ต้าโก่วและเอ้อร์โก่วตาแดงก่ำ คนหนึ่งถือหอก คนหนึ่งถือคราดหงเยี่ยชักดาบแล้วพุ่งไปข้างหน้า!การเก็บเกี่ยวต้องเสร็จสิ้นในคราวเดียว แต่โจรชุดเขียวกำลังเก็บเกี่ยวสองครั้ง บังคับให้ชาวบ้านอดตาย!ผิงเจี้ยนโบกมือห้ามทั้งสามคน แล้วดึงหงเยี่ยข้ามกำแพง กระโดดไปที่หลังบ้าน!จากนั้นซานฮั่วฉินก็เปิดประตูด้วยรอยยิ้มฝืดเฝื่อน “สหายผู้กล้าทุกคน ที่บ้านเรามีอาหารไม่มากจริง ๆ หากพวกท่านไม่เชื่อข้าก็ลองดูสิ!”“ออกไป ข้าจะดูเอง!”หัวหน้าโจรสวมชุดเกราะหนัง อีกสองคนถือคบเพลิงเดินขนาบทั้งสองด้าน และคนทั้งแปดในกลุ่มก็ถือดาบ“เฮ้ มีลาหนึ่งตัวและม้าสองตัว ครอบครัวของพวกเจ้ารวยพอแล้ว!”ทันทีที่คบเพลิงสว่างขึ้น หัวหน้ากลุ่มก็มองไปทางคอกม้า แล้วโบกมือ “เอาม้าสองตัวออกไป!”“ไม่ได้นะ!”ซานฮั่วฉินรีบก้าวเข้าไปขวางเขา “ท่าน ม้าตัวนี้ไม่ใช่ของข้า แต่เป็นของพ่อค้าที่ผ่านมา พวกท่านจะเอามันไปไม่ได้!”“พ่อค้าที่ผ่านมาก็เป็นคนรวยเช่นกัน พวกเราอยากเจอ!”คนกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งถือคบเพลิงเข้าไปในบ้าน ค้นหาไปรอบ ๆ ก็ไม่พบใคร จึงได้แต่พูดด้วยใบหน้าเรียบเฉยว่า “เจ้าหมาเฒ่า กล้าโกหกพวกข้าได้อย่างไร!”“ข้า ข้า!”ซานฮั่วฉิ
โจรชุดเขียวมาจากทุกทิศทุกทาง!เมื่อผิงเจี้ยนนอนอยู่บนพื้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปมาก เขาอยากหนีออกไปทันที แต่แล้วเขาก็เห็นครอบครัวฉินที่กำลังหวาดกลัว เขาจึงกัดฟันหยิบศพขึ้นมา แล้วโยนออกไปจากลานบ้านทีละคน!หงเยี่ยขมวดคิ้วและพูดว่า “อาเจี้ยน พวกโจรชุดเขียวมาแล้ว ท่านกำลังทำอะไรอยู่!”“มีศพอยู่ในบ้าน โจรชุดเขียวโกรธมากแล้ว พวกเขาจะตายกันทั้งครอบครัว!”ผิงเจี้ยนมีสีหน้าเคร่งขรึม “เจ้ากลับไปบอกนายท่านว่าข้าอยู่ที่ไหน ข้าจะอยู่สู้ต่อเอง!”หงเยี่ยขมวดคิ้ว “อาเจี้ยน พวกเรามาด้วยกัน หากจะไปก็ต้องไปด้วยกัน!”ในฐานะโจร สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความภักดี และไม่ทิ้งเพื่อนโจรไว้ข้างหลัง!“เราอาจหนีออกไปได้ แต่ครอบครัวของพวกเขาล่ะ?”ผิงเจี้ยนชี้ไปที่ครอบครัวของซานฮั่วฉินหากพวกเขาไม่มาคืนนี้ แม้ว่าภรรยาของต้าโก่วอาจจะถูกย่ำยี แต่ทั้งครอบครัวก็คงไม่ตาย!การเคลื่อนไหวของพวกเขาทำให้เรื่องยิ่งแย่ลง!หงเยี่ยแทบสำลัก!โจรแปดคนเสียชีวิตที่นี่ เมื่อทั้งสองจากไป ซานฮั่วฉินก็จะต้องตาย“กลับไปบอกนายท่านว่าการได้ติดตามแม่ทัพมู่และเขา เป็นบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของข้า!”วางดาบราชวงศ์ถัง และชุดเกราะส
สตรีผู้นี้งดงามเหลือเกิน งามยิ่งกว่าคุณหนูหรืออนุของเหล่าชนชั้นสูงด้วยซ้ำ!“เขาเป็นทหารผ่านศึกเกราะทมิฬ!”หงเยี่ยหยิบชุดเกราะสีดำของเขาออกมา แล้วสวมให้กับผิงเจี้ยน จากนั้นเงยหน้าสวยขึ้นแล้วพูดว่า “เขาเคยต่อสู้กับกองทัพชาวหวงทั้งทางเหนือและใต้ ต่อต้านศัตรูที่เข้ามารุกรานต้าเย่ทุกทิศทุกทาง ไม่นานมานี้ในเมืองจิ่วซาน เขาติดตามจอมพลหนุ่มและเสนาธิการทหาร เพื่อเอาชนะเหล่าชาวหวง หากเขาไม่ยอมเสี่ยงชีวิต ตอนนี้เมืองเฮ่อคงถูกชาวหวงยึดครองแล้ว พวกเจ้าคงไม่มีโอกาสมาปล้นบ้านเรือนที่นี่อีก!”“ทหารผ่านศึกเกราะทมิฬ!”โจรกลุ่มหนึ่งจ้องมองเกราะสีดำ จากนั้นจึงมองผิงเจี้ยนด้วยสายตาตกตะลึงและชื่นชม!ใครก็ตามที่เคยได้ยินชื่อเสียงของกองทัพเกราะทมิฬ ย่อมรู้ว่าพวกเขาแข็งแกร่งเพียงใด!เฮยเมี่ยนจินกังกระโดดลงจากหลังม้า รีบวิ่งไปหาผิงเจี้ยน ยกชุดเกราะสีดำขึ้นมาแล้วขมวดคิ้ว “เจ้าเป็นทหารผ่านศึกเกราะทมิฬ!”ในช่วงเวลาวิกฤติของความเป็นความตาย ผิงเจี้ยนไม่ได้ปิดบังสิ่งใด “ผิงเจี้ยน ผู้พิทักษ์ส่วนตัวคนที่สามสิบแปดของขุนพลมู่!”“เช่นนั้นจงดูเพลงดาบของข้า เจ้าช่วยบอกชื่อกระบวนท่าได้หรือไม่!”เฮยเมี่ยนจินกังชักดาบ
กล้องส่องทางไกลหล่นลงมา หวังหยวนที่เตรียมพร้อมไว้แล้วรับไว้ได้ทัน!ลุงพูดถามด้วยความกังวล “ชิงเหอ เจ้าเห็นอะไร!”“ข้า ข้าเห็นท่านพี่ตาโตเท่าอ่างน้ำ!”จ้าวชิงเหอจับหน้าอกตัวเองด้วยสีหน้าหวาดกลัว นางตกใจแทบตาย!คนรอบข้างนางก็สงสัยเหมือนกัน “ตาโตเท่าอ่างน้ำ เป็นไปได้อย่างไร!”ลุงถามด้วยความประหลาดใจ “หยวนเอ๋อร์ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”“สิ่งนี้เรียกว่ากล้องส่องทางไกล มันสามารถขยายสิ่งที่มองเห็นได้ สามารถใช้มันเพื่อส่องดูสิ่งที่อยู่ไกลมาก และสิ่งที่อยู่ใกล้ก็จะดูใหญ่โต!”หวังหยวนอธิบายด้วยรอยยิ้ม แล้วส่งกล้องส่องทางไกลให้อีก “มองให้ไกลออกไป อย่ามองใกล้!”หลังจากซ่อมแซมอยู่ไม่กี่วัน เขาก็สร้างกล้องส่องทางไกลที่มีกำลังขยายแปดเท่า และมองเห็นได้ไกลถึงแปดลี้ได้แต่กล้องส่องทางไกลแบบใช้มือถือ แม้กระทั่งในสังคมที่มีเทคโนโลยีก็ยังมีกำลังขยายต่ำไม่ว่ากำลังขยายจะสูงเพียงใด ก็จำเป็นต้องมีนั่งร้านเพื่อรองรับไม่เช่นนั้นจะเกิดปัญหาต่าง ๆ ตามมา เช่นภาพสั่นไหว ขอบเขตการมองเห็นน้อยและความสว่างไม่พอ“โอ้โห!”จ้าวชิงเหอหยิบกล้องส่องทางไกลไปส่องอีกครั้ง คราวนี้ไม่กล้ามองใกล้ ๆ แต่มองไปทางแม่น้ำ แล้
“ไว้ข้าจะอธิบายให้ฟัง แต่ตอนนี้เจ้าคงไม่เข้าใจ!”หวังหยวนพูดอย่างจริงจัง “แต่จำไว้ว่าไม่สามารถใช้กล้องส่องทางไกลส่องดวงอาทิตย์ได้ ไม่เช่นนั้นดวงตาของเจ้าจะมอดไหม้จนบอดสนิท ต้องจำไว้ให้ดี! หากเด็กเอาไปเล่น ผู้ใหญ่ต้องคอยดูให้ดี!”“อืม อืม อืม!”เมื่อได้ยินว่าการมองดวงอาทิตย์จะทำให้ตาบอด ทุกคนก็รีบพยักหน้าเหมือนไก่จิกข้าว“เอาล่ะ!”หวังหยวนเอามือออก “ส่องต่อไป!”เอ้อหู่ไม่กล้ามองดวงอาทิตย์อีกต่อไป แต่มองไปที่อื่นอย่างตื่นเต้น!สมาชิกหลักมีสีหน้าแจ่มใส สนุกเหมือนเด็ก ๆ!เมื่อส่งกล้องส่องทางไกลไปให้ฉางเซิ่ง เขาส่องไปรอบ ๆ แล้วใบหน้าของเขาก็เคร่งขรึม!หลังจากนั้นไม่นาน ฉางเซิ่งก็กระซิบ “ท่านเสนาธิการทหาร สิ่งนี้เป็นสมบัติล้ำค่า ไม่สามารถแสดงให้ผู้อื่นเห็นได้โดนง่าย หากส่งมอบให้กับหน่วยสอดแนมในสนามรบ ก็จะสามารถค้นหาแนวหลังของศัตรูได้ หากให้ผู้บังคับบัญชาถือ ก็จะสามารถสังเกตทุกสถานการณ์ในสนามรบได้ ทำให้สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ชัดเจนยิ่งขึ้นขอรับ!”ทหารผ่านศึกเกราะทมิฬที่อยู่ด้านข้างต่างก็พยักหน้าคนอื่นต่างประหลาดใจ เมื่อพวกเขาได้ยินว่าสามารถมองเห็นได้ไกลถึงเพียงนี้ ทุกคนก็นึกถึงสน
ผิงเจี้ยนยกชามขึ้น แล้วดื่มมันทั้งหมดในอึกเดียวหงเยี่ยกังวลว่าจะไม่ได้กลับไป จึงบอกให้ซานฮั่วฉินช่วยไปรายงานข่าวให้ จากนั้นก็เดินตามเขาขึ้นไปบนภูเขาเมื่อขึ้นมาบนภูเขา ก็พบว่าเฮยเมี่ยนจินกังไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อพวกเขา!แต่ค่อนข้างสนใจหงเยี่ย!“พี่เฮยเมี่ยน ฆ่าพี่น้องของท่าน นี่เป็นความผิดของข้า!”หงเยี่ยยกชามขึ้นแล้วดื่มหมดในอึกเดียว “น้องขอโทษท่านด้วยชามนี้ หากท่านต้องการฆ่าข้าหรือสับข้าเป็นชิ้น ๆ ข้าก็จะไม่ขมวดคิ้วเลยด้วยซ้ำ!”“น้องสาว พวกเขาดูถูกและข่มเหงผู้หญิง เจ้าแค่รักษาความยุติธรรมด้วยการฆ่าพวกเขา เจ้าจะมีความผิดได้อย่างไร!”เฮยเมี่ยนจินกังมีสีหน้ายิ้มแย้ม ท่าทางดุร้ายของเขาหายไปแล้ว!เขาชอบสตรีผู้นี้มาก เมื่อมาถึงบนภูเขาก็ดูไม่กลัวเลย แต่กลับรู้สึกเหมือนได้กลับบ้านซ้ำยังมองซ้ายมองขวา แล้วเสนอความเห็นให้มากมาย!บอกว่าที่ใดควรเพิ่มคนเฝ้า เส้นทางไหนควรปิดกั้น และที่ใดควรเปิดเส้นทางสำหรับล่าถอยทั้งหมดนี้เป็นวิธีการอันชาญฉลาด ในการจัดการกับพวกเจ้าหน้าที่และทหาร ทำให้เขารู้สึกเหมือนได้เจอเพื่อนสนิท ที่เป็นคนประเภทเดียวกัน!“ขอบคุณ!”หงเยี่ยประสานมือแล้วพูดว่า “พี่เฮยเ
“มากับเรา!”เฮยเมี่ยนจินกังสับสนไม่น่าแปลกใจเลยที่หญิงสาวคนนี้รู้สึกเหมือนได้กลับบ้านเมื่อมาถึงรังโจร ปรากฏว่านางก็เป็นผู้นำโจรที่มีชื่อเสียงเช่นกันทันใดนั้นเขาก็เต็มไปด้วยความพึงพอใจอีกครั้งโจรชายและโจรหญิงเป็นคู่ที่ลงตัว ดั่งฟ้าดินสร้างมาเมื่อได้ยินว่าหงเยี่ยก็เป็นโจรเช่นกัน โจรคนอื่น ๆ ในหมู่บ้านก็เริ่มสนใจนางกว่าเดิมนี่คือความรู้สึกที่เกิดจากคนตัวตนเดียวกัน ชนชั้นเดียวกัน และอาชีพเดียวกัน!ไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องรูปร่างหน้าตาดี!คนกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันรอบ ๆ หงเยี่ย และไปยังที่ที่นัดหมายกับชิงเมี่ยนโช่วไว้ ขณะที่ผิงเจี้ยนติดตามไปอย่างไม่สบายใจเด็กสาวผู้นี้เกี่ยวข้องกับเส้นทางค้าเกลือของคุณชาย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือนางเป็นตัวประกัน หากมีอะไรผิดพลาด จะมีปัญหามากมายในฝั่งอีเซี่ยนเทียนสันเขาเชียนเฮ่อนั้นใหญ่มาก และผู้นำโจรแต่ละคนก็ครองตำแหน่งสำคัญ ปกครองหุบเขาแต่ละที่!ขุนเขาเฮยสรงถูกครอบครองโดยเฮยเมี่ยนจินกัง, สันเขาไป๋หูถูกครอบครองโดยเสี่ยวไท่ซุ่ย และหุบเขาชิงหลงถูกครอบครองโดยชิงเมี่ยนโช่ว ซึ่งล้วนแต่เป็นสถานที่ที่จำเป็นต้องผ่านในเมืองเฮ่อ!เพื่อก่อกบฏตอนนี้ ทั้งสามกลุ่
“ไม่ว่าจะรู้ช้าหรือเร็วก็ไม่สำคัญ!”หงเยี่ยหัวเราะเบา ๆ แล้วขี่ม้าไป “พี่สวีพี่จาง น้องขอตัวไปเดินเล่นก่อน!”“เฮ้อ ช่างเป็นผู้หญิงที่ดีจริง ๆ ฉลาดและรู้ความมาก!”เมื่อมองแผ่นหลังของหงเยี่ย ใบหน้าของเฮยเมี่ยนจินกังก็เคร่งขรึม “เจ้าหน้าขาว ข้าขอเตือนเจ้าเลยว่าข้าจองน้องหงเยี่ยแล้ว หากเจ้ากล้าต่อสู้กับข้า ข้าก็จะต่อสู้กับเจ้าแบบไม่ท้อถอย!”เสี่ยวไท่ซุ่ยดุเขาด้วยความหงุดหงิด “ให้ตายเถอะ ทรัพย์สินของครอบครัวเรากำลังจะถูกคนอื่นผลาญหมดแล้ว แต่เจ้ายังคิดเรื่องผู้หญิงอยู่!”เฮยเมี่ยนจินกังขมวดคิ้ว “หมายความว่าอย่างไร?”เสี่ยวไท่ซุ่ยกัดฟัน “ชิงเมี่ยนโช่วนำข้าวสามพันตานมาจากเมืองฝู และบอกว่ามันราคาหนึ่งแสนตำลึงเงิน ให้เราแต่ละคนจ่ายเงินเพิ่มอีกสองหมื่นตำลึง!”“อะไรนะ!”เฮยเมี่ยนจินกังกัดฟัน “ให้ตายเถอะ ข้าวสามพันตาน ราคามากกว่าหกหมื่นตำลึง พวกเราแต่ละคนได้จ่ายเงินไปสองหมื่นตำลึงแล้ว และเขายังต้องการให้พวกเราจ่ายเพิ่มอีก!”“เขาบอกว่ามีสงครามอยู่ทุกหนทุกแห่ง และราคาข้าวก็พุ่งสูงขึ้น เราจึงจำเป็นต้องจ่ายเพิ่ม!”เสี่ยวไท่ซุ่ยกัดฟันพูดว่า “ไม่เพียงแต่เรื่องเงินเท่านั้น เขายังต้องการให้พวกเรา