พี่สะใภ้ฉินอันจิ้งเป็นคนเดียวที่อยู่ในภาวะแห่งความสับสน บริษัทของตัวเองจะถูกซีซีแฮ็กเข้าไปได้อย่างไร?ที่สำคัญก็คือ พี่ชายที่สุดแสนจะประคบประหงมน้องสาวทั้งสองคนต่างก็ดีอกดีใจ ราวกับว่ากำลังจะเฉลิมฉลองวันปีใหม่อย่างไงอย่างงั้นหลินเป่ยออกมาอธิบายว่า ซีซีกำลังเรียนรู้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์จากพี่รองหลินหนาน และสุดท้ายก็สรุปว่า [ดูเหมือนว่าน้องสาวจะก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็วเลยนะ!]ฉินอันจิ้งยังคงงุนงงอยู่เล็กน้อย [แล้วทำไมซีซีจะต้องแฮ็กเข้าไปในระบบของบริษัทอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยแบบนั้นด้วยล่ะ หรือว่าเธอได้พบกับอะไรบางอย่าง?]หลินตงเย่อธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างละเอียดและพี่หกหลินวู่เซิงก็โพล่งในกลุ่มออกมาว่า [นังบ้าหลินซีนั่น ถึงกับกล้ากลั่นแกล้งซีซี พี่ใหญ่เรื่องนี้พี่จะจัดการอย่างไร? หากต่อไปซีซีรู้แล้วละก็ พี่จะรับหน้าได้อย่างไร?]หลินตงเย่ตอบกลับไปว่า [ฉันรู้ ให้เวลาฉันหนึ่งสัปดาห์เพื่อจัดการกับเรื่องของหลินซี]และหลินเป่ยก็ถือโอกาสพูดออกมาว่า [ซีซี วางแผนที่จะกลับมาที่เมืองหนานเฉิง เพื่ออยู่กับเราหลังจากเรียนจบในอีกไม่กี่เดือน พี่ใหญ่ พี่ต้องรีบไปจัดการกับเรื่องของหลินซีนะ]ถึงตอน
ฉินเฟิงเดินออกมาในตอนเที่ยง "ซีซี เราไปกินข้าวเที่ยงกันเถอะ""ได้ค่ะ รุ่นพี่ ฉันจะเลี้ยงเองค่ะ ครั้งก่อนรุ่นพี่บาดเจ็บเพราะช่วยฉันเอาไว้ นานขนาดนี้แล้วฉันยังไม่รู้จะขอบคุณรุ่นพี่อย่างไรดีเลย""อยากจะขอบคุณฉันมันง่ายจะตายไป ก็ขอบคุณด้วยร่างกายก็พอแล้ว"ท่าทางของจ้าวซีซีดูอึดอัดเล็กน้อย วินาทีต่อมา ฉินเฟิงก็รีบพูดขึ้นมาว่า "แค่ล้อเล่นเท่านั้น เธออย่าจริงใจเลย ไปกินข้าวกันเถอะ"ในเวลานี้ หญิงวัยกลางคนก็เดินเข้ามา "ลูกรัก ลูกทำงานเสร็จแล้วเหรอ? แม่ตุ๋นซุปไก่มาให้ลูกโดยเฉพาะเลยนะ จะได้บำรุงร่างกายไงล่ะ""แม่ครับ แม่มาได้ยังไงเนี่ย? ผมบอกแล้วว่ากลางวันไม่กลับไปกินข้าวไม่ใช่เหรอครับ?"ฉินเฟิงขมวดคิ้ว เขารู้ว่าวันนี้จ้าวซีซีมาทำงานล่วงเวลาที่สตูดิโอ เขาก็เลยจงใจนัดจ้าวซีซีออกไปกินข้าวข้างนอกด้วยแบบนี้แต่คิดไม่ถึงเลยว่า แม่ของเขาจะมาหิ้วซุปไก่มาที่บริษัทจริงๆ นี่มันจะทำให้วุ่นวายมากขึ้นหรือเปล่า?"ลูกรัก นี่แม่ก็กลัวว่าลูกจะกินอะไรที่ไม่ค่อยมีประโยชน์ที่บริษัท ก็เลยหิ้วซุปไก่มาแบบนี้ พอดีเลยหนูจ้าวก็อยู่ พวกหนูก็กินด้วยกันได้นี่นา"จ้าวซีซียิ้มอย่างกระอักกระอ่วนใจ "คุณป้าทานมื้อเที่ยง
จ้าวซีซีคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้เจอฮั่วหานฮุยที่นี่ได้!บางครั้งโชคชะตามันก็ช่างบัดซบเสียจริงๆ!และในเวลานี้ แน่นอนว่าฉินเฟิงก็มองเห็นฮั่วหานฮุยด้วยเหมือนกัน จู่ๆ ดวงตาของเขาก็สดใสขึ้นมาไม่น้อยเลย นี่คือคู่หมั้นของคุณหนูใหญ่ตระกูลหลินไม่ใช่เหรอ?ทั้งสามคนพบกันที่ประตูร้านอาหาร และบรรยากาศก็ละเอียดอ่อนอย่างบอกไม่ถูกจ้าวซีซีรีบมองไปทางอื่นทันที พร้อมกับพูดว่า "ป้าฉินคะ เราเข้าไปทานอาหารในห้องจัดเลี้ยงส่วนตัวกันก่อนดีกว่านะคะ"แต่ทว่า ฉินเฟิงกลับก้าวออกไป และเดินไปหาฮั่วหานฮุยเสียนี่ "สวัสดีครับคุณฮั่ว บังเอิญจริงๆ เลยนะครับ คุณก็มาทานอาหารที่ร้านนี้เหมือนกันหรือครับ"เมื่อจ้าวซีซีเห็นฉินเฟิงทักทายฮั่วหานฮุย หัวใจของเธอก็แทบจะกระโดดออกมา ฉินเฟิงไปรู้จักกับฮั่วหานฮุยตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?เธอเงยหน้าขึ้นและพบกับชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาไร้ที่ติ โดยที่อีกฝ่ายก็เงยหน้ามามองเธอแวบหนึ่งด้วยเช่นกัน จากนั้นก็พยักหน้าอย่างเรียบเฉย โดยไม่ได้พูดจากันแต่อย่างใดฉินเฟิงพยายามทุกวิถีทางเพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับฮั่วหานฮุย เพราะนี่คือตระกูลฮั่วที่ร่ำรวยอันดับต้นๆ ของเมืองนี้ หากตระกูลฮั่วให้ทรัพย
จ้าวซีซีคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "คุณฮั่วเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉันน่ะค่ะ เป็นลูกพี่ลูกน้องที่ห่างกันเอาเสียมากๆ!"หลังจากพูดจบ เธอก็สามารถสัมผัสกับสายตาที่ชายคนนั้นมองมาที่เธออย่างมีความหมาย แต่ว่าเธอไม่ได้มองฮั่วหานฮุยเสียด้วยซ้ำเพราะเธอไม่รู้ว่าชายคนนี้ต้องการทำอะไรกันแน่ฉินเฟิงได้ฟังคำอธิบายของจ้าวซีซี และยอมรับอย่างรวดเร็ว เพราะท้ายที่สุดแล้ว จ้าวซีซีก็เป็นญาติกับตระกูลหลินที่ร่ำรวยของเมืองหนานเฉิงด้วย ดังนั้นมันจึงสมเหตุสมผลที่เธอจะมีความสัมพันธ์ที่ห่างไกลกับตระกูลฮั่วแบบนี้ โดยที่สุดท้ายแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวที่ร่ำรวยนั้นซับซ้อน และฉินเฟิงก็ไม่สงสัยแต่อย่างใด ในทางกลับกัน เขาพอใจกับตัวตนและภูมิหลังของจ้าวซีซีเสียมากกว่าหากต่อไปจ้าวซีซีสามารถอยู่กับเขาได้ นั่นก็หมายความว่าเขาจะมีความสัมพันธ์กับตระกูลหลินผู้มั่งคั่งในเมืองหนานเฉิง และตระกูลฮั่วในเมืองเป่ยเฉิงด้วยใช่หรือไม่?ฉินเฟิงพูดอย่างตื่นเต้นทันทีว่า "พวกเราอย่ามายืนอยู่ที่ประตูร้านอาหารเลยนะครับ เชิญท่านประธานฮั่วครับ"ฮั่วหานฮุยหรี่ตาลงเล็กน้อย เหลือบมองจ้าวซีซีตรงนั้น หันหลังกลับแล้วเดินตามเขาไปในห้องจัด
จ้าวซีซีไม่อาจต้านทานความกระตือรือร้นของป้าฉินได้ โดยป้าฉินคนนี้พยายามจับคู่ให้เธอและฉินเฟิงตลอดทาง ตอนนี้เธอยังไม่ได้หย่าร้าง และยังมีลูกของอดีตสามีอยู่ในท้อง ป้าฉินรักฉินเฟิงลูกชายคนนี้อย่างกับอะไรดี แล้วจะยอมรับผู้หญิงที่มีเงื่อนไขของเธอได้อย่างไรกันแค่ว่ามันยากสำหรับเธอที่จะอธิบายในตอนนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ฮั่วหานฮุยยังอยู่ตรงนี้ และการที่เธอจะแนะนำคู่รักของตัวเองต่อว่าที่อดีตสามีแบบนี้ หัวใจของเธอก็ยังตุ๊บๆต่อมๆ อยู่เลยทีเดียวจ้าวซีซียิ้มอย่างประหม่าออกมา "คุณป้าคะ อาหารมาเสิร์ฟแล้ว เรากินอะไรก่อนดีกว่านะคะ""ซีซี เด็กคนนี้จะเขินอายไปทำไม ยังไงเสียก็เป็นคนกันเองทั้งนั้น และวันนี้พี่ชายของหนูก็อยู่ที่นี่พอดี ซึ่งเขาก็ได้เห็นลูกชายของป้าแล้ว ป้าไม่เห็นว่าจะเป็นอะไรเลยนะ แล้วหนูเขินอายไปทำไมกัน? การพบหน้าผู้ใหญ่มันเป็นเรื่องที่ช้าหรือเร็วอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?"จ้าวซีซีแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี แม่ของฉินเฟิงกำลังพูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่ วันนี้เธอก็แค่ออกมากินข้าวกับฉินเฟิง เพื่อเป็นการขอบคุณเขาที่ช่วยเหลือตัวเองในครั้งที่แล้วเองนะนอกเหนือจากนี้ก็ไม่มีความหมายอื่นใดแต่ทำไมเมื่
ฉินเฟิงจึงพูดกับจ้าวซีซีว่า "ซีซี ครั้งก่อนที่ท่านประธานฮั่วช่วยเธอเอาไว้ ทำไมไม่บอกให้ฉันรู้เลยล่ะ วันนี้มีโอกาสได้พบกับท่านประธานฮั่วควรที่จะต้องขอบคุณใครเขาดีๆ ท่านประธานฮั่วครับ ผมดื่มขอบคุณให้ท่านประธานนะครับ"ฮั่วหานฮุยเหลือบมองแก้วไวน์ในมือของฉินเฟิง แล้วยิ้มๆ "ผมไม่ดื่มน่ะ"ทันใดนั้นฉินเฟิงก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย และรีบเปลี่ยนถ้วยชาทันที "งั้นใช้ชาแทนไวน์นะครับ"ฮั่วหานฮุยไม่ได้รับ แต่กลับชำเลืองไปยังจ้าวซีซีที่อยู่ตรงนั้นแวบหนึ่ง "น้องสาว เธอก็ควรจะต้องดื่มขอบคุณฉันด้วยไม่ใช่เหรอ?"จ้าวซีซีหายใจเข้าลึกๆ วันนี้ชายคนนี้เป็นอะไรไป? เธอบอกว่าเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ มันก็แค่ข้ออ้างแบบขอไปทีเพื่อหลีกเลี่ยงคนอื่นรับรู้เรื่องความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองก็เท่านั้นเองกฎนี้เป็นสิ่งที่เขาตกลงหลังจากแต่งงานกันแล้วไม่ใช่เหรอ?ทำไมเขาถึงยังโกรธขนาดนี้?ป้าฉินที่อยู่ข้างๆ เธอผลักแขนของเธอ "ซีซี หนูมัวเหม่ออะไรอยู่? รีบดื่มขอบคุณพี่ชายหนูเร็วเข้า อย่างน้อยเขาก็เป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยหนูเอาไว้ ใครเขาจ่ายเงินและพลังมากแค่ไหนกว่าจะช่วยหนูออกมาได้ หนูก็ต้องดื่มขอบคุณเขาดีๆ สักหน่อยนะ?"
จ้าวซีซียืนอยู่กับที่ และมองไปยังชายสองคนที่ยืนกันอยู่คนละข้างคนหนึ่งคือฉินเฟิง และอีกคนคือฮั่วหานฮุยเธอขมวดคิ้ว "คือว่า พวกคุณปล่อยมือก่อนเถอะนะ"แต่ไม่มีใครขยับ ฮั่วหานฮุยหรี่ตาลงและมองไปที่ฉินเฟิง "คุณมาจับมือน้องสาวของผมทำไม ต้องการอะไรหรือเปล่า?"ฉินเฟิงปล่อยมือทันที และรีบเทน้ำอุ่นหนึ่งแก้วให้จ้าวซีซี "ซีซี เธอดื่มน้ำให้ชุ่มคอเสียก่อนนะ""ขอบคุณค่ะ"จ้าวซีซีคิดที่จะเอื้อมมือไปรับน้ำอุ่น แต่เมื่อเธอลดสายตาลง ก็มองเห็นมือของฮั่วหานฮุยยังคงจับเธออยู่ "พี่ชาย ตอนนี้ฉันยืนเองได้แล้วนะคะ"ความหมายคือคุณสามารถปล่อยมือฉันได้แล้วนะฮั่วหานฮุยลังเลที่จะปล่อยมือออก และมองไปที่ฉินเฟิงข้างๆ อย่างเย็นชา เขารู้สึกเสมอว่าชายคนนี้ดูน่ารำคาญมากจ้าวซีซีมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหลินเป่ยไม่ใช่เหรอ? แต่ทำไมตอนนี้ถึงมาพบผู้ใหญ่กับฉินเฟิงได้ล่ะ?หลังจากที่จ้าวซีซีจิบน้ำอุ่นไปสองสามอึก จู่ๆ เธอก็รู้สึกคลื่นไส้และอยากอาเจียน เธอหันหลังกลับ แล้วรีบออกจากห้องน้ำทันทีตอนนี้เธอโดนป้าฉินทำร้ายจริงๆ เธอคิดว่าเป็นค็อกเทลที่วางอยู่ข้างๆ ซึ่งมีปริมาณแอลกอฮอล์ต่ำมาก แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะไปเหล้าขาวไปได
"คุณแน่ใจ?""ใช่"ฮั่วหานฮุยคลายมือออกทันที และเฝ้าดูร่างกายของเธอเริ่มเคลื่อนไหวในแนวทแยงมุม จากนั้นจ้าวซีซีก็คว้าตัวของฮั่วหานฮุยเอาไว้เพื่อทำให้ตัวเองมั่นคง เพราะตอนนี้เธอจะล้มไม่ได้!"จ้าวซีซี คุณปล่อยมือ!"เมื่อได้ยินเสียงกัดฟันกรอดๆ ดังแว่วมา จ้าวซีซีก็เงยหน้าขึ้นมองและพบว่าตัวเองคว้าเนกไทของเขาเอาไว้ ใบหน้าของเขาถูกดึงจนแดงก่ำ และก็ดูน่าอนาถอยู่เล็กน้อยมีรอยยิ้มปรากฏในดวงตาของจ้าวซีซี เธอตั้งใจแกล้งทำเป็นเมาและไม่ยอมคลายมือออก "ไอ้หยา ฉันเวียนหัวไปหมดแล้ว ฉันยืนไม่ไหวจะล้มลงแล้วนะ"ฮั่วหานฮุยแทบจะหายใจไม่ออก เขาเอื้อมมือออกมาและกอดจ้าวซีซีเอาไว้ในอ้อมแขน "จ้าวซีซี คุณคิดที่จะฆ่าสามีของตัวเองหรือไง?"ตอนนี้เขาถูกรัดเกือบจะตายอยู่แล้วจ้าวซีซีถูกเขาโอบเอาไว้ในอ้อมแขน จนใบหน้าแนบชิดกับหน้าอกของเขาโดยตรง เธอเกือบจะสัมผัสได้ถึงความร้อนที่มาจากร่างกายของเขาผ่านเสื้อเชิ้ตบางๆ นั้น และยังสามารถได้ยินเสียงหัวใจของเขาที่เต้นแรงจากหน้าอกของเขาได้เธอตกตะลึงอยู่กับที่ทำไมฮั่วหานฮุยถึงได้เข้ามากอดเธอเอาไว้แน่นขนาดนี้?จ้าวซีซีรู้สึกราวกับว่าเธอหายใจไม่ออก เธอรีบผลักชายที่อยู่ข้า