บทที่ 145 การคัดเลือกพระชายาของข้าให้ซีเออร์จัดการไปแล้วกัน

เสวียนอ๋องมาถึงแล้ว!

เหล่าหญิงสาวต่างพากันนั่งหลังตรง ยืดอกตั้งกันในทันที รีบร้อนแสดงท่าทางและมุมที่ตัวเองดูสมบูรณ์แบบที่สุดออกมา

เห็นเพียงขันทีตัวน้อยเดินนำคนคนหนึ่งเข้ามา

เงาร่างนั้นรูปร่างกำยำแต่กลับดูสูงโปร่ง

ขณะที่เดินราวกับมีพลังไอเย็นแผ่ซ่านออกมาด้วย ทำให้เหล่าหญิงสาวที่ได้มองแว๊บเดียวก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นขึ้นมา

แต่เขากลับเป็นคนที่สมบูรณ์แบบและสง่างามสูงส่งที่สุดในแผ่นดิน

ถึงแม้ไอเย็นบนร่างจะกดดันจนทุกคนไม่กล้ามองเขาตรงๆ แต่ก็ไม่มีสักคนที่จะไม่แอบลอบมองเขา

คอยสังเกตทุกการกระทำของเขา มองดูสีหน้าที่เขาแสดงออกมาในทุกอริยาบท

แต่น่าเสียดาย ที่บนใบหน้าของเสวียนอ๋อง ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ เลย

เขาเดินเข้ามาถึงกลางลาน คารวะไปยังไทเฮาและพระสนมหรง "เสด็จย่า เสด็จแม่"

ไทเฮาทักทายเขาอย่างยิ้มแย้ม "เสวียนเออร์ มานี่สิ"

จวินเย่เสวียนก้าวเดินเข้าไปข้างหน้า

กู้อวิ๋นซีรีบลุกขึ้นยืนทันที ก้มศีรษะคารวะ "คารวะท่านพี่สี่"

จวินเย่เสวียนเพียงมองไปยังนางด้วยสายตาเรียบเฉย ไม่ได้ให้การสนใจอะไร

เหล่าหญิงสาวต่างพากันถอนหายใจอย่างโล่งอก

ในบรรดาผู้หญิงทั้งหมดในที่นี้ ต่อให้เป็นคนมั่นใจและหยิ่งจองหอง