จ้าวซีซีคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "คุณฮั่วเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉันน่ะค่ะ เป็นลูกพี่ลูกน้องที่ห่างกันเอาเสียมากๆ!"หลังจากพูดจบ เธอก็สามารถสัมผัสกับสายตาที่ชายคนนั้นมองมาที่เธออย่างมีความหมาย แต่ว่าเธอไม่ได้มองฮั่วหานฮุยเสียด้วยซ้ำเพราะเธอไม่รู้ว่าชายคนนี้ต้องการทำอะไรกันแน่ฉินเฟิงได้ฟังคำอธิบายของจ้าวซีซี และยอมรับอย่างรวดเร็ว เพราะท้ายที่สุดแล้ว จ้าวซีซีก็เป็นญาติกับตระกูลหลินที่ร่ำรวยของเมืองหนานเฉิงด้วย ดังนั้นมันจึงสมเหตุสมผลที่เธอจะมีความสัมพันธ์ที่ห่างไกลกับตระกูลฮั่วแบบนี้ โดยที่สุดท้ายแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวที่ร่ำรวยนั้นซับซ้อน และฉินเฟิงก็ไม่สงสัยแต่อย่างใด ในทางกลับกัน เขาพอใจกับตัวตนและภูมิหลังของจ้าวซีซีเสียมากกว่าหากต่อไปจ้าวซีซีสามารถอยู่กับเขาได้ นั่นก็หมายความว่าเขาจะมีความสัมพันธ์กับตระกูลหลินผู้มั่งคั่งในเมืองหนานเฉิง และตระกูลฮั่วในเมืองเป่ยเฉิงด้วยใช่หรือไม่?ฉินเฟิงพูดอย่างตื่นเต้นทันทีว่า "พวกเราอย่ามายืนอยู่ที่ประตูร้านอาหารเลยนะครับ เชิญท่านประธานฮั่วครับ"ฮั่วหานฮุยหรี่ตาลงเล็กน้อย เหลือบมองจ้าวซีซีตรงนั้น หันหลังกลับแล้วเดินตามเขาไปในห้องจัด
จ้าวซีซีไม่อาจต้านทานความกระตือรือร้นของป้าฉินได้ โดยป้าฉินคนนี้พยายามจับคู่ให้เธอและฉินเฟิงตลอดทาง ตอนนี้เธอยังไม่ได้หย่าร้าง และยังมีลูกของอดีตสามีอยู่ในท้อง ป้าฉินรักฉินเฟิงลูกชายคนนี้อย่างกับอะไรดี แล้วจะยอมรับผู้หญิงที่มีเงื่อนไขของเธอได้อย่างไรกันแค่ว่ามันยากสำหรับเธอที่จะอธิบายในตอนนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ฮั่วหานฮุยยังอยู่ตรงนี้ และการที่เธอจะแนะนำคู่รักของตัวเองต่อว่าที่อดีตสามีแบบนี้ หัวใจของเธอก็ยังตุ๊บๆต่อมๆ อยู่เลยทีเดียวจ้าวซีซียิ้มอย่างประหม่าออกมา "คุณป้าคะ อาหารมาเสิร์ฟแล้ว เรากินอะไรก่อนดีกว่านะคะ""ซีซี เด็กคนนี้จะเขินอายไปทำไม ยังไงเสียก็เป็นคนกันเองทั้งนั้น และวันนี้พี่ชายของหนูก็อยู่ที่นี่พอดี ซึ่งเขาก็ได้เห็นลูกชายของป้าแล้ว ป้าไม่เห็นว่าจะเป็นอะไรเลยนะ แล้วหนูเขินอายไปทำไมกัน? การพบหน้าผู้ใหญ่มันเป็นเรื่องที่ช้าหรือเร็วอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?"จ้าวซีซีแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี แม่ของฉินเฟิงกำลังพูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่ วันนี้เธอก็แค่ออกมากินข้าวกับฉินเฟิง เพื่อเป็นการขอบคุณเขาที่ช่วยเหลือตัวเองในครั้งที่แล้วเองนะนอกเหนือจากนี้ก็ไม่มีความหมายอื่นใดแต่ทำไมเมื่
ฉินเฟิงจึงพูดกับจ้าวซีซีว่า "ซีซี ครั้งก่อนที่ท่านประธานฮั่วช่วยเธอเอาไว้ ทำไมไม่บอกให้ฉันรู้เลยล่ะ วันนี้มีโอกาสได้พบกับท่านประธานฮั่วควรที่จะต้องขอบคุณใครเขาดีๆ ท่านประธานฮั่วครับ ผมดื่มขอบคุณให้ท่านประธานนะครับ"ฮั่วหานฮุยเหลือบมองแก้วไวน์ในมือของฉินเฟิง แล้วยิ้มๆ "ผมไม่ดื่มน่ะ"ทันใดนั้นฉินเฟิงก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย และรีบเปลี่ยนถ้วยชาทันที "งั้นใช้ชาแทนไวน์นะครับ"ฮั่วหานฮุยไม่ได้รับ แต่กลับชำเลืองไปยังจ้าวซีซีที่อยู่ตรงนั้นแวบหนึ่ง "น้องสาว เธอก็ควรจะต้องดื่มขอบคุณฉันด้วยไม่ใช่เหรอ?"จ้าวซีซีหายใจเข้าลึกๆ วันนี้ชายคนนี้เป็นอะไรไป? เธอบอกว่าเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ มันก็แค่ข้ออ้างแบบขอไปทีเพื่อหลีกเลี่ยงคนอื่นรับรู้เรื่องความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองก็เท่านั้นเองกฎนี้เป็นสิ่งที่เขาตกลงหลังจากแต่งงานกันแล้วไม่ใช่เหรอ?ทำไมเขาถึงยังโกรธขนาดนี้?ป้าฉินที่อยู่ข้างๆ เธอผลักแขนของเธอ "ซีซี หนูมัวเหม่ออะไรอยู่? รีบดื่มขอบคุณพี่ชายหนูเร็วเข้า อย่างน้อยเขาก็เป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยหนูเอาไว้ ใครเขาจ่ายเงินและพลังมากแค่ไหนกว่าจะช่วยหนูออกมาได้ หนูก็ต้องดื่มขอบคุณเขาดีๆ สักหน่อยนะ?"
จ้าวซีซียืนอยู่กับที่ และมองไปยังชายสองคนที่ยืนกันอยู่คนละข้างคนหนึ่งคือฉินเฟิง และอีกคนคือฮั่วหานฮุยเธอขมวดคิ้ว "คือว่า พวกคุณปล่อยมือก่อนเถอะนะ"แต่ไม่มีใครขยับ ฮั่วหานฮุยหรี่ตาลงและมองไปที่ฉินเฟิง "คุณมาจับมือน้องสาวของผมทำไม ต้องการอะไรหรือเปล่า?"ฉินเฟิงปล่อยมือทันที และรีบเทน้ำอุ่นหนึ่งแก้วให้จ้าวซีซี "ซีซี เธอดื่มน้ำให้ชุ่มคอเสียก่อนนะ""ขอบคุณค่ะ"จ้าวซีซีคิดที่จะเอื้อมมือไปรับน้ำอุ่น แต่เมื่อเธอลดสายตาลง ก็มองเห็นมือของฮั่วหานฮุยยังคงจับเธออยู่ "พี่ชาย ตอนนี้ฉันยืนเองได้แล้วนะคะ"ความหมายคือคุณสามารถปล่อยมือฉันได้แล้วนะฮั่วหานฮุยลังเลที่จะปล่อยมือออก และมองไปที่ฉินเฟิงข้างๆ อย่างเย็นชา เขารู้สึกเสมอว่าชายคนนี้ดูน่ารำคาญมากจ้าวซีซีมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหลินเป่ยไม่ใช่เหรอ? แต่ทำไมตอนนี้ถึงมาพบผู้ใหญ่กับฉินเฟิงได้ล่ะ?หลังจากที่จ้าวซีซีจิบน้ำอุ่นไปสองสามอึก จู่ๆ เธอก็รู้สึกคลื่นไส้และอยากอาเจียน เธอหันหลังกลับ แล้วรีบออกจากห้องน้ำทันทีตอนนี้เธอโดนป้าฉินทำร้ายจริงๆ เธอคิดว่าเป็นค็อกเทลที่วางอยู่ข้างๆ ซึ่งมีปริมาณแอลกอฮอล์ต่ำมาก แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะไปเหล้าขาวไปได
"คุณแน่ใจ?""ใช่"ฮั่วหานฮุยคลายมือออกทันที และเฝ้าดูร่างกายของเธอเริ่มเคลื่อนไหวในแนวทแยงมุม จากนั้นจ้าวซีซีก็คว้าตัวของฮั่วหานฮุยเอาไว้เพื่อทำให้ตัวเองมั่นคง เพราะตอนนี้เธอจะล้มไม่ได้!"จ้าวซีซี คุณปล่อยมือ!"เมื่อได้ยินเสียงกัดฟันกรอดๆ ดังแว่วมา จ้าวซีซีก็เงยหน้าขึ้นมองและพบว่าตัวเองคว้าเนกไทของเขาเอาไว้ ใบหน้าของเขาถูกดึงจนแดงก่ำ และก็ดูน่าอนาถอยู่เล็กน้อยมีรอยยิ้มปรากฏในดวงตาของจ้าวซีซี เธอตั้งใจแกล้งทำเป็นเมาและไม่ยอมคลายมือออก "ไอ้หยา ฉันเวียนหัวไปหมดแล้ว ฉันยืนไม่ไหวจะล้มลงแล้วนะ"ฮั่วหานฮุยแทบจะหายใจไม่ออก เขาเอื้อมมือออกมาและกอดจ้าวซีซีเอาไว้ในอ้อมแขน "จ้าวซีซี คุณคิดที่จะฆ่าสามีของตัวเองหรือไง?"ตอนนี้เขาถูกรัดเกือบจะตายอยู่แล้วจ้าวซีซีถูกเขาโอบเอาไว้ในอ้อมแขน จนใบหน้าแนบชิดกับหน้าอกของเขาโดยตรง เธอเกือบจะสัมผัสได้ถึงความร้อนที่มาจากร่างกายของเขาผ่านเสื้อเชิ้ตบางๆ นั้น และยังสามารถได้ยินเสียงหัวใจของเขาที่เต้นแรงจากหน้าอกของเขาได้เธอตกตะลึงอยู่กับที่ทำไมฮั่วหานฮุยถึงได้เข้ามากอดเธอเอาไว้แน่นขนาดนี้?จ้าวซีซีรู้สึกราวกับว่าเธอหายใจไม่ออก เธอรีบผลักชายที่อยู่ข้า
ฉินเฟิงขมวดคิ้วและพูดว่า "ท่านประธานฮั่วได้พาตัวซีซีที่เมากลับไปแล้วครับ คุณแม่ เมื่อกี้คุณแม่จะจงใจแกล้งเทเหล้าผิดได้อย่างไร?""ลูกรัก ลูกไม่รู้อะไรเสียแล้ว ลูกไปขวางซีซีดื่มจนเมา แล้วซีซีต้องมาดูแลลูกไม่ใช่เหรอ? แต่ถ้าหากซีซีดื่มจนเมา ลูกก็ต้องไปส่งเธอและดูแล แบบนั้นลูกสองคนก็จะมีความรู้สึกต่อกันแล้วไม่ใช่เหรอไง? และถ้าหากดื่มจนเมาและทำให้ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกไปแล้วนั้น มันจะไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีหรอกเหรอ"หญิงวัยกลางคนรู้ว่าลูกชายของตัวเองบื้อจนเกินไป เธอก็เลยให้โอกาสให้เขาได้แสดงความสามารถของตัวเองออกมาเมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว ฉินเฟิงก็ถอนหายใจออกมา "คุณแม่ ผมบอกแล้วไม่ใช่หรือครับว่า เรื่องนี้คุณแม่ไม่จำเป็นต้องเข้ามาจัดการอะไร? เมื่อกี้ท่านประธานฮั่วไม่พอใจมากที่จ้าวซีซีดื่มจนเมาแบบนั้น ผมคงทิ้งภาพลักษณ์ที่แย่ๆ เอาไว้แล้วอย่างแน่นอน"เขายังคิดว่าวันนี้โชคดีเหลือเกินที่มาพบกับฮั่วหานฮุย และมีโอกาสกินข้าวด้วยกันแบบนี้ เขาจะต้องทำให้ใครเขาประทับใจ ซึ่งมันมีส่วนช่วยให้เขาตามจีบจ้าวซีซีให้ติดนั่นเองแต่ที่ไหนได้ ทุกอย่างกลับถูกแม่ของตัวเองทำพังไปหมดแล้วหลังจากนั้นป้าฉินถึงสามารถ
หลังจากผ่านไปสักพัก คนขับที่อยู่ข้างหน้าก็อดที่จะถามขึ้นมาไม่ได้ว่า "คุณผู้ชายครับ เราจะไปไหนกันหรือครับ?"ฮั่วหานฮุยพูดอย่างไร้อารมณ์ว่า "อย่าถามฉัน ถามเธอเลย"คนขับชำเลืองมองหญิงสาวที่กำลังหลับใหลผ่านกระจกมองหลัง และก็ตอบกลับอย่างแผ่วเบาว่า "คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงหลับไปแล้วครับ"หลับไปแล้ว?จากนั้นฮั่วหานฮุยถึงได้หันไปมองหญิงสาวที่อยู่ข้างๆ แวบหนึ่ง ตามคาดเธอได้หลับตาและผล็อยหลับไปแล้ว เขาจึงถอนหายใจออกมา และพูดตอบกลับไปเบาๆ ว่า "กลับบ้าน"คนขับจึงได้เลี้ยวกลับไปอีกทางหนึ่ง ผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่าๆ รถยนต์ก็ได้ขับมาจอดที่ด้านนอกของวิลล่าเรือนหอหลังจากที่ฮั่วหานฮุยลงจากรถ เขาก็ได้ก้มลงมาอุ้มหญิงสาวที่กำลังหลับใหลอยู่ขึ้นมาจริงๆแล้ว จ้าวซีซีไม่ได้หลับสนิทขนาดนั้น เธอกำลังจะตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงของการเคลื่อนไหว แต่เมื่อพบว่าตัวเองกำลังถูกฮั่วหานฮุยอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน เธอก็ได้หลับตาแน่นลงไปอีกครั้งหัวใจของจ้าวซีซีเต้นระรัว โดยที่ได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาดังเข้ามาในหู เธอไม่รู้ว่าฮั่วหานฮุยต้องการพาเธอไปที่ไหนกันแน่คงไม่ใช่โรงแรมหรอกใช่ไหม?และในเวลานี้ เธอก็ได้ยินเสียงเส
เมื่อสาวรับใช้เสี่ยวหงเห็นฮั่วหานฮุยเดินออกมา เธอก็เดินออกจากห้องนอนทันที และยังปิดประตูอย่างระมัดระวังอีกด้วยจ้าวซีซีสามารถรับรู้ได้ว่าฮั่วหานฮุยได้เดินออกมาแล้วจากหางตา มือของเธอหยุดชะงัก เงยหน้าและมองไปทางเขา "คือว่า ฉันจะกินอย่างระวัง ไม่ให้อะไรตกบนเตียงของคุณนะ"เธอรู้จักผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้านี้เป็นอย่างดี เขารักในความสะอาด และเรื่องที่จะมากินของบนเตียงนั้น มันเป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาดแต่ตอนนี้เธอหิวมากจริงๆ ดังนั้นจึงไม่สามารถสนใจอะไรได้ขนาดนั้นแล้วเพราะสุดท้ายแล้ว เมื่อผู้หญิงตั้งครรภ์หิว ก็ไม่มีอะไรมาหยุดเธอได้ และเจ้าเด็กน้อยสองคนที่อยู่ในท้องของเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายขนาดนั้น ซึ่งพวกเขาได้ประท้วงเธออยู่ตลอดเวลาด้วยฮั่วหานฮุยยืนอยู่หน้าเตียง ผมสั้นสีดำของเขายังคงเปียกอยู่เล็กน้อย และบางส่วนก็ห้อยลงมาบนหน้าผาก ทำให้ความเข้มงวดในตอนกลางวันลดน้อยลงไปมาก มีออร่าแบบคุณชายผู้สูงศักดิ์และหล่อเหลาเพิ่มขึ้นมาด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำที่หลวมนั้นได้เผยกล้ามหน้าอกที่ดูดีออกมา โดยที่เธอยังเห็นหยดน้ำที่ไหลลงมาจากร่องอกของเขา และหายไปลึกเข้าไปในปกเสื้ออีกต่างหากเมื่อจ้าวซีซีเงยหน้าข