลป์ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ อดที่จะหันมาลูบหัวลูกชายคนเล็กด้วยค
ห้องคลอด“โอเคเบ่งแรง ๆ นะลูกพีช เจ็บก็อดทนนะสู้ ๆ” กฤษฎิ์บอกลูกพีชที่พยักหน้ารับพร้อมกับให้กำลังใจอดีตพยาบาลสาวไปด้วย มือบางถูกมือใหญ่ของเพลิงกัลป์เกาะกุมเอาไว้ตลอดเวลาก่อนที่ความเจ็บปวดจะทำให้ลูกพีชกลั้นใจเบ่งสุดแรงเพื่อให้สองแฝดออกมาไว ๆ “อื้ออออออออออออ ฮึบ แฮ่กกกก แฮ่กกกก”ลูกพีชเบ่งสุดแรงเจ้าสองแฝดก็ยังไม่ออกมา ดวงตาคู่สวยตอนนี้มีน้ำตาไหลรินออกมาด้วยความทรมาน เพลิงกัลป์ใช้หลังมือเช็ดน้ำตาให้ภรรยาอย่างแผ่วเบา ใบหน้าสวยของคุณแม่ตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ซึมเต็มกรอบหน้า พร้อมหยาดน้ำใส ๆ ที่ไหลรินอยู่ตลอดเวลาด้วยความเจ็บปวดที่ลูกพีชรู้ซึ้งและรู้สึกนับถือใจคนเป็นแม่ทุกคนที่ยอมเจ็บปวดเพื่อให้ลูกน้อยออกมาลืมตาดูโลกอย่างปลอดภัย“อดนะคะคนดี เพลิงอยู่ตรงนี้ลูก ๆ อยากออกมาหาพ่อกับแม่แล้วคุณปู่ก็รออยู่” เพลิงกัลป์ปลอบใจลูกพีชเสียงนุ่ม ลูกพีชจึงบีบมือสามีเอาไว้แน่นก่อนที่จะรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดและกลั้นใจเบ่งอีกครั้งสุดแรงเกิด“อื้ออออออ ฮึบบบ กรี๊ดดดดดด”“อุแว้ อุแว้ อุแว้”สิ้นสุดเสียงกรี๊ดของลูกพีชเสียงร้องของทารกแรกเกิดเพศชายก็แผดเสียงร้องออกมาดังลั่นห้อง ลูกพีชน้ำตาไหลออกมาด้วยความด
หลังจากงานแต่งผ่านพ้นไปเพลิงกัลป์ก็ขอร้องให้ลูกพีชลาออกจากงานเพื่อเตรียมตัวเป็นคุณแม่อย่างเต็มตัว ซึ่งลูกพีชก็ยอมลาออกอย่างว่าง่าย ถึงแม้ว่าเธอจะรักอาชีพพยาบาลมากแค่ไหนก็ตาม แต่เธอก็อยากจะเลี้ยงดูลูกชายทั้งสองคนด้วยตัวของเธอเอง เธออยากอยู่กับลูกชายในทุกช่วงเวลาของชีวิตไม่ว่าจะเป็นก้าวแรกที่ลูกหัดเดินหรือฟันที่ขึ้นซี่แรกของลูก เธออยากจะเฝ้ามองการเติบโตของเจ้าแฝดทั้งสองจนเขาเติบใหญ่สามารถที่จะดูแลตัวเองได้และตอนนี้เธอก็ใกล้จะคลอดแล้วร่างอวบอิ่มแลดูอุ้ยอ้าย เพราะตั้งครรภ์ลูกแฝดทำให้ท้องของลูกพีชใหญ่กว่าปกติเพลิงกัลป์ยังคงดูแลเธอดีเสมอมาเขาทำหน้าที่พ่อของลูกและสามีที่ดีได้อย่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติวันนี้เพลิงกัลป์ขออนุญาตเธอไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนธามไทที่ผับซึ่งดูเหมือนคุณหมอหนุ่มจะมีเรื่องปรึกษาสามีของเธอ ลูกพีชเดาว่าน่าจะเป็นเรื่องปัญหาหัวใจแน่นอน เพราะหลัง ๆ มานี้เพลิงกัลป์บอกเธอว่าคุณหมอธามไทเลี้ยงต้อยเด็กมัธยมหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา ซึ่งเธออยากจะเห็นเอามาก ๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนกันนะที่สามารถทำลายกำแพงที่แสนเย็นชาของเพลิงกัลป์ลงได้“อ๊ะ!!”ลูกพีชร้องขึ้นมาด้วยความรู้สึกเจ็บหน่วงที่ท้องเมื่อ
หลังจากที่ทุกคนออกจากห้องไปหมดแล้วภายในห้องก็เหลือเพียงคู่สามีภรรยาที่ถูกต้องทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย และตอนนี้เพลิงกัลป์ก็เริ่มรู้สึกว่าชุดเจ้าสาวราคาแพงที่ลูกพีชสวมอยู่มันช่างเกะกะเสียจริง เพราะในค่ำคืนนี้เจ้าสาวของเขาสวยมาก ร่างอวบอิ่มขาวผ่องที่มีเขาเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียวกำลังนั่งก้มหน้าอย่างทำตัวไม่ถูก เพราะวันนี้คือวันแต่งงานวันแรกของลูกพีชและเพลิงกัลป์ถ้าเป็นในเวลาปกติเพลิงกัลป์คงจับเธอกินจนตัวอ่อนเหลวไปนานแล้ว แต่ในวันนี้ลูกพีชให้รู้สึกขัดเขินอย่างบอกไม่ถูกกับสถานะสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเพลิงกัลป์ มือใหญ่ค่อย ๆ ยื่นมาจับใบหน้าสวยของลูกพีชให้หันมาหาตนเองช้า ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะก้มหน้าลงมากระซิบชิดใบหูหอมกรุ่นเสียงกระเส่า“เข้าหอวันแรกไอ้ธามมันบอกว่าให้โต้รุ่งถึงเช้าไปเลยจ้ะ เมียจ๋าว่าแบบนี้ดีไหมจ๊ะ” เพลิงกัลป์ถามภรรยาตามกฎหมายที่หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อและเห่อร้อนกับคำแนะนำของคุณหมอธามไท ก่อนที่ดวงตากลมโตจะช้อนขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างขลาดเขินแกมยั่วยวนอยู่ในทีโดยไม่รู้ตัว“เราจะพาลูกนอนดึกไม่ได้นะคะ เด็ก ๆ กำลังโต”น้ำเสียงหวานหูแย้งเพลิงกัลป์ แต่มือบางกลับยกขึ้นโอบรอบคอ
งานแต่งของลูกพีชกับเพลิงกัลป์จัดขึ้นอย่างเรียบง่ายที่โรงแรมหรูระดับห้าดาวโดยทั้งคู่เชิญแขกเฉพาะคนที่สนิทเท่านั้น พิธีการช่วงเช้าผ่านไปด้วยดีมาจนถึงเวลานี้ที่เจ้าสาวกำลังจะโยนช่อดอกไม้ให้กับเพื่อน ๆ ที่พากันรอรับอยู่ด้านล่าง น้ำชากับพาขวัญพากันร้องเรียกเพื่อนสาวเสียงดังลั่นเพื่อให้โยนช่อดอกไม้มาทางที่พวกเธอยืนอยู่“ลูกพีช ลูกพีช ทางนี้ ๆ น้ำชาอยู่นี่” น้ำชาโบกมือให้ลูกพีชที่ยืนถือช่อดอกไม้เคียงข้างเพลิงกัลป์ที่อยู่ในชุดเจ้าบ่าวเต็มยศ ดวงตากลมโตกวาดตามองไปรอบ ๆ บริเวณก่อนที่จะแอบยิ้มขำออกมาเมื่อเห็นธามไทยืนทำหน้าเซ็งอยู่ข้าง ๆ มีนาที่ลากคุณหมอสุดหล่อให้มายืนรอรับช่อดอกไม้ด้วยกัน“คุณหมอธามไทขาวันนี้งานมงคลยิ้มหน่อยสิคะสุดหล่อ”มีนาบอกธามไทที่ยังคงตีหน้านิ่งตามสไตล์ผู้ชายเย็นชาก่อนที่ธามไทจะฉีกยิ้มออกมาเพียงแวบเดียวแล้วก็หุบยิ้มลงทันที ทำเอาคนที่หลงเคลิ้มกับรอยยิ้มหล่อของธามไทถึงกับบึนปากน้อย ๆ อย่างงอน ๆ กับคนที่หวงรอยยิ้มเอามาก ๆ อย่างธามไท “นี่ยังไม่โยนดอกไม้ใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวกลับไปนั่งดื่มต่อนะ” ธามไทมองขึ้นไปบนเวทีก็เห็นลูกพีชกำลังมองลงมาทางเขากับมีนาพอดีก่อนที่เขาจะหัน
คฤหาสน์เพลิงกัลป์ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำเอาลูกพีชถึงกับขมวดคิ้วมุ่นด้วยความแปลกใจ เพราะปกติแล้วคนที่จะมาเคาะประตูยามวิกาลคือแม่บ้านที่ชงนมอุ่น ๆ มาให้เธอดื่มก่อนนอน แต่วันนี้หน้าที่นี้เป็นของเพลิงกัลป์พ่อของลูกที่กำลังอาบน้ำอยู่ต่างหากละแล้วใครกันนะที่มาเคาะประตูห้องลูกพีชวางหนังสือแม่และเด็กลงบนหัวเตียงก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูต้อนรับแขกผู้มาเยือนยามวิกาล แต่เมื่อเปิดประตูออกก็เจอกับเรียวอิจิที่วันนี้ไม่เห็นลูกชายลงไปชงนมให้ลูกสะใภ้ ตาเฒ่าเห่อหลานแบบเขาก็เลยต้องลงมือชงนมอุ่น ๆ เอามาให้ลูกสะใภ้ดื่มก่อนนอนเพื่อบำรุงหลานแฝดน้อยของเขา“พ่อไม่เห็นริวลงไปชงนมมาให้หนูสักที นี่ก็สามทุ่มแล้วพ่อก็เลยชงมาให้หนูแทน หลาน ๆ จะได้ดื่มนมอุ่น ๆ ก่อนนอน” เรียวอิจิยื่นแก้วนมอุ่นให้ลูกพีชที่รีบยกมือไหว้ขอบคุณพ่อสามีก่อนที่จะรับแก้วมาถือเอาไว้ด้วยความซาบซึ้งในน้ำใจของเรียวอิจิ ตั้งแต่ที่รู้ว่าเธอตั้งครรภ์เรียวอิจิก็ดูแลเอาใจใส่เธอดีมาตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกินที่สั่งให้แม่บ้านจัดมื้ออาหารสำหรับบำรุงเจ้าแฝดในท้องให้เธอทุกวัน แล้วไหนจะยังนมอุ่น ๆ ที่บางครั้งก็ให้แม่บ้านเอา
ผลสุดท้ายแล้วเพลิงกัลป์ก็คือผู้ที่ชนะการท้าพนันในครั้งนั้นตอนนี้ลูกพีชกำลังนอนอยู่บนเตียงเพื่อให้คุณหมอสาวทำการอัลตราซาวนด์ส่วนเพลิงกัลป์นั่งอยู่ข้างเตียงไม่ห่างเมื่อครรภ์ครบกำหนดที่จะสามารถอัลตราซาวนด์ดูเพศของลูกได้ เพลิงกัลป์ก็ไม่รอช้าที่จะพาลูกพีชมาตรวจ แต่อย่างไรก็ตามเขาก็ยังคงเชื่อมั่นในเซนส์ของตัวเองว่าลูกน้อยที่อยู่ในครรภ์เป็นลูกชายฝาแฝดอย่างแน่นอน“ว้าวววว ผมมารายงานตัวกับคุณพ่อคุณแม่แล้วครับ”คุณหมอพิชามญชุ์บอกคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ที่มองหน้าจอมอนิเตอร์ด้วยความตื่นเต้น โดยเฉพาะเพลิงกัลป์ที่ดวงตาทอเป็นประกายยามมองสิ่งมีชีวิตอย่างเจ้าลูกชายที่กำลังขยับตัวเล็กน้อยโชว์อยู่บนหน้าจอก่อนที่น้ำใส ๆ จะไหลจากตาออกมาโดยที่เพลิงกัลป์ก็ไม่รู้ตัว“น้องชายค่อนข้างขี้อายนะคะหลบหลังพี่ชายตลอดเลย” คุณหมอยังคงแซวเด็กชายทั้งสองคนที่กำลังขยับตัวไปมาโชว์คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ทั้งสองคนอยู่ ลูกพีชมองดูลูกชายด้วยความรัก เธอรักเขาตั้งแต่วันที่รู้ว่าเขาก่อเกิดเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขในท้องของเธอ ลูกชายของเธอกับเพลิงกัลป์ลูกน้อยที่เกิดจากความรักของพ่อกับแม่ มือบางยกขึ้นเช็ดคราบน้ำตาให้เพลิงกัลป์อย่างอ่อนโยน ในขณ
หลังจากที่นอนพักรักษาตัวจนหายดีวันนี้คุณหมอหนุ่มก็กลับมาทำงานตามปกติโดยที่มีหวานใจอย่างลูกพีชเดินเคียงข้างคุยกันอย่างกระหนุงกระหนิงเข้ามาที่แผนกทำเอาหลายคนถึงกับมองบนให้กับความหวานที่ดูจะหวานหนักมากกว่าเดิมของหนุ่มสาวทั้งคู่“ยินดีต้อนรับกลับมาทำงานนะคะคุณหมอเพลิง” ดาวเรืองยื่นดอกไม้ช่อใหญ่ให้เพลิงกัลป์เมื่อเขาเดินเข้ามาที่ห้องพักของแผนก มือใหญ่ยื่นมารับดอกไม้จากดาวเรืองด้วยความซาบซึ้งใจก่อนที่จะส่งยิ้มกว้างให้เพื่อนร่วมงานทุกคนที่พากันมายืนต้อนรับการกลับมาทำงานวันแรกของเขา“ขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะครับ และก็ต้องขอโทษทุกคนจากใจจริงที่ต้องทำงานหนักมากขึ้นกว่าเดิม เพราะผม” พูดจบก็ก้มหัวลงขอโทษทุกคนอย่างรู้สึกผิด เพราะเคสผ่าตัดส่วนใหญ่คือหน้าที่ของเขา แต่พอเขาหยุดพักรักษาตัวงานของเขาก็ต้องถูกถ่ายโอนไปให้คนอื่นทำแทนซึ่งคุณหมอที่เหลืออาจจะต้องทำงานหนักมากกว่าเดิม โดยเฉพาะคุณหมอคนใหม่อย่างธามไทที่รับหน้าที่ดูแลเคสคนไข้ต่อจากเขาจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน“ไม่เป็นไร...”“รู้ตัวก็ดีครับคุณหมอเพลิง เพราะผมเหนื่อยมากกก ขอตัวก่อนนะครับฝากที่เหลือด้วยแล้วกัน” ยังไม่ทันที่ดาวเรืองจะพูดจบคุณหมอธามไทก็พูดแทรกข