บทที่ 294

หลินตงเย่หยุดชะงักโดยฉับพลัน "นายหมายความว่าแฮ็กเกอร์ก็คือซีซี?"

"ไม่ใช่น้องแล้วจะเป็นใครไปได้ เมื่อครู่นี้ผมได้ทำการยืนยันแล้ว และน้องก็เป็นคนที่ผมสอนมาอีกด้วย ผมเข้าใจวิธีการเข้าไปนี้ดี นอกจากเธอแล้วไม่มีใครอีกแล้วล่ะครับ"

หลินตงเย่รู้สึกสับสน ที่แท้ก็เป็นซีซีที่ได้บุกรุกเครือข่ายของบริษัทของเขานั่นเอง

เขาตกตะลึงอยู่นาน มองดูคอมพิวเตอร์แล้วพูดว่า "แล้วซีซีก็ก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว ไม่เลวเลยๆ แม้แต่คนในบริษัทกลับทำอะไรเธอไม่ได้ มันน่าทึ่งเสียจริงๆ"

ไม่เสียแรงที่เป็นน้องสาวของเขา ช่างฉลาดและน่ารักอะไรอย่างนี้!

หลินตงเย่ที่มีสีหน้ามืดมนเมื่อครู่นี้ จู่ๆ ก็ยิ้มแย้มแจ่มใส ราวกับพ่อเฒ่าที่ใจดีอย่างไงอย่างงั้น

ทุกคนในออฟฟิศมองดูเจ้านายด้วยความกังวลใจ เกิดอะไรขึ้น?

ทำไมสีหน้าของเจ้านายถึงเปลี่ยนไปทันทีหลังจากที่เขารับโทรศัพท์?

หลินตงเย่วางสายโทรศัพท์ เขามองไปที่ผู้คนในแผนกรักษาความปลอดภัยด้วยน้ำเสียงที่หยิ่งผยอง "เป็นอย่างไรบ้าง ได้เบาะแสอะไรจากแฮ็กเกอร์คนนั้นหรือเปล่า?"

หัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยตอบอย่างกล้าหาญว่า "ไม่เลยครับ อีกฝ่ายถอยออกไปแล้ว เราไม่พบที่อยู่ IP ของอีกฝ่าย และไม่ม