บทที่ 305

จ้าวซีซียืนอยู่กับที่ และมองไปยังชายสองคนที่ยืนกันอยู่คนละข้าง

คนหนึ่งคือฉินเฟิง และอีกคนคือฮั่วหานฮุย

เธอขมวดคิ้ว "คือว่า พวกคุณปล่อยมือก่อนเถอะนะ"

แต่ไม่มีใครขยับ ฮั่วหานฮุยหรี่ตาลงและมองไปที่ฉินเฟิง "คุณมาจับมือน้องสาวของผมทำไม ต้องการอะไรหรือเปล่า?"

ฉินเฟิงปล่อยมือทันที และรีบเทน้ำอุ่นหนึ่งแก้วให้จ้าวซีซี "ซีซี เธอดื่มน้ำให้ชุ่มคอเสียก่อนนะ"

"ขอบคุณค่ะ"

จ้าวซีซีคิดที่จะเอื้อมมือไปรับน้ำอุ่น แต่เมื่อเธอลดสายตาลง ก็มองเห็นมือของฮั่วหานฮุยยังคงจับเธออยู่ "พี่ชาย ตอนนี้ฉันยืนเองได้แล้วนะคะ"

ความหมายคือคุณสามารถปล่อยมือฉันได้แล้วนะ

ฮั่วหานฮุยลังเลที่จะปล่อยมือออก และมองไปที่ฉินเฟิงข้างๆ อย่างเย็นชา เขารู้สึกเสมอว่าชายคนนี้ดูน่ารำคาญมาก

จ้าวซีซีมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหลินเป่ยไม่ใช่เหรอ? แต่ทำไมตอนนี้ถึงมาพบผู้ใหญ่กับฉินเฟิงได้ล่ะ?

หลังจากที่จ้าวซีซีจิบน้ำอุ่นไปสองสามอึก จู่ๆ เธอก็รู้สึกคลื่นไส้และอยากอาเจียน เธอหันหลังกลับ แล้วรีบออกจากห้องน้ำทันที

ตอนนี้เธอโดนป้าฉินทำร้ายจริงๆ เธอคิดว่าเป็นค็อกเทลที่วางอยู่ข้างๆ ซึ่งมีปริมาณแอลกอฮอล์ต่ำมาก แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะไปเหล้าขาวไปได