Share
บทที่ 371
Related chapters
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 372
เพี้ยะ!ไป๋เฟยเฟยตบบั้นท้ายของผู้หญิงชุดสีม่วงและจิ้ปากเบา ๆ "กวนนักนะ ข้าบอกแล้วไง ว่าชีวิตนี้ข้าจะไม่มีวันถูกผู้ชายกดอยู่ใต้ร่างได้หรอก"...เมื่อกลับถึงบ้านแล้วมองดูบ้านที่คุ้นเคย แต่ไม่มีคนผู้นั้นอยู่ หวังหยวนก็รู้สึกใจหายและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหงาขึ้นมา!ในตอนแรกเขาไม่มั่นใจเลยว่าจะเอาชนะชาวหวงได้หรือไม่ ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ยอมตกลงให้พี่เมียพาซื่อหานไปตอนนี้จะไปรับนางจากเมืองเฉิงโจวคงเป็นเรื่องยากขณะนี้เป็นฤดูหนาว และอีกไม่นานจะมีหิมะตกหนัก ทำให้การเดินทางสี่ห้าร้อยลี้ทำได้ยากพวกเขาไม่เคยไปโจวเฉิง และไม่คุ้นเคยกับเส้นทาง พวกเขาคงเดินทางได้ช้ามากแน่!หากเผชิญกับสภาพอากาศเลวร้าย หากไปให้ถึงโรงเตี้ยมไม่ทัน คงได้หนาวตายข้างนอกแน่คงทำได้แต่รอให้ผ่านปีนี้จนฤดูใบไม้ผลิดอกไม้บานมาถึงแล้วค่อยไปหูเมิ่งอิ๋งเดินเข้ามาพร้อมกับกาน้ำชาและพูดเบา ๆ "คุณชายคิดถึงฮูหยินอยู่หรือเจ้าค่ะ!"หวังหยวนพยักหน้าและกล่าวว่า "ชนบทเช่นนี้เรียบง่ายและธรรมดานัก เจ้าอย่ารังเกียจไปเลยนะ เมื่อคฤหาสน์กระเบื้องดี ๆ สร้างเสร็จแล้ว เจ้าย้ายไปอยู่ในนั้นจะได้พักผ่อนให้สบาย"ในบ้านใหม่เขาได้เพิ่มความอุ่น ห้
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 373
เขาสัญญากับตระกูลโจวว่าตราบใดที่พวกเขาปฏิบัติตามกฎ เขาจะขายน้ำตาลให้พวกเขา!เป็นผลให้พวกเขาโลภและต้องการใช้ประโยชน์จากผลกำไรทั้งหมด พวกเขาจึงกล้าใส่ร้ายท่านลุงจริง ๆ!สมควรตายจริง ๆ!“ผู้มีพระคุณ ประตูเมืองถูกปิดไปนานแล้ว แม้ว่าเราไปถึงแล้ว เราก็ไม่สามารถเข้าเมืองได้อยู่ดี!”กัวฉางรีบแนะนำ "ผู้พิพากษาดูแลเขาอยู่ ท่านลุงอยู่ในคุกสบายดี ข้าไปที่นั่นทุก ๆ สองวัน ในเรือนจำก็ได้รับการดูแล ไม่มีใครทำอะไรเขาเลย ผู้พิพากษาก็ได้ส่งคนไปลาดตระเวนที่บ้านของเจ้าชิงเหอด้วย ข้าไปดูทุก ๆ สองวัน ดูว่านางสบายดี”“เอาล่ะ พรุ่งนี้เช้าไปที่เมืองทันที ไปพาลุงและชิงเหอกลับมา!”หวังหยวนโกรธจนหน้าเขียวในเมื่อตระกูลโจวได้วางแผนไว้แล้ว พวกเขาจะมามัวรั้งรอแบบนี้ต่อไปได้อย่างไร พวกเขาหาวิธีลงมืออย่างแน่นอน!หากให้ลุงและลูกพี่ลูกน้องของเขาอยู่เมืองต่อไปอีกหนึ่งวัน พวกเขาจะตกอยู่ในอันตรายต่อไปอีกหนึ่งวัน!ถึงแม้ว่าจะไปตอนนี้ ก็ไม่สามารถเข้าไปในเมืองได้อยู่ดี เพราะประตูเมืองได้ปิดลงแล้วทำได้แค่รอจนถึงวันพรุ่งนี้เท่านั้น!...เมืองฝู คฤหาสน์ตระกูลโจว!โจวฉางฟา ลุงของตระกูลโจวนั่งบนเก้าอี้และตะโกนด้วยควา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 374
กลุ่มอันธพาลกล่าวว่า "สาวน้อย เจ้าก็รู้ว่าพวกเราต้องการอะไร ส่งสูตรลับมาเร็ว ๆ มิฉะนั้นอย่าหาว่าพวกข้าโหดร้าย!"จ้าวชิงเหอหน้าซีด "เจ้ามาจากตระกูลโจวใช่ไหม?""เจ้าพูดมาสิ?"พวกอันธพาลไม่ยอมรับหรือปฏิเสธ เขาหยิบมีดออกมาลูบหน้าจ้าวชิงเหอ "รีบส่งสูตรลับมา ไม่งั้นข้าจะกรีดหน้าเจ้า!"“ข้า-ข้าไม่รู้สูตรลับ กรีดหน้าข้าไปก็ไม่ได้อะไรหรอก!”ใบมีดเย็น ๆ ที่ลากผ่านใบหน้า จ้าวชิงเหออดไม่ได้ที่จะตัวสั่น นางกัดฟันเตรียมพร้อมที่จะยอมรับมัน!นางรู้ดีถึงคุณค่าสูตรลับน้ำตาลเป็นอย่างดีว่ามันสร้างมูลค่าได้มหาศาลขนาดไหนแม้ว่าหน้าจะเสียโฉม ก็ต้องเก็บสูตรลับน้ำตาลนี้เอาไว้ให้พี่ และจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด“เจ้ากล้ามาก ข้าจะกรีดหน้าเจ้าทีหลัง ข้าให้เจ้าลิ้มรสความเจ็บปวดที่เจ็บจี้ดไปถึงหัวใจซะก่อน!”สายตาโจรชั่วหรี่เย็นลง และเขาก็ขยิบตาส่งสัญญาณพวกอันธพาลสองคนเดินมาข้างหลัง เอามือจ้าวชิงเหอที่ขาวและอ่อนนุ่มของนางออกมา แล้วแทงเข็มเย็บผ้าเข้าไปในเล็บของนาง"กรี้ด..."ความเจ็บที่ปลายนิ้วเสียดแทงเข้าไปยังหัวใจทันที จ้าวชิงเหอกรีดร้องอย่างน่าสงสาร ร่างกายผอมเพรียวของนางสั่นไม่หยุด ทั้งน้ำตาและเหงื่อไหลอาบห
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 375
...รุ่งเช้า ที่ว่าการอำเภอ!จ้าวเว่ยหมินที่เพิ่งได้นอนกลางดึกเมื่อคืนนี้ ตื่นลุกขึ้นมาอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันเสร็จยังไม่ได้กินข้าวด้วยซ้ำ!เจ้าหน้าที่คนนึงรีบเข้ามาและพูดว่า "นายอำเภอ เจ้าหน้าที่ตรวจสอบได้ส่งคนมาส่งข้อความ เขามาถึงแล้วอยู่ห่างจากเมืองฝูสิบลี้ เขาต้องการตรวจสอบสถานการณ์ทั่วไปของประชาชน และขอให้ท่านไปกับเขาด้วย!"“เจ้าหน้าที่ตรวจสอบ!”จ้าวเว่ยหมินขมวดคิ้วอย่างเคร่งเครียด "เรียกผู้ตรวจการสวี่มาที่นี่!"เจ้าหน้าที่ตรวจสอบ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของฝ่ายตรวจการ ไม่มีอำนาจตัดสินความ แต่สามารถรับฟังและรายงานเรื่องต่าง ๆ ได้คดีสำคัญในราชสำนักหลายคดีก็เป็นฝ่ายตรวจการที่เป็นคนตรวจสอบ แม้แต่เจ้าหน้าที่ระดับสามก็อาจถูกจัดการลงได้เมื่อเจ้าหน้าที่ตรวจสอบกำกับดูแลไปยังสถานที่ต่าง ๆ เขาจะทำการเยี่ยมอย่างลับ ๆ อย่างง่ายดายไม่ซับซ้อน ไม่มีใครทำให้เป็นเรื่องใหญ่แบบนี้!ตอนนี้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบได้ส่งข้อความมาแล้ว เขาก็ต้องไปที่นั่น ไม่เช่นนั้น ถ้าไม่ไปเจอและส่งฏีกาไปให้ ฝ่าบาทก็คงไม่เห็นเขาในสายตา และอาจจะเป็นช่องโหว่ขึ้นมาได้ไม่นานหลังจากนั้น ผู้ตรวจการสวี่ก็มาถึงมีสีหน้าเหนื่อยล้
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 376
“ข้าไม่มีเวลาพูดเรื่องไร้สาระกับเจ้า รีบบอกสูตรลับที่ตระกูลโจวต้องการให้พวกเขาเดี๋ยวนี้!”ผู้ตรวจการหลิวกังปิดจมูกปากของเขา แล้วโยนเครื่องประดับทั้งสองชิ้นลงบนพื้น“ชิงเหอ!”หลังจากหยิบเครื่องประดับขึ้นมา จ้าวต้าฉุยหน้าซีดเซียวส่ายหน้าราวกับเสียสติไปแล้ว เขารีบวิ่งไปหาหลิวกังและตะคอกใส่ "ไอ้สารเลว เจ้าทำอะไรกับลูกสาวข้า ถ้านางเป็นอะไรไป ข้าจะสู้ตายกับเจ้า!"เครื่องประดับสองชิ้นนี้ ชิ้นหนึ่งที่เขาซื้อ และอีกชิ้นที่หยวนเอ๋อร์ซื้อให้ ลูกสาวของเขาชอบมันมาก และนางใส่มันติดตัวทุกวันปัง!เขายกเข่าขึ้นถีบจ้าวต้าฉุยจนลุงไปนอนหมอบกุมท้องกับพื้น ผู้ตรวจการหลิวกังจิกหัวเขาแล้วยกขึ้น "ตอนนี้ลูกสาวของเจ้ายังสบายดี แต่ถ้าหากเจ้ายังปากแข็ง ข้าก็รับประกันไม่ได้ว่านางจะยังอยู่ดีไหม”ครั้งนี้เขาได้รับมาตั้งเงินสองร้อยตำลึงสำหรับการทำงานให้กับตระกูลโจว ดังนั้นเขาจึงตั้งใจเป็นพิเศษคนที่ตามหาหัวขโมยแล้วเอาของที่ขโมยมาซ่อนไว้ในร้านช่างตีเหล็ก เป็นฝีมือผู้ตรวจการหลิวกังทั้งนั้น"ข้าบอกแล้ว!"จ้าวต้าฉุยน้ำตาไหล "แต่ข้าอยากเจอลูกสาวข้าก่อน หากข้าเห็นว่านางไม่เป็นไร ข้าจะมอบสูตรลับให้ตระกูลโจวทันที ไ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 377
“ชิงเหอถูกลักพาตัว!”ดวงตาของหวังหยวนแดงก่ำแทบจะระเบิดออกมา เขากำมือจนเส้นเลือดปูดออกมา แววตาของเขาเปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร " ไปตระกูลโจว ทุกคนพกดาบยาวไปให้หมด!"คนหกสิบคนเข้าเมืองพร้อมดาบ อาจทำให้เกิดความตื่นตระหนกได้ง่าย พวกเขาทั้งหมดจึงเก็บดาบไว้ในรถม้า!ทหารผ่านศึกชุดเกราะทมิฬสิบคน และทหารผ่านศึกห้าสิบคนหยิบดาบยาวของพวกเขาออกมาแขวนไว้ที่เอวด้วยสีหน้าโกรธแค้นอาฆาต!เสนาธิการทางทหารต่อสู้นองเลือดที่ชายแดน ทำลายล้างทหารม้าชาวหวงหลายแสนคน และประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่!เขาได้ปกป้องผู้คนหลายสิบล้านในต้าเย่ หนึ่งในนั้นคือไอพวกตระกูลคหบดีประจำเมืองพวกนี้!แต่ผลที่ได้ไอคนเหล่านี้กลับทำร้ายญาติสนิทของเสนาธิการทหาร และจะเอาสูตรลับของเขาไป!ในขณะนี้ พวกเขาโกรธมากจนเลือดเดือดพล่าน และอยากบดขยี้คนพวกนี้!หวังหยวนไม่นั่งรถม้า แต่ขี่ม้าศึกและหยิบดาบขึ้นมาด้วยชายหกสิบคนขี่ม้าหกสิบตัวพกดาบยาวหกสิบเล่มบุกไปยังตระกูลโจวด้วยเจตนาฆ่าเมื่อการต่อสู้ครั้งนี้เกิดขึ้น ผู้คนในร้านค้าริมถนนตัวสั่นไม่กล้าโผล่หัวออกมาซ่อนตัวอยู่ในบ้านสายตรวจสองคนที่อยู่สุดถนนเห็นเขา พวกเขาก็ถามคนแถวนั้นและหน้าถอดสี
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 378
พวกชาวหวงบุกเข้ามา ท่านอาจารย์ก็ได้ทำผลงานใหญ่ที่ทางเหนือเมื่อเขากลับมาถึงแล้ว พวกคนรวยคหบดีผู้มีอำนาจก็ต้องสังเกตท่าทีของเขานับจากนี้ต่อไปแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าท่านอาจารย์ทำอะไรไป แต่เขารู้ว่าใต้เท้าไม่ใช่คนที่พูดโกหกผู้อื่น!เมื่อเกิดเรื่องกับร้านตีเหล็กขึ้น เขาจึงจัดให้คนของเขาไปทำการตรวจตราตั้งแต่เช้าจรดค่ำ แต่ในท้ายที่สุดก็เกิดเรื่องเกิดขึ้นจนได้!ตอนนี้ท่านอาจารย์กลับมาแล้ว พร้อมกับคนหกสิบคนขี่ม้ามาหกสิบตัว และพกดาบหกสิบเล่ม!เขาที่ถล่มค่ายซานหู่อย่างโหดเหี้ยม คุณหนูชิงเหอถูกลักพาตัวไปแบบนี้ เขาจะปล่อยตระกูลโจวไปได้อย่างไร?แต่ถ้าท่านอาจารย์จะจัดการตระกูลโจวขึ้นมาจริง ๆ ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับบุญกรรมของตระกูลโจวแล้ว!...เมืองฝู ห่างจากตัวเมืองไปทางตะวันตกสิบลี้จ้าวเว่ยหมินมองไปทางเจ้าหน้าที่ตรวจสอบฟู่ ที่แต่งตัวด้วยเครื่องแบบเจ้าหน้าที่ตรวจสอบ แล้วพูดว่า "เจ้าหน้าที่ตรวจสอบฟู่ ข้าไม่รู้ว่าเจ้าอยากให้ข้าไปเยี่ยมดูประชาชนที่ไหนกัน"หากอยากไปเยี่ยมประชาชนจริง ๆ พวกเขาควรสวมเสื้อผ้าธรรมดา และเข้าไปเยี่ยมในหมู่บ้านอย่างลับ ๆตัวอย่างเช่น เจ้าหน้าที่ตรวจสอบคนนี้สวมเครื่องแบบ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 379
ตอนนี้ลุงเขาถูกใส่ร้ายจับเข้าคุก แถมลูกพี่ลูกน้องของเขาก็ยังถูกลักพาตัวไปตอนกลางดึกอีก!เขาไม่รู้ว่านิสัยของท่านอาจารย์แบบนั้น จะทำเรื่องอะไรออกมาได้บ้าง!แต่เขารู้ว่าถ้าเขากลับเมืองช้าเกินไป เมืองฝูจะต้องต้องมีเรื่องใหญ่สะเทือนเลือนลั่นแน่!...ถึงไม่รู้ที่ตั้งของจวนตระกูลโจว แต่หาได้ง่ายในเมืองนี้!สิบห้านาทีหลังจากออกจากร้านตีเหล็ก หวังหยวนก็นำม้าหกสิบตัวมาถึงที่ประตูจวนตระกูลโจวแล้ว!มีสิงโตหินสองตัวอยู่หน้าลานขนาดสิบหมู่ คนรับใช้สองคนยืนอยู่หน้าประตูทั้งสาม และแผ่นโลหะสีดำที่ด้านบนมีคำว่า "บ้านตระกูลโจว" ปิดทองอยู่ธรรมเนียมปฏิบัติของต้าเย่ กำหนดไว้โดยเฉพาะว่าคำว่า "จวน" นั้นที่สามารถใช้กับป้ายหน้าประตูบ้านของขุนนางได้ไม่ว่าพ่อค้าจะรวยแค่ไหน เขาก็ยังไม่ได้อยู่ในฐานะชนชั้นสูง ใช้ได้แค่คำว่า "บ้าน" เท่านั้น!ทหารม้าหกสิบผู้ดูดุดันน่ากลัวพวกนี้ ทำให้คนรับใช้ต้องปิดประตู และรีบไปแจ้งนายท่านใหญ่ทันทีไม่นาน โจวฉางฟู่ก็ออกมาพร้อมคนรับใช้เกือบร้อยคนพร้อมด้วยอาวุธพลองหอกดาบเมื่อเห็นหวังหยวน โจวฉางฟู่ก็หรี่ตาลง "เจ้านี่เอง เจ้าโชคดีมากที่มีชีวิตรอดกลับมาจากเมืองจิ่วซานได้ พาคน
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
