บำเรอรัก️คุณหมอมาเฟีย<31>ผู้ชายสายเปย์

“พีชกลับก่อนนะคะพี่ดาว” ลูกพีชบอกลาพี่ดาวหัวหน้าพยาบาลพร้อมกับหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายร่างบางอยู่ในชุดเดรสสวยหวาน ก่อนที่จะเดินออกมาข้างนอกเธอก็เจอเข้ากับใครบางคนที่กำลังยืนพิงผนังอยู่หน้าห้องสองมือล้วงกระเป๋าด้วยท่าทีสบาย ๆ และผ่อนคลาย

ใบหน้าหล่อเหลามองตรงไปยังทางเดินทำเอาพยาบาลสาว ๆ ที่เดินผ่านไปผ่านมาถึงกับกับพากันส่งยิ้มหวานให้ไม่ขาดสาย ก่อนที่ลูกพีชจะรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้ ๆ มือบางยกขึ้นคล้องแขนคนที่กำลังพิงผนังห้องอยู่อย่างแสดงความเป็นเจ้าของทันที

“เสน่ห์แรงจังเลยนะคะสาว ๆ มองตามกันคอแทบหัก” น้ำเสียงหวานนุ่มทว่ากลับแฝงไปด้วยความแง่งอนเล็กน้อยหรือจะพูดให้ถูกก็คือลูกพีชกำลังหึงสาว ๆ ที่พากันมองมาที่เพลิงกัลป์ไม่หยุด

“มองได้ก็มองไป เพราะสำหรับเพลิงแล้วในสายตาของเพลิงมีแค่

พีชคนเดียวเท่านั้น” เพลิงกัลป์ยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนที่จะยื่นมือมาเกี่ยวเอวแน่งน้อยของลูกพีชเข้ามาประชิดติดตัวโดยที่ไม่ได้รู้สึกแคร์หรืออายกับสายตาหลายคู่ที่มองมาด้วยความอิจฉาปนหมั่นไส้กับความหวานไม่เกรงใจใครของคนทั้งคู่

“คนบ้า พูดอะไรออกมาก็ไม่รู้” ลูกพีชก้มหน้างุดพูดอุบอิบออกมาด้วยความเขินอายมือใหญ่ของเพลิงกัลป์ยกขึ้นมา