Share
บทที่ 1030
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1031
เพราะพวกนางเข้าใจว่าหวังหยวนก็สามารถดำเนินการได้ และอย่างที่เขาพูด เมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลเซิ่ง ตระกูลไป๋ และราชสำนักต่างก็กลัวพวกเขา!ในกรณีนั้น มันไม่คุ้มกับกำไรเลยจริง ๆ!“แม้ว่าจะมี แต่เราเข้าใจว่าหากเราดำเนินการตอนนี้ จะทำให้เสียเปรียบจริง ๆ”หูเมิ่งอิ๋งสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดอย่างช่วยไม่ได้หวังหยวนพ่นลมหายใจ แล้วเริ่มพูดต่อ“ในเรื่องนี้ ข้าจะอธิบายให้พวกเจ้าฟังอีกครั้ง”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เขาก็มองสตรีทั้งสามแล้วอธิบาย“แผ่นดินอยู่ในความสับสนอลหม่าน ไม่ใช่เรื่องดีเลยที่จะมีชีวิตอยู่โดยปราศจากชื่อเสียง แต่ว่า... ฝ่ายที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็นเมืองหวงหรือหมานอี๋ พวกเขาล้วนพยายามที่จะยึดครองดินแดน และ...”“คิดจะยึดครองอย่างถาวร และปฏิบัติต่อดินแดนนี้เสมือนเป็นดินแดนของตนเอง ใช่หรือไม่?”สตรีทั้งสามพยักหน้า เมื่อพิจารณาจากพฤติกรรมของเมืองหวงและหมานอี๋ ก็เป็นเช่นนี้จริง“ครั้งหนึ่งมีนักการเมืองคนหนึ่งทำเช่นนั้น ยึดครองเมืองศัตรูโดยไม่มีการเผา เข่นฆ่า ปล้นสะดม ยึดไร่นา หรือทำลายอิฐแม้แต่ก้อนเดียว ไม่เพียงเท่านั้น เขายังดำเนินนโยบายท้องถิ่นเพื่อเอาชนะใจประชา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1032
คำพูดของหวังหยวนทำให้สตรีทั้งสามตกใจใจคนเปรียบเสมือนสนามรบ...มันช่างน่ากลัวจริง ๆ!“เอาล่ะ เช่นนั้นข้าขอถามอีกครั้ง ที่ข้าไม่ช่วยต้าเย่ นอกจากไม่อยากถูกเปิดโปงแล้ว ข้ายังมีเจตนาอะไรอีก พวกเจ้ารู้หรือไม่?”หวังหยวนถามอีกครั้งสตรีทั้งสามกะพริบตาและมองหน้ากัน แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าคำตอบคืออะไร“มันง่ายมาก นี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย จากที่เคยบอกไว้ หากเราอ่อนแอ เราย่อมพ่ายแพ้ หากแข็งแกร่ง คนอื่นย่อมไม่กล้ารังแก!”“เฉพาะเมื่อคนอื่นคิดว่าพวกเขามีโอกาสเท่านั้น จึงจะเริ่มดำเนินการ!”“ตอนนี้ที่ต้าเย่กำลังเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ เหตุการณ์นี้จะพัฒนาความแข็งแกร่งของชาติแน่นอน เพราะเมื่อเผชิญกับสิ่งกระตุ้นเช่นนี้ หากไม่มีการเปลี่ยนแปลง อำนาจของต้าเย่ก็จะสิ้นสุดลงอย่างแท้จริง เมื่อเป็นเช่นนั้น ย่อมไม่สามารถดำรงอยู่ต่อได้”เป้าหมายสูงสุดของหวังหยวนคือเรื่องนี้จริง ๆ!หากต้าเย่สามารถเข้าใจความจริงนี้ หลังจากความล้มเหลวครั้งนี้ ก็ยังไม่สายเกินไป สำหรับแผ่นดินต้าเย่ มันสำคัญกว่าการสูญเสียดินแดนเสียอีก!นี่เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้หวังหยวนตัดสินใจไม่ดำเนินการใด ๆ!เขาสามารถช่วยต้าเย่ด้วยการหยุดเมื
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1033
“มีนางอยู่ สถานการณ์ไม่ดีแน่นอน!”ความไม่พอใจของสาธารณชนกำลังเดือดดาลและรุนแรงมากในขณะนี้แน่นอนว่าสำหรับเรื่องเช่นนี้ ไป๋เหยียนเฟยย่อมโต้กลับทันที!“เรื่องนี้เป็นเพราะองค์ชายใหญ่ ถ้าเขาไม่ประกาศตนเป็นเจ้าผู้ครองสามแคว้น และประกาศทำสงครามกับราชสำนัก คงไม่มีขุนพลทหารคนใดต้องเดินทางไปปราบหลายพันลี้ และเมืองหวงกับหมานอี๋ก็จะไม่ได้ใช้ประโยชน์จากความวุ่นวาย!”“สรุปก็คือเรื่องนี้ยังคงเป็นเพราะตระกูลเซิ่ง!”“ฮึ่ม! เพื่อจะแข่งขันแย่งชิงบัลลังก์ เราจึงต้องสูญเสียดินแดนต้าเย่ของเราไป เขาช่างเป็นองค์ชายที่ดีจริง ๆ ถ้าเขาได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้ แผ่นดินคงล่มจมเป็นแน่!”ไป๋เหยียนเฟยส่งคนไปกระตุ้นให้เกิดกระแสเช่นนี้ ซึ่งทำให้หลายคนเข้าใจเรื่องนี้ และเริ่มวิพากษ์วิจารณ์ตระกูลเซิ่งนับตั้งแต่การสิ้นพระชนม์ของฮ่องเต้ซิงหลง ก็มีความขัดแย้งเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ระหว่างตระกูลเซิ่งและราชสำนักต้าเย่ผู้คนนับไม่ถ้วนมีส่วนร่วมในความสับสนวุ่นวายนี้ บางคนมองออกชัดเจน ในขณะที่บางคนก็มองไม่ออกสรุปแล้ว แผ่นดินตอนนี้เริ่มวุ่นวายมากขึ้นจริง ๆไป๋เหยียนเฟยนั่งอยู่ในห้องนอนเป็นเวลาหลายวัน นางรู้สึกโกรธมากจนปวดหั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1034
ในขณะที่ไป๋เหยียนเฟยกำลังรู้สึกหดหู่ที่นี่ ตระกูลเซิ่งก็เตรียมการพร้อมแล้ว!บัดนี้เซิ่งฟางสี่กำลังนั่งอยู่ในห้องตำรา นัยน์ตาฉายแววเย็นชา“ท่านพ่อ พวกเราจะโจมตีหมานอี๋จริงหรือ? จะยึดเอาเมืองสู่กลับมาจริงหรือขอรับ?”สองพี่น้องเซิ่งตงหยวนถามด้วยความสงสัยเซิ่งฟางสี่พยักหน้า “ใช่แล้ว ตอนนี้แหละ”“แต่ว่า... มันจะไม่เสี่ยงเกินไปหรือขอรับ? หมานอี๋เพิ่งยึดครองเมืองสู่ได้ พวกเราจะโจมตีเลยหรือขอรับ?”สองพี่น้องสับสนเซิ่งฟางสี่ยกยิ้มแล้วพูดว่า “ตอนนี้ง่ายที่สุดแล้ว หมานอี๋ยึดเมืองสู่ได้แล้ว ย่อมคิดว่าเรื่องใหญ่จบลงแล้ว พวกเขาไม่เคยคิดว่าเราจะลงมือ”“แน่นอนว่าพวกเขาจะระวังอู๋หลิงที่เป็นฝ่ายต้าเย่แน่นอน แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่าตระกูลเซิ่งของเราจะโจมตี!”“ใครจะคิดว่าเราจะใช้กลอุบายครั้งใหญ่ เพื่อยึดเอาเมืองสู่กลับคืนมา? หลังจากวางแผนอย่างหนัก เป้าหมายสูงสุดก็เพื่อสิ่งนี้!”เซิ่งฟางสี่มีความมั่นใจมาก ไม่มีใครคิดเรื่องเช่นนี้ได้!หากตระกูลเซิ่งต้องการยึดครองต้าเย่ พวกเขาจะต้องชนะใจประชาชน หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากประชาชนในแผ่นดิน พวกเขาจะโค่นล้มอำนาจของฮองเฮาได้อย่างไร?จำเป็นต้องทำศึกจริงห
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1035
ขุนพลเอ้อร์ฮานำกำลังทหารของเขาไปดื่มรอบกองไฟในเมือง เพื่อเฉลิมฉลองชัยชนะจากสงคราม!“ฮ่าฮ่า มาดื่มเถอะ คืนนี้เราไม่เมาไม่กลับ!”เอ้อร์ฮายกไหสุราในมือขึ้น แล้วตะโกนบอกผู้ใต้บัญชาของเขาด้วยรอยยิ้ม สีหน้าของเขาดูมีความสุขเป็นพิเศษ ราวกับว่าเขาไม่สามารถเก็บความดีใจและความกระตือรือร้นไว้ในใจได้อีกต่อไป!มู่เชวี่ย รองขุนพลที่ถัดจากเอ้อร์ฮาหยิบจอกสุราในมือขึ้นมา สีหน้าของเขายังคงจริงจังและลังเล เขามองเอ้อร์ฮาด้วยความกังวล แล้วถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ท่านขุนพล เราเพิ่งยึดเมืองมาได้ การเฉลิมฉลองเช่นนี้จะผ่อนคลายเกินไปหน่อยหรือไม่?”“ฮ่าฮ่า ตราบใดที่ข้ายังอยู่ที่นี่ เจ้าจะกลัวอะไรล่ะ?”เอ้อร์ฮามีสีหน้าภาคภูมิใจ หยิบจอกสุราตรงหน้าขึ้นมาดื่มหมดในอึกเดียว แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ดื่มให้หนำใจ ไม่ต้องกังวล ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก!”แต่ใบหน้าของมู่เชวี่ยยังคงจริงจังเล็กน้อย ขณะอย่างกังวล “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขาใช้โอกาสนี้ลอบโจมตีพวกเรา?”“ลอบโจมตีหรือ?”ทันใดนั้นเอ้อร์ฮาก็ระเบิดเสียงหัวเราะ ความเย้ยหยันปรากฏบนใบหน้าของเขา“แม้ว่าเราจะให้พวกเขายืมความกล้าหาญสักร้อยเท่า ก็เกรงว่าพวกเขาจะไม่กล้าโจมตีเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1036
เซิ่งตงฉยงนำกองทัพซุ่มโจมตีอยู่นอกชายแดนเมืองสู่ เขาเฝ้ารอให้ถึงเที่ยงคืน แล้วจึงเริ่มบุกโจมตีทันที!เวลาเฝ้าระวังในช่วงครึ่งหลังของคืน เป็นเวลาที่ผ่อนคลายที่สุดเสมอ การดำเนินการในเวลานี้ เป็นเวลาที่มีแนวโน้มจะประสบความสำเร็จมากที่สุด!ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าในขณะนี้เซิ่งตงฉยงจะเป็นผู้นำกองกำลังเพียงสามหมื่นนายเท่านั้น แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็ทรงพลังอย่างยิ่ง!นี่คือทหารที่เก่งที่สุดสามหมื่นนายในตระกูลเซิ่งของพวกเขา!หากเข้าสู่สนามรบจริง ๆ ทหารม้าสามหมื่นนายจะมีพลังเท่ากับทหารม้าแปดหมื่นนาย!พวกเขาแต่ละคนฝึกวรยุทธกันมาตั้งแต่เด็ก ทุกคนล้วนเป็นจอมยุทธ์!ถ้าเป็นการต่อสู้ตัวต่อตัว คนเดียวก็เพียงพอที่จะเอาชนะคนสิบคนได้!ด้วยพลังการต่อสู้เช่นนี้ ไม่ต้องพูดถึงสองหมื่นคนที่ประจำการอยู่ในเมืองสู่ ต่อให้จะเป็นข้าศึกแปดหมื่นคน พวกเขาก็ไม่หวั่น!เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที ไม่นานนักก็ดึกมากแล้วทุกคนเตรียมพร้อมแล้ว แต่ด้วยคำสั่งของเซิ่งตงฉยง มีเพียงสามสิบคนเท่านั้นที่เดินออกจากกลุ่มไป!ทั้งสามสิบคนนี้สวมชุดดำกระโจนผ่านความมืด จู่โจมทหารที่เฝ้าประตูเมืองทันที!จากนั้นท่ามกลางความเงียบงัน พวกเขา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1037
ดังนั้นพวกเขาทั้งสองคนจึงทำตัวดีมาก ไม่เคยกล้าหยิบยกประเด็นเรื่องผู้นำตระกูลเซิ่งขึ้นมาเพราะรู้ว่าตำแหน่งผู้นำของตระกูลเซิ่งนั้น อยู่เหนือจินตนาการของพวกเขาทั้งสอง!แต่มันเป็นของพี่ชายคนโตของพวกเขา!“ท่านลุง ได้เมืองสู่มาแล้ว คราวนี้ฮองเฮาวางหน้าไม่ถูกแล้วเป็นแน่ขอรับ!”จีหย่งก็หัวเราะเช่นกัน ตอนนี้เขาเข้าใจแผนการของลุงแล้ว ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจลุงคนนี้อาจจะไม่ใช่วีรบุรุษ แต่เป็นผู้นำที่มีความเห่อเหิมทะเยอทะยาน!วิธีนี้ทำให้ผู้อื่นเสียหาย โดยเกิดประโยชน์แก่ฝ่ายของตนเอง!แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีความกลัวฉายแววในดวงตาของเขาเช่นกัน!“ฮ่าฮ่าฮ่า หย่งเอ๋อร์ คราวนี้ไป๋เหยียนเฟยไม่มีทางพลิกสถานการณ์ได้แน่นอน!”เซิ่งฟางสี่รู้สึกตื่นเต้นมาก เมื่อข่าวนี้แพร่ออกไป ย่อมไปถึงราชสำนักต้าเย่ด้วยแน่นอน!เมื่อไป๋เหยียนเฟยรู้ข่าวนี้ ใบหน้าของนางก็มืดมนอย่างยิ่ง!ในขณะนี้ นางเข้าใจความตั้งใจที่แท้จริงของตระกูลเซิ่งแล้ว!“ทำตามแผนมาอย่างยาวนาน สุดท้ายคนทั้งแผ่นดินก็พากันติเตียนข้า ทำให้ข้าสูญเสียใจคนทั้งแผ่นดินไป ช่างเป็นแผนการที่เลวร้ายยิ่งนัก!”ไป๋เหยียนเฟยโกรธมาก แต่นางก็รู้ว่าตนทำอะไรไม่ได้เ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1038
วิธีการเช่นนี้ของตระกูลเซิ่ง เป็นสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนจริง ๆ!หลังจากที่เสนาบดีฝ่ายซ้ายหยางเฟิ่งกั๋วพูดเช่นนี้ เป้าชิงสื่อก็ถอนหายใจเช่นกัน“ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะ... ฮองเฮา เกรงว่าเรื่องนี้จะแพร่กระจายไปทั่วแผ่นดินในไม่ช้า...”เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ไป๋เหยียนเฟยก็ยิ่งไม่พอใจมากขึ้นไปอีก!“ตระกูลเซิ่งจะต้องป่าวประกาศเรื่องนี้ให้ทั้งแผ่นดินรู้แน่นอน ว่าตอนนี้ฮองเฮาดูแลราชสำนักมาสามเดือนแล้ว แต่กลับสูญเสียสองดินแดนไปแล้ว”“สำหรับตระกูลเซิ่ง การที่พวกเขายึดดินแดนนี้กลับคืนมาได้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์อีกครั้ง และเริ่มการต่อสู้เพื่อชิงบัลลังก์อีกครั้ง บางทีตระกูลเซิ่งอาจจะนำเหตุการณ์การสิ้นพระชนม์ของฮ่องเต้ผู้ล่วงลับ มาปลุกปั่น สร้างความเดือดร้อนอีกก็เป็นได้”“ผู้คนในแผ่นดินนี้ถูกหลอกลวง มีน้อยคนนักที่จะรู้ความจริงเรื่องนี้ พวกเขารู้เพียงว่าฮองเฮาทำให้สูญเสียสองดินแดน และตระกูลเซิ่ง... ยึดกลับมาได้หนึ่งดินแดน…”หยางเฟิ่งกั๋วพูดอีกครั้ง แม้ว่าพวกเขาทุกคนจะรู้ว่านี่คือสิ่งที่ตระกูลเซิ่งต้องการ แต่ตอนนี้เมื่อพูดแล้วก็ยังน่าโมโหมาก!เพราะสิ่งที่ตระกูลเซิ่งทำลงไ
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1657
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1656
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1655
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1654
