ห้องนอนเมื่อเพลิงกัลป์เดินมาถึงปลายเตียงลูกพีชก็ปล่อยขาลงบนพื้นที่เย็นเยียบก่อนที่จะผลักเพลิงกัลป์ที่ยังไม่ทันตั้งตัวให้ล้มลงไปนอนแผ่หลาอยู่บนที่นอนใหญ่ ซึ่งลูกพีชก็ไม่รอช้ารีบตามขึ้นไปนั่งคร่อมร่างสูงเอาไว้ทันทีพร้อมกับเลียริมฝีปากจนฉ่ำวาวอย่างเผลอตัว ดวงตากลมโตมองสำรวจใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงกัลป์ก่อนที่จะเผยรอยยิ้มออกมา“คิดถึง”ลูกพีชพูดย้ำคำว่าคิดถึงอีกครั้งออกมาด้วยความเมาที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ถ้าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาแล้วจำได้ว่าเมื่อคืนเผลอบอกคิดถึงเพลิงกัลป์ไป เธอคงจิกทึ้งหัวตัวเองอย่างแน่นอนในขณะที่คนถูกบอกว่าคิดถึงเผยยิ้มออกมาเล็กน้อยด้วยความพึงพอใจ ก่อนที่ลูกพีชจะยื่นมือมาลูบที่ริมฝีปากหนาของเพลิงกัลป์แผ่วเบาอย่างอ่อนโยนจุ๊บก้มลงไปจุ๊บบนปากนุ่มเบา ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะยื่นลิ้นออกมาลูกพีชก็เกี่ยวลิ้นเล็กของเธอดูดดึงลิ้นร้ายของเพลิงกัลป์ทันที มือบางยกขึ้นคล้องคอของเพลิงกัลป์เอาไว้หลวม ๆ พร้อมกับบดจูบด้วยความเร่าร้อนจนน้ำลายไหลเยิ้มเลอะขอบปากของคนทั้งคู่จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ เพราะความคิดถึงที่ทั้งคู่ต่างมีต่อกันทำเอาจูบนี้ช่างแสนยาวนานและเต็มไปด้วยความสุข เพราะมันทั้งอ่อนโยน เร่าร้อน
เช้าวันต่อมา“อื้อ ซี้ด”ลูกพีชลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความยากลำบาก ร่างกายของเธอปวดร้าวจนแทบแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ดวงตากลมโตค่อย ๆ ลืมขึ้นกระพริบตาถี่ ๆ สองสามครั้งก่อนที่จะหันไปด้านข้าง ภาพตรงหน้าทำเอาลูกพีชแทบผงะยกมือขึ้นปิดเสียงกรี๊ดที่ทำท่าจะเปล่งออกมาแทบไม่ทัน เมื่อเห็นว่าใบหน้าหล่อร้ายของใครบางคนที่เธอคิดถึงจนแทบคลั่งอยู่ห่างกันเพียงแค่คืบ ก่อนที่คนข้างกายจะขยับใบหน้าเข้ามาแนบชิดกว่าเดิมลูกพีชถึงกับกลั้นหายใจกับความแนบชิดที่เพลิงกัลป์ขยับเข้ามากอดเอวเธอไว้แน่นกว่าเดิม สมองพยายามคิดประมวลผลถึงเรื่องราวที่ผ่านมาเมื่อคืนก่อนที่จะถอนหายใจออกมาแผ่วเบาแล้วยกมือขึ้นตบหน้าผากอย่างหมดอาลัยตายอยาก“คิดถึง”“คิดถึงเจ้านี่ด้วยอะ โคตรคิดถึงเลย”อ๊าย ลูกพีชเมื่อคืนเธอทำอะไรลงไปเธอบอกคิดถึงไอ้หมอปากหมานี่เหรอแค่นั้นยังไม่พอเธอยังบอกคิดถึงไอ้เจ้านั้นของเพลิงกัลป์ด้วย อยากจะกลั้นใจตายเสียจริง ๆ ขายขี้หน้าชะมัด มือบางยกขึ้นมาจิกทึ้งหัวตัวเองด้วยความโมโห แต่คนที่กำลังนอนหลับตาพริ้มไม่รู้เรื่องรู้ราวกลับยิ้มหวานราวกับกำลังฝันดีซึ่งตรงกันข้ามกับเธอเลยตอนนี้“แต่ฉันก็คิดถึงนายจริง ๆ นั่นแหละ” เลิกจิกทึ้งหั
ร้านกาแฟเพลิงกัลป์กับลูกพีชเดินจับมือกันเข้ามาในร้านน้ำชากับพาขวัญที่หันมาเห็นถึงกับพากันเบิกกตากว้างด้วยความตกใจ เพราะเพลิงกัลป์จับมือลูกพีชไม่ยอมปล่อยแล้วไหนจะสายตาที่จ้องมองเพื่อนของพวกเธออะไรจะหวานหยดย้อยเสียขนาดนั้น หวานจนแทบกลืนเพื่อนเธอเข้าไปแล้วนั่นส่วนเพื่อนเธอเหรอไม่ต้องพูดถึงจ้างานยิ้มกว้าง งานทิ้งสายตาก็มาเอ๊ะ!! หรือว่าเรือผีพีชเพลิงของพวกเธอจะแล่นจนถึงฝั่งแล้วนะ!!นี่พวกเธอตกข่าวอะไรกันไปหรือเปล่า? “ฮั่นแน่ อะไรอย่างไรกันคะคุณหมอเพลิงเพื่อนพีช ทำไมวันนี้ถึงเดินจับมือถือแขนมองกันตาหวานเชื่อมแบบนี้่ล่ะ”น้ำชาที่ทนไม่ไหวรีบเอ่ยถามสองหนุ่มสาวขึ้นมาทันทีก่อนที่ลูกพีชจะรู้สึกตัวและพยายามจะชักมือบางออกจากมือใหญ่ของเพลิงกัลป์ แต่เขาก็ยังคงกุมมือเธอแน่นตามเดิมไม่ยอมปล่อยจนในที่สุดลูกพีชก็ต้องปล่อยเบลอไปอยากจับมากนักใช่ไหม อะ จับเสียให้พอแล้วก็เตรียมคำตอบดี ๆ เอาไว้ให้ทุกคนด้วยละ ถ้าตอบไม่ดีมีตบนะจ๊ะบอกเลย“แปลก ๆ เนอะอีชาหรือจากคู่กัดจะเปลี่ยนมาเป็นคู่รัก คิก คิก”พาขวัญกระโดดร่วมวงแซวไปกับน้ำชาอีกคนใบหน้าสวยหัวเราะร่าพร้อมกับมองคนทั้งคู่อย่างล้อเลียน ก่อนที่เพลิงกัลป์จะยิ้มกว
วันต่อมาวันนี้ทั้งวันเพลิงกัลป์มีเคสผ่าตัดตั้งแต่ช่วงเช้าลากยาวมาจนถึงช่วงบ่ายทำเอาลูกพีชแอบหงอยไปเล็กน้อยที่ไม่มีคนคอยมาวอแวหรือหยอกล้อเหมือนอย่างเช่นเคย ถึงจะเข้านอนพร้อมกันตื่นขึ้นมาพร้อมกัน แต่เธอก็ยังคงอยากอยู่ใกล้ ๆ เขาตลอดเวลา เฮ้อ!! ทำไมอานุภาพของความรักมันช่างรุนแรงขนาดนี้นะเวลาที่ผ่านไปแต่ละนาทีมีแต่คำว่าคิดถึงเพลิงกัลป์เต็มไปหมดคิดถึง คิดถึง คิดถึงจนแทบบ้าเป็นเอามากจริง ๆ นะเธอเนี่ยครืด ครืด ครืดเสียงโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ในกระเป๋าเสื้อทำเอาลูกพีชรีบหยิบออกมาดูว่าใครกันที่โทรเข้ามา เพราะตั้งแต่ที่ทางบ้านของเธอเกิดเรื่องลูกพีชก็ไม่เคยติดต่อกลับไปหาครอบครัวอีกเลย จะมีก็แค่เพื่อนสนิททั้งสองคนที่มักจะแช็ตมาเมาท์มอยมากกว่าโทรมา หน้าจอโทรศัพท์ที่หยิบขึ้นมาโชว์ชื่อของใครบางคนที่ทำให้ลูกพีชเผยรอยยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจ“ฮัลโหลเพลิง”ลูกพีชกรอกเสียงหวาน ๆ ลงไปปลายสายที่ได้ยินถึงกับยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัวก่อนที่จะกรอกเสียงนุ่มทุ้มตอบกลับมา(พีชช่วยเอาเอกสารคนไข้กับพี่ดาวมาให้เพลิงทีพอดีเพิ่งผ่าตัดเคสบ่ายเสร็จขอพักแป๊บ)พูดจบก็กระตุกยิ้มมุมปากออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์ เอกสารน่ะคือข้ออ้
“พีชกลับก่อนนะคะพี่ดาว” ลูกพีชบอกลาพี่ดาวหัวหน้าพยาบาลพร้อมกับหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายร่างบางอยู่ในชุดเดรสสวยหวาน ก่อนที่จะเดินออกมาข้างนอกเธอก็เจอเข้ากับใครบางคนที่กำลังยืนพิงผนังอยู่หน้าห้องสองมือล้วงกระเป๋าด้วยท่าทีสบาย ๆ และผ่อนคลายใบหน้าหล่อเหลามองตรงไปยังทางเดินทำเอาพยาบาลสาว ๆ ที่เดินผ่านไปผ่านมาถึงกับกับพากันส่งยิ้มหวานให้ไม่ขาดสาย ก่อนที่ลูกพีชจะรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้ ๆ มือบางยกขึ้นคล้องแขนคนที่กำลังพิงผนังห้องอยู่อย่างแสดงความเป็นเจ้าของทันที“เสน่ห์แรงจังเลยนะคะสาว ๆ มองตามกันคอแทบหัก” น้ำเสียงหวานนุ่มทว่ากลับแฝงไปด้วยความแง่งอนเล็กน้อยหรือจะพูดให้ถูกก็คือลูกพีชกำลังหึงสาว ๆ ที่พากันมองมาที่เพลิงกัลป์ไม่หยุด“มองได้ก็มองไป เพราะสำหรับเพลิงแล้วในสายตาของเพลิงมีแค่พีชคนเดียวเท่านั้น” เพลิงกัลป์ยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนที่จะยื่นมือมาเกี่ยวเอวแน่งน้อยของลูกพีชเข้ามาประชิดติดตัวโดยที่ไม่ได้รู้สึกแคร์หรืออายกับสายตาหลายคู่ที่มองมาด้วยความอิจฉาปนหมั่นไส้กับความหวานไม่เกรงใจใครของคนทั้งคู่“คนบ้า พูดอะไรออกมาก็ไม่รู้” ลูกพีชก้มหน้างุดพูดอุบอิบออกมาด้วยความเขินอายมือใหญ่ของเพลิงกัลป์ยกขึ้นมา
“ที่บอกว่าซื้อให้พีชนี่ไม่ได้ล้อกันเล่นใช่ไหมคะเพลิง” หลังจากลงจากรถมาแล้วลูกพีชก็ถามย้ำเพลิงกัลป์อีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าสิ่งที่เขาพูดกับเธอก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ล้อเธอเล่น รถราคาตั้งสี่สิบกว่าล้านบาทมันแพงมากเลยนะเธอจะรับไว้ได้อย่างไรกัน“พีชเห็นเพลิงเป็นคนชอบพูดเล่นขนาดนั้นเลยเหรอ” เมื่อเดินมาถึงโซฟาเพลิงกัลป์ก็นั่งลงบนโซฟาก่อนที่จะฉุดร่างบางของลูกพีชให้ลงมานั่งบนตักนุ่ม ๆ ของเขา มือใหญ่โอบรอบเอวบางเอาไว้ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะซบลงที่อกนุ่ม ๆ ของลูกพีชอย่างอ้อน ๆ “รถราคาแพงขนาดนี้ทำไมซื้อให้พีชง่ายจังเลยคะ สี่สิบกว่าล้านเลยนะไม่ใช่สี่ล้าน”ลูกพีชยังคงถามหาเหตุผลกับเพลิงกัลป์ ใครบ้างไม่ชอบผู้ชายสายเปย์อะ แต่ลูกพีชรู้สึกว่าสิ่งที่เขาให้เธอมันเยอะเกินกว่าที่เธอจะรับไว้ได้ เพราะเธอไม่ได้มีค่ามากมายขนาดที่เขาจะต้องลงทุนเปย์เธอถึงขนาดนี้ ก็แค่นางบำเรอที่ให้ความสุขบนเตียงกับเขาเท่านั้น ถ้าเป็นแฟนก็ว่าไปอย่างถึงเขาจะบอกใครต่อใครว่าเธอเป็นเมีย แต่ใจเธอนั้นรู้ดีถึงสถานะระหว่างเขากับเธอว่าแท้ที่จริงแล้วเธอก็แค่ของเล่นที่มีหัวใจของผู้ชายที่ไร้หัวใจอย่างเพลิงกัลป์เท่านั้น“แพงแค่ไหนเพลิงก็พร้อ
หลังจากที่นอนแช่ในอ่างน้ำอุ่นที่หอมฟุ้งไปด้วยกลิ่นของครีมอาบน้ำราคาแพงลูกพีชก็ใส่ชุดคลุมอาบน้ำออกมาข้างนอก เมื่อไม่เห็นเพลิงกัลป์ก็ให้นึกแปลกใจ แต่พอเหลือบไปเห็นเสื้อผ้าที่ใส่วันนี้ถูกโยนทิ้งลงตะกร้าเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ลูกพีชก็ยิ้มกว้างออกมาด้วยความพึงพอใจเพลิงกัลป์คงจะอาบน้ำเรียบร้อยแล้วสินะส่วนเธอวันนี้จะใส่ชุดอะไรดีน้าฮัมเพลงอย่างมีความสุขพร้อมกับเปิดตู้เสื้อผ้าเลือกชุดนอนสุด Sexy ที่เธอเคยแอบซื้อไว้เมื่อนานมาแล้ว ตั้งแต่ที่ย้ายมาอยู่กับเพลิงกัลป์ใหม่ ๆ มือบางจับที่ชุดนอนซีทรูลายเสือที่บางจนแทบปิดไม่มิดก่อนที่จะสวมลงบนร่างขาวผ่องของเธอ หน้ากระจกลูกพีชหมุนตัวไปมาด้วยความมั่นใจหน้าอกอวบใหญ่ที่แทบล้นทะลักออกมานอกชุดนอน ก้นนุ่มที่เด้งไปเด้งมายามเธอขยับตัวแค่นี้เพลิงกัลป์ก็ของขึ้นแล้วเชื่อสิ“หึ เพลิงเสร็จพีชแน่คืนนี้” พึมพำคนเดียวเสียงเบาหวิวก่อนที่จะเดินออกจากห้องนอนไปก็พบว่าในห้องอ่านหนังสือมีแสงไฟเล็ดลอดออกมา เขาอ่านหนังสืออยู่ข้างในนั้นเป็นแน่ ว่าแล้วร่างบางก็กระชับเสื้อคลุมเข้าหากันก่อนที่จะเดินลงไปชั้นล่างเพื่อชงนมอุ่น ๆ มาให้เพลิงกัลป์สักแก้วก่อนเริ่มแผ่นการยั่วเย อิอิแกรก แ
“เพลิงขา” ลูกพีชหันมามองเพลิงกัลป์ตาปรือหวานฉ่ำก่อนที่มือใหญ่ของเพลิงกัลป์จะจับเมียตัวน้อยให้หมุนตัวกลับมาหาตัวเองจนส่วนนั้นหลุดออกจากกัน ลูกพีชถึงกับซี้ดปากด้วยความเสียวกับความวูบโหวงก่อนที่มือบางที่ยังคงมีกุญแจข้อมือใส่เอาไว้จะคล้องเข้ากับลำคอแกร่ง“วันนี้ทำไมร้อนแรงจังเลย หืม” ใบหน้าหล่อเหลายื่นมากระซิบชิดริมฝีปากนุ่มของลูกพีชก่อนที่เธอจะกระตุกยิ้มมุมปากออกมาน้อย ๆ อย่างยั่วยวน แค่น้ำเดียวมันยังน้อยไปสำหรับเธอน่ะสิวันนี้เธอต้องการมากกว่านี้“เพลิงไม่ชอบที่ลูกพีชร้อนแรงแบบนี้เหรอคะ” ลูกพีชถามเพลิงกัลป์ก่อนที่จะบดเบียดร่างอิ่มเอิบเข้าหาร่างหนา หน้าอกอวบอิ่มถูไถไปกับแผงอกแข็งแกร่ง มือใหญ่ของเพลิงกัลป์บีบเคล้นบั้นท้ายงอนงามอย่างมันมือก่อนที่จะค่อย ๆ ยกขาเรียวสวยของลูกพีชขึ้นข้างหนึ่งจนอยู่ไหนท่าทางชวนเร้าอารมณ์“ชอบสิ ชอบมาก ชอบจนแทบคลั่งเลยละ” พูดจบก็บดกายเสยท่อนเอ็นใหญ่เข้าหาร่องรักของลูกพีชที่แหงนหน้าขึ้นร้องครางด้วยความเสียวเมื่อร่างกายของเธอกับเพลิงกัลป์สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกันในท่าที่ล่อแหลม ก่อนที่มือใหญ่จะอุ้มลูกพีชขึ้นมาซึ่งลูกพีชก็ไม่อิดออดสองขากระโดดเกาะที่เอวของเพลิงกัลป
เช้าวันหยุดวันนี้เรียวอิจิรับหน้าที่ดูแลเจ้าแฝดทั้งสองคน เพราะเพลิงกัลป์พาลูกสะใภ้ของเขาไปหาหมอโดยสันนิษฐานจากอาการคลื่นไส้อาเจียนและเวียนศีรษะลูกพีชแล้ว ลูกสะใภ้ของเขาน่าจะกำลังมีหลานคนที่สามให้เขาอย่างแน่นอนซึ่งดูเหมือนเพลิงกัลป์ก็พอจะมองออก แต่ก็พาภรรยาไปตรวจเพื่อความแน่ใจ“วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่เพนท์กับพายอยากไปเที่ยวเล่นที่ไหนว่ามาสิเดี๋ยววันนี้ปู่จะพาเราสองคนไปเที่ยวเล่นให้สนุกกันไปเลย” เรียวอิจิถามหลานน้อยทั้งสองคนซึ่งเพทายกับพายุหันมามองหน้ากันก่อนที่จะพร้อมใจกันตอบคำถามของเรียวอิจิอย่างพร้อมเพรียง“สวนสนุกครับผม” คำตอบของหลานน้อยทั้งสองทำเอาเรียวอิจิอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ที่เขาว่ากันว่าเด็กแฝดมักจะรู้ใจกันและกันและสามารถสื่อถึงกันได้น่าจะจริง เพราะหลานน้อยของเขาบอกสถานที่เดียวกันพร้อมกันเป๊ะ ๆ โดยที่ไม่ได้ถามไถ่กันเลยสักนิด“ย่อมได้ อยู่กับปู่คนนี้ไม่มีขัดใจ อยากไปสวนสนุกย่อมได้ไป”พายุเมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจส่วนเพทายยิ้มออกมาน้อย ๆ ในใจรู้สึกดีใจไม่ต่างกับพายุเพียงแค่ไม่ชอบแสดงออกมาก็เท่านั้น แต่ยังไม่ทันที่เรียวอิจิจะได้พาหลาน ๆ ไปเที่ยวเสียงรถที่แล่นมาจ
5 ปีผ่านไปจากเด็กน้อยในวันนั้นเติบโตมาเป็นอย่างดีโดยการอบรมเลี้ยงดูของผู้เป็นปู่อย่างเรียวอิจิ ที่ทุ่มเทเวลาว่างเลี้ยงหลานชายทั้งสองคนจนเติบโตมาเป็นเด็กที่ช่างแสบสันหาตัวจับยากจนลูกพีชถึงกับอ่อนอกอ่อนใจที่ลูกชายทั้งสองคนช่างแสนดื้อและแสนซนเสียเหลือเกิน“น้องพายคะแม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้กินอมยิ้มเดี๋ยวจะฟันผุนะ รู้ไหมเด็กดี” ลูกพีชบอกลูกชายที่กำลังเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ จนแก้มป่องด้วยความอ่อนใจในกระเป๋านักเรียนของเด็กชายเต็มไปด้วยอมยิ้มเกือบสิบแท่ง ถ้าลูกชายของเธอฝันผุคงไม่ต้องถามหาสาเหตุกันให้ยุ่งยาก เพราะหลักฐานคาตาอยู่ในกระเป๋าเห็น ๆ “ไม่ใช่ของพายสักหน่อย อมยิ้มนี้สาว ๆ เขาซื้อมาให้พาย เพราะพายหล่อต่างหากละครับแม่” คำตอบของลูกชายทำเอาคุณแม่ลูกสองถึงกับชะงักมือที่กำลังหยิบอมยิ้มออกมาจากกระเป๋าก่อนที่จะหันไปมองลูกชายคนเล็กที่หันมาฉีกยิ้มหล่อพร้อมกับยักคิ้วให้เธอเพื่อยืนยันว่าตนเองหน้าตาดี ยิ้มหล่อ และมีเสน่ห์ อย่างนี้แล้วสาวน้อยที่ไหนจะไม่ตกหลุมรัก หล่อเสียจนผู้เป็นแม่อย่างเธอเองยังหลงลูกชาย“เจ้าชู้แต่เด็กเลยนะครับลูกพ่อ”เพลิงกัลป์ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ อดที่จะหันมาลูบหัวลูกชายคนเล็กด้วยค
ห้องคลอด“โอเคเบ่งแรง ๆ นะลูกพีช เจ็บก็อดทนนะสู้ ๆ” กฤษฎิ์บอกลูกพีชที่พยักหน้ารับพร้อมกับให้กำลังใจอดีตพยาบาลสาวไปด้วย มือบางถูกมือใหญ่ของเพลิงกัลป์เกาะกุมเอาไว้ตลอดเวลาก่อนที่ความเจ็บปวดจะทำให้ลูกพีชกลั้นใจเบ่งสุดแรงเพื่อให้สองแฝดออกมาไว ๆ “อื้ออออออออออออ ฮึบ แฮ่กกกก แฮ่กกกก”ลูกพีชเบ่งสุดแรงเจ้าสองแฝดก็ยังไม่ออกมา ดวงตาคู่สวยตอนนี้มีน้ำตาไหลรินออกมาด้วยความทรมาน เพลิงกัลป์ใช้หลังมือเช็ดน้ำตาให้ภรรยาอย่างแผ่วเบา ใบหน้าสวยของคุณแม่ตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ซึมเต็มกรอบหน้า พร้อมหยาดน้ำใส ๆ ที่ไหลรินอยู่ตลอดเวลาด้วยความเจ็บปวดที่ลูกพีชรู้ซึ้งและรู้สึกนับถือใจคนเป็นแม่ทุกคนที่ยอมเจ็บปวดเพื่อให้ลูกน้อยออกมาลืมตาดูโลกอย่างปลอดภัย“อดนะคะคนดี เพลิงอยู่ตรงนี้ลูก ๆ อยากออกมาหาพ่อกับแม่แล้วคุณปู่ก็รออยู่” เพลิงกัลป์ปลอบใจลูกพีชเสียงนุ่ม ลูกพีชจึงบีบมือสามีเอาไว้แน่นก่อนที่จะรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดและกลั้นใจเบ่งอีกครั้งสุดแรงเกิด“อื้ออออออ ฮึบบบ กรี๊ดดดดดด”“อุแว้ อุแว้ อุแว้”สิ้นสุดเสียงกรี๊ดของลูกพีชเสียงร้องของทารกแรกเกิดเพศชายก็แผดเสียงร้องออกมาดังลั่นห้อง ลูกพีชน้ำตาไหลออกมาด้วยความด
หลังจากงานแต่งผ่านพ้นไปเพลิงกัลป์ก็ขอร้องให้ลูกพีชลาออกจากงานเพื่อเตรียมตัวเป็นคุณแม่อย่างเต็มตัว ซึ่งลูกพีชก็ยอมลาออกอย่างว่าง่าย ถึงแม้ว่าเธอจะรักอาชีพพยาบาลมากแค่ไหนก็ตาม แต่เธอก็อยากจะเลี้ยงดูลูกชายทั้งสองคนด้วยตัวของเธอเอง เธออยากอยู่กับลูกชายในทุกช่วงเวลาของชีวิตไม่ว่าจะเป็นก้าวแรกที่ลูกหัดเดินหรือฟันที่ขึ้นซี่แรกของลูก เธออยากจะเฝ้ามองการเติบโตของเจ้าแฝดทั้งสองจนเขาเติบใหญ่สามารถที่จะดูแลตัวเองได้และตอนนี้เธอก็ใกล้จะคลอดแล้วร่างอวบอิ่มแลดูอุ้ยอ้าย เพราะตั้งครรภ์ลูกแฝดทำให้ท้องของลูกพีชใหญ่กว่าปกติเพลิงกัลป์ยังคงดูแลเธอดีเสมอมาเขาทำหน้าที่พ่อของลูกและสามีที่ดีได้อย่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติวันนี้เพลิงกัลป์ขออนุญาตเธอไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนธามไทที่ผับซึ่งดูเหมือนคุณหมอหนุ่มจะมีเรื่องปรึกษาสามีของเธอ ลูกพีชเดาว่าน่าจะเป็นเรื่องปัญหาหัวใจแน่นอน เพราะหลัง ๆ มานี้เพลิงกัลป์บอกเธอว่าคุณหมอธามไทเลี้ยงต้อยเด็กมัธยมหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา ซึ่งเธออยากจะเห็นเอามาก ๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนกันนะที่สามารถทำลายกำแพงที่แสนเย็นชาของเพลิงกัลป์ลงได้“อ๊ะ!!”ลูกพีชร้องขึ้นมาด้วยความรู้สึกเจ็บหน่วงที่ท้องเมื่อ
หลังจากที่ทุกคนออกจากห้องไปหมดแล้วภายในห้องก็เหลือเพียงคู่สามีภรรยาที่ถูกต้องทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย และตอนนี้เพลิงกัลป์ก็เริ่มรู้สึกว่าชุดเจ้าสาวราคาแพงที่ลูกพีชสวมอยู่มันช่างเกะกะเสียจริง เพราะในค่ำคืนนี้เจ้าสาวของเขาสวยมาก ร่างอวบอิ่มขาวผ่องที่มีเขาเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียวกำลังนั่งก้มหน้าอย่างทำตัวไม่ถูก เพราะวันนี้คือวันแต่งงานวันแรกของลูกพีชและเพลิงกัลป์ถ้าเป็นในเวลาปกติเพลิงกัลป์คงจับเธอกินจนตัวอ่อนเหลวไปนานแล้ว แต่ในวันนี้ลูกพีชให้รู้สึกขัดเขินอย่างบอกไม่ถูกกับสถานะสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเพลิงกัลป์ มือใหญ่ค่อย ๆ ยื่นมาจับใบหน้าสวยของลูกพีชให้หันมาหาตนเองช้า ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะก้มหน้าลงมากระซิบชิดใบหูหอมกรุ่นเสียงกระเส่า“เข้าหอวันแรกไอ้ธามมันบอกว่าให้โต้รุ่งถึงเช้าไปเลยจ้ะ เมียจ๋าว่าแบบนี้ดีไหมจ๊ะ” เพลิงกัลป์ถามภรรยาตามกฎหมายที่หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อและเห่อร้อนกับคำแนะนำของคุณหมอธามไท ก่อนที่ดวงตากลมโตจะช้อนขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างขลาดเขินแกมยั่วยวนอยู่ในทีโดยไม่รู้ตัว“เราจะพาลูกนอนดึกไม่ได้นะคะ เด็ก ๆ กำลังโต”น้ำเสียงหวานหูแย้งเพลิงกัลป์ แต่มือบางกลับยกขึ้นโอบรอบคอ
งานแต่งของลูกพีชกับเพลิงกัลป์จัดขึ้นอย่างเรียบง่ายที่โรงแรมหรูระดับห้าดาวโดยทั้งคู่เชิญแขกเฉพาะคนที่สนิทเท่านั้น พิธีการช่วงเช้าผ่านไปด้วยดีมาจนถึงเวลานี้ที่เจ้าสาวกำลังจะโยนช่อดอกไม้ให้กับเพื่อน ๆ ที่พากันรอรับอยู่ด้านล่าง น้ำชากับพาขวัญพากันร้องเรียกเพื่อนสาวเสียงดังลั่นเพื่อให้โยนช่อดอกไม้มาทางที่พวกเธอยืนอยู่“ลูกพีช ลูกพีช ทางนี้ ๆ น้ำชาอยู่นี่” น้ำชาโบกมือให้ลูกพีชที่ยืนถือช่อดอกไม้เคียงข้างเพลิงกัลป์ที่อยู่ในชุดเจ้าบ่าวเต็มยศ ดวงตากลมโตกวาดตามองไปรอบ ๆ บริเวณก่อนที่จะแอบยิ้มขำออกมาเมื่อเห็นธามไทยืนทำหน้าเซ็งอยู่ข้าง ๆ มีนาที่ลากคุณหมอสุดหล่อให้มายืนรอรับช่อดอกไม้ด้วยกัน“คุณหมอธามไทขาวันนี้งานมงคลยิ้มหน่อยสิคะสุดหล่อ”มีนาบอกธามไทที่ยังคงตีหน้านิ่งตามสไตล์ผู้ชายเย็นชาก่อนที่ธามไทจะฉีกยิ้มออกมาเพียงแวบเดียวแล้วก็หุบยิ้มลงทันที ทำเอาคนที่หลงเคลิ้มกับรอยยิ้มหล่อของธามไทถึงกับบึนปากน้อย ๆ อย่างงอน ๆ กับคนที่หวงรอยยิ้มเอามาก ๆ อย่างธามไท “นี่ยังไม่โยนดอกไม้ใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวกลับไปนั่งดื่มต่อนะ” ธามไทมองขึ้นไปบนเวทีก็เห็นลูกพีชกำลังมองลงมาทางเขากับมีนาพอดีก่อนที่เขาจะหัน
คฤหาสน์เพลิงกัลป์ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำเอาลูกพีชถึงกับขมวดคิ้วมุ่นด้วยความแปลกใจ เพราะปกติแล้วคนที่จะมาเคาะประตูยามวิกาลคือแม่บ้านที่ชงนมอุ่น ๆ มาให้เธอดื่มก่อนนอน แต่วันนี้หน้าที่นี้เป็นของเพลิงกัลป์พ่อของลูกที่กำลังอาบน้ำอยู่ต่างหากละแล้วใครกันนะที่มาเคาะประตูห้องลูกพีชวางหนังสือแม่และเด็กลงบนหัวเตียงก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูต้อนรับแขกผู้มาเยือนยามวิกาล แต่เมื่อเปิดประตูออกก็เจอกับเรียวอิจิที่วันนี้ไม่เห็นลูกชายลงไปชงนมให้ลูกสะใภ้ ตาเฒ่าเห่อหลานแบบเขาก็เลยต้องลงมือชงนมอุ่น ๆ เอามาให้ลูกสะใภ้ดื่มก่อนนอนเพื่อบำรุงหลานแฝดน้อยของเขา“พ่อไม่เห็นริวลงไปชงนมมาให้หนูสักที นี่ก็สามทุ่มแล้วพ่อก็เลยชงมาให้หนูแทน หลาน ๆ จะได้ดื่มนมอุ่น ๆ ก่อนนอน” เรียวอิจิยื่นแก้วนมอุ่นให้ลูกพีชที่รีบยกมือไหว้ขอบคุณพ่อสามีก่อนที่จะรับแก้วมาถือเอาไว้ด้วยความซาบซึ้งในน้ำใจของเรียวอิจิ ตั้งแต่ที่รู้ว่าเธอตั้งครรภ์เรียวอิจิก็ดูแลเอาใจใส่เธอดีมาตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกินที่สั่งให้แม่บ้านจัดมื้ออาหารสำหรับบำรุงเจ้าแฝดในท้องให้เธอทุกวัน แล้วไหนจะยังนมอุ่น ๆ ที่บางครั้งก็ให้แม่บ้านเอา
ผลสุดท้ายแล้วเพลิงกัลป์ก็คือผู้ที่ชนะการท้าพนันในครั้งนั้นตอนนี้ลูกพีชกำลังนอนอยู่บนเตียงเพื่อให้คุณหมอสาวทำการอัลตราซาวนด์ส่วนเพลิงกัลป์นั่งอยู่ข้างเตียงไม่ห่างเมื่อครรภ์ครบกำหนดที่จะสามารถอัลตราซาวนด์ดูเพศของลูกได้ เพลิงกัลป์ก็ไม่รอช้าที่จะพาลูกพีชมาตรวจ แต่อย่างไรก็ตามเขาก็ยังคงเชื่อมั่นในเซนส์ของตัวเองว่าลูกน้อยที่อยู่ในครรภ์เป็นลูกชายฝาแฝดอย่างแน่นอน“ว้าวววว ผมมารายงานตัวกับคุณพ่อคุณแม่แล้วครับ”คุณหมอพิชามญชุ์บอกคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ที่มองหน้าจอมอนิเตอร์ด้วยความตื่นเต้น โดยเฉพาะเพลิงกัลป์ที่ดวงตาทอเป็นประกายยามมองสิ่งมีชีวิตอย่างเจ้าลูกชายที่กำลังขยับตัวเล็กน้อยโชว์อยู่บนหน้าจอก่อนที่น้ำใส ๆ จะไหลจากตาออกมาโดยที่เพลิงกัลป์ก็ไม่รู้ตัว“น้องชายค่อนข้างขี้อายนะคะหลบหลังพี่ชายตลอดเลย” คุณหมอยังคงแซวเด็กชายทั้งสองคนที่กำลังขยับตัวไปมาโชว์คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ทั้งสองคนอยู่ ลูกพีชมองดูลูกชายด้วยความรัก เธอรักเขาตั้งแต่วันที่รู้ว่าเขาก่อเกิดเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขในท้องของเธอ ลูกชายของเธอกับเพลิงกัลป์ลูกน้อยที่เกิดจากความรักของพ่อกับแม่ มือบางยกขึ้นเช็ดคราบน้ำตาให้เพลิงกัลป์อย่างอ่อนโยน ในขณ
หลังจากที่นอนพักรักษาตัวจนหายดีวันนี้คุณหมอหนุ่มก็กลับมาทำงานตามปกติโดยที่มีหวานใจอย่างลูกพีชเดินเคียงข้างคุยกันอย่างกระหนุงกระหนิงเข้ามาที่แผนกทำเอาหลายคนถึงกับมองบนให้กับความหวานที่ดูจะหวานหนักมากกว่าเดิมของหนุ่มสาวทั้งคู่“ยินดีต้อนรับกลับมาทำงานนะคะคุณหมอเพลิง” ดาวเรืองยื่นดอกไม้ช่อใหญ่ให้เพลิงกัลป์เมื่อเขาเดินเข้ามาที่ห้องพักของแผนก มือใหญ่ยื่นมารับดอกไม้จากดาวเรืองด้วยความซาบซึ้งใจก่อนที่จะส่งยิ้มกว้างให้เพื่อนร่วมงานทุกคนที่พากันมายืนต้อนรับการกลับมาทำงานวันแรกของเขา“ขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะครับ และก็ต้องขอโทษทุกคนจากใจจริงที่ต้องทำงานหนักมากขึ้นกว่าเดิม เพราะผม” พูดจบก็ก้มหัวลงขอโทษทุกคนอย่างรู้สึกผิด เพราะเคสผ่าตัดส่วนใหญ่คือหน้าที่ของเขา แต่พอเขาหยุดพักรักษาตัวงานของเขาก็ต้องถูกถ่ายโอนไปให้คนอื่นทำแทนซึ่งคุณหมอที่เหลืออาจจะต้องทำงานหนักมากกว่าเดิม โดยเฉพาะคุณหมอคนใหม่อย่างธามไทที่รับหน้าที่ดูแลเคสคนไข้ต่อจากเขาจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน“ไม่เป็นไร...”“รู้ตัวก็ดีครับคุณหมอเพลิง เพราะผมเหนื่อยมากกก ขอตัวก่อนนะครับฝากที่เหลือด้วยแล้วกัน” ยังไม่ทันที่ดาวเรืองจะพูดจบคุณหมอธามไทก็พูดแทรกข