บทที่ 1643

“เช่นนั้นเราจะล้างแค้นได้หรือไม่?”

“เจ้าเด็กนั่นมันแย่งเสบียงของเราไปตั้งมากมาย เรื่องนี้ปล่อยผ่านไปไม่ได้เด็ดขาด!”

“แม้ว่าท่านจะให้อภัยมันได้ แต่พวกเรากลับไม่อาจกล้ำกลืนความแค้นนี้ลงไปได้!”

“ไม่ว่ามันจะเป็นใครจากอาณาจักรต้าเป่ย เราก็จะต้องตัดหัวมันแล้วโยนลงหลุมให้ได้!”

เอ้อหู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เขาไม่ใช่คนโหดเหี้ยม แต่ถูกแย่งเสบียงไปหลายครั้ง แน่นอนว่าเขาไม่สามารถกล้ำกลืนความโกรธนี้ลงไปได้!

แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะมีกองทัพทหารม้าที่แข็งแกร่ง รวมทั้งไม่ขาดแคลนเงินทอง แต่การที่สิ่งของของพวกตนถูกแย่งชิงไปนั้นเป็นเรื่องที่น่าอับอายอย่างมาก!

และอีกฝ่ายก็ไม่ได้ทำเช่นนี้เพียงครั้งเดียว

หากไม่ทวงความยุติธรรมคืนมา ต่อไปจะตั้งหลักปักฐานในเมืองหลิงอย่างไร?

“คิดว่านี่คงเป็นความคิดของทุกคนเช่นกันกระมัง?”

สายตาของหวังหยวนมองไปยังทุกคน จากนั้นจึงเอ่ยถาม

ทุกคนต่างพยักหน้าตอบรับ

“หากเป็นเช่นนั้น เราก็จะชิงจัดการมันก่อน!”

“พวกเจ้าเกลียดชังมันมากถึงเพียงนี้ คงจะสืบประวัติของมันมาหมดแล้วกระมัง?”

“รู้หรือไม่ว่าตอนนี้มันตั้งทัพอยู่ที่ใด?”

หวังหยวนเอ่ยถามอีกครั้ง

บัดนี้ถึงเวลาที่จะต้องแสดงศ