บำเรอรัก️คุณหมอมาเฟีย<27>ความคิดถึงมันห้ามไม่ไหว NC20++

ห้องนอน

เมื่อเพลิงกัลป์เดินมาถึงปลายเตียงลูกพีชก็ปล่อยขาลงบนพื้นที่เย็นเยียบก่อนที่จะผลักเพลิงกัลป์ที่ยังไม่ทันตั้งตัวให้ล้มลงไปนอนแผ่หลาอยู่บนที่นอนใหญ่ ซึ่งลูกพีชก็ไม่รอช้ารีบตามขึ้นไปนั่งคร่อมร่างสูงเอาไว้ทันทีพร้อมกับเลียริมฝีปากจนฉ่ำวาวอย่างเผลอตัว ดวงตากลมโตมองสำรวจใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงกัลป์ก่อนที่จะเผยรอยยิ้มออกมา

“คิดถึง”

ลูกพีชพูดย้ำคำว่าคิดถึงอีกครั้งออกมาด้วยความเมาที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ถ้าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาแล้วจำได้ว่าเมื่อคืนเผลอบอกคิดถึงเพลิงกัลป์ไป เธอคงจิกทึ้งหัวตัวเองอย่างแน่นอนในขณะที่คนถูกบอกว่าคิดถึงเผยยิ้มออกมาเล็กน้อยด้วยความพึงพอใจ ก่อนที่ลูกพีชจะยื่นมือมาลูบที่ริมฝีปากหนาของเพลิงกัลป์แผ่วเบาอย่างอ่อนโยน

จุ๊บ

ก้มลงไปจุ๊บบนปากนุ่มเบา ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะยื่นลิ้นออกมาลูกพีชก็เกี่ยวลิ้นเล็กของเธอดูดดึงลิ้นร้ายของเพลิงกัลป์ทันที มือบางยกขึ้นคล้องคอของเพลิงกัลป์เอาไว้หลวม ๆ พร้อมกับบดจูบด้วยความเร่าร้อนจนน้ำลายไหลเยิ้มเลอะขอบปากของคนทั้งคู่

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ

เพราะความคิดถึงที่ทั้งคู่ต่างมีต่อกันทำเอาจูบนี้ช่างแสนยาวนานและเต็มไปด้วยความสุข เพราะมันทั้งอ่อนโยน เร่าร้อน