Share
บทที่ 760
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 761
หวังหยวนไม่ได้สนใจเลย เขาเพียงคลี่ยิ้มเท่านั้น “นั่นเป็นความสัมพันธ์ที่ดี ท่านอ๋องมีความภักดีต่อราชสำนัก ไทเฮาก็ทรงวางใจแล้ว” “เช่นนั้นข้าก็ไม่มีอะไรจะขออีกแล้ว แค่... หนึ่งล้านเหรียญทองอะไรแบบนั้นก็พอแล้ว” หลังจากที่หวังหยวนพูดเช่นนี้ อ๋องเจิ้นตงก็ไม่ถือสา ก็แค่หนึ่งล้านเหรียญทอง สิ่งนี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำรับจวนอ๋องเจิ้นตงเลย “เรื่องเล็กน้อย คุณชายหวังช่วยชีวิตบุตรชายข้าไว้ เงินจำนวนเล็กน้อยนี้ย่อมไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร” อ๋องเจิ้นตงยิ้มและพูดเสียงเบา หลังจากที่หวังหยวนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ยิ้มและพูดว่า “ท่านอ๋องร่ำรวยเทียบเท่าแคว้นแดนจริง ๆ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เรามาเริ่มคุยเรื่องสำคัญกันดีกว่า” หลังจากพูดเช่นนี้ อ๋องเจิ้นตงก็เหลือบมองหวังหยวนด้วยรอยยิ้มเพียงเล็กน้อย “ดี ไม่ทราบว่าคุณชายหวังหยวนมาเข้าพบวันนี้ มีเรื่องสำคัญอันใด” เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หวังหยวนก็พูดอย่างใจเย็นว่า “แน่นอนว่าเป็นเรื่องการลอบสังหาร ไทเฮาทรงทราบเรื่องนี้แล้ว และสั่งให้ข้ามาปลอบขวัญ อันที่จริง หากข้าไม่มาก็ไม่สำคัญอะไร ท้ายที่สุดแล้ว ในสายตาของอ๋องเจิ้นตง ไทเฮาคือเป้าหมายหลักของท่าน เจตนาของท่านคือเข้
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 762
อ๋องเจิ้นตงรู้สถานการณ์ของตัวเองเป็นอย่างดี ดังนั้นเขาจึงไม่ปฏิเสธหวังหยวน แต่กลับหัวเราะและถามอย่างเรียบเฉย “ในเมื่อคุณชายหวังหยวนกล่าวได้อย่างแม่นยำเช่นนี้ ไม่สู้เจ้าช่วยชี้ทางสว่างให้ข้าเห็นจะดีกว่า ข้าอยากลองฟังดูเสียหน่อย” ในเวลานี้ อ๋องเจิ้นตงเอ่ยพูดด้วยรอยยิ้มในดวงตาของเขา หวังหยวนเหลือบมองชายชราคนนี้ด้วยความประหลาดใจ ช่างเป็นจิ้งจอกเฒ่าที่ช่ำชองจริง ๆ! เขาเตะบอลเข้าหาหวังหยวนอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม หวังหยวนไม่สนใจ บัดนี้เขาเดินมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาก็ควรจะพูดอะไรสักอย่าง! “ท่านอ๋อง ข้าเคยพูดไปแล้ว แต่ตอนนี้ขึ้นอยู่กับท่านแล้วว่าจะเลือกทางไหน” หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ อ๋องเจิ้นตงก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยิ้ม “ข้าเลือกอะไรหรือ?” “ท่านอ๋อง ข้าน้อยจะปฏิบัติต่อท่านอย่างอย่างน้ำใสใจจริง แต่ท่านกลับหลบเลี่ยง ทำให้ผู้อื่นไม่สามารถมองเห็นแก่นสารได้อย่างชัดเจน แถมยังเล่นปริศนากับข้าที่นี่ นี่คืออ๋องแห่งเมืองหวงหรือ? นี่ก็คืออ๋องที่ดูแลทหารองครักษ์เมืองหวงหรือ?” “เช่นนี้ไม่เอื้ออำนวยนัก ข้าคิดว่าทูตตัวน้อยอย่างข้ายังพูดจาซื่อตรงเสียกว่า!” “อาปู้ชา พ่อของเจ้าเป็นแบบนี้มาต
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 763
“หึ! หวังหยวน เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าไทเฮาทรงอำนาจ?” อ๋องเจิ้นตงตะคอกอย่างเย็นชาและพูดโดยตรง “ทำไมกันเล่า ข้าไม่กลัวที่จะบอกท่าน ว่าอ๋องหลงซีและอ๋องถูหนานต่างก็เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของไทเฮา!” หวังหยวนพูดตามตรง และด้วยคำพูดเหล่านี้ การแสดงออกของอ๋องเจิ้นตงก็เปลี่ยนไปทันที! “อะไรนะ! เป็นไปได้ยังไง!” อ๋องเจิ้นตงไม่เชื่อ นี่มันเป็นไปไม่ได้! “อ๋องถูหนานมีความแค้นใจที่เจ้าฆ่าพ่อของเขา ยังมีอ๋องหลงซีที่ไม่คิดจะให้บุตรสาวของเขาแต่งงานกับเจ้า!” “ไทเฮายืนกรานที่จะทำตามใจนาง นางจะได้รับการสนับสนุนจากทั้งสองคนนี้ได้อย่างไร!” อ๋องเจิ้นตงอดไม่ได้ที่จะพูด แต่หวังหยวนก็หัวเราะ “ท่านไม่เชื่อจริงหรือ? หากท่านไม่เชื่อก็ลืมเสียเถิด เช่นนั้นข้าจะบอกทางเลือกที่สองให่ท่านฟัง!” หวังหยวนยิ้ม ทว่าเมื่ออ๋องเจิ้นตงได้ยินสิ่งนี้ก็หรี่ตาลงและเอ่ยพูดโดยตรง “ทางเลือกที่สองคืออะไร?” หวังหยวนกล่าวโดยตรง “แกล้งทำเป็นร่วมมือกัน แต่ความเป็นจริงคือจัดการอ๋องเซ่อเป่ย ข้าและไทเฮาต่างก็รู้ความร่วมมือระหว่างพวกท่านด้วยว่าจะแบ่งใต้หล้านี้อย่างเท่าเทียมกัน อากู่ฉาจะพิทักษ์ดินแดนชายแดน ส่วนอ๋องหลงซีจะไม่เข้าร
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 764
อ๋องเจิ้นตงแสดงสีหน้าดูครุ่นคิดอยู่นาน จากนั้นเขาก็กลืนน้ำลายอย่างหนัก หวังหยวนยิ้มเมื่อรู้ว่าเขาได้เลือกเรียบร้อยแล้ว เขาลุกขึ้นยืนทันที “หากท่านเลือกแล้ว เช่นนั้นก็ตามข้าเข้าไปในวังเถิด ไทเฮาทรงเอ็นดูท่าน” “หากว่าท่านไม่เลือกไทเฮา เช่นนั้นท่านอ๋องโปรดอย่าฆ่าข้าเลย ท้ายที่สุดแล้ว ข้าถือได้ว่าเป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตบุตรชายของท่าน รางวัลเหล่านั้นสามารถแลกเปลี่ยนเป็นชีวิตของข้าได้ใช่หรือไม่?” หวังหยวนยิ้มและหลังจากพูดเช่นนี้ อ๋องเจิ้นตงก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และพยักหน้า “ข้า...จะตามเจ้าเข้าไปในวัง!” หลังจากพูดคำเหล่านี้แล้ว หวังหยวนก็หัวเราะทันที ในเวลาเดียวกัน ในพระราชวัง ไทเฮาเซียวฉู่ฉู่ได้ชงชาไว้แล้ว และกำลังนั่งรออยู่ที่นี่ ที่นั่งด้านล่างคืออ๋องหลงซีและอากู่ฉา ทั้งสองคนก็กำลังรอคอยเช่นกัน “ไทเฮา หวังหยวนจะทำสำเร็จหรือไม่?” ในเวลานี้ อากู่ฉาถามอย่างเป็นกังวล “ข้าเชื่อในตัวหวังหยวน” เซียวฉู่ฉู่ยิ้มเบา ๆ นางเชื่อในตัวหวังหยวนมากจริง ๆ! อ๋องหลงซีก็พยักหน้าเช่นกัน หลังจากลงมือไปตั้งมากมาย เชื่อว่าอ๋องเจิ้นตงนั้นจะตกเป็นเหยื่ออย่างแน่นอน! และในขณะนี้ ก็มีคนเข้า
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 765
ในเวลากลางคืน หวงเจียวเจียวมาที่นี่ ในขณะนี้ แววตาของหวงเจียวเจียวไม่ได้มีความสุขเหมือนปกติ ในทางกลับกัน นางมีความคิดถึงและอาลัยอาวรณ์แทน “เรื่องราวจบลงแล้ว ท่านจะกลับไปต้าเย่แล้วใช่หรือไม่?” หวงเจียวเจียวมองไปที่หวังหยวน และถามอย่างอาลัยอาวรณ์อยู่ในใจ “ถูกต้อง ข้าย่อมต้องกลับไป” หวังหยวนตอบด้วยรอยยิ้ม ทว่าหวงเจียวเจียวกลับรู้สึกอาลัยอาวรณ์มากขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “เรา...จะได้เจอกันอีกหรือไม่?” ในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันนี้ หวงเจียวเจียวก็เริ่มหวั่นไหวกับบุรุษผู้นี้แล้วจริง ๆ สงบสติอารมณ์เมื่อตกอยู่ในช่วงวิกฤต และวางแผนสถานการณ์โดยรวม บุรุษเช่นนี้ เป็นแบบอย่างที่สตรีทุกคนต่างชื่นชอบ! หวังหยวนย่อมรู้ดีว่าหวงเจียวเจียวกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ยังกังวลอยู่ในใจ ในเมื่อครั้งที่แล้วที่ไม่มีภรรยาหลี่ซื่อหาน เขาก็ได้ตกลงปลงใจกับหูเมิ่งอิ๋งเป็นการส่วนตัว คราวนี้... เขาไม่อยากทำผิดพลาดเช่นนั้นอีก แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่าหวงเจียวเจียวทำให้หวังหยวนหวั่นไหวจริง ๆ หลังจากที่ได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างไปมากมาย ขอแค่เขาต้องการความช่วยเหลือ นางก็จะทำตามทุกอย่าง ปกติมักจะเห็นนางดูมีค
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 766
วันรุ่งขึ้น ไทเฮาทรงจัดงานเลี้ยงฉลองขึ้นปัญหาในราชสำนักหวงทั้งปัญหาภายในและปัญหาภายนอกได้รับแก้ไขแล้ว เซียวฉู่ฉู่จึงรู้สึกมีความสุขเป็นธรรมดา หวังหยวนได้รับเชิญมาดื่มเฉลิมฉลองสังสรรค์ในงานนี้เซียวฉู่ฉู่เหลือบมองหวังหยวน นางได้ให้สัญญากับหวังหยวนไว้ ว่านางจะทำให้หวังหยวนสามารถปกป้องตัวเองตอนอยู่ในต้าเย่ได้!แน่นอนว่านางรักษาคำพูดอยู่แล้ว!“ทุกท่าน วันนี้เป็นงานฉลองวันชาติ ข้ามีความสุขมากยิ่งนัก วันนี้ข้าจะประกาศราชโองการ”หลังจากพูดออกไป ขุนนางทุกคนก็นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง“ข้าได้ตัดสินใจแต่งตั้งหวังหยวนเป็นอ๋องเป่ยหลิงของราชสำนักหวง เขาจะเป็นอ๋องคนแรกที่ได้ราชทินานามจากราชสำนักหวง ตำแหน่งอ๋องนี้จะเท่าเทียมกับอ๋องทั้งสาม จะสืบทอดต่อไปให้ลูกหลานต่อไป และจะไม่เปลี่ยนแปลงตลอดกาล!”เซียวฉู่ฉู่พูดต่อหน้าทุกคน และประกาศราชโองการนี้ออกมา ทำให้ทุกคนถึงกับตกใจกันไปหมด!อ๋องแห่งราชสำนักหวง!อ๋องคนแรกที่มีราชทินานาม!นี้...จะเป็นไปได้อย่างไร!ขุนนางคนอื่น ๆ ต่างก็รีบพูดแย่งขึ้นมา“ไทเฮา นั่นไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ! ตำแหน่งอ๋องของราชสำนักหวงเรา ล้วนเป็นของสายเลือดเชื้อพระวงศ์ทั้งสิ้น หวั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 767
“กระหม่อมอยากขออนุญาตจากไทเฮา ให้กระหม่อมทำธุรกิจในแคว้นหวงพ่ะย่ะค่ะ!”หวังหยวนค่อย ๆ พูดออกมา ทำให้ทุกคนตกตะลึงไปครู่หนึ่งเหตุผลที่เขาทำเช่นนี้ ก็เพื่อสะสมความมั่งคั่งร่ำรวยให้เพียงพอ!ยุคนี้คนมีเงินเท่านั้นถึงจะมีกำลังขัดขืนได้ หวังหยวนได้เริ่มลงมือแล้ว!เดิมทีเขาแค่อยากจะเป็นเศรษฐีผู้ร่ำรวยแต่ตอนนี้...มีเรื่องหลายอย่างเกิดขึ้น หากหวังหยวนให้ตัวเองอยากมีชีวิตที่ดี มีอิสระ และมีความสุข ให้คนที่อยากแตะต้องเขาไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม!และเงินคือก้าวแรก!"อนุญาต!"ไทเฮาเซียวฉู่ฉู่ตกลงทันที!หวังหยวนทำธุรกิจในแคว้นหวง ย่อมเป็นการกระตุ้นช่วยเศรษฐกิจการค้าของราชสำนักหวง นี่เป็นสถานการณ์ที่มีแต่ได้กับได้มิใช่รึไม่นานงานฉลองก็จบลงอย่างไรก็ตาม ในเช้าวันรุ่งขึ้น ข่าวงานฉลองครั้งนี้ก็ได้ไปถึงที่ต้าเย่!ข่าวไปถึงจักรพรรดิซิงหลง!เสนาธิการธิการขวาเป้าชิงสื่อกล่าวว่า "ฝ่าบาท หวังหยวนได้รับแต่งตั้งเป็นอ๋องเป่ยหลิงจากราชสำนักหวง กระหม่อมเกรงว่าเขาจะทรยศต่อต้าเย่ของเรา เราอย่าได้เมตตาต่อคนพรรคนี้นะพ่ะย่ะค่ะ!"เจ้ากรมกรมโยธาธิการ สือเหยาเฉียนก็รีบพูดทันที "ใช่พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท ในเมื่อหว
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 768
เรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นในต้าเย่หวังหยวนไม่รู้เรื่องเลยสักนิด ในตอนนี้ เขากำลังยุ่งอยู่จัดการธุรกิจของตัวเองในแคว้นหวง!หาเงิน!นี่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด!ด้วยการสนับสนุนจากราชสำนัก การทำธุรกิจในครั้งนี้จึงเป็นเรื่องง่าย!ที่แคว้นหวงแห่งนี้ หวังหยวนก่อตั้งธุรกิจขึ้นมา!ชื่อกลุ่มการค้าต้านป๋อ!ชื่อกิจการนี้ไว้ใช้สำหรับทำธุรกิจในแคว้นหวง!อย่างไรก็ตาม หวังหยวนไม่ได้มอบเทคโนโลยีหรือนวัตกรรมให้กับราชสำนักหวง แต่วางแผนสร้างช่องทางธุรกิจเอาไว้ท้ายที่สุดแล้ว ระหว่างต้าเย่และราชสำนักหวงยังมีการทำธุรกิจต่อกันหวังหยวนในฐานะอ๋องเป่ยหลิง ก่อตั้งกลุ่มการค้าต้านป๋อในเมืองหลวง โดยมีอ๋องหลงซีมาทำการควบคุมและดูแลด้วยตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้หวังหยวนค่อนข้างโล่งอกทีเดียวหลังจากแก้ไขปัญหาเหล่านี้แล้ว หวังหยวนก็กระตือรือร้นที่จะกลับบ้าน หลังจากเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว เขาก็พาทุกคนกลับบ้านด้วย!“เดินทางรักษาตัวด้วย!”ท่านอ๋องทั้งสามจากราชสำนักหวงมาส่งเขา แม้แต่ไทเฮาเซียวฉู่ฉู่ก็ส่งคนไปส่งเขาด้วยการได้เห็นผู้คนมากมาย แม้ว่าหวังหยวนจะไม่ใช่คนที่มีสาเหตุสำคัญ แต่หวังหยวนก็เข้ากันได้มาระยะ
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
