Share
บทที่ 1212
Related chapters
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1213
นักพรตเฒ่าชุดเขียวขมวดคิ้วแน่น คำพูดนี้ยิ่งทำให้หวังหยวนสงสัยหนักขึ้นไปอีก“เปลี่ยนโชคชะตาหรือ? สวรรค์เป็นผู้กำหนดโชคชะตา แล้วจะยังมีการเปลี่ยนโชคชะตาได้อีกหรือ?”หวังหยวนยิ่งรู้สึกประหลาดใจมากขึ้นไปอีกเมื่อนักพรตเฒ่าได้ยินดังนั้นจึงส่ายหน้าแล้วเอ่ยขึ้น “หากมีวิธีติดต่อกับสวรรค์ย่อมเปลี่ยนโชคชะตาได้ แต่โชคชะตาของท่าน...”นักพรตเฒ่าทำหน้าสงสัย แต่หวังหยวนไม่ได้สนใจ เพียงแค่รู้สึกว่าอีกฝ่ายน่าจะพูดจาเหลวไหลเพราะเหล่านักพรตมักจะมีนิสัยเช่นนี้แน่นอนว่าอาจจะมีการทำนายโชคชะตาได้จริง แต่หวังหยวนไม่เคยเชื่อ“โชคชะตาของข้ามีปัญหาอะไร?”หวังหยวนเพียงแค่ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น“เช่นนั้น... ข้าจะบอกให้ คุณชายมีโหงวเฮ้งเป็นแสงสว่างแห่งวรรณกรรมและศิลปะอันเป็นหนทางแห่งความรู้และชื่อเสียง เมื่อพิจารณาอย่างลึกซึ้งจะพบว่าชีวิตของท่านไม่ได้ราบรื่น แต่กลับเต็มไปด้วยโชคและเคราะห์...”“ชีพจรทั้งหกของคุณชายเคยถูกบด สูญเสียความเป็นมนุษย์จนด้อยกว่าหมูหรือสุนัข แต่ว่า... ท่านได้ผ่านมาแล้ว...”“โชคชะตาถูกกำหนดไว้แล้ว ทำสิ่งใดย่อมได้รับผลตอบแทน ดังนั้นเสาหลักทองคำของท่านจึงพังลง เลือดและลมปราณแตกซ่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1214
หลังจากที่นักพรตเฒ่าชุดเขียวพูดจบก็ส่ายหน้าถอนหายใจ!เขาเชื่อมั่นในศาสตร์การดูโหงวเฮ้งของตนเองจนคิดว่าทั่วทั้งแผ่นดินก็ไม่มีผู้ใดเทียบเทียมเขาได้!แต่ตอนนี้กลับล้มเหลวลงตรงหน้าหวังหยวนนี้ เมื่อต้องเผชิญกับความล้มเหลวอย่างหมดท่า เขาก็รู้สึกสิ้นหวังอย่างมาก“คุณชายไม่ต้องกังวล ถึงแม้ว่าข้าจะมั่นใจในความสามารถของตนเอง และสามารถมองเห็นเหตุการณ์ใหญ่ของแผ่นดินและโชคชะตาของผู้คนได้ แต่... วันนี้ข้าก็ยังต้องอับอายเสียแล้ว...”เขาพูดด้วยความสิ้นหวัง แต่ในใจของหวังหยวนดั่งมีพายุโหมกระหน่ำ!สิ่งที่อีกฝ่ายพูดนั้นถูกต้องอย่างแน่นอน!เพราะตัวเขาเองมาเกิดใหม่ในโลกนี้ได้เพียงสามปีเท่านั้น!พูดให้ชัดเจนก็คือเมื่อสามปีก่อนหวังหยวนได้ตายไปแล้ว!ส่วนตัวเขาเองได้ข้ามภพมาเกิดใหม่!เรื่องนี้เป็นความลับที่เขาไม่เคยเอ่ยถึงมาก่อน!นี่คือความลับของเขาเอง!แต่นักพรตเฒ่านี้กลับทำนายได้ถูกต้องแม่นยำ!หวังหยวนตกใจมาก โลกนี้มีผู้วิเศษเช่นนี้จริงหรือ?และเขายังได้พบในระหว่างที่กำลังเดินเล่นอยู่เนี่ยนะ?ไม่สิ!วิธีการและการกระทำของนักพรตเฒ่าผู้นี้ไม่เหมือนคนปกติ!หรือว่าบนโลกนี้จะมีผู้วิเศษเหนือธรรมชาติ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1215
หวังหยวนรู้สึกประหลาดใจมากเพราะเมื่อวานเขาก็กินไปเยอะแล้วหลังจากกินข้าวเสร็จ นักพรตเฒ่าก็อยากจะออกไปเดินเล่น หวังหยวนจึงเป็นผู้นำทางและเล่าเรื่องราวต่าง ๆ มากมายเกี่ยวกับหมู่บ้านต้าหวังให้เขาฟังเมื่อเห็นว่าชาวบ้านทุกคนมีความสุข และเห็นหวังหยวนปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนกับคนในครอบครัวของตนเองก็ยิ่งรู้สึกตื้นตันใจมากยิ่งขึ้น!“หากทั้งโลกเป็นเช่นเดียวกับหมู่บ้านต้าหวังนี้ก็คงจะดีไม่น้อย...”นักพรตเฒ่าชุดเขียวยิ้มกว้าง ดวงตาเต็มไปด้วยความชื่นชมหวังหยวนเพียงแค่ยิ้มตอบโดยไม่ได้ใส่ใจนัก แต่เขาไม่เห็นว่านัยน์ตาของนักพรตเฒ่าชุดเขียวฉายแววประหลาดขึ้นมาแวบหนึ่ง!แววตานั้นราวกับได้ตัดสินใจบางอย่างแล้ว!ไม่นานนักหลังจากเดินเยี่ยมชมเสร็จแล้ว ในที่สุดก็มาถึงสนามฝึกซ้อมที่นี่เป็นสถานที่ที่ต้าหู่ เอ้อหู่และคนอื่น ๆ ฝึกฝนวิทยายุทธ์ มีเด็กในหมู่บ้านหลายคนมาเรียนที่นี่เพื่อเสริมสร้างร่างกายให้แข็งแกร่งแน่นอนว่าผู้ที่มีพรสวรรค์ก็จะได้รับการฝึกฝนเป็นพิเศษ!“วิทยายุทธ์ของอู๋มู่ไม่ธรรมดาจริง ๆ เพราะดัดแปลงมาจากวิทยายุทธ์ของลัทธิเต๋า ถึงแม้จะค่อนข้างหยาบและเรียบง่ายไปบ้างแต่ก็ไม่เลว”นักพรตเฒ่าชุดเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1216
เอ้อหู่สามารถล้มวัวที่แข็งแกร่งได้ด้วยหมัดเดียว แต่มันกลับตกไปอยู่ในมือของนักพรตเฒ่าโดยไม่ขยับเลย!ไม่เลย!มันไม่ขยับเลย!แต่นักพรตเฒ่าชุดเขียวยังคงรักษาท่าทางเดิมได้ขณะเหยียดฝ่ามือรับหมัดของเอ้อหู่! ในสายตาของพวกเขา หมัดของเอ้อหู่ที่สามารถล้มวัวที่แข็งแกร่งได้ถูกสกัดไว้เช่นนี้จริง ๆ!เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดเลยจริง ๆ!เอ้อหู่ก็คิดเช่นนั้น นักพรตเฒ่าชุดเขียวมีแขนขาผอมบาง เอ้อหู่จึงกลัวว่าตนจะพลั้งมือทำร้ายเขาจนตาย!เขารู้สึกว่าหมัดนี้ก็เพียงพอที่จะหักแขนของนักพรตเฒ่าชุดเขียวได้แล้ว แต่หลังจากได้สัมผัสแล้วก็พบว่าฝ่ามือของนักพรตเฒ่าชุดเขียวเป็นดั่งภูเขาลูกใหญ่! ที่ไม่อาจทำให้ขยับเขยื้อนได้เลย! “เห็นแล้วหรือยัง?” นักพรตเฒ่าชุดเขียวหัวเราะด้วยสีหน้าอ่อนโยนอย่างยิ่ง ราวกับว่าไม่มีอะไรอยู่ในมือของเขา!หวังหยวนก็ตกใจ เอ้อหู่ก็ตกใจ ต้าหู่และคนอื่น ๆ ก็ตกใจเช่นเดียวกัน!เอ้อหู่สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วสัมผัสถึงความรู้สึกชาที่ส่งมาจากกำปั้นของตน จึงรู้ว่านี่เป็นเรื่องจริง!“เป็นไปได้อย่างไร... แข็งแกร่ง!”เอ้อหู่เบิกตากว้าง ขณะนี้เขายิ่งอยากจะต่อสู้มากขึ้น“ท่านนักพรต ไม่คาดคิดเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1217
ในสายตาของคนที่มายืนดูจะเห็นเหมือนว่าต้าหู่และเอ้อหู่เปรียบเสมือนหมีตาบอดที่กำลังถูกหลอกล่อให้เต้นไปมา!หวังหยวนตกใจเมื่อเห็นภาพนี้!หากนักพรตเฒ่าชุดเขียวมีเจตนาจะลงมือจริง คงไม่พ้นที่ต้าหู่และเอ้อหู่จะต้องจบชีวิตลงในพริบตา!หวังหยวนมองออกและต้าหู่กับเอ้อหู่ก็คงมองออกเช่นกัน!พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อบีบให้นักพรตเฒ่าชุดเขียวใช้ทักษะที่แท้จริง แต่ไม่ว่าจะใช้กลวิธีใดก็ไม่สามารถทำได้!ในท้ายที่สุดนักพรตเฒ่าชุดเขียวก็จับทั้งสองคนได้ แล้วโยนออกไปไกลหลายเมตร จากนั้นจึงหัวเราะ“ไม่ต้องสู้แล้ว พวกเจ้าต่อสู้กันทั้งชีวิตก็ไม่คู่ควรกับการเป็นคู่ต่อสู้ของข้าอยู่ดี เป็นอย่างไรล่ะ? ตอนนี้เชื่อคำพูดของข้าแล้วหรือยัง?”นักพรตเฒ่าชุดเขียวระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น เอ้อหู่และต้าหู่ต่างก็เชื่อแล้ว รวมทั้งหวังหยวนด้วย“ท่านผู้เฒ่า ท่านซ่อนเร้นความลับได้แนบเนียนยิ่งนัก!”หวังหยวนรีบกล่าวชม เมื่อนักพรตเฒ่าชุดเขียวได้ยินคำนี้ก็โบกมือทันที “ข้าก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรนักหรอก”เมื่อหวังหยวนได้ยินคำนี้ก็ยิ่งตกใจ ไม่ได้เก่งกาจอะไรงั้นหรือ?ต้าหู่และเอ้อหู่ต่างก็จัดว่าเป็นยอดฝีมือแห่งยุค แต่กลับถูกนักพรต
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1218
หลังจากที่นักพรตเฒ่าชุดเขียวพูดจบ หวังหยวนก็ส่ายหน้า เขาไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายหมายความว่าอย่างไร!เขามองนักพรตเฒ่าชุดเขียวด้วยสีหน้างุนงงเป็นไปได้หรือไม่ว่าในโลกนี้มีผู้ควบคุมกฎของโลกอยู่?ไม่น่าจะเป็นไปได้!จะมีคนเช่นนี้ในโลกได้อย่างไร?นักพรตเฒ่าชุดเขียวหัวเราะเสียงดังแล้วพูดขึ้นว่า “หวังหยวน ความจริงข้าสังเกตท่านมานานแล้ว เรื่องราวที่ท่านประสบส่วนใหญ่ข้ารู้ดี แต่แน่นอนว่าข้าไม่ได้มีเจตนาร้าย”“เพียงแค่รู้สึกว่าท่านไม่ธรรมดา สามารถทำสิ่งต่าง ๆ มากมายเพื่ออาณาจักรและประชาชนได้ ทำให้ข้ารู้สึกชื่นชมยิ่ง”หลังจากที่นักพรตเฒ่าชุดเขียวพูดจบ หวังหยวนก็สูดหายใจเข้าลึกแล้วรีบกล่าวว่า “ท่านผู้เฒ่า หรือว่า... ในโลกนี้มีคนหลุดพ้นทางโลกเช่นท่านอยู่อีกมากมาย?”“พวกเขา... จะไม่พิชิตโลกนี้หรือ?”แม้ว่าหวังหยวนจะไม่อยากเข้าใจเช่นนี้ แต่เมื่อเห็นนักพรตเฒ่าชุดเขียวแล้วก็อดคิดไม่ได้!เขาเก่งมาก ไม่ว่าจะเป็นด้านการทำนายหรือวิทยายุทธ์ล้วนอยู่ในระดับยอดเยี่ยม!หากจะบอกว่าเขาเป็นคนธรรมดา หวังหยวนไม่มีทางเชื่อ!และยังเห็นได้ชัดว่าคำพูดของเขาที่พูดออกมาให้หวังหยวนฟังนั้นมาจากมุมมองของผู้เหนือกว่า!
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1219
“ดินแดนทั้งเก้าในเวลานั้นจึงตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายนานหลายปี มีการรบราฆ่าฟันกันทั้งวันทั้งคืนโดนไม่หยุดยั้ง!”“เรื่องเช่นนี้ทำให้กองกำลังหลักทั้งหมดรู้สึกเศร้าในใจและตัดสินใจต่อสู้จนตาย!”“ขณะนั้นในดินแดนทั้งเก้า การต่อสู้ที่แท้จริงระหว่างผู้คนมีวิทยายุทธ์เลิศล้ำได้เกิดขึ้น! พวกเขาต่อสู้อย่างสุดกำลังเสียจนทำให้ฟ้าดินมีแต่ความมืดมิด แสงจากดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ถึงกับหายไป!"“แต่สุดท้ายทุกฝ่ายก็ประสบกับการสูญเสียอย่างหนัก!”“ในตอนนั้นมียอดฝีมือหลายหมื่นคน แต่หลังจากการต่อสู้ครั้งนั้นก็เหลือเพียงไม่ถึงหมื่นคน!”เมื่อหวังหยวนได้ยินเช่นนี้ก็ตกใจเช่นกัน!การต่อสู้ของผู้คนหลายหมื่นคนที่สุดท้ายเหลือไม่ถึงหมื่นคนนั้นโหดเหี้ยมจริงๆ!ทั้งยังเป็นยอดฝีมือในยุทธจักรอีกด้วย!ขณะที่หวังหยวนตกใจ นักพรตเฒ่าชุดเขียวก็พูดต่อ “ผู้ที่เหลืออยู่หนึ่งหมื่นคนสุดท้ายต่างก็โศกเศร้าเสียใจ!”“พวกเขาสูญเสียทั้งครอบครัวและเพื่อนฝูงไป แต่กลับไม่ได้อะไรเลย สิ่งที่เรียกว่าอำนาจเป็นยาพิษร้ายแรงที่สุดที่ทำให้พวกเขาหลงทาง!”“ดังนั้น...ยอดฝีมือที่เหลืออยู่เหล่านี้จึงตกลงกันในเรื่องหนึ่ง!”“นั่นก็คือการจัดตั้งกอง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1220
หวังหยวนมองนักพรตเฒ่าชุดเขียวแล้วรีบถาม“ท่านผู้เฒ่า หากเป็นเช่นนั้นท่านคิดว่าหากซานไว่ซานได้ปกครองโลก ข้าจะ... ตายหรือไม่?”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ นักพรตเฒ่าชุดเขียวก็ถอนหายใจ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง“ผู้สืบทอดของเทียนไว่เทียนและซานไว่ซานในครั้งนี้แตกต่างจากในอดีต สิ่งที่เรียกว่าผู้สืบทอดนั้นจะถูกกำหนดไว้ตั้งแต่แรกเกิด และผู้สืบทอดของเทียนไว่เทียนของพวกข้ามีโรคประจำตัวอยู่แล้ว ยากที่จะหายขาด จึงย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซานไว่ซาน”“หากไม่เป็นเช่นนั้น ข้าก็คงไม่มาพบท่านและบอกเรื่องเหล่านี้ให้ท่านฟัง แต่เป็นเพราะว่าเทียนไว่เทียนของพวกข้าต้องพ่ายแพ้ในครั้งนี้อย่างแน่นอน ข้าจึงจะบอกเรื่องเหล่านี้ให้ท่านฟัง”“วิธีการของซานไว่ซานนั้นง่ายมาก พวกเขาจะสนับสนุนกองกำลังที่สามารถพิชิตแผ่นดินได้ง่ายที่สุด หากพิจารณาจากสถานการณ์ที่ผ่านมาในอดีต ฝ่ายที่สามารถพิชิตง่ายที่สุดในปัจจุบันก็คืออาณาจักรต้าเป่ย”“บางที...ในช่วงเวลาแรกที่พวกเขาปกครองโลกก็อาจจะฆ่าท่านและฮองเฮาผู้นั้นก่อน เพราะหากไม่มีท่าน หมู่บ้านต้าหวังก็จะไร้ผู้นำ แม้ว่าอาณาจักรต้าเป่ยจะไม่ปราบปรามก็คงอยู่ได้ไม่นาน”“ส่วนอาณาจั
Latest chapter
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1264
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1263
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1262
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1261
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1260
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1259
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1258
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1257
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1256
