บำเรอรัก️คุณหมอมาเฟีย<7>แผนล่อเหยื่อ

โรงพยาบาล N

เพลิงกัลป์เดินเข้าโรงพยาบาลมาอย่างอารมณ์ดีก่อนที่จะเบรกกึกด้วยความตกใจเมื่ออยู่ ๆ  ก็มีพยาบาลสาวมายืนขวางเขาเอาไว้ หน้าหล่อมองหน้าสวยของพยาบาลสาวอย่างไม่สบอารมณ์ทันที

“คุณหมอคะพอดีว่าเมื่อวานขวัญหยุดเลยเลยตั้งใจทำคุกกี้มาฝากคุณหมอค่ะ” พยาบาลสาวยิ้มหวานให้เพลิงกัลป์ที่ฝืนยิ้มตอบกลับไปถึงเขาจะไม่ค่อยชอบผู้หญิงนอกจากเรื่องบนเตียง แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่แล้งน้ำใจขนาดเดินหนีผู้หญิงแบบไม่สนใจไยดีหรอกนะ

“ขอบคุณครับ” ยื่นมือไปรับขนมที่ใส่กล่องมาให้อย่างสวยงามก่อนที่จะกล่าวขอบคุณเสียงนุ่มแล้วเตรียมจะเดินจากไป แต่พยาบาลสาวดันถือวิสาสะจับมือของเขาเอาไว้ คุณหมอเพลิงสะบัดมือออกทันทีให้รับน้ำใจเขารับได้ แต่เขาไม่ชอบให้ผู้หญิงแตะเนื้อต้องตัวยกเว้นแค่คนไข้กับใครคนหนึ่งเท่านั้น

“อะ เอ่อ ขวัญขอโทษค่ะ” เมื่อเห็นปฏิกิริยานั้นของคุณหมอที่หมายปองแบบนั้นขวัญข้าวก็เอ่ยละล่ำละลักขอโทษเพลิงกัลป์ทันที ลูกพีชที่มาเข้าเวรเช้าเหลือบมองโมเมนต์จีบกันของสองหนุ่มสาวก็ได้แต่แอบเบ้ปากมองบนด้วยความไม่ชอบใจรู้สึกขวางหูขวางตาชอบกลแฮะ

หงุดหงิดโว้ยยยย เป็นอะไรไปนะลูกพีช แต่เช้าเลยนะเธอเนี่ย

ถามตัวเองด่าตัวเองในใจก่อนที่จะแสร้งทำทีเป็นยืนสั่งกาแฟร้านที่อยู่ใกล้ ๆ เพื่อแอบฟังบทสนทนาของสองหนุ่มสาว ลูกพีชแค่อยากใส่ใจอะค่ะจะว่าเผือกก็ได้ปกติอีหมอหมาก็หนีผู้หญิงแทบทุกวันอยู่แล้วเผื่อผู้หญิงรุกลูกพีชจะได้ไปช่วยหมอหมาไง

ไม่ใช่อะไรหรอกสงสารอะเคนะ

“ยังมีอะไรอีกหรือเปล่าครับ” จากที่พยายามรักษาสีหน้าท่าทางตอนนี้ใบหน้าหล่อของเพลิงกัลป์เปลี่ยนเป็นเย็นชาพร้อมกับมองหน้าขวัญข้าวแบบไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ ออกมาทั้งสิ้น เพราะเธอล้ำเส้นเขาเกินไปแล้วมีที่ไหนมาฉุดแขนเขากลางโรงพยาบาลเป็นผู้หญิงทำแบบนี้มันไม่งามนะครับ

“เอ่อ คือขวัญอยากจะชวน...”

“ผมไม่ว่างครับ” ยังไม่ทันที่ขวัญข้าวจะได้พูดจบประโยคเพลิงกัลป์ก็สวนกลับมาทันทีอย่างไม่ไว้หน้า ทำเอาสาว ๆ ที่ยืนแถวนั้นรวมถึงลูกพีชพากันหัวเราะคิกคักด้วยความสะใจที่ขวัญข้าวโดนคุณหมอเพลิงกัลป์สุดหล่อปฏิเสธทั้ง ๆ ที่ยังพูดไม่ทันจบด้วยซ้ำ

“ส่วนขนมทีหลังไม่ต้องเอามาให้ผมแล้วนะครับ เพราะผมไม่ชอบกินขนมหวาน อีกอย่างผมยังไม่อยากมีแฟนครับ” พูดจบก็เดินจากไปทันทีทิ้งให้ขวัญข้าวก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกอับอายและขายหน้าเพื่อนพยาบาลด้วยกัน ส่วนลูกพีชที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มกว้างจนปากจะฉีกก่อนที่จะรีบเดินตามเพลิงกัลป์ไปทันที

ปึก

ลูกพีชแทรกมือเข้ามาขวางไม่ให้ประตูลิฟต์ปิดเป็นจังหวะเดียวกับที่เพลิงกัลป์เงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์ที่กำลังดูอยู่ก็พบกับลูกพีชที่เดินยิ้มดูดกาแฟอย่างกวน ๆ เข้ามาในลิฟต์

“ไง ได้ข่าวว่ามีสาวเอาขนมมาให้แต่เช้าเลยเหรอ” ลอยหน้าลอยตาถามเพลิงกัลป์อย่างกวน ๆ ก่อนที่คุณหมอหนุ่มจะตอบกลับคำถามของลูกพีชด้วยประโยคสั้น ๆ แต่เจ็บไปถึงใจคนฟัง

“เสือก”

ประโยคที่หลุดจากปากของเพลิงกัลป์ทำเอาลูกพีชแทบปรี๊ดแตกนี่ถามดี ๆ นะอาจจะกวนไปหน่อย แต่ต้องตอบคำถามเธอเจ็บ ๆ แบบนี้เลยเหรอ เธอไม่ได้เสือกนะเธอแค่อยากใส่ใจแค่นั้นเอง

“ไอ้หมอปากหมานายว่าใครเสือกฮะ” ลูกพีชถามเพลิงกัลป์ด้วยความโมโหก่อนที่ตั้งท่าจะเอากาแฟในแก้วสาดใส่เพลิงกัลป์ที่โดดหนีไปอยู่อีกมุมหนึ่งทันที

“ด่าแค่นี้ทำเป็นมีน้ำโหนะยายลูกพีชเน่า”

ว่าลูกพีชมือก็ยกขึ้นห้ามเธอไปด้วยก่อนที่ลิฟต์จะเปิดออกแล้วมีเพื่อนร่วมงานเดินเข้ามากันหลายคนจนห้องโดยสารแน่นขนัด ลูกพีชถูกเบียดไปอยู่ในอ้อมกอดของเพลิงกัลป์อย่าง-งง ๆ ซึ่งคู่หูสุดหล่อก็เนียนโอบเอวบางเอาไว้จนลูกพีชต้องถองข้อศอกใส่อย่างแรงจนเพลิงกัลป์ทั้งเจ็บทั้งจุกท้องที่โดนทำร้าย

“นี่ยายลูกพีชเน่ามันจะมากเกินไปแล้วนะ”

เพลิงกัลป์กระซิบด่าลูกพีชเสียงเบา ๆ แต่ถึงอย่างนั้นคนอื่นในลิฟต์ก็ยังคงได้ยินอยู่ดีโดยที่แต่ละคนก็มีสีหน้าแตกต่างกันออกไป บางคนก็แอบขำ บางคนก็แอบหมั่นไส้ บางคนก็แอบยิ้มกับสองหนุ่มสาว จนกระทั่งลิฟต์เปิดออกอีกครั้งลูกพีชก็ถูกเบียดให้ตกอยู่ในอ้อมกอดของเพลิงกัลป์อย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะคนแน่นมากและทุกคนต่างรีบเร่งเธอจะมาโวยวายเอาแต่ใจไม่ได้

อดทนเอาไว้ก่อนนะลูกพีช

“ยายลูกพีชเน่านมเธอทิ่มอกฉันแล้วนะ” ก้มลงกระซิบบอกลูกพีชที่แทบจะปรี๊ดแตกก่อนที่เธอจะซบหน้าลงบนอกแกร่งของเพลิงกัลป์ เพราะทำอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้ รอก่อนเถอะเผลอเมื่อไรแม่จะบีบไข่ให้แตกไปเลยจนเมื่อลิฟต์มาถึงชั้นที่เพลิงกัลป์กับลูกพีชทำงานอยู่ทั้งคู่ก็เผลอกุมมือกันแล้วเดินขอทางออกมาจากลิฟต์ทันที

เมื่อออกมาจากลิฟต์ทั้งคู่ก็ต่างมองมือที่จับกันไว้ก่อนที่ต่างคนต่างสะบัดมือออกพร้อมเพรียงกันโดยที่ไม่ต้องบอกกันให้เสียเวลา แล้วต่างคนก็ต่างชี้หน้ากันก่อนที่จะสะบัดหน้าใส่กันพรืดแล้วเดินจากไปทางใครทางมันทันทีทำให้ยกนี้เสมอกัน

สวนหย่อมหลังโรงพยาบาล

ลูกพีชแกะห่อขนมปังไส้หมูหยองไส้โปรดก่อนที่จะกินด้วยความเอร็ดอร่อย ๆ ตอนนี้เธอกำลังเบรกหลังจากที่เหน็ดเหนื่อยจากงานและคนไข้มาทั้งวัน

“เจ้าปลาน้อยหิวไหม” ถามปลาน้อยที่ว่ายเวียนอยู่ในสระพร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วบิขนมปังในมือโยนให้ปลาน้อยที่ว่ายอยู่ได้กินด้วย

“มันอร่อยมาก ๆ เลยนะลองชิมดู” บอกเจ้าปลาน้อยที่พากันมารุมทึ้งขนมปังก่อนที่จะกินต่อมือก็หยิบโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ในกระเป๋าออกมากดรับสาย

(กรี๊ดดดด พี่ลูกพีชช่วยลูกพลับกับพ่อแม่ด้วย ฮือ ฮึก)

เสียงลูกพลับที่กรีดร้องขอความช่วยเหลือมาตามสายทำเอาขนมปังในมือถึงกับร่วงหล่นลงพื้นก่อนที่ลูกพีชจะละล่ำละลักถามลูกพลับด้วยเสียงสั่น ๆ 

“พะ พลับ เกิดอะไร เกิดอะไรขึ้น”

ถามกลับน้องสาวเสียงสั่นเครือรู้สึกใจคอไม่ดีแปลก ๆ ก่อนที่จะได้ยินเสียงพ่อของเธอดังแทรกเข้ามาในสาย

(ลูกพีชช่วยพ่อด้วยลูกช่วยพ่อด้วย ฮือ)

(หุบปากไปเลยไอ้แก่ ถ้ามึงยังไม่อยากตาย มีปัญญาเล่น แต่ไม่มีปัญญาใช้หนี้นะมึงยึดบ้านเลยดีไหม)

(อย่านะ อย่าเอาบ้านฉันไปนะฉันขอเวลาพวกแกสองวันจะรีบหาเงินมาคืนให้เร็วที่สุด)

(เงินตั้งห้าล้านพวกแกจะเอาปัญญาที่ไหนมาคืนเจ้านายพวกฉันฮะ)

เสียงสนทนาที่ดังเข้าสายมาทำเอาลูกพีชที่ได้ยินถึงกับน้ำตาไหลออกมาด้วยความเจ็บปวดใจ 

การพนันอีกแล้วสินะที่กำลังจะทำให้ชีวิตของครอบครัวเธอฉิบหายรวมถึงเธอด้วย

ร้องไห้ออกมาโดยไร้ซึ่งเสียงสะอื้นตั้งแต่ที่แม่เธอเสียไปพ่อของเธอก็เล่นพนันมันทุกอย่างที่มีทั้งชวนเพื่อนมาเล่น ทั้งตั้งวงเอง แต่เดี๋ยวนี้พัฒนาแล้วสินะไปเล่นบ่อนใหญ่จนเป็นหนี้เป็นสินถึงห้าล้านคงไม่พ้นช้องนางละสิที่ทำให้พ่อเธอเป็นได้ขนาดนี้

(พี่พีชต้องช่วยพลับกับพ่อกับแม่นะไม่อย่างนั้นพวกเราตายแน่ ๆ พวกมันไม่ยอมไปไหนเลย ฮือ ฮึก จะเอาเงินคืนให้ได้ลูกพลับไม่รู้จะทำอย่างไรนอกจากจะโทรมาขอความช่วยเหลือจากพี่ ฮือ)

(เอามานี่ หึ ลูกสาวไอ้แก่ชยพลใช่ไหม พ่อแกเป็นหนี้พนันเจ้านายของพวกฉันห้าล้านภายในวันพรุ่งนี้เอาเงินมาไถ่ตัวพ่อแกที่บ่อนของเฮียเพ้ง ถ้าไม่มาแกรอรับศพพวกมันสามคนได้เลย)

(กรี๊ดด พี่พีชช่วยพลับด้วย ฮืออออ)

(ลูกพีชช่วยพ่อด้วยลูกพ่อขอโทษ)

(ลูกพีชช่วยแม่ด้วย ฮือ ช่วยพวกเราด้วย)

เสียงทั้งสามคนร้องขอความช่วยเหลือก่อนที่สายจะตัดไป น้ำตาที่ไม่ทันเหือดแห้งไปไหลลงมาอีกครั้งอย่างกลั้นไม่อยู่ เงินตั้งห้าล้านบาทเธอจะเอาปัญญาที่ไหนหามาให้พวกมันเล่าสุดจะกลั้นเมื่อทนไม่ไหวลูกพีชก็สะอื้นไห้ออกมาอย่างอับจนหนทางเธอจะทำอย่างไรดีจะไปยืมเพื่อนทั้งสองคนก็ไม่ได้ร่ำรวยขนาดนั้น

ทางออกอยู่ที่ไหนส่องมาหาเธอทีได้โปรดเถอะ

“ฮึก ฮือ”

เสียงสะอื้นแผ่วเบายังคงลอยมากระโทบโสตประสาทของเพลิงกัลป์ที่ยืนสูบบุหรี่เงียบ ๆ ร่างสูงโยนบุหรี่ทิ้งแล้วใช้เท้าเหยียบจนมันดับไป มือหยิบบางสิ่งที่อยู่ในเสื้อกราวน์ออกมาก่อนที่จะเดินออกมาจากมุมตึกแล้วมาหยุดลงตรงหน้าของลูกพีชที่ก้มหน้าลงร้องไห้ไม่หยุด

“จะร้องไห้อะไรนักหนายายลูกพีชเน่าที่บ้านมีใครตายหรือไง”

ถามลูกพีชที่ก้มหน้าร้องไห้ไม่หยุดก่อนที่หน้าสวยที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาจะเงยหน้าขึ้นมาทันทีที่ได้ยินประโยคแซะจากเพลิงกัลป์

ไอ้หมอปากหมา

“บ้านนายน่ะสิตายไอ้หมอหมาบ้าปากดีแช่งครอบครัวคนอื่น”

จากที่ร้องไห้พอเพลิงกัลป์มาลูกพีชก็เปลี่ยนอารมณ์กะทันหันแว้ดใส่ร่างสูงที่ยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ด้วยความโมโห มือบางหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาเท่านั้นยังไม่พอยังสั่งน้ำมูกใส่ผ้าเช็ดหน้าของเขา ก่อนที่จะส่งคืนให้กับคนที่กำลังทำหน้ายี้ใส่ แต่ก็ยอมรับผ้าเช็ดหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำมูกมาแต่โดยดี

“ที่เธอคุยโทรศัพท์ฉันได้ยินหมดแล้วก็แค่หยอกเล่น ๆ อยากให้หายเศร้าแค่นั้นแหละยายลูกพีชเน่า หึ ทางออกน่ะมีฉันช่วยเธอได้นะ” 

“...”

“ถ้าอยากให้ฉันช่วยคืนนี้เจอกันที่ Destiny Pub บาย”

พูดจบก็เดินจากไปทันทีทิ้งประโยคที่ดูเหมือนจะเป็นทางออกของเธอเอาไว้ให้เธอคิดตามก่อนที่ลูกพีชจะส่ายหน้าไปมาคนเดียวรัว ๆ เหมือนคนบ้า

“ไม่ ไม่มีทางเด็ดขาดคนอย่างลูกพีชไม่มีทางขอความช่วยเหลือจากคนแบบไอ้หมอหมาแน่นอน” ส่ายหน้าพร้อมกับบ่นพึมพำเสียงเบาอยู่คนเดียวไปด้วย แต่พอสักพักก็ถอนหายใจอย่างหมดหนทาง เพราะเธอต่อสายหาเพื่อนที่คิดว่าพอจะช่วยได้แต่คำตอบของทุกคนคือคำว่าขอโทษ

“จะทำไงดี จะทำไงดี” นั่งคิดอย่างหมดอาลัยตายอยากก่อนที่ประโยคของเพลิงกัลป์จะแวบเข้ามาในหัวอีกครั้ง

“ทางออกน่ะมีฉันช่วยเธอได้นะ ถ้าอยากให้ฉันช่วยคืนนี้เจอกันที่ Destiny Pub…”

หรือเธอจะลองขอความช่วยเหลือไอ้หมอหมาดูนะเขาทำงานที่นี่มาเกือบสองเดือนแล้วนิสัยใจคอเท่าที่ดู ถ้าตัดความปากหมาออกเพลิงกัลป์ก็คือคนดีคนหนึ่งเลยละโดยเฉพาะกับคนไข้ผู้สูงอายุที่ดูจะดีเป็นพิเศษ 

อ้อ เพิ่มเด็กและสตรีมีครรภ์ไปด้วย แต่มันจะดีเหรอลูกพีช

ความคิดฝั่งที่ดีกับฝั่งที่ไม่ดีตีกันวุ่นวายไปหมดก่อนที่ลูกพีชจะลุกขึ้นยืนอย่างหมายมั่นเมื่อเธอได้คำตอบแล้ว

“เอาวะเป็นไงเป็นกัน” เมื่อได้คำตอบของทางออกที่คิดว่าดีที่สุดแล้วลูกพีชก็รีบกลับไปทำงานต่อทันที หลังจากที่เธอเดินลับสายตาจากไปแล้วเพลิงกัลป์ที่แอบซ่อนอยู่มุมตึกก็กระตุกยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ

“เหยื่อติดกับเสียแล้วสิ”

นึกขอบคุณเรื่องราวในวันนี้ที่ทำให้เขาคิดแผนนี้ออกมามันอาจจะชั่วไปหน่อย แต่ก็นะอย่างไรยายลูกพีชเน่าก็จะต้องมาสยบแทบเท้าเขาให้ได้ ยิ้มอย่างอารมณ์ดีก่อนที่จะเดินฮัมเพลงอย่างมีความสุขกลับไปทำงาน ทำเอาเหล่านางพยาบาลพากันแปลกใจไม่น้อยที่วันนี้คุณหมอเพลิงกัลป์ดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ