บทที่ 304

ฉินเฟิงจึงพูดกับจ้าวซีซีว่า "ซีซี ครั้งก่อนที่ท่านประธานฮั่วช่วยเธอเอาไว้ ทำไมไม่บอกให้ฉันรู้เลยล่ะ วันนี้มีโอกาสได้พบกับท่านประธานฮั่วควรที่จะต้องขอบคุณใครเขาดีๆ ท่านประธานฮั่วครับ ผมดื่มขอบคุณให้ท่านประธานนะครับ"

ฮั่วหานฮุยเหลือบมองแก้วไวน์ในมือของฉินเฟิง แล้วยิ้มๆ "ผมไม่ดื่มน่ะ"

ทันใดนั้นฉินเฟิงก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย และรีบเปลี่ยนถ้วยชาทันที "งั้นใช้ชาแทนไวน์นะครับ"

ฮั่วหานฮุยไม่ได้รับ แต่กลับชำเลืองไปยังจ้าวซีซีที่อยู่ตรงนั้นแวบหนึ่ง "น้องสาว เธอก็ควรจะต้องดื่มขอบคุณฉันด้วยไม่ใช่เหรอ?"

จ้าวซีซีหายใจเข้าลึกๆ วันนี้ชายคนนี้เป็นอะไรไป? เธอบอกว่าเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ มันก็แค่ข้ออ้างแบบขอไปทีเพื่อหลีกเลี่ยงคนอื่นรับรู้เรื่องความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองก็เท่านั้นเอง

กฎนี้เป็นสิ่งที่เขาตกลงหลังจากแต่งงานกันแล้วไม่ใช่เหรอ?

ทำไมเขาถึงยังโกรธขนาดนี้?

ป้าฉินที่อยู่ข้างๆ เธอผลักแขนของเธอ "ซีซี หนูมัวเหม่ออะไรอยู่? รีบดื่มขอบคุณพี่ชายหนูเร็วเข้า อย่างน้อยเขาก็เป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยหนูเอาไว้ ใครเขาจ่ายเงินและพลังมากแค่ไหนกว่าจะช่วยหนูออกมาได้ หนูก็ต้องดื่มขอบคุณเขาดีๆ สักหน่อยนะ?"