Share

บทที่ 747

ต้าหู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และยังคงสับสน

“ใช่แล้ว เป็นสหายผู้รู้ใจ!”

“เอ่อ... พี่หยวน คนผู้นี้เป็นใครหรือ?”

ต้าหู่อยากรู้อยากเห็นมาก เพราะในสายตาของต้าหู่ พี่หยวนแข็งแกร่งมาก คนธรรมดาจะกลายเป็นสหายผู้รู้ใจของเขาได้อย่างไร?

แม้ว่าพวกเขาจะอยู่กับพี่หยวนมาเป็นเวลานาน แต่พวกเขาก็ยังเป็นแค่พี่น้องกัน เพราะหลายครั้ง พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่พี่หยวนทำ

ในความเข้าใจของต้าหู่ อย่างน้อยสหายผู้รู้ใจก็ต้องถูกจริตกัน และไม่ว่าจะทำสิ่งใด อีกฝ่ายก็จะเข้าใจได้!

และเมื่อมองทั้งเมืองหวงแล้ว มีคนน้อยมากจริง ๆ ที่จะสามารถเป็นสหายผู้รู้ใจของพี่หยวนได้!

“เอาล่ะ เตรียมอาหารเย็นเถอะ คืนนี้ข้าอยากดื่มกับใครบางคน!”

หวังหยวนมีความสุขมาก เก็บจดหมายไว้ แล้วเฝ้ารอเงียบ ๆ

ยามค่ำคืน หวังหยวนอยู่คนเดียวในห้องตำรา ขณะนี้เขาได้เตรียมหม้อไฟและสุรา เฝ้ารออย่างเงียบเชียบ

ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีคนมาเคาะประตูห้องตำรา หวังหยวนคลี่ยิ้มทันที

“ประตูไม่ได้ลงกลอน เข้ามาสิ”

หลังจากพูดจบ ประตูก็ส่งเสียงดังเอี๊ยด จากนั้นชายในชุดคลุมสีดำก็เดินเข้ามา!

หวังหยวนมองชายคนนี้ด้วยสีหน้ายินดีมาก

“บอกตามตรง มันทำให้ข้าประหลาดใจจริง ๆ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status